* AI ("Artificial Intelligence") subtitles on Tagalog.com are generated using "Whisper" by OpenAI (the same company that created ChatGPT and DallE2). Results and accuracy may vary.
* The subtitles do include errors occasionally and should only be used as a tool to help with your listening practice.
* You can request this website to create a transcript for a video if one doesn't already exist by clicking the "Request AI Subtitles" button below a video. Transcribing usually takes 30-40% of the length of a video to complete if there are no other videos in
the queue. For example, a 21 minute video will take 7-8 minutes to transcribe.
* Running a super fast cloud GPU server to do these transcriptions does cost money. If you have the desire and financial ability, consider
becoming a patron
to support these video transcriptions, and the other tools and apps built by Tagalog.com
00:00.0
MGA KUWENTO NI ZERO
00:30.0
Sa ibaba ng bundok sa bayan ng dumalag. Medyo may kataasan at madulas ang pakit sa bundok na ito. At meron itong kuweba na kung tawagin, Lahab.
00:45.9
Konting kaalaman muna tayo sa Lahab Cave. Ang kuwebang ito ay ipinangalan sa isang mandirigma na nakipaglaban noong panahon ng mga Espanyol.
00:57.4
Mandirigma na may dugong babaylan.
01:00.0
Na galing sa Cebu. Na noong panahon na iyon ay naglayag mula Cebu patungong Capiz para tugunan ang hiling ng mga babaylan na tulungan ng lugar para mapalaya sa mga dayuhan.
01:14.9
Si Lahab ay isang magiting na mandirigma. Wala itong kinatatakutan. At imbis na tumuloy sa bahay na inihanda para sa kanila sa pagdating nila sa lugar,
01:28.3
ay mas pinili ni Lahab na maghanap.
01:30.0
Mas pinili ni Lahab na maghanap ng lugar na kanyang masisilungan.
01:34.1
Mas pinipili nitong mag-isa.
01:37.4
At nasa kanlungan ng kalikasan.
01:40.9
Sinuyod nito ang kabundukan sa lugar hanggang sa makarating ito sa isang yungib sa itaas ng bundok.
01:48.9
May kahirapan ang pagakyat sa bundok na ito dahil ito ay dinadaluyan ng napakalamig na tubig mula sa kalikasan.
01:59.1
Nagustuhan nila na ito.
02:00.0
Sa pagkat ito ay napapalibutan ng matataas at nagsisitaas ang mga punong kahoy
02:06.8
Malapit din ito sa talon at daanan ito ng tubig na dumadaloy
02:12.1
Papunta sa isang sikat na cold spring
02:15.0
Sa bayan ng dumalag
02:17.1
Yun ay ang SWAT Spring
02:19.5
Sinasabing ang kuweba ang naging tahanan ni Lahab sa loob ng mahabang taon
02:25.1
Hanggang sa matapos ang digmaan
02:27.9
Kasabay noon ay ang paglaho ni Lahab
02:31.2
Nagsilbi din ang kuwebang ito bilang lugar na pinag-iinsayuhan ng mga albularyo at babaylan
02:38.4
Balik tayo sa kwento
02:41.8
Masayang nag-aani ang mga magsasaka
02:46.8
At napagkasunduan nila na umakyat ng bundok pagkatapos ng kanilang pag-aani
02:51.5
Gusto kasi nilang makitang loob ng kuweba
02:56.8
Napag-usapan nila na doon
02:57.9
Nila kakainin ang bao nilang pananghalian
03:00.1
Nagsabi naman ang kasama nilang matanda na dahan-dahan lamang sa pagpasok sa kuweba
03:06.2
Hindi pa alam kung anong nasa loob
03:09.4
Sabi-sabi ng mga matatanda na naging tahanan din ang kuwebang yan ng mga hindi normal na nilalang
03:16.3
Kagaya ng anumanong
03:20.2
Tanong ng isang magsasaka
03:22.7
Tumahimik lang naman ang matanda at hindi na umimik pa
03:27.9
Paulit-ulit nilang tinanong ang matanda pero
03:31.1
Ang tanging sagot nito
03:33.8
Hindi yun ang tamang oras at lugar para sagutin ang tanong na yun
03:39.1
Lumipas ang ilang sandali
03:43.8
Huminto na silang pansamantala sa pag-aani para kumain ang pananghalian
03:48.6
At dahil nga sa napagkasunduan nilang tatlo nakiyatin ang bundok
03:53.4
Para doon kumain sa kuweba
03:56.0
Kung kaya't nagkanya-kanya na silang bitbit ng sarili nilang pagkain
04:00.7
Hindi naman kataasan yun
04:03.8
Kung kaya't madali lang nilang nakit ito
04:07.5
Pagdating sa bukano ng kuweba
04:10.8
Saglit silang naganap ng mapipwestuhan para kumain
04:14.8
Pagkatapos ng kanilang tanghalian ay pinasok na nilang kuwebang yun
04:22.7
Wala naman silang kakaibang nakikita
04:26.0
Maliban sa iba't ibang hugis na mga patak ng tubig na
04:30.0
Nagpopormang kristal
04:32.0
Iba't ibang hugis na medyo matulis
04:35.3
Habang naglalakad pa loob sa gitnang bahagi ng kuweba
04:39.9
May biglang dumaan sa kanilang harapan
04:43.5
Animoy hangin ito sa bilis
04:47.1
Kasabay noon ay ang pag-alingasaw ng masangsang na amoy
04:53.9
Kagad namang hinila ni Onoy
04:55.8
Ang kasama niyang si Odo at Ibo
05:00.6
Baka hinihintay na tayo ng mga kasama natin sa baba
05:07.8
Gawa ng pagkabigla at takot ay kagad namang sumunod ng dalawa kay Onoy
05:13.0
Pagkabalik nila sa palayan
05:16.1
Tila ba nawala na sa isip nila ang nakita nila sa kuweba
05:21.8
Naging abala na sila sa paghahakot ng mga naani nilang palay
05:25.8
Hinahakot nila yon at iniipon sa isang lugar
05:28.9
Sinasalansan nila yon nang magkakasama hanggang sa maipon na ang lahat ng mga naani nila
05:35.5
Naguhugis maliit na burol naman yon
05:39.3
Depende sa kanilang pagsasalansan
05:42.2
At habang ang iba nilang kasama ay naghahakot
05:45.7
Silang tatlo kasama ang dalawa pa nilang kagurupo sa paghahani
05:49.6
Ay naghakot na rin ang tricer
05:52.2
Ang tricer ay ang makinarya na ginagamit nila ng mga naani nila
05:55.8
Para sa paggiling ng mga naani nilang paray
05:58.2
Para maghiwalay ang butil nito sa dayami kumbaga
06:02.6
Tuluyan nang nawala sa isip nila ang kanilang nakita sa kuweba
06:07.5
Pero napalitan naman yon ng kurisidad
06:11.0
Na muli ay gusto nilang tuklasin ang loob ng kuweba na yon
06:15.6
Nagpatuloy na nga sila sa kanilang ginagawa
06:22.3
Pagkatapos ng kanilang pag-ani
06:24.7
Ay nagpaiwan sila sa kuweba na yon
06:25.8
Sa kanilang tatlo
06:26.3
Kung ano man yung binabalak nyong gawin
06:32.7
Huwag nyo nang ituloy
06:35.0
Huwi ka sa kanila ng kasama nilang may alam sa panggagamot
06:40.9
Pero hindi naman nila ito pinakinggan pa
06:44.7
Sinabihan na lamang nila ang kanilang leader sa grupo
06:49.0
Na ibigay na lamang nila sa nanay ni Onoy ang parte nila sa pag-ani
06:55.8
Nalpera naman yon
06:56.6
Doon na lamang nila kukunin ang mga sahod nila
06:60.0
Pumayag naman ang leader nila sa grupo
07:03.9
Kung kaya't wala nang madaming salita pa
07:06.1
Agad na silang naglakad papunta sa bundok
07:09.4
Masaya naman silang nagkikwentuhan
07:12.7
Habang inaakit nila ang bundok kung nasa ng kuwebang yon
07:15.7
Hindi na sila gumawa kahit anong ingay
07:19.8
Nasa alas 4 na yon ng hapon
07:23.0
Nang marating na nila ang bukana ng kuweba
07:25.8
Si Tibo ay nag-aalinlangan pang pumasok pero
07:33.3
Pursigido na sa pagpasok sa kuweba
07:36.4
Kung kaya't wala namang nagawa si Tibo
07:39.6
Kundi ang sumama na lamang sa kanila
07:45.2
Asaglit lang tayo ah
07:47.3
Lumabas na tayo bago pang wala yung sikat ng araw
07:50.6
Ang wika nito sa mga kasama
07:54.3
Ang wika nito sa mga kasama
07:55.8
Opre, saglit lang tayo
07:57.0
Sagot naman ni Odo
07:59.1
Sa kanilang paglalakad papasok sa loob
08:02.8
Maliwalas naman ang daan
08:05.2
May sariwang hangin pa naman ang mga oras na yon
08:08.9
Pero nang makakita sila ng mga pugad ng ibon na kung tawagin ay balinsasayaw
08:14.8
Ay tuluyan na nga silang namangha sa lugar
08:18.1
Ang pugad ng balinsasayaw ay siyang ginagawang sup na mga Chinese
08:23.7
Napakamahal na siya
08:26.1
Kung kanilang ipagbibili sa pinagbebentan nila
08:29.8
Ng kanilang kopra ng niyog
08:32.0
Kung kaya't nagsimula na silang kunin ang mga pugad na naaabot nila
08:36.9
Kanya-kanya naman silang pasok sa kanilang daladalang bagnon
08:41.3
Kung saan nakalagay ang kanilang garab na ginagamit sa pag-ani ng palay
08:46.9
Doon nila nilalagay ito
08:50.0
Dami nito mga pre
08:52.3
Tiba-tiba tayo nito
08:55.8
Pagnalinis na natin at naibenta to
09:00.3
Wika naman ni Udo
09:02.1
Sumang-ayo naman si Tibo sa idea ng dalawa
09:06.2
At abala na rin ito sa pagkuha ng mga pugad
09:09.3
Habang nangunguha sila ng mga pugad
09:13.0
Hindi nila namamalayan
09:15.6
Napaloob na sila ng paloob sa gitna ng kuweba
09:19.4
Mas nakikita nila ang pugad sapagat tumitingkad ang kulay nito sa dilim
09:25.8
Kung kaya't hindi na nila namalayan ang oras nun
09:29.3
At ang kanilang kinaroroonan
09:32.2
Sa pagkaabala nila
09:34.4
Pre, medyo puno na itong bag ko pre ah
09:40.6
Wika ni Tibo sa mga kasamaan
09:43.2
Tinanggal niya na rin ang kanyang garab sa loob ng bag
09:47.2
Isinukbit na niya yun sa kanyang likuran sa may bandang bewang
09:51.6
Nagpatuloy pa rin ito sa pangunguha ng mga pugad nito
09:55.8
Wala silang pagsidlan ng tuwa sa kanilang mga nakuha
10:01.9
Maya-maya pa ay bigla na lamang umihip ang isang malakas na simoy ng hangin
10:08.3
Kasabay noon ay ang pag-alingasaw muli ng amoy sa palikit
10:15.2
Na animoy nang gagaling sa ilalim ng lupa
10:23.7
Hindi ko rin alam na ito yun
10:25.7
Hindi ko rin alam pre
10:26.2
Labas na tayo pre
10:28.9
Nanginginig ang boses ng wika ni Udo yun
10:31.9
Hindi na maganda yung pakiramdam ko pre
10:37.2
Tara na! Tara na!
10:41.0
Wika ni Udo habang mabilis na nilagay na ang bag sa likuran
10:44.4
Mabilis na naglakad palabas ng kuweba
10:47.9
Si Tibo naman ay kaagad na kinuha ang garab na nakasukbit sa may likod niya
10:53.7
Kaagad na tinanggal ang damdamin na ito
10:55.7
At ginamit na ginamit yung pantakip sa talas nito
10:58.3
Bilisan mo na pre!
11:01.9
Ang sabi nito kay Unoy
11:03.0
At nilingon ito para tingnan kung nakasunod ba ito sa kanila noon
11:08.0
Nakasunod naman ito sa kanila
11:11.1
Pero may nahagip si Tibo na maitim na anino sa likuran nito
11:16.2
Unoy! Takbo! Bilisan mo Unoy!
11:23.1
Lilingon pa sana ito pero pinigilan na ito ni Tibo
11:25.7
Huwag ka nang lumingon pa! Bilis na!
11:30.1
Mabilis namang tumakbo si Unoy palabas
11:32.2
Pero dahil sa maraming bato na matatalas na dinadaanan nila
11:36.2
Kung kaya't hindi ganun kabilis ang pagtakbo niya
11:40.4
Malapit na ito sa kinaroroonan nila Tibo nang may biglang dumakot sa balikat niya
11:47.4
Tadagitin na sana ito pa itaas pero
11:50.0
Hindi nagawang lumipad ng nila lang
11:53.7
Dahil sa matatalas na batong nakausap
11:55.7
Si Tibo naman ay hinawakan ang paa ni Unoy para hilahin pa baba
12:02.6
Habang ang isang kamay niya ay nagwawasiwas ng garab
12:06.9
Na naging sanhi para matamaan at masugatan ng nila lang na iyon
12:11.9
Kagad namang binitawan ng nila lang si Unoy
12:15.8
At susugurin pa sana si Tibo
12:18.4
Pero si Udo naman ang nagwasiwas ng daladala nitong garab
12:22.3
Na sumugat sa kaliwang balikat ng nila lang na iyon
12:25.7
Kung kaya't mabilis itong tumalilis papasok sa kaloob-looban ng kuweba
12:31.0
Dalidali namang tinulungan ni Tibo si Unoy para makatayo
12:35.8
Si Udo naman ay nakaalalay sa kanilang dalawa
12:39.4
Nakauwi naman sila ng maayos ng gabi na iyon
12:43.5
Pero si Unoy ay may mga galos
12:46.3
Gawanang nila lang na muntik nang dumagit sa kanya
12:51.7
Hindi naman na nagawang linisi ni Tibo ang mga nakuha niyang pugad ng balinsa sa iyo
12:55.7
Sa sobrang pagod at pangihina sa kanilang napagdaanan
13:03.5
Kagad niyang inilabas sa baga mga pugad na kanyang nakuha
13:07.3
Itinabi niya muna ito sa isang lalagyan bago nagkape
13:11.4
Nang bigla niyang naalala ang kaibigang si Unoy
13:15.3
Kung kaya't dali-dali na niyang tinapos ang pagkakape
13:19.7
Pagkatapos ay nagpaalam siya sa nanay niya na aalis muna
13:25.7
Nay, alis muna ako ah
13:27.8
Puntahan ko muna si Mang Erning para matingnan niya si Unoy
13:31.3
Paalam ni Tibo sa ina
13:34.1
Bakit? Anong nangyari kay Unoy?
13:37.9
Tanong naman ang ina niya
13:39.5
Sinagot niya na lamang na sa kananya ikekwento kung anong nangyari pagka uwi niya
13:44.5
Wala namang nagawa ang ina nito kundi ang pumayag
13:48.5
Nang marating na nila ang bahay ni Unoy
13:53.5
Nadatna naman nilang nagwawalis ang ina nito sa bako
13:55.7
Tiyay, diyan po ba si Unoy?
14:02.4
Nandun sa kwarto niya tulog pa
14:04.8
Saan ba kayo pumunta kahapon at bakit ginapin na kayo ng uwi?
14:10.1
Tanong pa ng nanay ni Unoy
14:11.4
Maabang kwento po eh
14:14.2
Sagot naman ni Tibo noon
14:16.5
Tiyay, kailangan po namin makita si Unoy
14:20.6
Kailangan masuri yung mga galas na natamu niya kagabi
14:25.7
Uwi ka nito sa ina ng kaibigan niya
14:32.2
Kagad na silang niyaya pakit ng bahay noon
14:34.5
Dumerecho naman sila kagad sa kwarto ni Unoy
14:38.2
Ginising ito ng kanyang ina
14:41.5
Pagkagising nito ay tila ba walang nangyari noong gabi
14:45.2
Wala silang nakita na kahit isang galos man lamang sa katawan noon
14:50.2
Pre, nasaan na yung sugat mo kagabi pre?
15:00.9
Anong sugat yung pinagsasabi nyo?
15:05.3
Nagmama ang maangan pa si Unoy noon
15:07.3
Pero ang manggagamat ay may napansin sa mga mata ni Unoy
15:11.7
Tila ba wala itong kabuhay-buhay?
15:16.9
Ang kulay nito ay tila naninilaw
15:19.2
Kagad namang hinawakan ang manggagamat ang pulso ni Unoy
15:23.7
Dali-dali naman ito na ito na ito na ito na ito na ito na ito
15:25.7
Dali-dali naman itong hinila ang kanyang kamay at animoy galit ito sa manggagamot
15:29.1
Napasulya pang manggagamot kay Tibo
15:33.3
Kagad ito nagsabi ng
15:35.8
Hindi na itong kaibigan mong si Unoy ha
15:39.5
Napakunit noon si Tibo noon
15:42.9
Dahil ang kaibigan niya ang kanyang nakikita
15:46.5
Gusto ko pang magpahinga pre
15:55.7
Kaya namang nagawa ang albularyo at si Tibo
15:57.6
Kundi hayaan na muna ito
15:59.1
Habang naglalakad sila pa uwi
16:02.5
Kinausap siya ng manggagamot
16:05.2
Mamayang hapon bumalik tayo
16:08.7
Tingnan natin kung ano ang mangyari sa kaibigan mo
16:15.0
Sa tingin niyo po
16:17.1
Ano kaya yung nangyari sa kanya no?
16:21.3
Yan ang hindi ko pa masasagot sa ngayon
16:25.7
Isa lang ang nakakasigurado ako Tibo
16:28.1
Yun ang may nagmamanipula sa katawan ng kaibigan mo
16:32.9
Anong ibig pong sabihin manong?
16:40.0
Malalaman natin mamaya pagbalik natin
16:42.5
Umuwi na muna si Tibo para sikasuin ang pugad ng balinsasayaw na nakuha niya sa kuweba
16:49.0
Para madala ng tatay niya sa bayan para ibenta noon
16:52.8
Sumapit ang alas tres ng hapon
16:57.0
Pinuntahan na nito si Manong Erning na kasalukuyang may ginagamot
17:01.4
Tinawag naman siya ng manggagamot para papasukin sa bahay nito
17:06.8
At sinabihan na dito na muna ito sa loob
17:10.0
Saglit na lang at matatapos ko na itong ginagawa ko
17:14.4
Tumangulang naman si Tibo at naupo sa isa pang isa ang upuan
17:21.9
Matapos ang may ginagamot,
17:22.8
Sigit kalahating oras ay tinapos na rin ito ang panggagamot,
17:27.7
sabaybigay ng alituntunin sa mga taong ginamot niya noong araw na iyon.
17:34.0
Pagkaalis ng mga tao, nagpahinga naman ng saglit ang manggagamot
17:38.4
at makalipas ang isa't kalahating oras ay niyaya na siya nitong pumunta sa bahay ni Laonoy.
17:46.4
Habang naglalakad sa daan ay unti-unti silang nakakaramdam ng mabigat
17:50.9
at maalinsangang simoy ng hangin.
17:55.6
Kagad naman siyang binigyan ng albularyo ng isang maliit na bote
17:58.6
na may lamang langis at ugat na mga halamang gamot.
18:04.0
Ipahid mo ito sa pulso mo, Tibo,
18:06.6
pati na rin sa sintido mo,
18:09.0
pati na rin sa nilalabasan ng hininga mo.
18:13.5
Sinunod naman niya ni Tibo,
18:15.6
nang hindi na nagtatanong pa.
18:18.9
Huwag mo iwawala yung bote, ha?
18:21.5
Ipasok mo yun sa bulsa mo.
18:25.1
Habang papalapit sa bahay ni Laonoy,
18:28.3
ay mas lalong bumibigat ang ihip ng hangin
18:31.0
at umalinsangan ang paligid.
18:35.4
Hindi naman sila nag-aalala dahil meron naman silang sabulag
18:38.5
at yun ay ang langis na ipinahid nila sa mga parte ng katawan kung saan nakatoon ang pulso.
18:47.3
Maya-maya pa ay hinawakan ng manggagamot si Tibo sa kanyang braso.
18:50.9
Para patigilin sa paglalakad nun.
18:55.9
Pakiramdaman mo ang paligid, Tibo.
18:59.4
Huminto naman si Tibo.
19:02.0
Pinakiramdaman ang paligid.
19:04.8
At doon ay may namataan siyang parang anino ng tao na nasa paligid.
19:11.8
Tila pamilyar sa kanya ang anino na yun.
19:15.9
Magsasalita na sana siya nang pigilan siya ng manggagamot.
19:20.3
Sumenyas lamang ito na huwag alisin ang paningin niya sa anino.
19:25.4
Habang pinapanood niya ang anino,
19:28.3
ay narinig nila ang malakas na pagsigaw ni Onoy.
19:32.4
Pero ang sigaw nito
19:33.9
ay tila isang atungal ng hayop na nahihirapan nun.
19:39.7
Habang ang anino naman na nakikita nila
19:41.9
ay tinutubuan na ng pakpak.
19:45.9
Unti-unti na itong nagkakaroon ng pisikal na anyo.
19:50.3
Kinikilabutan man,
19:53.5
nilabana ni Tibo ang takot niya sa nilalang na yon.
19:58.2
Habang ang manggagamot
19:59.7
ay nagsisimula ng magusal na mga buhay na salita.
20:05.2
Sa pagkakataon na yon ay pasulyap-sulyap na ang nilalang sa kanilang kinaroroonan.
20:10.9
Pero alam niyang hindi sila nito nakikita.
20:14.7
Ganun pa man ay ramdam nito ang presensya ng kasama niyang manggagamot.
20:19.2
Dahil sa pagkakataon,
20:20.3
mayroon din itong buntot.
20:22.8
Maya-maya pa ay rinig na niya
20:25.1
ang pag-angil ng nilalang.
20:28.7
Laking gulat na lamang ni Tibo nang makita niya ang manggagamot
20:32.8
na kinakaharap na nito ang nilalang.
20:37.2
Mas lalo namang kinilabutan si Tibo nang makita niya ang pisikal na anyo nito.
20:43.8
Napakaitim nito na tila babalot ng balahibo ang katawan.
20:48.8
Meron din itong buntot.
20:51.2
Malalapad na pakpak na tila ba punit-punit na.
20:55.7
Napakahaba din ang braso nito.
20:58.0
At mahaba ang mga kuko.
21:01.7
Subalit na antala naman siya nang maramdaman niya ang mainit na likido na dumadaloy sa balat niya sa paa.
21:08.8
Nang tingnan niya ito,
21:11.1
langis pala na binigay sa kanya ni Mang Erning.
21:15.1
Takang-taka si Tibo nun.
21:17.7
Naririnig niya na nagsasagutan ng nilalang at manggagamot.
21:20.3
Pero ni Conti ay wala man lamang siyang naintindihan sa mga ito.
21:26.9
Hanggang sa maya-maya pa,
21:29.7
nakita naman niyang sinugod na nang nilalang ang manggagamot.
21:33.8
At nang sinundan niya ito ng tingin,
21:36.4
ay namangha naman siya sa kanya mga nakita.
21:40.3
May hawak ng sandata ang manggagamot na hindi naman niya nakitang bitbit ito
21:44.4
abang naglalakad sila.
21:47.9
Namangha rin siya sa kung gaano kaliksiyang pagkakita.
21:50.3
Ang kilos ng manggagamot na
21:51.7
kayang-kaya nitong sabayan ang nilalang.
21:56.0
Naanimoy hangin ito sa bilis ng pagkilos niya.
22:00.3
Pero maya-maya pa,
22:03.1
nakita niyang tinamaan ng nilalang si Mang Erning sa braso.
22:09.8
pero hindi niya maaninag kung malaki ba ang sugat na iyon.
22:13.9
Buhat ng napakabilis ng kilos ng manggagamot.
22:19.3
ay muli na naman niyang nakitang sinugod ng nilalang ang manggagamot.
22:23.8
Pero nagtakay ito nang wala nang matanda sa harapan niya.
22:29.7
may gumapos ng baging ng makabuhay.
22:33.1
Sa paanang nilalang na naging sanhinang pagbagsak nito sa lupa.
22:39.5
Hanggang sa naigapos na rin ito ang braso niya.
22:43.3
Tinuhog naman ang manggagamot ng nilalang gamit ang matulis na kahoy na nakuha nito sa lupa noon.
22:49.3
Sabay wika nito ng mga katagang.
22:54.1
Hindi kita pwedeng patay ng pisikal.
22:57.7
Alam mong paulit-ulit kang mabubuhay.
23:00.7
Hanggat ang kalua mo ay malaya.
23:03.7
Paulit-ulit kang mabubuhay.
23:07.2
Ilang siglo ka nang nabubuhay.
23:09.5
At ilang dekada ka na ding nananalasa at namiminsala ng mga tao.
23:15.3
Maling-mali si lahab na hinayaan kang mabuhay para maging alipin.
23:19.3
Huwi ka dito ng manggagamot.
23:23.5
Ngayon, panahon na para makulong ka.
23:27.4
Nang sa ganun ay wala ka ng mabiktima ng mga inosenteng tao.
23:32.7
Sa pagkakataong ito,
23:35.3
sinisigurado ko sa iyo na hinding-hindi ka na makakalaya at makakapaminsala pa.
23:41.3
Huwi ka ng manggagamot na iyon.
23:44.4
Nagulat naman si Tibo sa kanyang narinig.
23:47.8
Hindi niya inaakala.
23:49.3
Na totoo pala ang mga istorya na palaging iknekwento sa kanya ng kanyang lolo.
23:55.6
Nung ito'y nabubuhay pa.
23:59.1
Natatakot maning nilakasan na lamang ni Tibo ang kanyang loob.
24:03.0
Na mangha siya nang makita niyang binuhusan ni Mang Erning ng langis ang nilalang.
24:09.0
Unti-unting natutunaw ang katawan nito na tila ba'y nauupos na kandila.
24:16.5
Rinig na rinig na ni Tibo ang palahaw ng nilalang.
24:19.3
Habang unti-unting nauupos ang katawan nito.
24:23.9
Habang may lumalabas na itim na usok nun.
24:27.9
Na siyang pumapasok sa isang medyo may kaliitang bote.
24:32.2
Na may lamang mga halamang ugat.
24:35.8
At konting langis.
24:39.2
Namamangha naman si Tibo sa nakikita niyang pagpasok ng itim na usok sa bote na iyon.
24:45.5
Pagkatapos mahigop ng bote ang itim na usok.
24:49.3
Na kapag tataka namang bumalik ang nilalang sa dati nitong anyo.
24:54.5
Tila ba wala na itong kaluluwa.
25:02.0
Wala ka ng mabibiktima pa.
25:04.8
Bilang na lamang ang araw mo dito sa mundo.
25:08.7
Tahimik lang naman ang nilalang na tila ba wala ito sa sarili nun.
25:13.8
Manghang-mangha naman si Tibo sapagkat kahit napakadilim ng paligid.
25:17.6
Ay hindi ito alintana ng nilalang.
25:22.1
Manong Erning, talaga man nakikita pa ng nilalang na inyong daanan?
25:27.6
Tanong niya sa manggagamot.
25:30.7
Oo naman. Nakikita noon ang daanan.
25:34.6
At ang wisyo nun ay sakto lang hanggang makarating siya sa kanyang tahanan.
25:39.5
Tugon ng manggagamot.
25:42.3
Manong, dun po ba yung nakatira sa kuweba?
25:47.6
Hindi. Meron yung tinitira na kubo sa kabilang sityo.
25:52.8
Pumupunta lamang ito sa kuweba dahil naniniwala pa din itong
25:55.8
hanggang ngayon ay buhay pa rin si Lahab na siyang umalipin sa nilalang na yon.
26:03.5
Ilang hinerasyon na ang nakaraan, dagdag kaalaman at tugon pa nito sa kanya.
26:10.2
Saglit naman silang natigilan nang marinig nila ang boses ni Onoy na sumisigaw at tila ba nahihirapan.
26:17.6
Dali-dali naman silang lumapit sa bahay nito.
26:21.3
Kumatok habang nagpapakilala.
26:25.5
Kagad namang nagbukas ang pintuan noon at nakita nila ang ama ni Onoy.
26:31.4
Pinapasok nila ito habang nagpapasalamat sa pagdala doon ni Tibo sa manggagamot.
26:38.5
Walang anuman po. Hindi ko pwedeng pabayaan yung kaibigan ko. Kaya bumalik kami dito.
26:47.6
Pagkakita nila sa silid kung saan nakayga si Onoy.
26:50.8
Pagkakita nila dito, milapitan nito ng manggagamot at dali-daling pinainom ng gamot.
26:58.7
May halong ugat na mga halaman yon.
27:01.6
At ilang minuto pang lumipas, nagsimula ng magsukas si Onoy ng mabahong likido.
27:09.2
Napakaraming tubig na may halong malapot na laway na naging sanhinang nag-aalingasaw na amoy.
27:17.6
At tila ba galing sa isang nabubulok na hayo?
27:22.0
Hindi na kaya nanitibo ang amoy na yon.
27:25.5
Kaya hindi na nito napigilan ng pagsusuka.
27:29.8
Kagad naman itong tumakbo sa kusina kung saan naroon roon ng lababo.
27:33.9
At doon na niya inilabas ang lahat ng kinain niya ng araw na yon.
27:39.6
Nang may masmasan, agad naman siyang naghugas na muka.
27:44.6
At muling bumalik sa silid ng kaibigan.
27:47.6
Pagkarating naman niya doon, kasalukuyan nang pinupunasan ng ina ni Onoy ang kanyang muka.
27:54.8
At unti-unti na itong nagkakaroon ng ulirat.
27:59.7
Ang manggagamot naman, kasalukuyang dinadasalan ng langis na binubuhos nito sa isang hayop na parang itim na sisiyaw.
28:09.9
Namangha naman siya ng makitang unti-unting umuusok ang sisiyaw na yon.
28:14.8
Na para bang nasusunog ito kahit hindi naman sinisiyaw.
28:17.6
Ilang saglit pa, nakita na lamang niyang bigla nalang naging abo ang sisiyaw na ito.
28:27.7
Napamangha si Tibo, napatanong habang napatingin sa manggagamot.
28:34.5
Kung hindi ko natalo ang demonyong yon, hindi din natin abawi ang kaibigan mo sa pangalipin ito.
28:42.3
Magpasalamat tayo sa Panginoon at binigyan niya ako ng lakas at kakayaan para malabanan yon.
28:47.6
Huwi ka ng albularyo.
28:50.9
Naluluwa namang nagpasalamat ang nanay ni Onoy sa manggagamot.
28:55.5
Si Onoy naman ay nakatulog na ulit.
28:58.7
Matapos nitong mailuwa ang nilalang na nasa kanyang dyan.
29:03.4
Ang manggagamot naman ay tila doon palang nakaramdam ng pagod nun.
29:07.9
Kung kaya't dahan-dahan itong umupo sa may sofa.
29:12.2
Nalidali namang nagtimpla ng kape ang nanay ni Onoy para sa kanila.
29:15.5
Ininit na rin ito ang natira nilang ulam at nagsahing para pakainin ng hapunan si Tibo at ang manggagamot na yon.
29:26.4
Pagpasensya nyo na huy yung aming inaalok na hapunan manong.
29:30.3
Hindi kasi ako nakapagtrabaho kanina dahil sa kalagay ng anak ko kaya hindi kami nakabili ng ulam.
29:36.7
Huwi ka ng ama ni Onoy.
29:39.2
Walang anuman yon.
29:41.2
Huwag ka na mag-abala pa't mainam naman ito at may makakain pa tayo.
29:45.5
Sumabay na din ng pagkain ng mag-asawa.
29:49.3
Nalaminado ang mga ito na hindi sila nakapag-hapunan ng maayos sa kakabantay sa kanilang anak.
29:55.7
Hindi na din muna sila umuwi ng gabing yon para mabantayan nila ang kalagay ni Onoy.
30:01.8
Sa awa ng Panginoon, dumiretsyo ang tulog nito hanggang umaga.
30:08.8
Kinabukasan ay muli pang pinainom ng manggagamot si Onoy ng langis na ipinainom nito sa kanya nung gabi.
30:15.5
Nang hihina pa rin ito pero nasa maayos na itong kalagayan.
30:19.9
Kung kaya't kampante na silang iwan ito.
30:24.5
Binibigyan naman sila ng nanay ni Onoy ng maliit na laga pero hindi na ito tinanggap ng manggagamot.
30:31.8
Ayon pa dito ay bawal sa kanilang tumanggap ng anumang bayad sa kanilang serbisyo.
30:38.5
Ilang araw pang dumaan, tuluyan na rin naging maayos ang pakiramdam ni Onoy.
30:44.4
Bumalik na rin sa sigla.
30:45.5
Ang katawan nito.
30:47.7
Ang kaluluwa naman ng nilalanga ay nasa pangangalagan ng albularyo.
30:55.1
Simula nung araw na yon, hindi na sila bumalik pa sa kuweba ng lahab.
31:15.5
At hindi na sila bumalik pa sa kuweba ng lahab.
