For collaborations / business proposals / intrusions, please contact: teamwaechos@gmail.com SUBSCRIBE NA SA TEAM WA ECHOS! OGIE DIAZ VLOG: https://www.youtube.com/channel/UCFjNqRoCvkOCYLnBUjdfmSg?sub_confirmation=1 MOMMY SOWL VLOG: https://www.youtube.com/channel/UCah7A_e_uGrjeS0DCDKryRw?sub_confirmation=1 ERIN DIAZ VLOG: https://www.youtube.com/channel/UC5qwAM8XQoR7JQcof6L6JWA?sub_confirmation=1 MEERAH TV: https://www.youtube.com/channel/UCHT6ypXz39DY7eNvWZ1TLYQ?sub_confirmation=1 AIKO MELENDEZ VLOG: https://www.youtube.com/channel/UCsTkp9-N5GwrnvrLI0rV4fQ?sub_confirmation=1 ELLEN LIHIM VLOG: https://www.youtube.com/channel/UClKlY34ZHPzTotxtE_93b4A?sub_confirmation=1 DYOSA POCKOH VLOG: https://www.youtube.com/channel/UC5sC918-s6TfcQQjJrkKBzA?sub_confirmation=1 TITA JEGS VLOG: https://www.youtube.com/channel/UCjxdG6QN6GnQVCPfy59yIXQ?sub_confirmation=1 MAMA LOI VLOG: https://www.youtube.com/channel/UCmEWD3UTF0FvXr8jrKzbA_A?sub_confirmation=1 #OgieDiaz #angeludeleonrivera #angeludeleon #sunny

Video Transcript / Subtitles:( AI generated. About AI subtitles » )

* AI ("Artificial Intelligence") subtitles on Tagalog.com are generated using "Whisper" by OpenAI (the same company that created ChatGPT and DallE2). Results and accuracy may vary.
* The subtitles do include errors occasionally and should only be used as a tool to help with your listening practice.
* You can request this website to create a transcript for a video if one doesn't already exist by clicking the "Request AI Subtitles" button below a video. Transcribing usually takes 30-40% of the length of a video to complete if there are no other videos in the queue. For example, a 21 minute video will take 7-8 minutes to transcribe.
* Running a super fast cloud GPU server to do these transcriptions does cost money. If you have the desire and financial ability, consider becoming a patron to support these video transcriptions, and the other tools and apps built by Tagalog.com

Kahit malapit ka kaya Lord, hindi ka karoon ka rin ng kaawin.

O kasamaan ng loob.

Ganun ba yung initial reaction mo nung nasabi yun ni Claudine sa party ni Glamis?

Yung initial reaction ko talaga, hindi na lang wala na.

Anong issue?

Anong katuluhan to? Ganun yung laki ng reaction.

Gusto mo na show me his answer?

Was there a time na makaraming ka na hindi maganda from your kids because of your babysitting?

Maano to, very on the topic. Kasi nagkakasarili ako.

I was selfish.

Ang sarili ko, pagod na ako. Pagod na ako magpanggap.

Sorry to say, pero at the back of my head talaga yung parang, huwag mo na akong gisingin.

Because there was a time, I hit rock bottom. Kung gustong bumigay, nandun na ako.

So nandito lang po natin.

Thank you mama.

Thank you, thank you.

Gusto mo nandito.

Paganda pa rin kita.

Naku, ako mismo ay naka-immerse at naka-experience ng mga ginagawa ni Angelou.

Yung pag-iistima sa mga pagbababa niya sa kanyang distrito.

Siyempre, ang ating pong kasama ngayon, ang konsihala sa District 2 ng Pasig City, Angelou de Leon Rivera.

Hey mo! Thank you, thank you Mama O for being here.

Salamat sa pagbisita sa pinakamalayong parte ng distrito ko sa Nagpayo.

Pinagbukatan.

Oo.

Pasikot-sikot na ang kalyo dito.

Yes!

Para tuntunin lang natin si Angelou.

Okay.

Angelou, ayaw mo naman mag-artista at masyado ka naka-focus ngayon sa lingkod bayan, sa public service?

Hindi mo naman maaayawan yung pagiging artista eh.

Mahahanap-hanapin mo pa rin siya.

Pero I'm just grateful na on my second year as a first term counselor, pinayagan ako.

Nagpaalam ako kay na Mayor Vico, kay Vice Dodot.

Kung pwede.

Kung tumanggap ng racket, pinayagan naman niya ako.

So I'm doing Pulang Araw and then I did Sunny's na movie.

So ano naman, ngayon mas nababalansi ko na siya.

Nung first year talaga, gusto ko talaga ma-immerse ng todo-todo dun sa trabaho.

Ngayong medyo naka, sabihin na natin, nakapag-adjust na.

So hindi mo pa pinagsisisihan or nage-enjoy ka ba na araw-araw eh walang patid yung mga calls,

walang patid yung mga humihingi ng mga tulong sa'yo.

Siyempre yung iba, aakala ka ba?

Siyempre yung iba, aakalain eh parang may mga patago sa'yo.

Diba yung mga ganyan, paano mo siya hinaharap?

Parang as simply put, sabihin ko nga, nai-enjoy ko pumasok araw-araw.

Nai-enjoy ko yung committee hearing, nai-enjoy ko yung pagbaba sa mga tao.

May iba siyang balik eh.

Minsan mga taong hindi mo naman personal na nakikita pero lumalapit sa opisina mo at natutulungan.

Pagbaba mo, biglang may magte-thank you sa'yo.

Iba yung joy.

So, no regrets.

I'm very, very happy.

Sana, siyempre ang lagi mo lang dasal, alam ko you, you can't please everybody.

Pero ang lagi mo lang dasal, sana rin kung gaano ako kasaya.

Gusto ko lang mapatunayan sa kanila na salamat kasi yung tiwalaan niyo rin, ayokong sayangin.

Nag-i-enjoy talaga ako.

Ano mo sasabi mo dun sa, yung iba ang impression na pag artista yung tumakbo?

May edge na agad kasi artista.

Pero napu-question yung kakayahan, yung tali, no?

Dahil yung iba hindi nakatapos.

Yung iba dinaan lang sa pagiging artist.

Pag-artista, kaya nanalo, anong take mo?

Totoo eh, in a sense.

Totoo na may edge kami.

Hindi na kami kailangan mag-extra effort magpakilala.

Dahil totoo naman, mas kilala na kami.

Yung after nun eh, yun yung I think mas tatatak sa tao.

After mong manalo, nagpa-petics-petics ka na lang ba?

After mong manalo, ano bang ginawa mo?

Sana gusto kong sabihin nila sa akin na I proved them wrong kung yun yung una nilang iniisip sa akin na popularity lang yung na-offer ko.

Ikaw ba?

Ang Angelo, tutuloy-tuloy mo pa rin ba ito hanggang sa makaabot ka sa mayor's office?

Naku, alam mo, I don't plan that long.

I don't plan that far ahead.

I enjoy where I am now.

Patuloy ng pag-artista ko, as long as gusto ka ng tao, gusto ka nilang maglingkod ka, I'll be there.

Pero I don't want to jump that far na bibiglayin mo lang just because ang dami nagsasabi sa'yo.

Parang lagi ko sasabihin marami pa akong bigas nakakainin.

Marami pa akong dapat matutunan.

Marami pa akong dapat pag-aralan.

So, one at a time.

Ako, ang goal ko lang talaga personally, matapos ko yung term ko as counselor.

Yung mga anak mo, minsan ba nakarinig ka?

Ay, si mami, hindi naman natin nakasama.

Ando na naman sa distrito mo.

Oo, meron, meron.

Pero ano, I try.

Actually, alam mo naman yung buhay ko ever since.

Kahit nung nag-artista, ganun talaga.

Medyo sanay sila na naiiwanan, ganyan.

May part na nung medyo naglaylo ako sa showbiz, bumawi ako sa kanila.

Nagkaroon din ng time na nung meron naman akong asawa.

Dahil single parent ako dati, di ba?

Nung nagkaroon na ako ng asawa,

nagkaroon din ng time na, ah ganito pala talagang dapat may oras ka sa pamilya.

So, ngayon ang nangyari talaga, balance lang.

Ang weekends talaga for me, as much as possible, morning lang yung gagawin ko.

Dahil the rest of the afternoon, we go to church, we eat out.

Yun na talaga yung family day namin.

Oo. At saka, maganda rin kasi may trabaho na rin yung mga anak ko.

My two girls are working.

So, oo.

Maraming.

Yung isa ay nasa isang ad agency.

Yung isa naman ay preschool teacher.

Si Nicole yung nasa ad agency.

Si Lois yung preschool teacher.

So, medyo nararamdaman na, ah ganito pala talaga.

Pag may trabaho na, medyo mawawala ka sa bahay.

Minsan, kaming dalawa na lang ni Wawi.

Pag wala akong trabaho, minsan kaming dalawa na lang ni Wawi.

Nagla-lunch, nagbe-breakfast.

So, ganun lang.

So, you just really have to make time.

So, ngayong holy week yan.

Yan yung mga inaasahan mong days na kami-kami lang yung magkakasama.

So, naiintindihan ka na ng mga anak ko?

Yes, yes.

Matagal na. Matagal na nilang naiintindihan na.

Ganun talaga ako.

Lalo na pag single mom, di ba?

Hindi ka na na-single mom?

Hindi na nga.

Kaya nga, at least ngayon.

Ang nakakatuwa, kasi pag nag-office ako ng maaga.

And then, si Wawi naman ay freelance at yung oras niya.

So, siya talaga yung makes time to have lunch with the kids.

Pag nandyan, or have dinner with the kids.

Pag hindi pa ako nakaka-home.

Kumusta si Wawi bilang stepdad nung first two mo?

Walang...

Ano?

Animosity.

Wala na.

Wala na ever since.

Kasi rin bata sila nag-start.

On their own, my children.

On their own, sila na yung tumawag sa kanyang dad.

Walang pilitan ng ganun.

Claro yung role ni Wawi sa kanila.

Na minsan, parang sa kanya muna tatawag.

Yung mga normal na minsan sa kanila pinapadaan lahat.

Pagsundon nila.

Ganyan, laging kay daddy na.

Ganun.

So, ano, I'm very blessed when it comes to that.

And you don't discourage them to see their dads?

No, no.

Good.

Ang bata sila, ano ko, hindi naman sa pagbubuhat ng bangko.

Pero hindi ko rin siniraan yung mga tatay ng mga anak ko sa kanila.

Kasi sabi ko eventually kung ano yung pagkakilala ko, iba yung relasyon eh namin ang mga tatay nila.

Bahala na kayong dumiscover kung the good and the bad.

Diba?

So may mga times na si Nicole especially, dati makakasama niya.

Tatawagan sila.

Basta sabi ko 13 years old up, kayo nang mag-contact sa isa't isa.

Diba?

Ang ano ko lang, number one rule ko lang, walang overnight.

Bawal sila mag-overnight.

Hindi naman nangyari, hindi naman hiningi.

Pero nagkakaroon ng point of comparison.

Siyempre may mga guilt, diba?

Mga parents, guilty yan kagad eh.

So pag lumipat sa kabila, bigay lahat.

Matulog ng late, bigay ang chocolate or gano'n.

Yung mga bata sila.

Ayokong sabihin nila, bakit kay daddy pwede yung ganito?

Ay ganyan.

Ayoko nun.

Kasi kami po mag-aaway.

Kumaga, ako na, yun lang yung rule ko.

Para lang sa ikapapayapa naming lahat.

Ba't ngayon na sila ay off-age na?

They can decide.

Yeah, they can decide.

If they want to spend overnight or how many days?

Yes, yes.

Pero siguro hindi rin naman nagkaroon ng gano'ng set-up na eh.

At saka I think on their own, na-imbibed na nila at na ang tatay nila ay si Wowie.

Yung mga dads nila, meron naman communication kayo?

Sa kanila, siguro kay Nicole lang.

Kay Lois, wala.

Pero nagkabaligtad kasi yun eh, nung mga times na yun.

Basta meron yung nag-shift.

Yung isa dati, yung mas available.

Tapos nung nawala yun, biglang yung isa naman.

So nung namalaki sila,

medyo yun yung naging struggle ko.

At ngayon, yung tatlong bata ay parang buo silang magkakapatid.

Just like any other family.

Any other siblings.

Silang apat na.

Kasi diba si Wowie merong panganay?

Two girls at saka yung panganay ni Wowie.

So silang tatlo, gumigimig.

Lumalabas sa gabi.

Sila na yung may gano'ng klaseng ano.

Walang division.

Walang...

Yung pagiging modern family namin,

it's, gusto ko sabihin, ideal.

Kung pwede lang sabihin, diba?

Parang ideal siya kasi wala nang...

Daddy mo yan.

Or daddy ko to.

Or mommy mo yan.

Or do ka.

Walang ganun eh.

Pero nung araw, nung bata ka pa na nagkaanak,

hindi ganyan ang mindset?

Hindi.

I think I just grew in wisdom.

When I grew in faith, medyo magkadugtong.

Parang kung hindi ka rin mag-grow in faith,

matagal yung pag-grow ng wisdom mo.

Or kung feeling ko ha, sakin lang naman.

Kung wala yung faith at may wisdom ka lang,

mas hard ka sa sarili mo.

Kasi puro talino lang yung alam mo.

May theory lang lagi yung alam mo.

Pero yung pagbalanse ng faith and wisdom all together,

it keeps you grounded.

It keeps you na okay yung magiging anak ko.

Alam mo yun?

Kasi nung naging born again ako,

20...

2007?

Binigay ko na yung mga anak ko kay Lord.

Alam mo yun?

Sabi ko hindi ko kayang bantayan.

Dahil nga single mama ko.

Alam mo yun?

Bakit hindi ko kayang bantayan?

Ikaw na.

Sabi ko, kasi I can only do so much.

And, you know,

dami ko ginagawa.

So nung time na yun,

parang ang hiling ko lang, sabi,

ganito pa yung prayer ko.

Sabi ko, Lord, sa'yo na yung mga anak ko.

Pero ang pwede ko lang kapalit na ibigay sa'yo,

yung puri ko,

kung may natitira pa ako.

Alam mo yung saka ko,

yun lang yung prayer ko.

Kasi yun lang eh.

Kumagaya siya na yung naging katuwang ko.

So it became easy.

Bakit naging ganun si Angely?

Bakit ipinapasa mo kay Lord yung mga anak mo?

Nahihirapan ka?

Because there was a time I hit rock bottom.

Oo.

Ano talaga yun?

Kung gusto mong bumigay, nandun na ako.

Ano yun, mga 28th birthday ko.

Parang pagod ka na lang.

Pagod ka na lang magpag-gap na malakas ka.

Oo, oo.

Lalabas ka parang walang problema.

Pero sa mata ng tao, sabi ko nga,

Mama, oh alam mo yun,

sa mata ng tao, walang problema eh.

May pamilya ako, may bahay ako, may kotse ako.

Makain ako kung saan ko gusto.

Nakakabili ako ng luho ko.

There's nothing wrong.

When you look at me, when you look at my life,

I have my mom, may support group ako, may fans ako, may trabaho ako.

Walang mali.

Anong kulang?

May butas eh. Yun yun.

May kulang. Ano yung kulang?

So sabi ko talaga, sabi ko, I think that was my most honest prayer.

Sabi ko, bibigay ko sa'yo lahat.

Sabi ko, pagod na ako. Pagod na ako magpag-gap.

It's just that, sorry to say, pero at the back of my head talaga parang,

yung silent prayer mo doon, gusto mo mo na akong bisigin?

Ha?

Oo. Ganun nga, ganun ka rock bottom.

Siyempre hindi ko naman, I couldn't take my life, hindi ko nga kaya magpa-abort eh.

So I couldn't take my life. Hindi, hindi din yun.

Pero alam mo yung subconscious mo, yun yung thin line na.

Gusto mo isuko na yung buhay mo talaga?

Oo. Ganun ka kapagod.

Siyempre hindi naman magic, hindi naman the next day.

Okay na lahat, diba?

Pero dumating yung pagkakataon na, invite ka sa church.

Sige ba? Diba? Parang yun.

Ito yung term na parang yung kapit mo sa patalim.

Sino nang pwedeng tumulong yun?

Meron ba akong pwedeng pagpasahan?

Okay na, yun na.

So nung nagpunta ako sa church, sa River of God, sa Crowne Plaza pa nun,

sa galeriyan na kami, okay na yun.

Parang ang dami mong tanong. Diba? Born again.

Bakit ang tagal ng service niyo? Two hours?

Kailangan ba magtaas ng kamay? Yan ganyan.

Huwag niyo na akong lagay sa harap ha, kasi gusto ko nang umalis.

Mga ganun.

What made you decide to stay?

Kasi pagpasok na pagpasok, oo.

Wala pang nangyayari.

May mga maliliit lang na groups kasi.

Nagsisell group sila.

Mabible studies.

Tapos pagpasok na pagpasok ko lang,

narinig ko lang yung still small voice na,

Welcome home, anak.

Wala na.

Sige, I broke down.

Wala akong pakialam ko.

Yung mukha ko nasa sahing.

I was just, nahihiya ka kay Lord.

Alam mo yung gano'n?

Parang nakita ko yung magnitude niya.

Nakita ko yung laki ng love niya.

Tapos parang ikaw, ito ka lang.

Ang dami mong kinocomplain.

Hindi mo nakikita yung magagandang ginawa niya.

Nakikita mo lang yung hirap mo.

Parang kapal-kapal ng mukha ko mag-complain sa kanya.

And yet, parang with open arms,

aking ka. Aking ka na. Okay ka na. Dito ka na.

Ganun. So, that was the beginning of my life.

I think. And I think, hindi I think,

I know for a fact that it had to happen that early on

when my kids were younger.

For them to see the change.

Kasi hindi naman ako magmamalinis eh.

Nung nangyari sa akin yung mga nangyari sa akin.

Naging party girl dito.

Alam mo yung madami kong iniiwasan, diba?

Parang iiwan ko yung mga anak ko sa nanay ko

para lang mabuhay ako ng normal, diba?

Makagimik.

Makagimik lang ako. Makatakas ka lang, diba?

Nagbisyo, mga ganyan.

I went through all that.

So, nung na-born again ako, doon nakita nung mga anak ko na

yung pagbaba, yung shift, yung change.

Kasi hindi rin naman magsha-change.

You only have religion.

Was there a time na nakaharinig ka ng hindi maganda from your kids?

Oo.

Because of your behavior?

They were too young.

They were too young to express themselves.

Nag-guilty ka lang?

Oo. Or maybe hindi sa akin.

Maybe sa ibang tao, sa mami ko siguro, meron silang sinasabi.

But I also, nung nagkaroon na ako ng renewed faith,

I also apologized to them.

Even to my mom.

Lalo na sa mami ko.

And may mga tao rin akong nag-reach out ako at nag-apologize ako in the industry.

Kasi parang feeling ko, ang dami kong sinayang eh.

Yung pride mo na magaling ako, ganyan ka, diba?

Ang dami ko rin na nasayang na gano'n.

So nag-reach out ako and I apologized to siya.

And I think that made a difference in who I am also.

Kasi dati, parang feeling mo ang hirap mag-apologize, diba?

Ang hirap kumingi ng tawad.

Bakit? Hindi naman ako yung may mali.

Parang gano'n yung lagi nagyayari.

So once upon a time, nakapabaya yung iyong mga...

Oo.

Because of gusto mo lang bumalik sa kabataan mo?

Kasi naging makasarili ako.

I was selfish.

Yun ba iniiyak? Nung unang tapak mo dun sa fellowship?

Marami. It was mixed emotion.

Mixed emotion ng guilt, shame.

Pero kaya ka talaga naiiyak.

Kasi in spite of all that, someone loves you this much.

Parang yung feeling talaga ng when he died on the cross, he was thinking of you.

Parang masasabi mo dun sa gano'ng klaseng pagmamahal.

And yun yung gusto kong makita ng mga anak ko.

Kasi my love will never be enough for them.

Their father's love will never be enough.

Their boyfriend's love, their friend's love, it will not be enough.

So nung time na yun, nung dumalaki sila, naging born again, yun yung gusto kong ipakita sa kanila.

Ganito kayong kalaga.

Ito yung love na dapat meron kayong ganito kaaga para guided kayo.

And all honestly, Mama O.

Yung dasal ko na huwag mangyari sa mga anak ko, yung nangyari sa akin.

That's already happened.

Oo. They're past their prime na.

Nasa tamang edad na sila, di ba?

And hindi ako nagkaroon ng sakit ng ulo sa kanila.

Hindi na ako binigyan ng kahit na anong problema.

Meron mga problema, pero hindi katulad ng binigay ko sa nanay ko.

Normal na.

Oo.

So hindi nga yun sa iyo ng Diyos?

Yes. That's my answer in prayer.

So paano kung hindi siya paniniwalaan?

Dumating ba sa point, since feeling mo napabayaan mo sila, ikukunin sila ng takin?

Ay hindi.

Wala?

Wala.

Dahil yun talaga aware ka na hindi?

Maano to, very ano na topic.

Kasi bilang nanay, normally ang gubusuhin mo yung may tulong yung mga tatay ng mga anak mo, di ba?

Sa akin kasi klaro na okay lang, okay, okay.

Oo.

Akin ang mga anak ko.

Decision ko lahat ang mangyayari sa mga kaso ko.

I didn't ask for any support.

I didn't ask for any support.

Even until now.

Ay.

Oo.

Pero si Angeline, pride?

Pride.

At saka parang because of what happened, anong decision mo ang makakabuti sa mga anak ko?

Eh hindi mo nga kayang tayuan.

Bakit ako yung ibaburden niyo?

Kunwari dito kung gusto mong pag-aralin, biglang ay hindi, gusto ko dito.

Ay, bakit?

Di ba? Dahil meron ka lang ambag.

Dahil hindi na, huwag na.

Ayoko ng ganong stress for me.

So if you want to call it pagiging prideful and selfish, oo.

Straight to the point.

Oo. Di ba?

Pero I mean.

Pero hindi, tinan mo naman ha, ngayon grown up na yung mga bata.

Yes.

You let them decide.

Gusto niyo makipagkita sa tatay niyo, go.

Oo. And I think it built them up.

Alam niyo yun?

Yung maaga pa lang sila na yung nakakapag-aral.

Sila na yung nakakapag-desisyon.

Wala na yun yung pagmasama loob nila sa akin, sa tatay, sinatatakbo.

Oh my God.

Di ba? Ang sasakit sa puso naman yun, pag nangyayari yun sa ano.

Just because nasigawan mo, na ano mo, biglang ay daddy na lang ako.

Pero hindi nila alam yung mga pinagdaanan mo.

Oh my God.

Baka makalbo ko sila.

Di ba? Baka makalbo ko sila.

And they have good relationship with their respective dad.

Yes. They have the freedom. Ano sila.

Even the dads have the freedom to ano nga. Hindi na ako nakikita.

Good mom ka pa rin. Kasi hindi mo siya, I mean, inalaw mo sila to see them.

It's your choice na.

Yes.

Decision niyo na yun.

Thank you. Thank you.

Oo. So isa pang bigalo siya ng Diyos, si Wowie.

Oh, yes. He's my answered prayer. He is my God's best.

Nakakatuwa, di ba? Kasi si Wowie, nalig din naman siya sa iba-ibang artista.

Oo.

Pero ang ending sa'yo.

Oo.

Hindi naman kami yung magkakaano, ha? Kasi nga, bukingin na natin, ten years ang gap namin.

By age.

Oo.

Pero hindi naman yan. Pero alam mo, nakakatuwa sa amin. We started as friends.

Nakakatuwa yung cycle namin. Alam na ba ng lahat yan?

Well, I was broken and being fixed. He was getting broken.

So yung cycle namin na nagkakilala kami, hindi kami perfect pareho.

Umabot sa point na talagang,

habang inaayos ako ni Lord, tapos kami yung mag-friends, kami yung mag-jowa na,

tapos inaayos ako ni Lord, nakipaghiwalay ako.

Hmm?

Oo. Kasi sabi ko, tumaas yung standards ko.

Oh, tapos?

Tumaas yung standards ko. And yun nga, nang time, nag-pray talaga ako kay Lord na huwag mangyari sa mga anak ko yung nangyari sa akin.

Tapos ang sabi ko, kung pwede, ang maibibigay ko lang sa'yo, yung puri ko nga, Lord, kung may natitira pa.

So nagkaroon ako ng vow of celibacy.

So yun yun, nandun yun sa circle ng timeframe namin.

Oo.

Oo. So nung time na yun, syempre, di ba kami yung mag-jowa, ganyan.

Di ba sabi ko, oo eh, hindi na pwede. Anong katarantaduhan to? Di ba ganun yung laki ng reaction.

So nakipaghiwalay ako.

Kaya sabi ko sa kanya, hindi ko siya ma-explain sa'yo because hindi ko alam paano siya i-explain eh.

Bilang girl, bilang lalaki ka, may pangangailangan ko, may pangangailangan ko.

Pero yung sobrang importante sa'kin nun talaga yung Facebook.

Nung umabad kami sa point na sinabi ko talaga, I'd rather lose you than lose my God.

Eh wala na rin akong tatay. So sabi ko, ang meron na lang ako, spiritual father si Bishop Chito Sanchez.

So sabi ko, kung gusto mong maintindihan bilang lalaki, kayo na lang mag-usap ni Bishop.

Kahit wala na tayong relasyon, kayo na lang mag-usap ni Bishop.

Parang maintindihan mo kung tanong ka, whatsoever.

Kaya na lang, kung gusto mong pumunta ng church, mag-church ka, ganyan.

Hindi kita rin parang ibablackmail na pag nag-church, kasi sige makipagbalikan ako sa'yo, gano'n.

Hindi gano'n.

Hanapin mo yung relationship mo kay Lord, katulad ng paghahanap.

So nung time na yun, nasa naghiwalay pa kami, ganyan.

Hanggang siguro, after ilang months of siya rin nag-soul-searching, na ako sobrang okay na ako.

Eh parang I said, oh Lord, ikaw na lang jowa ko, okay na ako.

Whole package ka, parang gano'n talaga.

Whole package ka Lord, okay na ako, wala na ako.

Nung time na yun, siya naman yung may journey ko, the Lord.

So after a few months, niyaya niya na ako magpakasal.

Ay.

So hindi ka na-celebrate, no?

Ay, umabot, kailangan namin umabot ng wedding.

Oo.

Hindi naman masyadong mahaba.

Bago may mangyari.

Oo.

Grabe, 360 degrees, no?

Grabe, grabe.

Kaya ako sinasabing, this is my God's grace.

Kasi we were both prepared.

Alam mo yun, magkaiba kami ng ilakaran.

Pero we were both prepared to find each other.

Anong gusto mo sabihin sa sarili mo sa lahat ng pinagdaanan mo sa buwan?

Tapos ngayon nakakatayo ka, taas ka.

Oo.

Buto nalang naanap ko si Lord.

Kasi hindi ko kaya naiusin yung buhay ko.

I know that for a fact.

So even now, lahat nung pinataka ko ngayon, talaga ang prayer ko,

I would always just be guided by Him.

Kasi kung hindi rin siya sasama sa akin sa kahit na anong pupuntaan ko,

magtabi-gagawin ko sa buhay, hindi ko nalang naanap ko.

Pero, siyempre, kahit malupit ka kay Lord, magkakaroon ka rin ng kaanong...

...

Ha?

...kasamaan ng loob.

Oo naman. Tao pa rin tayo, diba?

So kung may sumasamaang loob sa'yo, or may bigla ka nababalitaan na,

hindi pa pala tapos?

Una talaga, mag-pray na lang talaga.

Tapos...

Sanagot mo nga ng prayers.

Oo.

And eventually, I know, magkakaayos din.

And then kung sino man yung nakakaintindi, siya na muna yung kaintindi.

Yun nalang.

Parang mahirap sabayan ng emosyon kasi.

Pero kung sabi ko nga...

In my quiet time, sabi ko, hindi naman mahirap mag-apologize.

Sa tamang panahon, kung may pagkakataon, kung talagang merong...

Di ba? Hindi na kailangan kung...

Pag naramdaman mo.

Oo.

Kasi sinasabi nga nila, kailangan ba talagang humingi pa ng sorry bago mong patawarin?

Hindi na naman, di ba?

But eventually, in God's time, kung magkakaayos, magkakaayos din naman.

But your initial reaction upon learning na...

Learning na nabanggit yung pangalan ko dito.

Ang issue.

Yan ang initial reaction mo.

Yung nasabi ni Claudine sa party ni Gaby.

Yung initial reaction ko talaga, ito yung lang wala na ako dito.

Oo.

Oo.

Siyempre, parang gusto mo na showbiz answer.

At kung nandun ako, okay lang.

Di ba?

Pero kasi, siyempre, dahil hindi naman yun yung nangyari, and I don't play what ifs in my life,

I'm grateful na yung pagkakataon na yun, ganun nangyari.

Kasi I guess...

Kailangan ko rin magmilay-milay.

Baka nga.

Baka nga.

Pero I don't want to disregard din kung meron siyang feelings na nasaktan.

Di ba?

Hindi ko naman...

Kung meron ganun pala, then eventually, sana magkaroon ng pagkakataon.

Na makapag-usap ka yun.

Oo.

Na mag-ayos na lang.

Nang face-to-face.

And talagang sincerely yung mangyayari.

Hindi ka ba na...

Natche pa na?

Ano ba yan?

Tagal-tagal na doon.

Magbata pa kami.

Siguro kung yung dating Angelo yun.

Oo nga pala.

Yung siguro mga 90s.

So kung dating mal-dating ng Angelo de Leon.

Baka yung mga 90s.

Parang yun yun siguro.

Baka yung ginawa niya.

Parang ganun.

So, kasi sinagot mo yun ng prayers din.

O ng ano eh.

Na may kinalamang care.

Alam mo, nakakatawa.

Kasi nga, magano naman ako eh.

Kung anong nakikita ko.

Yun ang binigay niyang meaning nila.

Ah, ito na yung sagot ni Angelo po.

Ito din.

Pero siguro nga, sabi ko, maybe.

Pero yun, at first talaga, hindi naman yun yung meaning.

Mahilig lang talaga ako mag-share.

Specially talaga kung ano yung feeling kong gusto kong ilagay sa archive ko.

Pero yun, nakita ko rin.

Pwede rin naman.

So okay.

Mukhang kaayos din naman.

Yes.

Lalo naman, mga nanay naman.

Oo.

Yes, yes.

At maliit lang naman ang mundo.

Ibang iba na talaga si Angelo.

Iba na yung takbo ng puso mo.

Talagang lahat nakahapay kay Lord.

Kaya din walang galit sa puso mo.

Wala.

Pero again, tao pa rin ako.

Hindi naman ako santa.

Nasasaktan din ako.

Naiinis din ako.

May mga gano'n.

Kasa lang, isa rin yun sa natutunan ko.

Emotions can lie.

Hindi dapat patulan lagi yung emotions.

Oo.

So yun na yung mas magandang reality ko.

Nakukuha kong mag-step back.

Kung ano man yung emotion.

Kung ano man yung chaos na may bigay ng emotion na yun.

Dito ba sa Sanis, may gano'n ding angle e?

Meron.

Yung bata ka, gagagaga ka nung magsipagpanda na kayo.

Oo.

Actually, ito meron siyang realization e.

Kasi nga may from the young to the adult e.

To the matured.

Meron siyang realization na makikita mo talaga at mararanggap mo na

don't wait for time to pass you by.

Merong mga pagkakataon na kailangan mong galawan e.

Hindi mo kailangan intayin yung oras ang gumawa.

May gano'n.

Ano siya?

Sabi ko nga, yung barka dahan na pag pinanood mo baka yun.

Mahal natin e.

Ganito tayo, no?

Anong nangyari at naging ganito na tayo ngayon?

At ano yung gusto mong balikan dun sa nakaraan?

Na pwede mo naman na ngayon mangyari pa rin.

Oo, so yun yung pinaka gist nung synopsis nung Sunny's.

So meron kayong mga batang Angelou, Sunshine.

Tanya Garcia.

Tanya Garcia.

Anna Roses.

Katya Santos.

Si Lina Morales.

Lahat kami may counterpart.

Pero ano siya e, Korean adaptation siya ng Sunny's talaga.

Sunny movie ng Korea.

Tapos ginawa siya ng...

Parang pin-adaptation ngayon.

Angelou, balikan ko lang to ha.

Ang galing yun, naging issue rin yung Bell's Palsy.

Yes, yes.

Twice na nga ako nagkaroon ng Bell's Palsy.

Right and left.

Yung una ko, 2001.

I cannot forget that.

Kasi meron si Tito Boy na badminton tournament.

Nangyari yun that week.

So merong time na nagbabadminton ako may Bell's Palsy ako.

Second is 2016.

Galing kami ni Huawei na parang trip namin with friends sa malamig na area.

Mga Germany, ganyan.

Pag-uwi namin, para balance.

Nagburakay naman kami ng mga anak ko, ganyan.

So mainit, ganyan.

Yun, akala ko stroke.

I was having stroke sa hotel.

Pero nawala.

Kasi pinatake ako ng kung ano-anong gamot.

So nawala naman.

Ang nangyari was after 7 days,

we were going to church.

We were preparing to go to church.

Alam niyo, nagbuhus ako ng malamig na...

Yung nabuksan mo yung shower,

yung unang malamig na buga,

tumama sa ulo ko.

Parang wala lang. Normal.

So nasa church kami,

bumibigat na yung pakiramdam ko.

Sabi ko kay Huawei, may nangyayari ba sa mukha ko?

Sabi niya, wala naman.

Hindi, feeling ko meron eh.

Kasi nararamdaman kong nagnanam.

So wala lang. Normal. Ganyan.

Hanggang sa the next day na, bumagsak na siya.

Kaya rin ako nagpa-neurotest at nagpa-MRI.

Kasi sabi sa akin ng neurologist ko,

because of the 7 days,

parang gap niya.

Kasi yun nangyari sa Boracay,

hanggang dun sa nangyari sa church.

Yung 7 days na yun,

baka ang tawag nila doon,

may possible mini-stroke.

Kaya ako kinalaang kong magpa-MRI.

Thank God, wala namang nakita na gano'n.

Kasi sabi niya, kung mini-stroke yun,

syempre ang kailangan mong bantayan.

Next big stroke yung matakaroon.

So yun.

So ngayon, meron talaga siyang remnant

compared to the first.

Pagpagod na ako, ganyan.

Makikita mo naman,

medyo bagsak maliit na yung mata ko.

Oo.

Anong sabi ng doctor or fire sa'yo?

Wala. Ano siya?

Talagang, your immunity is your best defense.

So,

you need to rest.

Dapat very well-nourished vitamins-wise.

Ganyan.

Yun yung kailangan.

Siyempre, you do your own research na rin.

So, maghahanap ka ng tamang gamot for you.

Kasi hindi naman lahat ng vitamins okay, di ba?

Oo.

Kailangan mong maghanap ng anong gabagay sa'yo.

Hindi naman ito mag-lead to major problems?

No, no.

Wala, wala.

Kasi talagang it just happens.

It's a viral infection.

Sa ears.

Oo.

Pero may iba-ibang klase ng Bell's palsy.

Sa'kin, medyo dito lang sa ears.

Sa back of the ear.

Na ang nangyari sa kanya, yung virus dumikit sa isang nerve mo sa face.

Yun lang talaga siya.

Alaga lang talaga sa sarili as always.

Oo.

At saka yun, basal.

Thank you, Lord.

Pero alam mo, sabi ko nga.

Good thing na rin.

Hindi naman good thing.

Pero nung nangyari yun, matatag na ako.

O malapit ako kay Lord.

Kasi doon pa ako nagkaroon ng billboard sa Marie Fred sa EDSA.

After nang kumamagka Marie Fred.

Alam mo yun?

So, parang talagang nagkakapagtrabaho pa ako.

Meron akong pulang araw.

Oo.

Parang kahit ma meron ganun.

Talagang it came at the right time.

Pabaya ko na yun sa sarili ko.

I mean, I have to blame myself for that.

Angelo, matagal ka naging single mo.

Anong palalakasin mo ang loob ng single mo?

Huwag kayo mawala ng chance ang magmahal.

Pero idasal nyo na kay Lord talaga yung gusto nyong klase ng lalaki.

At please, huwag tayong tuminto sa mabait.

Let's be specific.

Kasi dati naging specific ako kay Lord.

Diretsuhin mo na.

Be specific.

Ayoko ng babaero.

Ayoko ng lasinggero.

Ayoko ng ganito.

Yung kung ano talaga yung ayaw mo na makita sa isang lalaki.

Tapos, siyempre with the bad, tigyan mo rin ng good.

Gusto ko mapagmahal sa pamilya.

Gusto ko mapagmahal sa magulang.

Yun, ganun.

I mean, kasi tayo minsan mabait.

Yung scope ng mabait.

Pwedeng mabait lang for five minutes or five seconds.

Tapos hindi na, di ba?

So, ganun.

Kumaga, hingin mo na yung total package.

Anong na-realize ni Angie mo sa buhay?

Maraming.

That life is not fair, di ba?

But life is good.

It may not be fair, but it is good.

And it will all depend on you.

How you see it.

Kasi ako ito, firmly believe ito na 90% of what is happening in your life is out of your control.

You can only control the 10% of it.

And that 10% is your reaction in everything you do.

It never happened to anyone.

I love you.

Love all of you.

Bye-bye.

Love you.

I love you.

And М credito de ti,