01:09.8
Habang naglalakad sa gilid ng kalsada
01:13.5
Bigla na lamang umanong may lumabas sa kabilang banda
01:17.9
Mula sa masukal na parte
01:23.0
Ang maginang ito ay wala lamang umano
01:28.7
Nang sipatin ang dalawang tao
01:30.5
Umupo at tumapa ito sa lupa
01:33.8
Inbang parang nakatuwad
01:36.5
At dahil nga hindi nakaila sa ina
01:40.6
Na ang ganitong klaseng kilos
01:43.3
Ay galing sa mga ganong nilalang
01:46.0
Kagad silang tumakbo ng mabilis noon
01:49.6
Hinabol ang mag-ina at kamuntikan pang maabutan
01:54.0
Mabuti na lamang umano
01:56.7
May napadaang sa sila
01:58.7
At tinamaan ito ng liwanag
02:00.9
Kung kaya't mabilis na lumayo at naglaho na lamang sa kakahuyan
02:05.5
Ang dalawang nilalang na yon
02:08.1
Hindi lang yon ang pambabagat
02:12.3
Kung hindi maraming beses na itong nangyari
02:15.6
Sa kabutihang palad ay wala namang napabalita ang napatay
02:20.7
Dahil sa lahat ng pagkakataong yon
02:23.7
Tila ba sinadya ng tadhana na makaligtas ang mga tao?
02:28.7
Ang lugar kung saan nang babagat ang aswang
02:32.7
Malapit lamang ito sa lugar kung saan naroon ang bahay nila Topel
02:37.5
Kaya't apiktada sila sa sitwasyon
02:40.7
Hindi lamang ang pamilya nila kung hindi halos buong nasasakupan
02:45.7
Nang maliit na nayon na yon
02:48.2
Ang ipinagtataka ng karamihan
02:52.7
Ay yon lang mga gumagala ang tinitira
02:55.6
Ang masaklab pa dyan
02:58.7
Magkakakilala lahat ng mga residente doon gawa ng
03:02.7
Maliit na nayon lamang yon
03:07.7
Saan nakatira ang aswang?
03:12.7
Nabuo ang konklusyon na dayong aswang ang mga ito
03:20.7
Ikalawang anak na mag-asawang
03:23.7
Itago na lamang natin sa pangalang Hernan
03:28.7
Labing-anim na taong gulang na si Topel ng mga panahon nayon
03:32.7
Dalawa lamang silang magkakapatid
03:35.7
Ang kuya naman ito ay itago natin sa pangalang Arado
03:39.7
Nasa labing-syam na taong gulang
03:42.7
Parang may sariling mundo umano itong si Arado
03:46.7
Napakatahimik at minsan lamang lumabas ng bahay
03:50.7
Ilang distansya mula sa kalsada ang kanilang bahay
03:55.7
Bali nasa liblib yon
03:57.7
Ang mga kapitbahay nila naman ay magkakalayo
04:00.7
At madalas naroroon ito sa malapit sa kalsada
04:04.7
Kumaga ang kanilang tahanan lamang ang bukod-danging nasa makahoy na lugar
04:11.7
Ang likuran nito ay malawak na sakahan na kung saan naman sa kabilang banda
04:17.7
Ibang dayon naman yon
04:21.7
Gayun din umano ang nangyayari sa kabila
04:25.7
May pagpaparamdam ng aswang pero hindi katulad ng sa kanilang lugar
04:30.7
Nambabagat talaga
04:33.7
Nagkaroon naman noon ang katahimikan mga dalawang buwan
04:38.7
Yung tipong wala nang nagpapakita pa
04:42.7
Tapos may dayon noong isang lalaking na pagkamalan pa nga nilang baka ito ang aswang noon
04:49.7
Itago na lamang natin ito sa pangalang Dan
04:53.7
Pumupuslit si Dan sa isang bahay doon na kinikilala ang tao bilang kaanak
04:59.7
Sa pagkakatansya ni Tupel
05:02.7
Nasa edad 30 taong gulang na ito
05:05.7
Nagkaroon ng hakahaka
05:09.7
Siyempre hindi na kasi noon bumalik sa pambabagat ang dalawang aswang
05:14.7
Sakto pa talaga kung kailan dumating itong si Dan
05:18.7
Pero ayon kay Tupel
05:21.7
Mabait naman umano ito
05:24.7
Base na rin ito sa naririnig niya sa kapitbahay kung saan nakatira ang Dan na iyon
05:30.7
Napadayo lamang umano sa lugar dahil nga namatay na ang mga magulang niya
05:36.7
At mailupain si Dan sa lugar na nais doon itong pagtayuan ng bahay
05:42.7
Hanggang sa nawala na lamang yung mga hakahaka na iyon
05:46.7
Parang kinikilala na ring tagaroon si Dan
05:49.7
Lagi itong nakikita ni Tupel na nasa isang sakahan
05:53.7
Wari pa niya sa sarili
05:56.7
Baka ito na ang lupain ni Dan noon
05:58.7
At nagkataon pa talagang kanait o katabi lamang ng lupain nila
06:04.7
Sa unahan lamang ito ng kanilang bahay
06:08.7
Bali sa Timog Banda
06:10.7
Nga pala ang bahay nila Tupel ay isang palapag lamang din pero may kalakihan ito
06:17.7
Gawa sa semestro ni Dan ay isang palapag lamang din pero may kalakihan ito
06:18.7
Gawa sa semento ang kalahati
06:20.7
Habang ang kalahati naman amakan
06:23.7
May dalawang silid iyon
06:26.7
Mga isang ektarya lamang ang layo
06:29.7
Bahay naman na ni Dan
06:31.7
Kinakawayan pa nito si Tupel na parabang pinapalapit
06:35.7
Ito namang tate niyang si Hernan
06:38.7
Sinasabi yan siyang huwag lalapit
06:40.7
Huwag makumpiyansa
06:42.7
Dayo umano ang tao at baka totoo nga ang sinasabing
06:46.7
Aswang ang lalaking niya!
06:47.7
Aswang ang lalaking iyon
06:49.7
Ang mga pambabagat umano baka pagsuri lamang iyon sa lugar
06:54.7
At nang masigurong walang sumubok na tumugis sa aswang
07:00.7
Pinili na siguro ditong maniraan
07:05.7
Kung makapagsalita naman kayo sa tao huwag asa
07:08.7
Eh kilala naman natin yung pamilya na kung saan siya nakatira diba?
07:12.7
Diba kamag anak kayo ni nanay sa side ni lola?
07:15.7
Magpinsan nga si nanay at aling sabel diba?
07:18.7
Pamangkin niya ng asawa niya
07:20.7
Eh tingin ko wala namang kakaiba sa kanya eh
07:23.7
Kung meron pa dapat hindi na yan pinatira dito diba?
07:27.7
Yun nga anak yung punto ko eh
07:32.7
Pero si sabel lang
07:34.7
Yung asawa niya hindi
07:36.7
Basta huwag ka nang lalapit ha
07:41.7
Tugon ng tatay eh
07:43.7
Sa mga sandaling ito
07:48.7
Abala si tatay Hernan noon sa kagagapas na mais kasama ni Topel
07:53.7
Si nanay Amalia naman noon ay naroon sa bahay kasama ni Arado
07:59.7
Hanggang sa lumipas ang isang buwan
08:03.7
At naitayunan ng kumpleto ang bahay ni Dan
08:06.7
Simpleng tahanan lamang yun na sa paglalarawan ni Topel ay isang palapag lang
08:13.7
Pero yung silid o mano ay nakaangat sa lupa
08:16.7
Bali yung baba nito lupa lang ang ginawang sahig
08:21.7
Mahilig daw sa mga manok itong si Dan
08:24.7
At dahil nga mahilig din si Topel sa mga manok panabong
08:28.7
Pinili niyang gumala sa bahay ng Dayo
08:32.7
Mga hybrid o mano ang mga manok ni Dan na galing paumanong Bacolod
08:37.7
Doon nakilala ni Topel itong si Dan ng lubos
08:41.7
May pagkakomedyanting tao
08:44.7
Tapos ay binigyan pa nga o mano si Topel ng babaeng manok para paramihin
08:49.7
Habang nangyayari naman ang pagkakaroon ng ugnay ni Topel at Dan
08:54.7
Itong tatay Hernan niya ay patuloy sa pag-abiso pero
08:58.7
Hindi nakikinig si Topel sa kanya
09:02.7
Minsan may isang okasyon
09:05.7
Kung hindi nagkakamali si Topel
09:10.7
Likas na sa kultura natin kapag may piyesta
09:13.7
Siyempre, naroon roon na halos lahat ng kasiyahan at sugalan
09:20.7
Periya at marami pang iba
09:23.7
Naisama si Topel kay Dan sa pananari ng manok noon
09:28.7
Tapos noong sumalang na o mano ang manok ni Dan
09:31.7
Pansin ni Topel na parang baliw itong si Dan
09:35.7
Katabi niya kasi yun at kinakausap ang sarili
09:40.7
Si Dan lang ang naiiba doon dahil ang ingay ng mga tao
09:45.7
Nung manalo o mano ang manok
09:47.7
Kalmado lamang si Dan
09:50.7
Parang hindi masaya
09:54.7
Umuwi na rin kaagad sila noon
09:58.7
Nagtataka si Topel
10:00.7
Napaka tahimik kasi ni Dan
10:05.7
Kanina lang ay parang baliw na kinakausap at ngayon
10:11.7
Kuya Dan, may problema po ba?
10:17.7
Pero hindi nagsalita itong si Dan
10:20.7
Bumilis ang lakad na waribay nagmamadali noon
10:24.7
Hindi naman pinagtunan ang pansin ni Topel
10:28.7
Nang makarating sila sa bahay
10:30.7
Binigay ni Dan ang biyag na manok kay Topel
10:34.7
Sa kanya na o mano ito
10:36.7
Masarap gawing iniyaw
10:39.7
Walang naging opinion si Topel pero habang papauwi siya
10:43.7
Hindi maalis-alis sa isip ni Topel ang nangyayari kay Dan
10:48.7
Talagang binabagabag siya noon
10:54.7
Tinatanaw niya ang bahay ni Dan
10:57.7
Nakita niya ang kaibigan
10:59.7
Naroon ito sa harap ng bahay
11:02.7
Hinahapuhap ang manok at nakatingin ito sa kanilang tirahan
11:05.7
Yung titig pa o mano nito
11:10.7
Nagtaka noon si Topel kaya lumabas siya at pasimpleng nagpakita pero
11:15.7
Tumalikod itong si Dan at naglakad papasok ng bahay
11:20.7
Aminado si Topel na may problema nga si Dan
11:28.7
Apektado siya dito
11:30.7
Kasi nga naninibago talaga si Topel noon eh
11:34.7
Sa patuloy na pagkabagabag
11:37.7
Pinunta ni Topel ang bahay ni Dan
11:40.7
Binati pa niya ito sa labas
11:43.7
At sinabing pwede ba o mano silang mag-usap noon
11:46.7
Lumabas naman itong si Dan tapos naupo sa gilid ng pinto
11:55.7
Kaninang umaga nakangiti ka pa
11:57.7
Ngayon parang ang sama na ng mukha mo
12:00.7
Pasensya na kuya ah
12:02.7
Nagulat lang kasi ako
12:03.7
Nagbuntong hininga na si Dan
12:08.7
Tumayo ito at naglakad patungo sa likod ng bahay
12:12.7
Sumunod naman si Topel
12:15.7
Hanggang sa huminto si Dan sa harap ng umanon
12:22.7
Nararamdaman ko siya kanina sa tarian ng manok
12:28.7
Teka, paano niyo nalaman?
12:31.7
Tanong niya si Dan?
12:34.7
Ayon naman kay Dan
12:36.7
Alam niyang siya ang pinaghihinalaang aswang sa lugar
12:40.7
Ito na rin ay dahil sa abiso ng kanyang kaanak o mano na nakatira dito
12:45.7
Yun na ang asawa na si Aling Sabel
12:48.7
Pero bali wala lamang sa kanya yon
12:51.7
Dahil hindi naman totoo
12:53.7
Aminado siyang alam niya ang sitwasyon sa lugar bago pa siya manirahan
12:58.7
Na may aswang umanong ng babagat noon
13:02.7
Kumpirmadong taga rito yung aswang Topel
13:06.7
Pero huwag mo nang alamin kung paano ko nalaman
13:09.7
Hindi mo rin maiintindihan ang lahat
13:12.7
Pakisabi sa tatay mo
13:20.7
May mangyari ba kay tatay?
13:24.7
Hindi ko kayo maintindihan
13:28.7
Pakisabi sa tatay mo na mag-iingat siya
13:31.7
Sabihin mo galing sa akin yung abiso
13:36.7
Litong-lito si Topel ng mga sandaling yon
13:40.7
Wari ba'y may malalim na hugot itong mga binitawang kataga ni Dan
13:45.7
Na palaisipan sa kanyang diwa
13:48.7
Kukulitin niya na sana ang tao pero pinili niyang umuwi na lamang
13:54.7
Nang paparating na sa bahay
13:57.7
Nakita niya ang tatay doon sa arap ng tahanan nila
14:01.7
Kagad niya ang nilapitan ito at sinabi ang mga abiso ni Dan
14:08.7
Yun lang po yung sabi niya
14:10.7
Mag-iingat daw po tayo
14:13.7
Naguguluhan ako tay
14:15.7
May aswang daw kasi sa lugar natin at doon niya ito nakita sa teriyan ng manok
14:22.7
Nararamdaman niya daw
14:24.7
Hindi ko makuha yung ibig sabihin niya eh
14:28.7
Baka manghuhulayang si Dan ha?
14:30.7
Baka po may mangyayari po sa inyo
14:38.7
Ano bang meron sa kanya?
14:40.7
Sabi ko naman sa'yo na iwas-iwasan mo yung taong yan eh
14:44.7
Mag-iingat pa daw ako
14:47.7
Ako yung bibiktimahin nang sinabi niyang aswang?
14:51.7
Parang ganoon yung pagkakaintindi ko tay
14:56.7
Paasok na ako sa loob
14:58.7
Tugon ito po tay!
14:59.7
Tugon ito po tay!
15:01.7
Sa mga samunod na araw
15:04.7
Nakapagtatakang hindi nasilayan ito po si Dan
15:08.7
Inahagilap ito ng binata
15:11.7
Nagtanong pa siya sa pinsa ni nanay Amalia na si Aling Sabel pero
15:16.7
Ayon kay Aling Sabel
15:19.7
Hindi niya daw alam kung saan nagpunta itong si Dan
15:23.7
Hindi naman kasi nagpaalam sa kanya
15:27.7
Napasma na umano ang mga manok ni Dan noon
15:32.7
Kaya si Tupel na ang nagpakain dito
15:35.7
Sinisilip niya ang loob ng bahay pero wala talagang tao noon
15:40.7
Nakasara ang pinto
15:42.7
At wala din doon ang tsinelas ni Dan
15:46.7
Hanggang sa umabot na lamang umano ng isang linggo
15:50.7
Nakita niya muli si Dan
15:53.7
Kaagad niyang pinuntahan ang bahay nito
15:56.7
Nagpasalamat sa kanya si Dan dahil sa pag-asikaso ng mga iniwang manok noon
16:01.7
Dito ay sinabi ni Dan na may pinuntahan lamang siyang importante
16:06.7
San ba yung kuya?
16:09.7
Nag-aalala tuloy ako sayo
16:11.7
Sa gubat lang, may ginawa lang ako
16:17.7
Ano namang gagawin niyo doon tsaka saang gubat ba?
16:22.7
Ang sabi naman Dan
16:25.7
Ang sa gubat lang na malapit sa kanilang lugar
16:29.7
Gumala gala lamang umano ito
16:34.7
Parang sasabog ang ulo ni Tupel
16:37.7
Sa mga sandaling iyon
16:39.7
Hindi niya talaga maintindihan si Dan pero
16:43.7
Kahit anong tanong niya dito
16:45.7
Na kung ano ba talaga ang meron sa dayo
16:49.7
Hindi naman sinisiwalat ni Dan
16:53.7
Hanggang sa isang hapon
16:55.7
Napag-utusan ito ng kanyang tatay na pumunta sa kabilang baryo
17:00.7
Gusto man nung makita si Tupel ng kanyang lolo at baka may ibibigay ito noon
17:06.7
Bale ang lolo at lola ni Tupel ay nasa kabilang baryo lang
17:10.7
Sa side ito ng kanyang nanay Amalia
17:14.7
Nagtaka naman noon si Tupel
17:17.7
Siyempre, yun pa lang ang mga sandaling pinapunta siya ng tatay niya sa mga lolo
17:24.7
Hindi talaga siya pinapapunta doon noon pa
17:27.7
Gawa ng pangit tumanoong ugali ng kanyang lola
17:31.7
Tapos ngayon parabang sinabi ng kanyang tatay na namimiss siya ng mga ito
17:37.7
Hindi naman siya nagbigay ng komento
17:42.7
Itong tatay ni Tupel ay napuro na lamang abiso sa kanya
17:46.7
Parabang lahat ng mga tao iniwasan ito
17:51.7
Maging ang mga kaibigan nga noon ni Tupel kapag napapabisita sa bahay ay pinapauwi ka agad
17:57.7
Yung pagpapauwi pa, parang tinataboy
18:02.7
Tumangon si Tupel at sinabing tatapusin niya lang ang pagpapakain ng manok
18:10.7
Habang nangyayari naman yun, napansin ni Tupel si Arado na wari ba'y may inaantay
18:17.7
Naroroon ito sa likod ng kanilang bahay
18:21.7
Hindi mapakali ang kinikilos
18:24.7
Hanggang sa nakita niya ang tatay na lumapit sa kapatid
18:28.7
Nag-usap ng panandalian at ilang saglit lamang ay umalis na mga ito
18:34.7
Nagtataka naman noon si Tupel
18:37.7
Hindi naman lumalabas ng bahay si Arado
18:40.7
Kahit pa nga may ipinag-uutos sa mga magulang nila
18:44.7
Siya ang nababalingan ng utos noon
18:47.7
Kumbaga, imbis na si Arado ay siya ang sasalo ng mungkahi ng mga mga ito
18:49.7
Kumbaga, imbis na si Arado ay siya ang sasalo ng mungkahi ng mga ito
18:50.7
Kumbaga, imbis na si Arado may mga mga ito
18:51.7
Kumbaga, imbis na si Arado ay siya ang sasalo ng mungkahi ng mga ito
18:52.7
Kumbaga, imbis na si Arado ay si Arado ay si Arado
18:53.7
Sa kabila noon, inisip niya na baka, ma-importanteng lakad lamang ang dalawa
18:54.7
Sa kabila noon, inisip niya na baka, ma-importanteng lakad lamang ang dalawa
18:57.7
Sa kabila noon, inisip niya na baka, ma-importanteng lakad lamang ang dalawa
18:59.7
Satapos niyang mapakain ng mga manok, kagad siyang naghanda sa pagalis
19:02.7
Matapos niyang mapakain ng mga manok, kagad siyang naghanda sa pagalis
19:04.7
naghanda sa pagalis. Habang naghihila mo sa isang poso malapit sa kanilang bahay,
19:11.6
nakarinig siya ng pagtawag. Pangalan niya ito. Pagsipat niya kung sino. Nakita niya si Dan
19:19.9
na kinakawin siya nito sa bahay niya. Kagad namang lumapit si Topel, nagtanong ang binata kung
19:28.1
ano ba ang sadya ng kaibigan. Sumama ka sa akin, Topel. Dali, malapit ng maggabi.
19:37.0
Ah, hindi po pwede. Pinapapunta kasi ako sa bahay ni Lolo. Eh baka gusto ako makita. Yun din yung
19:44.9
kasi yung sabi ng tatay ko. Alam kong naguguluhan ka sa akin, Topel. Maraming katanungan ang hindi ko
19:52.2
nasagot. Gusto mo bang malaman lahat? Bueno, sumama ka sa akin.
19:58.1
Dan. Pamimilit ni Dan nun. Napakunot ang mukha noon ni Topel. May punto naman si Dan.
20:07.3
Pinagisipan niyang maigi. Mukhang napakaselan ng mga isisiwalat ni Dan pero timbang lamang ito sa kung
20:15.1
anong sadya ng kanyang Lolo. Hanggang sa nakapagpasya si Topel. Tutal, naroon na lamang din.
20:25.0
Napili niyang ipagpabukas na lamang ang pagpunta.
20:28.1
Sa lolo at lola. Hindi na lamang siya uuwi ng bahay. Sa halip, pagkatapos niyang samahan si Dan,
20:37.6
dederecho na lamang siya sa bahay ng kanyang Lolo. Kagad siyang umuwi ng bahay at nagbihis nun.
20:46.1
Nakasando lamang si Topel. Nang makabalik na ang binata, umalis na sila. Akala pa noon ni Topel na patungo sila ng sentro.
20:58.1
Nang ipinagtataka niya. Patungo sila sa likod na lugar. Waribay sa gubat ang punta nila.
21:07.3
Binagtas nila noon ang malawak na sakahan hanggang sa makarating sa kabilang nayon.
21:14.2
Hindi gaanong marami ang bahay dito kumpara sa nayon nila Topel. Tapos ang kasunod noon.
21:21.0
Kubat na. Hindi siya kumikibo. Hindi din naman kasi nagsasalita si Dan noon.
21:28.1
Napakatahimik at seryoso na mukha. Tapos ay may nakasakbit ditong mahabang itak.
21:37.6
Malaking katanungan yun kay Topel. Dahil yun pa lamang ang unang beses niyang makita si Dan na may daladalang itak.
21:49.0
Hanggang sa tuluyan ng dumilim, nasa loob na sila ng gubat na mga sandaling ito.
21:55.8
Dito ay nagsalita si Dan.
21:58.6
Ayon sa layo, sa kabilang parte daw ng gubat ay ibang lugar na. At nasasakop na ito ng ibang lungsod.
22:08.3
Sobrang layo na nang narating nila. Yun lamang ang narinig niya kay Dan at hindi na muling nagsalita pa.
22:17.7
Hanggang sa nakarating na sila sa kabilang lungsod, sakop na ito ng kalinog. Talagang napakalayo na noon.
22:28.6
Nasa kanluran pa sila at sobrang liblib noon.
22:32.7
Nakikita ni Topel ang mga maliliit na liwanag pero nasa baba ito.
22:38.5
Dito na nagtanong si Topel kung ano ba ang gagawin nila sa lugar.
22:42.8
Ang sabi ni Dan, mamaya na daw kapag nakarating na sila sa totoong sadya nito.
22:49.3
Doon niya na ipapaliwanag ang lahat.
22:54.1
Hindi pa pala tapos ang paglalakbay nila. At totoo nga yun.
22:58.1
Bumaba pa sila. Pangpangyon at nakarating sila sa isang kalsada.
23:05.4
Walang kabahay-bahay dito. Mga post nilang na magkakasunod pero ang ilan ay walang ilaw.
23:13.8
Nagmistulang lutang si Topel noon.
23:16.6
Paano ba naman kasi magmang talaga siya sa kung anong ginagawa nila.
23:22.3
Hanggang sa napansin niyang para bang sumimangot ang muka ni Dan.
23:26.3
Tapos ay panaysipat nito sa kanya.
23:31.7
Kinabahan si Topel noon.
23:34.0
Kaagad niyang naisip na baka may gagawin si Dan sa kanya.
23:38.2
Tapos lumayo lamang sila ng lugar para walang makakaalam.
23:43.5
Huminto si Topel at naganap ng lugar kung saan tatakbo.
23:48.4
Ano bang ginagawa mo? Malapit na tayo ah.
23:52.9
Seryosong wika ni Dan.
23:56.3
Nakaramdam na ako ng hindi maganda.
23:58.9
Para kang kriminal eh.
24:00.6
Papatay mo ba ako?
24:02.9
Bungad ng binata.
24:05.3
Ano ba yung pinagsasabi mong ayob ka?
24:08.4
Hindi ako kriminal.
24:11.3
Sumunod ka at nang tayo ang mauna sa lugar.
24:14.7
Masama mo kasi makatitig kuya eh.
24:17.1
Parang papatay ka ng tao.
24:19.5
Ano ba't nalaga yung ginagawa natin dito?
24:23.6
Dito na ipinaliwanag ni Dan na ang paglaho niya.
24:26.3
Nang isang linggo at pagmamatsya gumano sa mga aswang.
24:31.5
Inaalam niya kung saan ito madalas magpakita.
24:35.6
Katunayan, kilala niya na ang mga ito.
24:40.7
Natanong naman ni Topel kung sino-sino ang mga yon.
24:44.8
Pero umiling si Dan at sinabi nitong mamaya na daw.
24:50.2
Nagdadalaw ang isip si Topel na sumunod pa.
24:53.6
Hanggang sa iniwan siya ni Dan sa lugar at nagwi ka.
25:01.8
Yan ay kung alam mo yung pauwi.
25:05.9
Napapailing naman si Topel ng mga sandaling yon.
25:09.3
Wala siyang nagawa kung hindi ang labanan ng takot at sumunod na lamang kay Dan.
25:15.2
Pero dumampot siya ng bato.
25:17.8
Kung sakaling may hindi magandang gawin ang tao sa kanya,
25:21.9
pabatuhin niya o manuam mo ka.
25:26.3
disperado na si Topel nun.
25:30.3
Ilang saglit lang ay nagmungkay si Dan na
25:32.8
kumabig sila sa isang banda.
25:36.4
May tinuro itong bahay doon at sinabing ilang distansya dito.
25:40.8
Magbabantay sila.
25:44.2
Dagdag pa ni Dan.
25:46.2
Ang mamatsagad nila ay ang dalawang aswang.
25:49.9
Mambabagat o manu ito ng mapapadaan sa lugar na yon.
25:54.0
Namama sakali na bigyan ng pagkakataon.
25:56.3
Ang makapamiktima.
26:00.1
Sigurado ka ba dyan?
26:02.0
Baka naman niloloko mo ako ah.
26:04.8
Tingin mo ba nagbibiro ako ah?
26:08.6
Dito, sumunod ka sa akin!
26:13.0
Magtagot tayo rito!
26:15.4
Mungkahin ni Danon.
26:17.9
Matapos noon ay tinarak nito ang itak sa lupa.
26:21.8
Tapos para umanong baliwa.
26:24.7
Paano ba naman kasi?
26:26.3
Nagdakot nyo ng lupa at pinahid sa bisig.
26:32.5
Napapailing na lamang noon si Tupel.
26:35.4
Hanggang sa may nilabas na kwintas si Dan.
26:39.3
Malaking kwintas ito.
26:41.7
Sinlaki o manu ng palad at parang bronze yon.
26:48.3
Ano mong malalaman mo sa akin?
26:53.1
Isa akong biasa, Tupel.
26:58.0
Nakasimangot kasi mukha mo eh.
27:01.0
Para bang albularyo.
27:03.0
Ganun ako pero hindi ako nagagamot.
27:08.6
Dalawang aswang na ang napatay ko.
27:10.9
At isang mang kukulam.
27:14.8
magiging apat na lahat ng aswang na mapapatay ko kapag
27:18.0
sinama sa bilang ang pirwisyo dito.
27:22.9
Pero hindi pwedeng mangyari yun.
27:25.4
Pero hindi pwedeng mangyari yun.
27:26.0
Dahil alam kong may mongungulila.
27:29.3
Kumuha ka ng lupa at gawin mo yung ginawa ko.
27:37.2
Puro nalang pabitin.
27:41.2
Sino naman yung may iwan ng aswang na sinabi mo?
27:44.7
Tsaka talaga bang bihasa ka?
27:46.9
Parang kabaliwan to eh.
27:49.6
Sumunod ka na lang.
27:51.6
At ito yung sasabihin ko sa'yo.
27:54.1
Magbabago ang pananaw mo sa buhay pagkatapos.
27:58.7
Sumunod na lamang si Tupel.
28:01.5
Hinilamos niya umano ang lupa na para ding baliwa.
28:05.3
Habang nangyayari naman yun,
28:08.1
itong si Dandao ay nagdarasal
28:10.0
tapos ay tinapik-tapik ang balikat ni Tupel.
28:14.9
May kalakasan yun kaya medyo nabanas si Tupel nun.
28:18.9
Pero sa kabila ng lahat,
28:21.4
sumunod na lamang siya.
28:22.6
Hindi niya talaga alam kung anong ginagawa nila noon.
28:28.4
Basta mas lamang sa isip niya na baka may gawin sa kanya si Dan
28:32.0
kaya sinusunod niya na lamang ito at baka magalit pa.
28:39.0
kung kabaliwan man yun,
28:41.8
sinakyan niya na lang.
28:44.1
Basta ang iniisip niya noon kapag natapos na sila sa lugar,
28:48.5
hindi niya na muli pang lalapitan si Dan.
28:52.6
Nagkakaroon siya ng kutob na tama ang kanyang ama.
28:56.1
Pero hindi aswang si Dan
28:57.7
kung hindi isang tao na nilayasan ng saktong pag-iisip.
29:04.6
Matagaluman nung nagdasal si Dan
29:06.2
tapos sinahalikan pa nito ang kwintas sabay tingala at tawag sa ama.
29:13.0
May konting liwanag naman noon sa lugar na yun gawa nang
29:15.8
natapat sila sa isang poste.
29:19.3
Pero medyo malayo ito.
29:20.5
At siguro kung susumahin kapag tinignan mula sa kalsada ang kanilang kinaroroonan,
29:27.3
hindi sila mapapansin.
29:31.0
Noong natapos na si Dan sa kung anong kalokohan o anong pinagagagawa nito,
29:36.7
nagantay sila sa lugar.
29:39.5
Sobrang tagal na daw noon.
29:42.4
Nakadapa lamang sila sa namuhan na ang harap naman ito ay panakanakang talahiban.
29:50.5
at ina si Tupel noon.
29:56.3
mga alas-dyas na noon ng gabi,
29:59.0
nang mayamot na ang binata.
30:02.0
Doon na siya nagpa siyang umuwi.
30:04.7
Bahalan daw man oh,
30:06.6
basta hindi niya na nagugustuhan ang nangyayari noon.
30:11.1
Tatayo sana si Tupel pero hinawakan naman ni Dan ang kanyang balikat.
30:16.0
Madiin yun at pilit siyang pinapadapa.
30:22.1
huwag daw lilitaw dahil katulad nila,
30:25.5
naroroon na rin ang mga aswanga.
30:28.8
Nag-aantay lamang ng mabibiktima.
30:33.2
Ang ipinagdadasal lamang ni Dan noon,
30:37.3
sana'y walang mangyaring madugo.
30:41.2
Napabitaw na ng mabigat na salita si Tupel hanggang sa nakarinig ang binata.
30:46.4
Nang kakaibang huni,
30:48.3
para umano yung napakalaking butiki na ume-ecopass sa lugar na iyon.
30:58.4
ngayon ka palang nakarinig ng huni na ganon.
31:03.2
Nakikiramdam at ginagamit ang huni para siguraduhin hindi mabubulabog.
31:09.4
Manatili ka lang dyan.
31:12.0
Nariyan lang sila sa tabi-tabi.
31:14.8
Hindi madaling makita mga aswang Tupel.
31:18.3
Ang ginawa ko kanina ay patagaw ang presensya natin,
31:21.8
na parang katulad din nilang nagkukubli sa isang lugar.
31:27.1
Hindi na lamang nagsalita si Tupel noon.
31:30.4
Minabuti niyang manatili,
31:33.0
hanggang sa may sumigaw na lamang bigla.
31:38.7
at nakita ni Tupel na nagtatakbo sa may katsada.
31:43.5
Dito na sinabi ni Dan na lumabas at nangbagat na ang mga aswang na iyon.
31:48.3
Kagad tumayo si Dan.
31:50.6
Dumaan nito sa anino ng poste,
31:53.4
hanggang sa nakarating sa mismong poste at nagtago noon.
31:58.1
Si Tupel naman noon ay tumayo na.
32:01.2
Nanlaki ang kanyang mga mata,
32:04.1
dahil may nakikita siyang maliliksing nila lang sa kabilang parte ng kalsada.
32:10.9
Nasa dilimyo na aakalain mong mababangis na hayop.
32:15.1
Sinusunda nito yung taong sumisigaw.
32:18.3
Nagpapasura'y sura'y ito sa may kalsada,
32:21.4
at halatang lasing ito.
32:24.8
Lumabas na ng tuluyan si Tupel.
32:27.9
Sinundan niya si Dan.
32:30.2
Naroroon na ito sa kabilang parte ng kalsada.
32:34.3
Nakaangat ang itak habang sinisigawan ng dalawang humahabol sa taong iyon.
32:40.5
Pagkalapit ni Tupel,
32:42.9
doon niya nasilayan ang itsura ng mga aswang.
32:46.7
Nakahubot-hubad ang dalawa.
32:48.3
At parabang naligo ito sa kung anong likidong makintab.
32:54.1
Napakabaho umano ng lugar ng mga gabing iyon.
32:57.9
Mabaho pa ito sa singaw ng imbornal.
33:01.9
Tao lang ang figura,
33:04.0
pero ang papangit ng mukha.
33:08.0
nakadapa umano ang isa habang ang isa naman
33:10.9
nakatayo at halata dito na parabang nagulat.
33:16.2
Kailan ba kayo titigil dyan sa bisyo nyo?
33:18.3
Kapag may nakapatay na sa inyo,
33:22.0
pirwisyo kayo sa lugar.
33:27.2
Huwag mong tangkaing tumakas.
33:35.8
Yung dalawang nila lang ay hindi nakatoon ang atensyon kay Dan.
33:42.2
nakatitig umano ang mga ito kay Tupel.
33:44.4
Na siya namang dahilan kung bakit kumabig si Tupel.
33:48.3
Patungo sa likuran ni Dan.
33:51.6
Ang sabi naman ni Danon,
33:54.3
hindi makakapanakita mga aswang.
33:57.1
Huwag daw matakot si Tupel.
33:59.7
Hanggat naroon siya ay walang mangyayari sa binata noon.
34:05.3
Lumapit naman si Dan sa dalawang nila lang.
34:08.2
Yung isa ay tumayo na.
34:10.6
Pero umaatras ito ng paunti-hunti.
34:14.9
Hanggang sa nagsalita umano ang isa,
34:19.0
huwag daw silang pakialaman.
34:23.2
Hindi naman ako nakikialam eh.
34:25.8
May malasakit lang sa mga tao.
34:28.1
May malasakit din ako sa inyo.
34:31.0
Ano ba't nanggagambala kayo?
34:33.9
Hindi na ba kaya ang kumain lang ng karne ng hayop?
34:38.4
Ano bang meron sa tao?
34:40.5
Pareha lang naman, di ba?
34:44.6
At kung ako sa inyo,
34:46.7
ititigil ko ng ginagawa ko.
34:52.1
Nagalit umano ang isang aswang.
34:54.6
Mabilis itong lumapit kay Dan,
34:56.9
pero tinaga ni Dan ng itak yon.
35:00.0
Tinamaan sa dibdib ng nila lang,
35:02.3
pero daplis lamang gawa ng
35:03.7
kaagad nakatras ito.
35:07.1
Sumugod ang isa pa.
35:09.3
Kala noon ni Tupel,
35:11.3
tatagain ni Dan yon.
35:13.8
Kaso binaba nitong itak.
35:16.4
Sinapak sa mukha yung sumugod.
35:20.3
napuruhan na umano yon sa mukha,
35:22.3
dahilan naman na nagpasuray-suray ito at natumba sa lupa.
35:30.3
Inumba ng pagsuntok ni Dan yong isa pa,
35:32.3
pero umatras ito,
35:34.3
at sinabing tama na daw,
35:36.3
pakawalan na lamang umano sila noon.
35:42.3
Nakikita ni Tupel na bagamat naplis lamang ang tama ng itak, pero,
35:47.3
Ang sabi naman ni Dan,
35:49.3
umalis na ang mga ito.
35:52.3
mabilis na naglaho sa dilim.
35:54.3
Matapos ng noon ay sinabi ni Dan na pagka uwi nila,
35:59.3
malalaman na ni Tupel ang katotohanan.
36:02.3
Nagtanong naman ang binata sa kung anong gustong ipukol ni Dan, pero,
36:06.3
hindi na ito nagsalita pa.
36:09.3
Naglakad na sila pabalik,
36:11.3
pero hindi na ito nagsalita pa.
36:16.3
Pero hindi na dumaan sa gubat.
36:20.3
Sa kalsada na sila naglakad noon.
36:23.3
Inabutan sila ng umaga bago pa sila makarating sa kanilang lugar.
36:28.3
Hindi na tinuloy pa ni Tupel ang pagpuslit sa bahay ng abuelo.
36:33.3
Pagod na kasi siya noon at pinili niya magpahinga na lang.
36:38.3
Pagkarating niya sa bahay,
36:40.3
nagtaka ang binata.
36:42.3
Paano ba naman kasi,
36:44.3
nakakita siya ng balde na may lamang tubig pero,
36:50.3
Tapos may tela doon na wari ba'y basahan na pinahid sa sugat.
36:56.3
Bumungad sa kanya ang nanay Amalia.
36:59.3
Napakunot pa ang mukha nito at nagtanong,
37:02.3
saan daw galing ang binata?
37:06.3
Nagsinungaling noon si Tupel at ang sabi ay galing siya sa bahay ng lolo at lola.
37:13.3
Ano pong nangyari dito?
37:17.3
Parang ang laki ng problema niyo na iya.
37:22.3
balisa din kasi ang nanay niya.
37:24.3
Halatang halata dito ang pagiging aligaganon.
37:28.3
Hindi kaagad nakapagsalita ang nanay Amalia.
37:32.3
Hanggang sa bigla na lamang kinabahan si Tupel,
37:36.3
kaagad pumasok sa isip niya
37:38.3
na may hindi magandang nangyari sa kanyang tatay
37:42.3
o hindi naman kaya sa kanyang kapatid.
37:46.3
Dali-dali itong nagtungo sa may silid.
37:49.3
Nakita niya doon ang tatay Hernan na nakahiga sa katre at may benda sa dibdib nito.
37:56.3
Nagtanong siya kung anong nangyari.
37:59.3
Pero ang sumagot nito ay ang nanay Amalia niya.
38:05.3
lasing umano ang tatay Hernan at may nakaalitan nito.
38:09.3
Pinatotohanan naman ito ni Arado na bigla na lamang dumating.
38:14.3
Pero napakunot ang mukha ni Tupel noon.
38:18.3
Maga ang mukha ni Arado.
38:21.3
Wari ba'y pinalo ito ng isang malaking bagay.
38:27.3
Ilang saglit lang ay nakaamoy si Tupel ng baho na pamilyar sa kanya.
38:34.3
At kung hindi siya nagkakamali,
38:36.3
ito ang amoy ng aswang noong nakaraang gabi.
38:42.3
Tinitigan niya ang tatay Hernan.
38:45.3
Nanlalaki ang kanyang mga mata.
38:50.3
May hindi ba ako alam sa pamilya natin, tay?
38:54.3
Nay, may nililihim ba kayo?
38:59.3
Magbabago nga ang pananaw ko.
39:02.3
Kayo ni Kuya yung nananalaasang aswang.
39:04.3
Kayo ni Kuya yung nananalaasang aswang dito, diba?
39:12.3
Kayo yung nakalaban ni Dan kagabi.
39:15.3
Galit na wika ni Tupel noon.
39:18.3
Mabilis na lumabas ng bahay si Tupel at patungo ito sa tirahan ni Dan.
39:23.3
Hinabol naman siya ng nanay at sinabing maghunos dili o manuang binata noon.
39:28.3
Hinamin ng kanyang nanay na aswang nga ang kanyang tatay Hernan.
39:32.3
At ang nagmana dito ay walang iba.
39:39.3
Pakiusap, anak. Sana maintindihan mo ang lahat.
39:44.3
Tama. Naiintindihan ko na.
39:47.3
Naiintindihan ko na ang kasinuwalingan ng pamilya natin.
39:51.3
Ang buong akala ko pa, ibang aswang ay nananalaasa sa lugar.
39:56.3
Kadugo pala natin, nay.
39:59.3
Isang kahiyan to sa oras na malaman ng iba.
40:03.3
Kaya nga nakikiusap ako sa'yo, anak.
40:06.3
Huwag mong ipaalam sa ibang kung anong natuklasan mo.
40:11.3
Kinukonsente mo pa.
40:13.3
Ano bang pinakain sa'yo ng tatay?
40:16.3
Kita mo, ito yung gumagambala sa lugar o hindi pa kayo kinikilabutan sa pinagagagawa nila.
40:23.3
Siguro nakapatay na sila ng tao nang hindi lang natin alam, no?
40:28.3
Ang sabi naman ng nanay.
40:30.3
Dati pa niyang sinasabihan ng dalawa na huwag nang manalasa pero
40:35.3
hindi umano na pipigilan ang sumpong ng pagiging aswang.
40:40.3
Nagbibingi-bingihan lamang umano ang nanay sa mga kumakalat na balita noon.
40:45.3
Hinayaan lamang niya mga ito.
40:48.3
Tutal ay wala namang alam ang mga tao sa kung anong meron sa pamilya nila.
40:55.3
Hanggang sa bigla na lamang dumating si Dan.
40:57.3
Kinausap si Topel at ang sabi tanggapin na lamang umano ng binatang sitwasyon.
41:03.3
Kahit anong gawin niya ay kadugo niya mga ito.
41:07.3
At siguro'y mahal na mahal ng nanay niya ang dalawang aswang kung kaya'y walang imikitosa nangyari.
41:15.3
Wala makakalam nitong iba man ang Amalia.
41:19.3
Kamilang dalawa ni Topel.
41:21.3
Pero hindi dapat maulit yung ginagawa nila.
41:25.3
Pwede namang hindi manalasa eh.
41:28.3
Pwede namang hayop lang yung kainin kapag sinusumbong.
41:32.3
Maraming aswang akong kakilala.
41:35.3
Pero nagagawa naman nila mamuhay ng taimik.
41:39.3
Kapag nangyari wali yung nangyari kagabi,
41:42.3
ako na mismong papatay sa kanila.
41:45.3
Bueno, narito naman ako at mababantayan ko ang lugar.
41:50.3
Kapag may nangyari wala akong ibang pagbibintangan.
41:55.3
Hindi na lamang noon nakapagsalita si Topel.
41:59.3
Napaiyak na lamang ito at tinanggap ang katotohanan.
42:03.3
Kaya pala sinabihan siya ni Don na abisuan na mag-iingat ang kanyang tatay.
42:08.3
Hindi pala dahil sa ito ang punteriya ng aswang.
42:12.3
Kung hindi ito talagang aswang.
42:15.3
At ang mag-iingat na kataga ay babala at baka mapatay sila ng mga tao.
42:21.3
Sobrang laki ng pagbabago matapos noon.
42:27.3
Wala na silang kibuan sa bahay.
42:30.3
Si Tatay Hernan naman ay hindi na halos lumabas ng bahay.
42:34.3
Hindi din makatitignang diretsyo kay Topel.
42:38.3
Wari ba'y naii lang ito?
42:41.3
Samantalang si Arado, lumikas.
42:45.3
Hindi kinaya ang lahat.
42:48.3
Sinampal ng kahihiyan.
42:51.3
Si Don noon ay gumawa ng paraan para manumbalik ang saya ng pamilya kahit papano.
42:57.3
Parating bumibisita itong si Don sa bahay nila.
43:01.3
Inaaya pa ng inuman si Tatay Hernan.
43:05.3
Hanggang sa naglaon ay naging magkaibigan ng dalawa.
43:09.3
Si Topel naman noon ay nasanay na rin katagalan.
43:13.3
Hindi naman na nananalasa ang tatay.
43:16.3
Hanggang sa mga manok na lamang ito.
43:18.3
Pero paminsan-minsan lamang iyon.
43:22.3
Nanumbalik na ang sigla nito.
43:25.3
Si Arado naman ay hindi na bumalik pa.
43:28.3
Ayon sa narinig niya sa tatay,
43:31.3
lumuwas umano ito ng Mahindila.
43:34.3
Nagpadala kasi ito ng sulat at may asawa na umano.
43:38.3
At kagaya niya ay nagbagong buhay na rin.
43:42.3
Si Don ang daylan kung bakit nabunyag ang katotohanan.
43:45.3
Pero si Don din ang daylan kung bakit nanatiling lihim iyon.
43:51.3
Masasabi kong malaking tulong si Don hindi lang sa lugar,
43:57.3
kung hindi sa pamilya ni La Topel.
44:00.3
Hindi biro ang paggubli sa katotohanan.
44:04.3
Pero dahil na rin sa malasakit,
44:07.3
nagawa ito ni Don.
44:09.3
Binago niya ang buhay ng pamilya.
44:12.3
Ang dating baluktot.
44:16.3
Sino ba namang mag-aakala
44:19.3
na ang isang dayong napagkamalang aswanga,
44:24.3
ang re-resolve ba
44:43.3
D 좀 na ba nating talunin...
44:46.3
kayo hang reach ba Pero na?
44:49.3
may fail na WhatsApp naman'yine pagkakataot.
44:52.3
Huwag na si Don nakipagsuruhi na parang capelamiento,
44:56.3
madem ulang patungkail!?
44:58.3
tú nandito niya na video,
45:00.3
kamalik sa panit.
