Video Transcript / Subtitles:( AI generated. About AI subtitles » )

* AI ("Artificial Intelligence") subtitles on Tagalog.com are generated using "Whisper" by OpenAI (the same company that created ChatGPT and DallE2). Results and accuracy may vary.
* The subtitles do include errors occasionally and should only be used as a tool to help with your listening practice.
* You can request this website to create a transcript for a video if one doesn't already exist by clicking the "Request AI Subtitles" button below a video. Transcribing usually takes 30-40% of the length of a video to complete if there are no other videos in the queue. For example, a 21 minute video will take 7-8 minutes to transcribe.
* Running a super fast cloud GPU server to do these transcriptions does cost money. If you have the desire and financial ability, consider becoming a patron to support these video transcriptions, and the other tools and apps built by Tagalog.com

Mabigat pa rin sa loob ko na pinaghirapan ko yun ng isang taon.

Pinaghirapan ng pamilya ko yun. Pinaghirapan ko yun.

Dalawang 20 tas ihulog ko doon kasi nga may pinaglalaanan ako.

Thank you po.

Para sa iyo.

Mga kapobre, nandito tayo ngayon sa Libakaw Aklan at kumakailan lamang ay narinig natin sa radio

ang isang estudyante na babae na na-interview ng mga media dito dahil siya po ay ninakawan sa kanyang boarding house.

So magandang hapon sa ating lahat ng mga taga-Libakaw at makakasama na po natin ang estudyante na tinutukoy natin.

Ma'am, ano ang...

Ano ang pangalan mo po?

April Joy Nalangan.

Ano ka na? Anong... Ilang taon na ikaw ngayon?

Turning 25 sa 21 San Andong, April.

Ano ang korso mong kinukuha?

Bish HM, Hospitality Management.

Taga saan po talaga kayo?

Rusal, Sikyo, Mamangang Sapa.

Yung area na yan malayong malayo?

Pag nag-travel ka po ng motorcycle is 20 minutes kung medyo mabilis.

Lipat lang siguro ako dito para kita rin ako.

Ayan, okay.

Mas okay yan.

So mula doon sa bayan ilan pong minutos?

Mga 20 minutes.

20 minutes.

Depende sa takbo po ng motor.

Motorcyclo. Pero yung daan, ano po?

Medyo okay na siya ngayon kasi naano na rin.

Ano ba ang nangyari doon sa inyong Alcantia?

Ito ang ano.

So nung pagbalik namin ng linggo ng hapon, hindi pa namin napansin.

Kinabukasan na talaga ng lunis ng umaga nung papasok na kami sa eskwelahan.

Hinahanap po namin yung notebook namin kasi nawawala.

Tapos parang sabi ko baka na yung Alcantia ko po kasi nakalagay doon sa lagayan ko ng mga damit.

Parang sako bag lang siya.

So sinay ko po yung sako bag.

Tapos pagangat ko po ng Alcantia ko parang gula pong gumaan po siya.

Tapos parang ano nung marami pa siyang laman, mag-ano na siya mga sobrang isang kilo na siguro.

Pero nung naangat ko siya, ang daan-daan na po.

So usual ito mga bariya?

Oo, 20s. Kasi yun yung kinakulik ko talaga. Kasama po yung boardmate ko.

Ilan kayo doon sa Alcantia na ito?

Dalawa kami.

Saan na yun ngayon yung boardmate mo?

Ando sa loob.

Pero sino talaga ang may-ari ikaw?

Ako.

Last year ko pa yun talaga, sinimulan.

Tapos nito nagkasama kami sa isang boarding house parang naano na rin siya, na-motivate siguro.

Tapos parang sinama na namin.

Pero minomonitor namin yun kapag naguhulog kami.

Okay, oo.

So nawala yung Alcantia?

Andyan yung Alcantia. Parang binawasan lang po talaga siya.

Binawasan.

Oo.

May nakapasok sa inyong boarding house?

Siguro.

Pero wala kaming matibay na ebidensya na, yun na nga, parang pinasok na rin siguro.

Hindi naman pwedeng lumabas yung Alcantia doon na walang kukuha.

Pero nagtira pa talaga?

Oo.

Para siguro mahalata?

Para baka siguro akala niya, hindi namin minomonitor yung Alcantia, akala niya siguro.

Baka hindi namin mapansin.

Oo, ganun.

So may possibilities na...

Nandito lang ang kumuha?

Opo.

Or sa isang boarding house lang?

Wala lang talaga kaming matibay na ebidensya, hindi lang naaktuhan.

Talaga.

Sa, kung namumonitor mo yung pera mo doon sa Alcantia na yun, mga nasa magkano na yun?

More or less, 4,500 siya.

4,500.

Sa loob ng isang, halos mag-isang taon mo na inipon.

Bakit ka nag, ano ang inspiration mo na mag-ipon?

Kasi po, yung nanay at tatay ko po, wala po kami, walang stable.

Wala na trabaho.

So, nagsasideline-sideline lang po ako sa anong mga kapitbay, sa mga, ano namin doon sa baryo.

Kung may ipapagawa sila, yung mga arts and crafts, mga scrapbooks, o may nagpapaint.

Doon ako kumikita.

Kasi yung allowance, apat kaming nag-aaral kasi.

So, parang wala rin yung source of income.

Kung may, ano lang, kung sa palayan, ganun lang yung, ano yun, ng tatay ko, yung nanay ko lang naman, andyan lang sa bahay.

Oo.

So, parang nagsasideline lang ako para...

Bawas gastos ba para sa, ano ko, sa nanay at tatay ko.

So, parang, minsan, self-support na lang ako.

So, ayan.

Tapos, pinaghahandaan ko sana yung OJT ko, next year na sana.

Tapos, yung pagkahapon sana, magbabayad na ako ng, ano, jersey ko.

Mula doon sa Alcantara, talagang pinag-ipunan mo yung para sa OJT mo.

Tapos, ganun nangyari.

Nung pagkabilang mo...

Pagkakuha mo doon sa Alcantara, anong naging reaction mo nung...

Naano po ako, natulala. Parang hindi pa ako nakapag-react eh.

Tapos, nung parang nahimas-masan na po ako, kinuha ko po yung Alcantara, tapos lumabas po ako ng, ano, ng kwarto.

Tapos, inano ko po yung Alcantara, sabi ko, sabi ko doon sa, ano, kasama ko sa kabila.

Wala ka bang, ano, napansin o naramdaman?

Sabi ko na, may kumakalabog ba doon or may na-something naririnig na umaalog yung,

o may naririnig siyang...

Anong kalus ko? Sabi niya, wala.

So, nagtanong din ako dito sa, ano, paligid.

Sabi ko kung may mga napansin ba sila na may pumasok na ibang tao or mga hindi kakilala na pumasok doon.

Sabi nila, wala din.

So, talagang, ano, hindi mo ngayon maalam kung sino ang may kagagawan.

Pero, naipa-blatter mo na raw ito sa pulis.

Wala nga. Wala kaming ebedensya. Wala kaming pwedeng patukoy na.

Narinig ko yung iniakan mo talaga itong Alcantara.

Kamukha din na doon sa radio.

Opo, kasi yung, ano, minsan kapag pupunta kami dito, nangihiram lang din yung nanay at tatay ko para may, sa apat kami.

Yung isang daan na binibigay sa amin, tigay isang daan kami.

Yung sa akin, pinapabarihan ko yun.

Tapos, yung binabasi ko kung kaya ko bang, ano, kung kayang pagkasihin.

Binabawasan ko yung dalawang twenty, tapos ihuhulog ko doon.

Kasi nga may pinaglalaanan ako.

Kasi, para, less gastos ba para sa parents ko na din sa OJT?

Kasi sabay kami ng kapatid ko rin mag-OJT next year.

Wala kaming, ano, kasi gusto ko rin ma-experience sana, ano, mag-OJT sana sa Boracay.

Kasi, experience lang ba?

Kasi wala na.

Hindi na matutuloy.

Wala na yun.

Yun na sana yung start ng, ano, kunti na lang sana yung dadagdagan.

So, wala na.

Tapos, magbabayad pa ako ng boarding house sana sa eighteen.

Oo.

Tapos, ganun pa ang nangyayari.

Oo. Tapos, magbabirthday pa ako sa twenty-one.

Yung plano ko ba, doon pa ako kukuha ng panganda sana kahit kunti pang pansit man lang.

Hirap nun, ang ganyan na sa loob ng halos isang taong muna allowance doon mo yun inipon sa pinaghirapan ng mga magulang mo.

Pinaghirapan mo dahil nag-asign line ka rin, di ba?

Tapos, ganun pa ang nangyayari.

Sobra-sobra man, oh.

Kung nanonood ngayon yung sospek, alam ko nandyan lang yan, eh.

Opo.

O, anong gusto mong sabihin sa kanya?

Kung nanonood man siya, kung mayroon pa siyang puso, kung mayroon pa siyang Diyos sa buhay niya,

kung may awa pa siyang natitira,

kahit magkano kung may natira diyan,

ibalik lang niya.

Kahit huwag niya personal na ibalik sa akin,

kahit ihagis niya lang dyan sa tapat ng kwarto namin,

tatanggapin ko pa rin yun.

Kasi pinaghirapan ko yun.

Sabihin pa natin may nagbigay sa akin.

Mabigat pa rin sa loob ko na pinaghirapan ko yun ng isang taon.

Pinaghirapan ang pamilya ko yun.

Pinaghirapan ko yun.

Sana po, kahit ko, kahit ilan na lang dyan yung natira,

ibalik ko yun.

Ibalik lang niya?

Marami ba kayo sa boarding house?

Dalawa kami sa isang kwarto,

tapos may isa doon sa kabila.

May isang kwarto pa,

kaso uwian yun eh.

May isang kwarto.

Mahirap, ano.

So, yan ang sitwasyon ni April Joy, mga kapobre.

Yung lugar niya ay, dati yan, mahirap yan puntahan, no?

Yung lugar ninyo.

Dapat na yan lahat kayo nag-aaral?

Opo, magsabay kami apat.

Oo.

Pinagsusumikapan talaga ni tatay mo.

Si tatay mo, ano yung usual na trabaho niya doon?

Sa ano, palayan lang.

Sa palayan.

Sinalay mo sa bahay.

Oo.

Pareho pala tayong farmer din ang mga parents ko eh.

May, ano lang, saglit lang ha.

Magbigay ako sa iyo ng ano, limang libo.

Thank you.

Thank you po.

Ha, para sa iyo.

Thank you.

Sa iyo ito.

One thousand.

Thank you po.

Two thousand.

Thank you.

Three thousand.

Thank you.

Four thousand.

Thank you.

Five thousand.

Thank you po.

Kasi kung alam mo kung hindi lang ako nagkataanan dito kasi kami ngayong mga magpamilya eh.

Kaya kung ano lang talaga, mas malaki pa ang maibigay ko.

Thank you po.

Pangamuyo lang, no?

Malaking tulong na po ito sa pag-aaral ko tapos pambayad po.

Sinapat po talaga.

Pag sumikapan mo, hayaan mo yung mga tao na gumawa sa'yo ng ganyan?

Actually po, hindi po ko alam ng parents ko na ganito yung nangyari.

Hindi pa ko nakaka-uwi.

Tinatry ko pa kasi po sana na ma-resolve ba o mabawi yung pera.

Kasi wala na.

Parang na siguro na case closed na yun kasi wala kami matiba.

Kasi wala kami matibay na ebidensya, wala kami state witness.

Eh wala kami, parang kinakapapa po namin.

Hindi ko kasi kaya na mapakigal lang ikaw ka rin sa DYRU eh.

Narinig kita.

Alam ko yung hirap na ano.

May mga barkada rin ako mga taga-Libakaw.

Noong time na yun na sobrang hirap ng sitwasyon nang nag-aaral kami.

Sila nagbibigay sa akin ng mga dito.

Mga bigas, sakop nila ako sa boarding house.

Sabi ng nanay nila, tulungan ninyo yan si Kuya Archie ninyo ha.

So nag-give back lang ako sa mga tao dito sa Libakaw.

Thank you.

Ikaw isa sa mga nanay nila.

Malaking bagay na po ito para sa amin.

Patulad kong estudyante na.

Aramdam ko yan, aramdam ko yan.

Kasi diyan din naman ako nang galing sa pagiging estudyante.

Pagdating ko talaga dito sa Aklan ay kuwan talaga zero balance ba.

Lahat ng mga lupa halos namin dati sa Mindoro kasi ay nakasanla that time na nag-aaral kami.

Kaya sobrang hirap ng sitwasyon pagdating ko rin dito sa Aklan.

Pangamuyue lang sa daan.

May nag-abot man nga mga blessings, Kimo.

Thank you, Gidganda.

Kabay pa nga makonsensya sa daan.

So yun po mga kapobre.

Yan ang ating pagbisita dito kay Ate April.

At sana ay sa sunod mabisita natin siya.

Makatapos na siya ng pag-aaral.

At doon sa kumuha ng kanyang pera.

Nako, ibalik niyo na po yan kay Ate April.

Kasi ang mangyayari niyan, yung pera na yun na pinaghirapan niya,

dubli-dubli gaba nga maaabot sa iyong mga kabuhi ka ron.

Kaya kung ako, Kimo, ibalik natin niyo, itipos.

O, bisindi natin mo personal.

Bisindi magpakilala.

So dito kayo nagboboard?

Opo.

Ayan.

Ah, dito. Sa looban.

Sa looban.

Opo.

Opo.

O, may mga pitsay pa nga dito.

Ah.

So ito yung boarding house ninyo.

Pwedeng maakyat pala?

Oo. Tapos ito pong ano, yung pinto.

Kasi yung ano lang dito is tali lang.

Tali lang.

Kahit nakapadlock po siya dito, pwede siyang iangatas.

Oo.

So kahit sino pwede palang makapasok.

Oo.

So sana may kandado man lang. Ano?

Kahit nakapadlock, pwede, kahit nakapadlock, pwede pa rin siyang iangat.

Iangat at makapasok pa rin?

Oo.

Kasi ano lang ito eh. O.

Oo.

Ayan.

Sa taas.

Sige po, ti. Iano mo sa amin yung alkansya mo? Saan yung banda?

Ah, ayan. Malit lang yung boarding house ninyo pala.

Natutulog.

Ah, may natutulog. Okay, okay.

Ito pa yung alkansya namin. Kasi yung natira po.

Ayan.

Ito po. Yung natira po kasi ano, pinabuo ko na baka kasi balitan pa.

Ayan, talaga may challenge ka.

Balit.

Binuksan ko na lang din po.

Tapos ito kasi may ano to, may electrical tape. Kasi binuksan na namin nung nag-count kami.

Tapos ito nung pagbalik namin, wala na, putol na to.

Ah, balit tinanggal niya ito?

Oo, yung isa dito.

Oo, ganun pa lang nangyari. Grabe naman yan.

Balit tinanggal niya yung, yung dati nakaipon challenge ka, napuno mo.

Napuno mo.

Ito sana yung ipupunuin eh. Nakailang palit na ako kasi.

Oo.

Ano, binubuksan-buksan ko din pag binambabayan ko po sa ano, sa school namin.

At so bukas na yan nung una?

Oo, ito. Ito lang yung bukas. Pero nitong huli, yung nung ninakawan na, binuksan ko na talaga ng buo.

Ah.

So wala na yun.

Kung baga eh, na ano ka na na.

Na trauma na.

Hindi ka na na, na ano, hindi ka na na-motivate.

Oo.

Na ano na, nawalan ka na ng gana.

Sabi nila parang gana na lang, gcash na lang daw mag-ipon.

Oo. Mag-open ka na lang ng gcash mo at doon ka na lang mag-save.

Oo.

O mga micro-savings bank. Ayan. Sibwana. Ayan yan.

O siya, sige ha.

Apo.

Okay, sige. Mauwi na rin kami.

Thank you ba, sana.

Sige.

Hmm.