01:19.9
wala talagang ebedensya para maging batayan natin para kumbinsi ng sarili na paniwalaan talagang isang bagay.
01:30.9
E paano kung sabihin ko sa inyo,
01:34.5
na totoo ang mga ito?
01:37.9
Ayon kay Jerwin, siya mismo ang magpapatunay ng lahat.
01:44.3
Buhay daw kasi ng tatay niya, ang mababanggit dito.
01:50.4
Sa tagong lugar ng Kanaga, may kilalang tao o manunoon na sobrang misteryoso.
01:57.7
Ang pangalan nito,
02:03.2
Ito umanong si Berbus,
02:06.0
pinaniniwalaang may sa pagkaimpakto.
02:09.5
At kung kumilos sumano ito,
02:12.2
hindi mo makikita sa normal.
02:15.9
Brusko ang pangangatawan.
02:18.3
Malakas, mabilis, at napakatapang.
02:24.3
nakatira sa gubat kung saan ito,
02:27.7
at napinaniniwalaang nababalot ng katatakutan.
02:33.3
Marami umanong nakatirang elemento.
02:36.5
Base na din ito sa mga salaysay na mga naunang residente
02:40.1
na namahay sa lugar na iyon.
02:46.5
minsan lamang kung bumaba ng bayan,
02:49.6
at kung makita na ito ng mga tao,
02:52.4
animoy nakakita ng demonyo.
02:56.0
Natatakot kasi sa kanya ang karamdaman,
02:57.7
sa nakatira sa lugar.
03:00.2
Maliban na lamang sa isang binata
03:02.3
na tawagin na lamang natin sa pangalang
03:09.3
ito ang tatay ni Jervin.
03:13.2
Hulila na ito sa magulang
03:14.6
at ang nagpalakay sa kanya
03:16.0
ay ang albularyong lolo
03:18.3
na si Lolo Antonio.
03:21.2
Buhat na mga salaysay ng lolo
03:22.9
na huwag umanong katakutan si Berbus
03:27.7
huwag lamang umanong ito.
03:31.4
Albularyong nga ang lolo
03:32.6
at dahil dito'y naniniwala siya
03:35.4
sa kung paano nito kilatisin
03:36.9
ang misteryosong tao.
03:42.5
huwag lamang umanong kakausapin
03:46.9
Natural na lang na
03:51.5
May agimat lamang daw kasi umanong itong si Berbus.
03:55.5
Ayon pa sa lolo Antonio,
03:57.7
hindi pang karaniwan kay Berbus
03:59.9
ay ang tangan lamang daw nitong
04:01.3
sobrang bihira nun.
04:04.6
Malakas at hindi hamak
04:06.0
na mas mabisa kesa sa mga
04:07.5
karaniwang bertud na hawak
04:09.5
ng mga biyasang tao.
04:15.0
nangursong malaman
04:16.6
ang pagkatao ni Berbus.
04:19.2
Nang minsang napadako ito
04:23.1
Lumapit ito sa ginoo.
04:26.2
Napakatahimik umanoo
04:27.3
tapos ang likot ng mga mata.
04:31.5
Ang kadalasang dahilan
04:33.2
kung bakit ito bumababa ng bayan
04:35.2
ay ang bumili lang ng alak.
04:39.8
Kung hindi daw kasi
04:40.5
nagkakamali si Vito,
04:43.0
kulafo ang binibili nito
04:47.8
Naiisip nga noon ni Vito
04:49.1
na lasenggero pala itong si Berbus.
04:52.4
Sinubukan niyang kausapin.
04:54.8
Maayos naman makitungo.
04:56.0
Katunayan ay mabait at palabiro.
05:00.9
Tinanong niya kung saan nakatira.
05:03.8
Kahit paman alam niya
05:04.8
sa sarili kung saan naman talaga.
05:08.3
Ang sabi ni Berbus,
05:10.8
sa loob umanoo ng gubat.
05:13.3
May bahay siya doon
05:14.2
at may kasama pa nga umanoo siya.
05:18.6
Dagdag pa ni Berbus,
05:20.9
nakakabaliw umanoo
05:22.1
ang mga tao sa lugar.
05:24.7
Naiilang daw kasi sa kanya.
05:26.0
Wala namang dapat katakutan
05:30.1
ay hindi naman siya masamang tao.
05:34.8
Saglit lang naman yung pag-uusap na yon.
05:38.1
Pero doon nagsimula ang lahat para
05:40.1
kilatisin pang maigi ni Vito
05:45.8
Sa sumunod na linggo,
05:48.4
muling dumako si Berbus.
05:51.3
Alam ni Vito kung anong
05:52.4
araw at oras ang dating.
05:54.4
Kaya naman nakaantap
05:58.6
Matapos makabiliin ang alak
06:01.5
inabangan ito ni Vito.
06:03.9
Ang sabi ng binatilyo,
06:06.7
gusto niya umanong gumala
06:09.5
Kaso wala siyang kasama.
06:12.1
Pwede ba umanong magpasama siya
06:16.0
Akala noon ni Vito na pauunlakan siya
06:18.2
pero umiling si Berbus
06:20.5
at ang sabi nito,
06:27.8
Ayon naman kay Vito,
06:29.8
kung delikado pa ang lugar
06:31.5
ay bakit doon tumitira si Berbus?
06:35.8
May punto ka dyan.
06:41.7
Sanay na ako sa gubat na yun.
06:45.9
talaga bang gusto mong gumala?
06:49.9
pumunta ka na lang doon sa gilid ng gubat
06:51.5
at sasalbungin kita.
06:53.8
Anong araw mong gusto?
06:55.9
Tsaka anong pangalan mo?
06:58.1
Parang gusto ko yung katulad mo ah.
07:02.2
Uwi ka ni Berbus nun.
07:04.9
Kagad namang sinabi ni Vito ang araw.
07:07.8
Sa susunod na araw daw
07:09.4
at umaga siya tutungo sa lugar.
07:12.8
Nagpakilala na rin siya
07:13.8
sa kanyang pangalan.
07:15.9
At dagdag pa niya.
07:18.1
Apo siya ng isang albularyo
07:20.0
na nagngangalang Antonio.
07:25.0
apo ka pala ng albularyo niyon.
07:30.3
Pero magpaalam ka.
07:34.3
Tumangos si Vito.
07:36.8
Kinagabihan ay sinabi niya
07:38.0
sa kanyang lolo na pupunta niya si Berbus.
07:41.2
Pero napagalitan siya
07:47.1
Ayos lang na huwag katakutan ng tao
07:48.7
dahil hindi naman ito masama pero
07:50.5
yung pupunta ng lugar nito
07:53.1
hindi daw siya magpapakita.
07:55.0
Hindi daw siya magpapayag nun.
07:57.1
Nakapunta na daw si Lolo Antonio
07:59.0
at kamuntikan pa siyang mamatay
08:01.2
dahil may bumagat umano sa kanya.
08:05.2
Dambuha lang nila lang
08:06.5
na kung tawagin ay sarangay.
08:10.9
Mabuti na lamang umano at nagawa
08:12.9
pang makatakas ni Lolo Antonio.
08:16.6
Nagtanong naman ang binata kung ano ba itong sarangay.
08:20.4
Ang sabi ng Lolo,
08:22.6
malaking halimaw daw ito
08:24.1
na mas nakatakas.
08:25.8
sa pinaka nakakatakot
08:28.3
na nasilayan ni Vito sa buong buhay niya.
08:37.4
huwag na lamang daw hamakin
08:38.7
ang lugar na iyon.
08:42.5
Nangulit nang nangulit
08:43.9
dahil gusto niya talaga makapunta
08:46.4
kahit paman may nakakatakot na nila lang.
08:50.5
Binabatay niya kasi
08:51.5
kung papano na buhay
08:52.6
sa gubat si Verbus.
08:57.2
ang Lolo niya ang nagsabi na
08:58.9
huwag katakutan si Verbus
09:00.4
kaya indikasyon nito na hindi din nakakatakot
09:03.8
ang lugar na tinitira nito.
09:07.7
Ano bang pumasok sa isip mo?
09:10.6
Kung ako sa iyo no,
09:12.2
matulog ka na lang.
09:14.2
Yan naman ang gawain mo
09:15.0
laging batugan ka eh.
09:17.5
Basta hindi ako papayag na pumunta ka
09:19.0
sa lugar na Verbus.
09:21.5
Kailan ka ba nakarinig dito sa atin
09:22.9
na may sumubok na pumasok sa gubat na iyon?
09:25.0
Di ba'y sa akin lang?
09:27.8
Dahil sinubok ko yung kakainan ko
09:29.1
bilang albularyo.
09:36.9
pagtanggi ng kanyang Lolo,
09:39.7
pinili pa rin ni Vito
09:40.9
ang kanyang kagustuhang makapunta sa lugar.
09:45.0
Hindi niya alam sa sarili kung bakit
09:46.9
nais niya makilala ng lubos itong
09:50.9
Bakit gano'n na lamang ang takot
09:52.5
ng mga tao sa taong ito?
09:55.0
Sa sumunod na araw,
09:58.0
tahimik na lumikas si Vito.
10:03.6
Umaga yun at kasisilang pa lamang
10:07.7
May kalayuan ang gubat na iyon.
10:10.3
Dadaan pa sa malawak
10:11.5
na sasakahan si Vito.
10:13.7
Tatawid pa ng ilog at aakit
10:17.7
Tapos ang nasa tapat ng bundok na ito,
10:21.4
napakasukal na gubat.
10:25.0
Wala man lamang kabahay-bahay doon.
10:28.4
Halata ito na birhing gubat pa.
10:31.5
Paano ba naman kasi
10:32.6
walang bakas na pinutulan
10:36.6
Walang-wala lang si Vito.
10:39.3
Nagpatuloy lamang siya
10:40.3
sa paglalakad hanggang sa makarating
10:42.4
sa masukal na lugar.
10:45.8
Wala siyang ibang
10:46.6
naririnig maliban na lamang
10:48.2
sa mga huni ng mga ibon.
10:50.5
Agapas na mga dahon.
10:52.7
Langit-ngit na mga puno at kalusko
10:57.6
Wala man lang bakas
10:58.8
ang lugar na dinadaanan ng tao.
11:02.7
Doon pa lamang niya naisip na para siyang
11:06.8
Naniwala siya kay verbos na sasalabungin
11:13.7
Patuloy lang siya sa paglalakad
11:15.2
pero tinatandaan niya
11:17.4
lahat ng dinadaanan niya.
11:20.8
Sakali kasing magbago ang kanyang isip at tumuy.
11:25.0
Hindi siya malaliligaw.
11:27.2
Umabot na lang umano ng tanghali.
11:30.0
Alam niya naman ito
11:31.1
dahil tirik na ang araw noon.
11:34.0
Iritang-iritan na siya
11:36.9
Papano ba naman kasi?
11:39.2
Nanlilimayad na siya sa pawis at
11:40.6
ang katipa ng kanyang katawan.
11:44.7
Animay walang katapusan umano
11:46.3
ang gubat na iyon.
11:48.3
At tingin pa niya ay pabalik-balik lamang
11:55.0
nilagyan niya ng mga baka sa mga puno noon.
11:58.6
Kaya naman takang-taka siya
12:00.5
nang napansin niyang
12:02.5
nalagyan na niya ang iba dito
12:04.9
kapag napapadako siya sa ibang lugar.
12:10.8
Dito ay kinabahan si Bito.
12:13.8
Nagdadala ang isip
12:14.9
ng ipagpatuloy pa ang balak gawin.
12:20.2
ang naiisip niya naman noon
12:21.5
na baka hindi na siya makalabas pa.
12:23.2
Aminado siya sa mga sandaling iyon
12:26.7
na naliligaw na siya.
12:28.9
Kaya naman ang ginawa niya,
12:31.0
tinawag niya ang pangalan ni Berbus.
12:36.2
Umaaling ang ngaw ito
12:41.1
ay nakarinig siya ng pagungol
12:42.9
na waribay galing sa malaking
12:45.3
hayop na kinakatay.
12:48.4
Nataranta si Bito.
12:50.6
Tumakbo ang binata.
12:52.7
Pero patuloy si Bito.
12:52.8
At nilalagyan niya sa ibang buwan.
12:52.9
At nilalagyan niya sa ibang buwan.
12:53.1
At nilalagyan niya sa ibang buwan.
12:53.2
At nilalagyan niya sa ibang buwan.
12:53.6
At nilalagyan niya sa pagtawag kay Berbus.
12:56.4
Pero sa pagkakataong iyon,
12:59.5
kasama na ang katagang tulong.
13:04.5
Hanggang sa may bigla nalang
13:06.1
humatak sa kanya sa masukal,
13:09.9
dahilan na namang halos
13:11.1
sa matayin si Bito sa gulat.
13:14.0
Pagsipat niya kung sino ito,
13:16.8
walang iba kundi si Berbus.
13:20.1
Nakatago sila sa napakalaking puno
13:22.8
Nakahudyat ang daliri na huwag mag-ingay
13:27.6
Dagdag pa ni Verbos ay bakit tinangkapong pumasok ni Vito
13:32.3
Sinabi niya naman daw na sasalubungin niya ito
13:36.8
Dapat, sa buka na lang ng gubat yun
13:40.7
Napakalayo na umano nang narating ni Vito
13:44.3
At ang lugar na ito pa ang pinuntahan
13:47.4
Na siyang maraming mga nilalang ang gumagalang nakatira
13:50.9
Nakasimangot ang mukha ni Verbos
13:55.1
Tapos naghudyat pa ito ng tango
13:57.8
Naglakad ang ginawa at
14:00.0
Sumunod ka sa akin
14:02.8
Sabi ko na nga ba eh
14:04.9
Mabuti at nabutan pa kita
14:06.8
Dahil kung hindi pa
14:09.0
Pangalan mo na lang yung uuwi sa inyo
14:11.9
Pangalan na lang ang ililibing hindi sa lupa
14:15.9
Kundi sa alaalan ng mga mahal mo sa buhay
14:18.1
Hindi na nagsalita si Vito
14:22.0
Sumunod na lamang siya
14:24.4
Ang layo pa umano nang nilakad nila
14:27.3
Inabot pa ng takip silim bago pa magmungkahi si Verbos na
14:32.0
Nakarating na sila sa lugar kung saan siya nakatira
14:35.0
Inagilap naman ni Vito ang bahay
14:39.3
Pero wala naman siyang nakikita nun
14:42.5
Nagtanong pa ito kung saan banda ang bahay ng gino'o
14:48.1
Tinuro lang ni Verbos ang napakalaking puno doon
14:51.9
Napakunot ang mukha ni Vito
14:54.4
Hanggang sa nakita niya ang maliit na espasyo
14:58.3
At nasa ilalim ito ng malaking ugat
15:01.3
Huwag mong sabihin diyan ka nakatira
15:10.5
Hindi ba pwedeng tumira kung saan saan?
15:13.3
Basta may masisilungan pwede na yung gawing bahay eh
15:19.4
Tambayan ko lang to
15:21.0
Sa likod ng puno yung bahay ko
15:23.6
Sumaglit lang tayo eh
15:26.0
Tugon ni Verbos nun
15:28.3
May kinuha si Verbos na kung anong bagay doon sa ilalim
15:32.9
Nakita ito ni Vito pero hindi niya alam kung ano
15:37.1
Basta pahaba yun na kaagad din sinuksok ni Verbos sa kanyang tagiliran
15:42.2
Umakyat silang dalawa
15:45.4
Hanggang sa nakita ni Vito ang isa
15:48.1
Isang maliit na kubo
15:49.0
Pero nakabungad ito sa napakalawak na kabundukan
15:53.2
Napakagandao man nun ang paligid nun
15:59.2
Ito na ang kabuan ng kanaga
16:01.9
Pero papanong nangyari daw yun ayon kay Vito?
16:07.2
Sa isip-isip niya kasi nasa baba ang gubat pero
16:09.6
Papanong nasa taas ng bundok ang bahay ni Verbos?
16:16.2
Nagtanong siya sa ginoo
16:18.1
Ang sabi naman ito
16:19.8
Doon talaga nakatira sa baba si Verbos dati pero
16:23.8
Lumipat daw siya kasi tinamaan ng malakas na agos ng tubig
16:28.2
Ang kanyang bahay noong magkaroon ng bagyo
16:30.7
Magamat maliit lang ang tirahan ni Verbos pero
16:35.5
Napakapulido ng pagkakagawa
16:38.3
Pinagtagpitagping kahoy ito
16:41.9
Maging ang bubungan ay kahoy din
16:45.8
Pero napakadikit at walang siwang
16:48.1
Wari ba'y pinawersa ang paggawa para magdikit lang?
16:54.8
Papanong napwersa?
16:57.9
E malaki pa sa binti niya mga ito
16:59.7
Hindi siya pumasok sa loob
17:03.1
Sahalip ay pinili na lamang ni Vito ang maupo sa isang kahoy na nakatumba
17:08.2
Nakita niya pa doon ang sako-sakong bote ng alak
17:12.8
Kung hindi siya nagkakamali
17:16.9
Mga nabili itong alak
17:18.1
Ni Verbos sa bayan
17:19.1
Nagtanong naman si Verbos kung saan gustong gumala ni Vito
17:26.1
Ito nga ang nasabi niya sa gino'o kaya nagpunta siya sa gubat noon
17:30.0
Ang sabi naman ni Vito
17:33.0
Hindi talaga pagala sa gubat ang sadya niya
17:36.8
Kung hindi si Verbos talaga
17:39.5
Gusto niyang alamin kung bakit talaga ito kinatatakutan ng mga tao
17:44.8
Anong misteryo sa pagkatao?
17:48.1
At ano ang mga ginagawa?
17:52.2
Hinamin niya yun kay Verbos
17:53.6
Napakunot ang mukha ni Verbos at ilang saglit lang
17:59.8
Bakit hindi na lamang umano sabihin gustong makipagkaibigan?
18:06.1
Pangit kasing pakinggan ang pag-usisa sa katauan
18:08.7
Para na rin naman nung walang pinagiba sa mga taong tsismoso
18:12.8
Na walang ibang ginawa kung hindi ang siraan ang kapitbahay
18:18.1
Kanina pa ako nag-aantay sa'yo doon sa baba
18:21.6
Ang layo na pala nang narating mo
18:24.6
Tingin mo makakabalik ka kaya ngayon sa inyo?
18:29.4
Nakutihak kagabihin ka
18:30.6
Malamang sa malamang basa ka ng ulan
18:33.4
Tingnan mo makulimlim pa oh
18:36.0
Bueno, kung gusto mong manatili rito
18:40.2
Ayos lang, bukas ka nalang umuwi
18:43.5
Mungkain ni Verbos
18:46.1
May pinagkakataon?
18:48.1
Nakakaabalan si Verbos
18:49.4
Sinuri naman ni Vito kung ano ito
18:52.5
Hanggang sa napansin niyang tila hawakan ito ng itak
18:56.6
Ilang saglit lang
18:59.4
Nang mabuo ang kahoy
19:02.1
Dito na nalaman ni Vito na yung kinuha pala ni Verbos doon sa ilalim ng ugat
19:07.9
Kinakalawang na itak pala ito
19:11.0
Pero ibang klase ang postura
19:13.3
Parang lika o mano sa sinaunang panahon
19:18.1
Para kasing ahas na pabaluktot
19:20.4
At bagamat kinakalawang ay halata dito na sobrang talim
19:28.1
Nakarinig si Vito ng ungol
19:31.1
Ito yung nakailingan niya sa loob ng gubat kanina
19:35.4
Kagad niyang sinabi kay Verbos yun pero
19:39.3
Ang tugon lamang nito
19:41.6
Naririnig din niya ang ungol
19:44.4
Hayaan lamang umano
19:46.8
Yung isip lang yung isip ng isip niyang isip niya
19:47.5
Hindi naman umano-mananakit yun.
19:52.1
Nagtakas si Vito.
19:53.8
Sa pagkakaintindi niya kanina, habang palayo sila ng gubat,
19:59.7
ito yung tinutumbok ni Verbos na nilalang.
20:02.9
Pero ngayon, tila ba kalmado lamang si Verbos?
20:08.4
Hindi katulad kanina na balisa.
20:12.2
Ang sabi pa ni Vito, kung hindi siya nagkakamali,
20:15.9
hindi, hinahabol siya ng nilalang na umuungol nun.
20:21.8
Hindi ka hinahabol, tinutulungan ka lang niya.
20:26.5
Kung di dahil sa kanya, hindi ako makakarating ka agad.
20:31.5
Siya yung sinabi ko sa yung kasama kong nakatira dito.
20:34.8
Nakalimutan mo na ba?
20:37.6
Ano? Teka, tao ba siya?
20:41.5
Eh, nakakatakot ang tingin eh.
20:43.9
Tanong ng binata.
20:45.9
Ayon kay Verbos, hindi umano-tao ang kasama niya.
20:51.5
At ito ang kinatatakutan talaga ng mga tao sa bayan.
20:57.6
Dahil ito ang bumubungad sa mga residente sa tuwing napapadako sa gubat na mga yon.
21:04.3
At hinala nga ng mga tao, si Verbos umano ang halimaw na ito.
21:10.6
Dagdag pa ni Verbos.
21:13.0
Alam daw ito ng lolo ni Vito.
21:15.9
Kilala ni Verbos ang lolo ni Vito.
21:19.3
Natawa pa nga siya umano noon ng makamayaw ito sa takasigaw habang tumatakbo.
21:25.6
Nasa murang edad pa noon si Verbos.
21:30.2
Hindi mo siya makikita kung hindi kanya pinahihin tulutan.
21:34.1
Katunayan, nasa gilid mo lang.
21:37.9
Oh, kalma lang dyan.
21:40.2
Sinabi ko naman na hindi nananakit yan eh.
21:45.9
Ang kinatatakutan daw niya kanina doon sa gubat kung saan naroon si Vito
21:50.3
ay ang naggalat na aswang.
21:54.5
Walang kamalay-malay si Vito
21:56.5
na ito ang dahilan kung bakit siya naligaw.
22:01.7
Hindi daw napapansin ni Vito.
22:04.8
Tinadaanan pa umano siya nito sa harapan pero hindi niya nakikita.
22:11.9
Ganoon na lang ang pagkagulat ng binata.
22:15.9
At malamang ayon sa kanya,
22:21.0
tinaboy ito nang sinabi ni Verbos na kasama.
22:25.1
Ito na yung napagkamala ng kanyang lolo na masamang dambuhala.
22:29.7
Walang iba kung hindi ang sarangay.
22:32.9
Ang tanong lang ngayon,
22:35.5
hindi niya alam kung ano ang itsura nito.
22:38.9
Kaya noon ay nagtanong siya kay Verbos kung anong uri ba nang nilalang ang sarangay.
22:45.9
Ayon naman kay Verbos.
22:48.6
Inkanto umano ang sarangay.
22:51.3
Para umano itong tikbalang na may katawan ng hayop at tao.
22:59.7
Ang katawan ni tao.
23:02.1
Ang sarangay ay toro umano ang ulo.
23:06.0
At ito ang pinakamalakas na inkantong mandirigma ng mga diwata.
23:12.7
Sa pagpapatuloy ni Verbos,
23:15.9
bata pa umano siya ay kasama niya na ang sarangay.
23:20.0
Gubat na umano ang kinagisna ni Verbos.
23:23.5
Wala siyang magulang.
23:25.5
Hindi niya alam noon kung bakit siya naiiba sa mga tao.
23:30.4
Pero ayon sa kanya,
23:32.6
diwata ang nag-alaga sa kanya noong paslit pa siya.
23:37.2
Ito na rin ay base sa mga sinabi ng sarangay.
23:41.0
Pinagkatiwala umano siya sa sarangay.
23:43.4
Pero simulat sa pool,
23:45.1
ay hindi niya pa nakikita ang diwatang iyon.
23:50.1
Sobrang namang ha si Vito sa mga sandaling iyon.
23:53.7
Diretso ang pagpapaliwanag ni Verbo sa kanyang buhay.
23:58.2
Binalot ng iwaga si Vito.
24:01.2
Umiiral pala talaga ang nilalang nakatulad ng mga inkanto.
24:06.4
Ang pinaniniwalaan niya lang kasi noon ay aswang.
24:10.1
Bagamat hindi pa siya nakakakita nito.
24:13.3
Bukang bibig naman ng mga tao.
24:15.1
Kung ano ang itsura noon.
24:19.4
Hindi pa tuluyang dumilim.
24:22.3
Nagpaalam si Verbo na aalis muna siya.
24:25.9
May bisita nga daw at kailangan niya ding ipaganda na makakain ito.
24:31.3
Nagtanong si Vito kung saan naman pupunta itong si Verbo.
24:35.4
Pero hindi na ito nagsalita pa.
24:40.6
naghuba dito ng damit pang itaas.
24:45.1
mano naging binabais si Vito.
24:48.0
Paano ba naman kasi hubog na hubog ang katawan ni Verbo's?
24:52.9
At bakat na bakat dito,
24:55.1
ang sulidong kalamnan?
24:58.7
May mga pilat ito.
25:02.0
na waribay galing sa digmaan.
25:06.1
Naglakad si Verbo's noon.
25:08.8
Sa pagkakaalam ni Vito sa mga puntong yon,
25:11.3
ay mangangaso itong si Verbo's.
25:15.1
bakit wala man lamang daw dalang patalim?
25:18.4
Yung itak nitong kagagawa lang,
25:21.6
nakasabit sa bubong.
25:24.2
Hindi na pinagtuna ng pansin ni Vito.
25:27.6
Ilang saglit lang ay bumalit na si Verbo's buhat-buhat ang isang usa.
25:33.2
Napamura si Vito noon.
25:35.7
Paano nakahuli ng usa ang taong yon?
25:39.1
Eh ang alam niya,
25:40.7
sobrang ilap ng usa.
25:43.5
Doon ay iniisip niya nalang,
25:45.1
na bakit tinulungan ito ng sarangay.
25:48.8
Nakangisi si Verbo's.
25:51.0
Ang sabi ay masarap daw ang karnin ng usa.
25:54.4
Wala itong katulad.
25:57.5
Inihaw lamang yon ni Verbo's,
25:58.9
at dahil gutom na gutom si Vito,
26:01.5
marami siyang nakain.
26:05.5
walang kanin-kanin yon.
26:08.6
Matapos naman noon,
26:10.5
inabutan siya ng isang bote ng kulafo.
26:13.9
Panghimagas naman oh,
26:15.8
baka hindi matunawan ang pagkain nitong si Vito.
26:19.7
Si Vito ay hindi talaga umiinom,
26:22.0
pero sa puntong yon,
26:23.8
napasubo ang binata.
26:26.5
Nakipag-inuman siya kay Verbo's
26:28.0
at nangtamaan ng alak.
26:30.2
Dito na nagliparan ng sangdamakmak
26:32.0
ang katanungan ng binata.
26:35.0
Ano ba talaga ang tangan ni Verbo's?
26:37.8
Ano pa ang kakayanan nito
26:39.3
maliban sa mga karaniwan niyang hinala?
26:43.5
Tumawa lang si Verbo's.
26:45.8
Umiling-iling at sinabing
26:47.2
kapag isiniwalat niyang lahat,
26:49.7
matatakot lang si Vito.
26:52.2
Pero dahil nalason na ng alak
26:54.0
ang diwa ng binata noon,
26:56.4
sinabi niyang hindi siya matatakot
26:58.3
sa anumang sasabihin ni Verbo's.
27:01.9
Nagkaroon naman noon
27:02.9
ng panandaliang katahimikan.
27:06.1
Tumayo itong si Verbo's
27:07.4
at tumingala sa kalangitan.
27:12.8
nakatoon lamang ang atensyon sa ginoo.
27:15.1
Alam niyang nag-iisip si Verbo's
27:19.1
at malamang sa malamang
27:21.2
ay malalaman niya na
27:22.3
ang pagkataon nito.
27:25.1
Pero nang humarap-umano
27:27.0
sa kanya si Verbo's,
27:30.4
sa gulat itong si Vito.
27:33.2
Paano ba naman kasi?
27:35.9
Sobrang nakakakilabot
27:37.7
ang itsura ni Verbo's noon.
27:41.7
sa nakasimangot na aso.
27:43.1
Kahit medyo madilim,
27:48.3
ang kulay ng mga mata.
27:56.7
Tapos ay may nakausling
27:58.4
mga ngipin na ubod
28:02.6
Ilang saglit pa umano,
28:04.9
yumuko si Verbo's
28:06.2
at dito ay nakita ni Vito
28:10.5
ng balikat ng ginoo.
28:13.1
Mas lumaki ang katawan
28:14.7
at naririnig niya umano
28:19.0
na wari ba'y nagkabalibali noon.
28:25.5
Sa isip noon ni Vito,
28:28.5
isang aswang si Verbo's.
28:32.3
Tatakbo sana siya
28:33.4
kaso bigla naman itong nagsalita.
28:36.6
Ang sabi pa ni Verbo's,
28:38.9
bakit umano tatakbo
28:42.1
na hindi matatakot.
28:43.1
Huwag kang aalis.
28:47.3
Mas delikado kapag lumayo ka
28:51.2
at mag-inuman tayo.
28:53.7
Kaluko kang bata ka.
28:56.6
Huwi ka ni Verbo's noon.
28:59.7
Si Vito ay nanlamig na lamang bigla.
29:03.3
nang wala sa oras.
29:05.5
Yung bote pa ng alak,
29:07.5
hindi na napapansin
29:08.7
na natatapos na pala
29:09.8
ang laman kahit hawak niya pa ito.
29:13.1
Tumabi sa kanya si Verbo's.
29:16.3
Tumungga ito ng alak
29:17.7
at nasaan yung aswang.
29:20.7
Kinikilabutan man.
29:22.8
Pero nilakasan ni Vito
29:24.1
ang kanyang loob.
29:25.6
Pero aminado siyang sobrang
29:27.7
nakakatakot talaga
29:28.8
ang itsura ni Verbo's noon.
29:32.4
Parang may katabi umano siyang
29:33.7
napakalaking aso.
29:36.9
Habang umiinom itong si Verbo's,
29:39.6
ay saka naman unti-unting
29:41.1
pagbabalik sa normal na tao.
29:43.1
Sa maniwala man kayo
29:47.7
parang may alikabok na
29:49.0
naglalaglagan at unti-unting
29:51.2
nagiging maayos sa muka nito.
29:56.7
napabuntong hininga si Vito.
29:59.8
Gumaan ang pakiramdam
30:01.0
at dito na siya nakapagsalita.
30:04.3
Pero sa tono umano
30:05.5
ng boses niyang binibitawan,
30:08.3
halatang nangangatog
30:13.1
anong klaseng nilalang si Verbo's?
30:17.1
Ay naman kay Verbo's,
30:19.3
literal na aswang siya.
30:21.3
Pero hindi ito yung aswang
30:23.1
na karaniwang bukang bibig
30:26.4
Sadyang naiiba lamang siya
30:28.2
at ilan na lamang din
30:29.3
ang katulad niyang umiiral.
30:33.4
Kagaya ng ibang kwento nyo,
30:36.1
gabunan ang tawag sa kanya.
30:38.6
Pero may pinagkaiba rin.
30:40.9
Dahil ang tipikal na gabunan
30:43.0
kontrolado ang sarili
30:44.4
at ang kabuang anyo
30:48.2
Mabalahibo at may kalakihan din.
30:56.0
kung anong kulay niya
30:57.4
ay yun pa rin ang lalabas
30:58.6
sa pagiging aswang.
31:02.0
Sabihin na nating aswang
31:06.9
alam ko talaga kung sino
31:08.1
at ano ang mga magulang ko.
31:11.0
Ayoko lang ihag sa'yo
31:13.0
Kasi alam ko naman na doon palang
31:14.8
malalaman mo na kaagad
31:15.7
kung ano talaga ako eh.
31:25.1
Uwi ka ni Verbos.
31:30.8
ang mga magulang niya.
31:32.9
Pero nasa loob lamang
31:37.6
Doon nila piniling manirahan.
31:43.0
Kahit papano ay makaranas
31:45.1
din siya umano ng buhay
31:50.2
ang desisyon kung anong pipiliin niya
31:52.0
pero matagal nang napagpasyahan nito
31:54.9
na mamuhay kasama ng mga tao.
31:58.4
Ang problema nga lang,
32:00.9
hindi siya pwedeng makisalamuha.
32:03.8
Gawa ng pinabantayan siya
32:05.9
at ang inutusan ay ang sarangay.
32:08.8
At ang sarangay umano,
32:11.2
delikado kapag nagalit.
32:13.0
Walang pinipili ito.
32:15.4
Kung sino ang napagdidiskitan,
32:18.4
mabuti manong masama.
32:21.3
Tiyak na walang ligtas.
32:24.9
Dagdag pa ni Verbos.
32:27.8
Baka umano gustong makita
32:29.1
ni Vito ang sarangay.
32:31.1
Hihingi siya ng pahintulot dito
32:33.3
para magpakita yon.
32:36.7
Nagadumiling si Vito.
32:39.0
Mabilis niyang sinabi
32:39.9
na huwag na lamang daw.
32:41.4
Baka himatay na siya
32:42.7
kapag magkaganon.
32:45.0
Pero humagalpak ng tao
32:50.5
nasa likod na ang sarangay
32:51.9
at nagpakita na ito.
32:54.9
Yung panlalamig ng katawan ni Vito,
33:00.3
Balot na balot na
33:01.2
ang pagkatao niya
33:02.2
ng sangkatutak na pagkahilakbot.
33:05.7
Ayon pa sa kanya,
33:07.7
maski ang buhok niya
33:08.8
ay nagtayuan na nun.
33:11.6
Nagdadalawang isip siya
33:15.7
Aminado siyang totoo
33:16.8
ang sinasabi ni Verbos
33:18.1
dahil nakakarinig siya
33:20.1
ng hango sa kanyang likuran
33:23.4
ng malaking baboy.
33:25.9
Tumatama pa sa kanya
33:27.7
na wari ba'y nakadungaw
33:36.8
Malit lang naman yan.
33:38.6
Mas malaki ka pa nga sa kanya.
33:41.2
Pero huwag mong titigan
33:42.0
sa mata ng matagal.
33:42.7
Para kang kalabasang
33:46.2
kapag ginawa mo yan.
33:48.7
Maging maamo ka lang
33:51.0
hindi mag-isip ng masama.
33:54.3
pinuntah mo dito, Vito?
33:57.3
Dahil sa mga sinabing
34:01.0
sa kanyang likuran.
34:03.2
Sa maniwala man kayo
34:09.9
Isang ubo na lamang
34:45.0
Hindi naman umano
34:48.0
Pero sa laking yon,
34:53.0
Kahit sino pa siguro
34:57.0
Parang binatong aso
34:60.0
siguro ang mangyayari.
35:04.0
ang nila lang na yon.
35:17.0
at tingin sa kanya.
35:19.0
may gustong sabihin
35:20.0
na hindi mabitawan.
35:30.0
yun yung lolo niya.
35:32.0
Pinagkatuwaan mo pa
35:37.0
Sambit ni Verbos.
35:40.0
Sa mga sandaling yon,
35:42.0
nagsisimula nang mangilid
35:44.0
ang luha sa mga mata ni Vito.
35:48.0
pwede na daw bang maglaho
35:50.0
na lamang ang sarangay?
35:52.0
Tumawa nang tumawa
35:56.0
Kasabay naman ito ay ang biglang
35:58.0
paglaho ng nila lang.
35:60.0
Dito ay napahagulgol
36:04.0
Umupo at lumaklak
36:06.0
ng lumaklak ng alak.
36:08.0
Ang sabi naman ni Verbos,
36:10.0
ay huwag matatakot si Vito.
36:12.0
Nasa puder umano siya
36:14.0
ni Verbos at ligtas na ligtas
36:18.0
Kung tutuusin ay mas ligtas pa umano
36:20.0
si Vito sa lugar niya kesa
36:22.0
sa tirahan mismo ng binata.
36:28.0
Nagustuhan umano si Vito
36:30.0
ng gabay ni Verbos.
36:32.0
Dahil kung hindi pa,
36:34.0
dapat ang nagkagalit na ito.
36:36.0
Hanggang sa nagtuloy-tuloy
36:40.0
ang daming napag-usapan.
36:42.0
At dito ay may ipinakita
36:44.0
si Verbos kay Vito.
36:46.0
Ayon pa sa binatilyo,
36:52.0
Tatlong daliri ang kapal
36:54.0
at halos isang dangkal
36:58.0
Nagtanong naman si Vito
37:02.0
at dito ay misi si Verbos
37:06.0
Hindi mo ba napansin ang sungay ng sarangay?
37:10.0
ng isang sungay niya.
37:14.0
Hindi ko pa nagagamit.
37:16.0
Aanuin ko naman ito
37:18.0
sapat na ako sa simpleng nila lang lang.
37:20.0
Bagaman may kakaibang abilidad
37:24.0
kinakailangan pa nito.
37:28.0
gagawin mo dyan, Verbos?
37:34.0
Ang sakit ng ulo ko.
37:36.0
Ngayon pa lang kasi ako
37:40.0
O ito, sa'yo na ito.
37:44.0
Huwag na umuipapakita sa iba.
37:46.0
Tugod naman ni Verbos sabay-abot
37:48.0
ng tangan kay Vito.
37:50.0
Napangisi ang binata.
37:52.0
Kagad niyang tinanggap ito
37:54.0
at sinabing maraming salamat.
37:56.0
Pero nagtanong siya
37:58.0
kung para saan naman ang tangang iyon.
37:60.0
Anong bisa at gamit?
38:02.0
Ang sabi naman ni Verbos,
38:04.0
apat na beses daw ang lakas nito
38:08.0
sa ngipin ng kalabaw.
38:10.0
Huwag lang daw ipakita sa iba
38:12.0
at ipagmagyabang.
38:14.0
Dahil malaki ang posibilidad
38:16.0
na pagkainteresa ng gamit
38:18.0
at magkaroon ng banta
38:20.0
sa buhay ni Vito.
38:22.0
Malalaman naman noon
38:24.0
ang kanyang lolo ito
38:26.0
dahil nga albularyo iyon.
38:28.0
Pero sa oras na magtanong
38:30.0
ay huwag na huwag umanong
38:32.0
na aminin ni Vito.
38:34.0
Huwag magtiwala si Vito
38:38.0
at gaano pa kalapit sa buhay niya
38:40.0
dahil ang hawak nito ay
38:44.0
at posibleng may magtraidor
38:46.0
sa kanya para makuha lamang ito.
38:50.0
Dagdag pa ni Verbos
38:52.0
pwede daw gawing taluban
38:54.0
ng gamit para sa maiiksing patalim.
38:58.0
Ang patalim ay magkakaroon ng
38:60.0
nakakamanghang karga.
39:02.0
Depende na iyon kay Vito.
39:04.0
Basta kapag hawak niya
39:06.0
na ang gamit, kakapit
39:08.0
at kakapit sa kanyang bisa nito.
39:10.0
Mas malupit pa daw
39:12.0
sa tagaliwas at kabal
39:14.0
at kapag ginusto ni Vito
39:16.0
na mag-aral ng karunungan,
39:18.0
mas mapapalakas niya pa ito.
39:22.0
Maliban sa kondisyon
39:24.0
na walang dapat makakaalam na iba,
39:26.0
dapat gamitin ito
39:30.0
Dahil napaka-delikado nito
39:34.0
Yung mga imposibleng gawin
39:36.0
magiging posible daw ito.
39:40.0
Ang problema nga lang
39:42.0
dapat ay sanayin ni Vito
39:44.0
ang sarili dahil ang gabay
39:48.0
gagabayan din daw si Vito noon.
39:52.0
Naiisip ni Verbos na ibigay na lamang
39:56.0
Tutal, gusto naman daw
39:58.0
ng sarangay si Vito
39:60.0
na magkakasundo sila nito.
40:02.0
Tumangu lamang si Vito.
40:08.0
maging gabay niya din ang sarangay,
40:10.0
abay dapat na lamang daw
40:12.0
sanayin niya ang sarili.
40:14.0
Tatatagan niya ang kanyang loob
40:16.0
hanggang sa nalangunan
40:18.0
ng nalangu sa alak si Vito.
40:20.0
Hindi niya na malaya
40:22.0
na nakatulog na siya sa kinauupuan.
40:24.0
Pagkagising niya,
40:28.0
Nakaiga siya sa lupa
40:30.0
at sa mga sandaling ito,
40:34.0
Ganun na lang ang pagtataka ni Vito
40:36.0
kasi hindi niya makita
40:38.0
ang bahay ni Verbos.
40:42.0
sa gilid ng malaking puno.
40:44.0
Kinusot-kusot niya
40:46.0
ang kanyang mga mata,
40:48.0
pero wala talaga siyang makitang bahay.
40:54.0
at nagpasuray-suray pa siya hanggang
40:56.0
sa napasandal sa ugat.
40:58.0
Ginala niya ang kanyang paningin
40:60.0
kasabay ng pagtawag sa pangalan
41:06.0
Sa halip, ang tugon
41:08.0
na bumabalik ay ang boses lamang niyang
41:10.0
umeeko sa lugar na iyon.
41:14.0
Napapaisip si Vito na baka panaginip
41:16.0
lamang kung kaya naman
41:18.0
sinampal-sampal niya ang kanyang muka.
41:22.0
makatotohanan talaga.
41:24.0
Gising talaga siya
41:26.0
ng mga sandaling iyon.
41:28.0
Dahil kung panaginip pa ay putol-putol
41:30.0
sana ang pangyari.
41:34.0
sa pagtawag sa pangalan ni Verbos
41:36.0
pero wala talaga siyang makita.
41:38.0
Wala siyang ibang nakikita
41:40.0
sa lugar maliban na lamang
41:44.0
Para umano siyang baliw nun.
41:46.0
Iniisip niyang mahigi
41:48.0
ang nangyari kagabi.
41:50.0
May ibinigay sa kanya si
41:52.0
Verbos ang sungay
41:56.0
Nakita niya ito sa kung saan siya humiga.
41:60.0
Napanganga na lamang si Vito
42:02.0
ng mga sandaling ito.
42:04.0
Ano ang nangyayari?
42:06.0
Ang naiwan lang ay
42:10.0
Wala nang mga bakas pang iba.
42:12.0
Maging iyong mga bote
42:14.0
ng alak ay naglaho nun.
42:16.0
Yung kinatitirikan
42:18.0
sana ng bahay ni Verbos
42:20.0
sa ispasyo ay may mga damo
42:22.0
at baging na ito.
42:24.0
Gulong-gulo ang isip
42:28.0
Magpaganon pa man ay pinili niya na lamang
42:32.0
Pero habang papalayo siya sa lugar,
42:36.0
ng paulit-ulit sa bahay ni
42:40.0
Ilang saglit lang
42:42.0
nakarinig siya ng pagsigaw.
42:48.0
Kaagad namang hinanap ni Vito
42:50.0
kung saan galing.
42:54.0
buong paligid umano ito.
42:58.0
mag-iingat daw si Vito.
43:02.0
ang mga sinabi niya dito kagabi.
43:08.0
umano at sa kauna-unahang
43:14.0
ng kaibigang tao.
43:16.0
Sinagot naman ni Vito kung nasa
43:22.0
naroroon lang daw sa lugar.
43:26.0
Sabi ko naman sayo,
43:28.0
aswang nainkanto ako, diba?
43:30.0
Huwag ka nang lumingon pa.
43:36.0
Ingatan mo yung bigay ko sayo.
43:38.0
Huwi ka ni Verbos.
43:42.0
nagsalita pa si Vito.
43:44.0
Tumangu lang ito at
43:46.0
nagbuntong hininga sabay lakad
43:50.0
Napangiti si Vito.
43:56.0
Totoo nga yung nangyari.
43:58.0
At naisip niyang tama naman si
44:02.0
Inkanto na aswang ito at malamang sa malamang
44:04.0
yung lugar kung saan
44:06.0
sila naroon kagabi.
44:08.0
Nabibilang ito sa mundo
44:12.0
Alam niya sa sarili na
44:14.0
makikita niya pa si Verbos.
44:16.0
Bababa ito ng bayan
44:18.0
at bibili ng alak.
44:20.0
Malaking katanungan sa kanya
44:22.0
kung papano nagkaroon ng salapi
44:26.0
niloko niya na lamang ang sarili na baka may
44:30.0
Magaling man nilang.
44:32.0
Inkanto nga, diba?
44:36.0
at hindi masamang nila lang.
44:38.0
Kung nagkataon ay dilubyo
44:42.0
Habang pababa ng bundok,
44:46.0
Vito ang lugar kung saan siya naligaw.
44:52.0
Makita niya palang ang lilim na mga puno
44:54.0
na ilalarawan niya
44:56.0
ang mga aswang na nabanggit ni Verbos.
44:60.0
anong klaseng aswang ang nasa loob ng
45:06.0
Ilang saglit lang ay nakasilay
45:08.0
siya ng tatlong tao na papasulubong
45:12.0
Medyo nagtakas si Vito.
45:14.0
Papano ba naman kasi
45:18.0
matinong daanan ng lugar?
45:20.0
Katunayan ay tirang bahala
45:22.0
na yung paglakad niya sa masukal.
45:24.0
Walang pinatutunguhan.
45:30.0
Halata kasing sa kanya
45:34.0
Pero pagkabig niya ay
45:36.0
sumabay din ang tatlong tao.
45:40.0
ay nagiging malinaw na sa kanya
45:42.0
ang mga muka nito.
45:44.0
Hindi niya kilala.
45:46.0
Kasual lamang ang suot
45:48.0
na wari ba'y magsasaka.
45:52.0
Dito ay huminto din
45:56.0
Tapos yung kaninang
45:58.0
nakabaling ang tingin sa iba
45:60.0
na wari may tinitingnan.
46:02.0
Ngayon ay nakatoon na sa kanya.
46:04.0
Napamura si Vito.
46:06.0
Kung hindi siya nagkakamali,
46:08.0
ay may gagawin sa kanya
46:12.0
Kinabahan si Vito nun.
46:14.0
Ayon pa sa kanya.
46:16.0
Naghanap na siya ng lugar
46:18.0
kung saan siya tatakbo.
46:20.0
Ilang saglit lang
46:22.0
kumumpas ng kamay
46:26.0
At ang naiintindihan
46:30.0
tinatawag siya ng mga ito.
46:32.0
Anong kailangan niya sa akin?
46:34.0
Anong kailangan niya sa akin?
46:36.0
Pero walang nagsalita.
46:38.0
Ngumisi ang mga ito
46:40.0
at naglakad palapit sa kanya.
46:42.0
Hindi magkamari si Vito.
46:44.0
Hindi niya alam ang gagawin.
46:48.0
at tinawag ang pangalan
46:52.0
Hindi pa naman kasi
46:54.0
kalayuan ang lugar.
46:56.0
Paulit-ulit siyang sumisigaw
46:60.0
Pabilis naman ang pabilis
47:02.0
ang paglalakad ng mga tao.
47:06.0
pinampot na ni Vito ang kanyang tsinelas.
47:10.0
ng takbo pabalik doon sa
47:12.0
kinaroroonan ng lugar ni Verbos.
47:14.0
Nang makabalik ito,
47:20.0
Tinatanaw niya ang mga tao.
47:34.0
Pero hindi niya naririnig
47:36.0
si Verbos na tumugon.
47:38.0
Walang nagpakita sa kanyang
47:40.0
kaibigan na parabang
47:42.0
hinahayaan siya nito.
47:46.0
Walang nagawa si Vito kung hindi ang harapin
47:48.0
na lamang ang tatlo.
47:50.0
Nang ilang distansya na lamang
47:52.0
sa kanya ang mga ito.
47:54.0
Nagdampot siya ng bato
47:56.0
at sinabing kapag lumapit
47:58.0
ay babatuhin niya umano.
48:04.0
lumapit pa sa kanya ang mga ito.
48:06.0
Hanggang sa dalawang
48:08.0
dipa na lamang ang layo.
48:10.0
Huminto ang mga ito
48:12.0
at sinabi ng isang tao
48:14.0
na may gusto lang itong kunin sa kanya.
48:24.0
walang mangyayari umano sa binata.
48:26.0
Basta't ibigay lamang daw
48:28.0
ang gusto nilang makuha nun.
48:32.0
ang muka ni Vito.
48:34.0
Kinapa niya kaagad ang kanyang tagiliran
48:36.0
kung saan nakasuksok ang bagay
48:40.0
Nag-iisip siya kung ibibigay niya ba
48:44.0
Ilang saglit lang,
48:46.0
nakita niyang bigla na lang
48:48.0
sumimangot ang muka ng isa.
48:50.0
Nagtuloy-tuloy na
48:52.0
ang pagsimangot nito na waribay
48:54.0
nilubag niya ang kanamuka.
48:58.0
Naging pangit daw iyon.
48:60.0
Parang baboy na nakasimangot.
49:02.0
Hanggang sa iyong dalawa
49:04.0
ay naging ganun din.
49:06.0
Napamura si Vito.
49:12.0
Kung hindi ito inkanto,
49:14.0
malamang sa malamang
49:20.0
nakapagtatakang nagpapakita
49:22.0
ang mga ito sa araw.
49:24.0
Muling nagmungkahi
49:26.0
ang isa sa mga iyon
49:28.0
na ibigay na umano sa kanila
49:30.0
ang hinihingi nila.
49:32.0
Gustong gusto nang ibigay
49:34.0
ni Vito ang tangan niya.
49:36.0
Pero naiisip niya ang sinabi ni
49:40.0
ibibigay sa kung sino ang mutiya.
49:44.0
Pinanindigan niya ito sa harap ng kaibigan.
49:48.0
nararapat lapang nato pa rin niya iyon.
49:52.0
Vito na hindi niya ibibigay.
49:58.0
makuha ang gamit.
49:60.0
Pinagkatiwala sa kanya umano ito.
50:06.0
Kundi siya mismo.
