01:20.8
Nakita niyang muli ito.
01:23.8
Naroroon din si Verbus. Nakatalikod lamang ito habang naghahasa ng itaknon.
01:30.0
Parang sasabog na ang ulo ni Vito sa mga sandaling yon.
01:36.7
Anong nangyayari?
01:39.2
Tanong niya sa isip.
01:41.5
Tinawag niya ang pangalan ni Verbus.
01:44.8
Inangat lamang nito ang kamay tapos kinakawayan siyang lumapit.
01:50.9
Ito namang si Vito.
01:52.7
Bagamat naguguluhan.
01:55.4
Lumapit naman umano siya.
01:58.5
Tumayo si Verbus.
02:00.7
Tapos pagharap sa kanya.
02:03.5
Ang laki ng ngisi nito.
02:06.5
Ayon kay Verbus, hindi daw siya nagkamali ng taong pinili.
02:12.4
Karapat dapat talaga si Vito na pagkalooban ng gamit.
02:16.9
Hanggang sa humagalpak na lamang ng tawa itong si Verbus.
02:28.0
Dapat hindi ka natatakot eh.
02:30.0
May tangan ka na.
02:32.4
Nanghingi ka pa talaga ng tulong sa akin.
02:35.4
Pinapakinggan naman kita pero hindi ako nagsasalita.
02:39.3
Tawa lang ako ng tawa.
02:43.5
Ilusyon lamang yung nakita mo.
02:46.0
Likha lang yun ang sarangay.
02:48.3
Kung sakaling ibinigay mo ang tangan.
02:51.4
Doon, may mangyayari talaga sa'yo.
02:55.0
Gulpisarado ka sa sarangay.
02:57.9
Dagdag pa ni Verbus.
03:01.5
Subok lamang umano yun kung gaano katatag at mapagkakatiwalaan si Vito.
03:07.4
Wala na daw dapat patunayan.
03:10.8
Bukod sa matapang, kahit buhay pa ang kapalit ay hindi binigay ang gamit.
03:17.7
Dahil ang pagbigay nito sa kalaban sa likod ng mga sinabi niya.
03:22.3
Isang indikasyon yun na isang traidor si Vito.
03:26.0
Pero hindi niya ginawa.
03:27.9
Hindi nakapagsalita si Vito.
03:33.4
Ilang saglit lang ay pumasok ng bahay si Verbus.
03:37.6
Sa paglabas nito, hinagisan ng isang boteng alak si Vito.
03:44.3
Ang sabi ni Verbus ay mag-inuman ulit sila.
03:48.9
Mamayang hapon daw,
03:50.9
ihahatid ni Verbus si Vito sa mismong bahay nila noon.
03:57.9
Parang totoo yung mga nangyari sa kanina.
04:00.8
Kala kong mamamatay na ako.
04:03.4
Ginawa mo akong baliw at pagising ko ah.
04:06.4
Teka, hindi pa ako nag-aagahan.
04:11.7
May mga makakain tayo.
04:13.7
Huwag kang maggalala.
04:15.5
Katulad mo, wala din akong agahan.
04:18.1
Pero yung agahan natin magiging pulutan.
04:22.2
Oh, buksan mo na yan.
04:24.0
Bukang uhaw na uhukan na siya kakatakbo eh.
04:27.9
Walang nagawa itong si Vito
04:29.5
kung hindi ang sakyan na lamang ang kaibigan niya.
04:34.3
Hindi niya alam kung komedya lamang ba yun o subok talaga.
04:39.4
Napakapilyo umano ni Verbus.
04:42.0
Maging yung nangyari sa gubat kahapon,
04:45.0
maaaring pakananya lamang ito.
04:48.7
Malaki ang posibilidad na isang subok din yun.
04:52.0
At kung hindi siya nagkakamali,
04:54.5
etong si Verbus ang nagligaw sa kanya sa gubat.
04:57.9
Hindi niya tinalakay pa ito sa pag-uusap nilang dalawa.
05:04.0
Halata naman umano at hindi na kailangang sabihin pa.
05:08.5
Mabait si Verbus,
05:10.5
pero hindi mapagkakatiwalaan.
05:14.0
Hindi sa masamang bagay,
05:16.2
kung hindi sa mga kalokohan ito.
05:19.3
Malay niya umano,
05:21.5
habang umiinom sila,
05:23.5
ay subok din yun.
05:25.2
O hindi naman kaya ay napapailalim sila.
05:27.9
O hindi naman kaya ay napapailalim siya sa pangungumedya nito.
05:30.9
Kung kaya naman ay inihahanda ni Vito ang kanyang sarili,
05:35.6
baka kasi gulatin na naman siya ni Verbus nun.
05:39.5
Katulad ng sa gabi,
05:42.0
nagtuloy-tuloy ang inumang yun
05:43.7
hanggang sa halos hindi na makatayo si Vito sa sobrang lasing.
05:48.8
Maging ang pag-ihi niya nun,
05:51.5
doon na lamang din kung saan siya nakaupo banda.
05:56.1
Kaya, tumatalikod na lamang ito.
05:59.8
Paano ba naman kasi,
06:01.9
kapag hahakbang siya ay paniguradong bagsak siya sa lupa?
06:07.8
Pagsapit ng hapon,
06:10.2
dito na nagmungkay si Verbus na ihahatid niya daw si Vito
06:13.2
hanggang sa bahay mismo nito.
06:17.5
Pumayag naman itong si Vito,
06:20.2
kahit alam niya sa sarili
06:21.7
na halos hindi niya nakaya ang kanyang katawan.
06:26.1
Sumusuray-suray si Vito habang nakaakbay naman sa kanya si Verbus.
06:32.0
Pero ang ikinagulat noon ni Vito,
06:35.2
ilang hakbang lamang yun pero nakarating na sila kaagad sa paanan ng bundok.
06:41.3
Natatanaw niya na sa unahan ng kabilang bundok,
06:44.7
na kung saan ang likura nito.
06:48.6
at ilang distansya ay kalsada na.
06:53.1
Napatingin siya kay Verbus,
06:55.8
nagpapasakit si Vito,
06:55.9
at ilang distansya ay kalsada na.
06:56.1
At ito ang tanong kung bakit ang bilis nilang nakarating.
06:59.8
Gumisi lamang ito at ang sabi maglakad na lamang daw nang maglakad sila.
07:05.0
Lasing lamang daw si Vito noon.
07:08.3
Pero hindi talaga siya maaaring magkamali.
07:12.2
Kahit nakainom pa umano siya,
07:14.7
natitiyak niyang totoong madali lang talaga silang nakarating doon.
07:20.0
Paglingon ni Vito sa harapan,
07:22.5
sa maniwala man kayo o sa hindi,
07:28.7
Naimasmasan si Vito sa puntong iyon.
07:32.0
Parang nawala ang kanyang pagkalasing.
07:35.6
Kumala siya kay Verbus,
07:37.7
at tinitigan ito ng mata sa mata.
07:42.9
paano nangyari yun?
07:45.9
ang layo ng bahay mo eh.
07:48.3
Alos hindi ko nga mapagtanto na nakarating ako doon,
07:50.5
tapos ganito lang kadali tayong nakarating dito.
07:54.5
pagkarating mo sa bahay niyo,
07:58.5
Nasisira ng ulo mo eh.
08:04.5
hindi naman nga ako napagod, Verbus ah.
08:06.5
Dapat dumaan ako sa pagulong-gulong dahil sa kalasingan eh.
08:10.5
Niloloko mo na naman ako eh.
08:14.5
Umiling-iling si Verbus sa sinabi ko.
08:16.5
Sinabi niyang naglakad nga sila ng matagal pero,
08:20.5
giniit ni Vito na kung matagal pa ay,
08:22.5
dapat inabot na si Vito.
08:24.5
Pagkakataon sila ng gabi.
08:26.5
Pero nakikita niya ang araw na doon pa rin nakaposisyon.
08:34.5
Ano bang sabi ko?
08:36.5
Aswang nainkanto ako.
08:38.5
Hindi mo ba naiintindihan iyon?
08:40.5
Ipagtataka mo ba iyon?
08:42.5
Sabi ko na lasing ka eh.
08:46.5
Hindi magtatagal.
08:48.5
Mababaliw ka kapag hindi kinain ang utak mo.
08:56.5
Huwag ka nang bumalik.
08:58.5
Bukas ka pa makakarating kapag bumalik ka.
09:02.5
Ilagay mo sa tiyan mo yung alak.
09:04.5
Nagtataka ka pa eh, lasing ka talaga.
09:08.5
Napailing na lang si Vito sa puntong iyon.
09:13.5
Sa tono pa lamang ng pananalita ni Verbus,
09:16.5
alam na ni Vito na tama ang hinala niya.
09:19.5
Inaasaan din niya noon na habang naglalakad sila sa kalsada,
09:24.5
ay magugulat na naman siya.
09:27.5
Pero himalang walang nangyari.
09:30.5
Kalmado lamang silang naglalakbay sa gilid ng daan.
09:34.5
Kapansin-pansin naman ang pagtitig ng mga tao sa kanila.
09:39.5
Nagkabulungan pa mga ito at halatang sila ang pinag-uusapan.
09:44.5
Ang ilan naman ay nakatambay sa gilid ng daan nun.
09:48.5
Nagbulasan na lamang bigla.
09:51.5
Sinita pa ito ni Vito.
09:54.5
Wala daw dapat ikatakot kay Verbus.
09:57.5
Mabait naman ito at...
09:59.5
Teka, huwag mo nang ituloy yung sasabihin mo, Vito.
10:06.5
Hayaan mo na lang.
10:08.5
Bahala na sila dyan.
10:10.5
Tumahimik na lamang si Vito noon.
10:13.5
Nang makarating sila sa bahay nila,
10:16.5
bumungad ka agad ang lolo ang tao.
10:18.5
Pagkatapos si Vito,
10:20.5
nakikita si Vito ang paggagulat.
10:23.5
Umatras pa ng mapadaan si Verbus sa harapan.
10:27.5
Si Vito naman nagmano.
10:31.5
Hindi kumikibo si Lolo Antonio.
10:34.5
Pagkapasok niya ng bahay,
10:37.5
hindi na sumunod pa si Verbus.
10:40.5
Kaagad itong nagpaalam na uuwi na siya pero...
10:43.5
pinigilan ito ni Vito.
10:46.5
Ang sabi nito ay manatili muna kahit sandali noon.
10:51.5
Pero umiling si Verbus.
10:53.5
Baka umano iba ang isipin ng mga tao.
10:56.5
At pati umano sila Vito ay maaaring katakutan na.
11:01.5
Umalis si Verbus.
11:04.5
Samantala'y kaagad namang kinausap si Vito ng kanyang lolo.
11:10.5
kagabi pa daw siya nagpagala-gala kakahanap sa apo niya.
11:14.5
Yun pala ay kasama na ni Verbus at tinuloy ang balak nito na pagpunta ng gubat.
11:20.5
Tikas ng ulo mo ah!
11:23.5
Mabuti na lang walang nangyari sa'yong masama.
11:26.5
Walang mangyari sa'kin lo.
11:29.5
Walang mangyari hanggat nasa pudra ko ni Verbus.
11:34.5
Sabahiga sa kinauupang mahabang kawayan.
11:38.5
Itong bahay nila Vito malaki.
11:42.5
Pero gawa lamang sa lokal na kasangkapan.
11:46.5
Tipikal na tirahan ito.
11:48.5
Na kung saan kadalasan nating makikita sa isang nayon.
11:53.5
Marami silang kapitbahay.
11:56.5
Magkakalapit lamang iyon.
12:01.5
Nagising si Vito.
12:03.5
Malalim na gabi na.
12:05.5
Pero nakabungad sa kanya ang lolo Antonio.
12:09.5
Nakasimangot ang mukha nito.
12:11.5
Tinanong naman ni Vito kung anong meron at ang sabi ng kanyang lolo.
12:16.5
Walang meron sa matanda.
12:19.5
Pero may kung ano na daw sa kanyang apo.
12:22.5
Ibang iba ang presensya nito.
12:26.5
Para daw mainkanto sa bahay nila.
12:29.5
May binigay ba umano si Verbus sa kanya?
12:33.5
Kagad na pagtanto ni Vito na dahil ito sa kanyang nakasuksok na tangan.
12:39.5
Kinapa niya iyon.
12:41.5
Naroroon pa naman.
12:43.5
Mabuti na lamang at hindi nakita ng kanyang lolo.
12:47.5
Sinabi ng binata na wala naman.
12:51.5
Nakipag-inuman lamang daw sa kanya ito.
12:54.5
Dalawang yugto ng inuman at nakilala niya si Verbus na isang mabait na tao.
13:00.5
Huwag mo akong ilalagay sa bulsa mo Vito ah.
13:05.5
Alam kong may binigay sayo.
13:08.5
Kung ano man yan.
13:12.5
Hindi mo labos kilala si Verbus.
13:15.5
Napatawa si Vito sa puntong iyon.
13:18.5
Nagalit naman ang kanyang lolo.
13:21.5
Pero sa kabila ng lahat ay mariin niyang itinanggi na wala talagang ibinigay sa kanya si Verbus.
13:28.5
Lumipas ang isang linggo.
13:31.5
Hanggang sa umabot ng isang buwan.
13:34.5
Nagkikita-kita pa rin sila ni Verbus.
13:37.5
Pero pasimple lamang umano ang pag-uusap nilang dalawa.
13:42.5
Iniiwasan nila ang mga taong mag-isip ng masama.
13:48.5
Isang hapon, may dumating na dalawang babae sa bahay ni Vito.
13:54.5
Isang matanda at isang dalaga.
13:57.5
Maganda ang babaeng dalaga.
14:00.5
Akala nga niya'y kamag-anak nila.
14:03.5
Kasi makikita namang tila kilalang kilala ng lolo Antonio.
14:06.5
Nasa loob ng bahay si Vito noon.
14:10.5
At pinapanood lamang niya ang lolo sa labas habang kausap ang mga bisita.
14:15.5
Ilang sandali lang ay pumasok ng kanyang lolo.
14:20.5
Nagtanong si Vito kung kaano-ano nilang bisitang iyon.
14:24.5
Ay naman sa kanyang lolo.
14:27.5
Ang dalaga umano ay dati niyang naging pasyente.
14:30.5
Noong paslit pa kasi, nabati ito ng mangkukulam.
14:36.5
Ganun ba? Eh ano naman po yung sadya nila, lo?
14:43.5
Pupuntaan ko sa bahay nila.
14:45.5
May nakaalitan kasi yung nanay at yung nakaalitan nito eh...
14:50.5
Yung bumati ding mangkukulam sa anak niya.
14:53.5
Kapitbahay lang kasi nila yung mangkukulam na yan.
14:57.5
Tapos pinagbantaan niya at natakot ang pamilya.
15:00.5
Ang problema, umalis daw ang mangkukulam.
15:06.5
At malaki ang posibilidad na may gawin ulit ito kaya umiiwas.
15:13.5
Dagdag nito, mamayang gabi umano siya pupunta doon.
15:18.5
Gawa ng gabi daw kadalasan isinasagawa ang kulam.
15:23.5
Lalagyan lamang umano niya ng mga pangontra sa paligid.
15:28.5
Yan ay kung sakaling hindi pa nagsimulang mangkukulam.
15:32.5
Pero kapag may iniwan na itong sumpa bago umalis nun,
15:35.5
tiyak na may malaking problema ang kakaharapin.
15:39.5
Hindi daw kasi partikular si Lolo Antonio sa kumbate.
15:44.5
Hindi pa niya napag-aralan itong maigi.
15:47.5
Hanggang doon lamang siya sa mga pangontra at simpleng gamutan lang.
15:53.5
Naiisip noon ni Vito na sumama.
15:57.5
Para na rin kahit papano ay malaman niya ang gagawin ng kanyang lolo.
16:02.5
Plano niya kasi talaga naman.
16:04.5
Plano niya kasi talaga noon na mag-aral na rin ang karunungan dahil din ito sa panunulak ni Verbus.
16:11.5
Nagmungkayo siya sa lolo na sasama siya.
16:15.5
Pumayag naman daw ito at walang problema.
16:18.5
Mas maganda pa umano yun dahil alam niya sa sarili na mas magiging madali ang trabaho kapag kasama niyang apo.
16:26.5
Maliban na lang noon, ngayon kasi daw ay may tangan na si Vito.
16:32.5
Ang sabi naman ni Vito na wala siyang tangan.
16:36.5
Bakit umano pa ulit-ulit na lamang ang kanyang lolo?
16:40.5
Hindi ako naniniwala sa iyo apo.
16:45.5
Mas naniniwala ako sa nararamdaman ko sa iyo.
16:51.5
Pagsapit ng gabi, umalis na sila ng kanyang lolo.
16:57.5
Malapit lang naman pala ang lugar.
17:00.5
Katunayan ay sa kabilang baryo lamang ito.
17:03.5
Isang sakayin lang.
17:06.5
Dumating na kagad sila.
17:08.5
Nakabungad pa ang bahay na yun sa gilid ng kalsada.
17:13.5
Nagtanong si Vito kung saan nakatira ang mangkukulam.
17:17.5
Tinuro ito ng kanyang lolo sa kabilang bahagi ng kalsada.
17:26.5
Karaniwang pag-uusap lamang ang natunghaya ni Vito.
17:29.5
Kinamusta ng kanyang lolo kung wala ba umanong may masamang pakiramdam sa bawat membro ng pamilya.
17:36.5
Wala naman umano.
17:39.5
Nakita pa ni Vito ang dalaga.
17:42.5
Nalaman niya ang pangalan nito.
17:47.5
Ilang saglit lang ay may kung ano-ano nang ginagawa ang kanyang lolo.
17:53.5
Naglilibot ito sa paligid ng bahay.
17:57.5
Sumunod naman si Vito.
18:00.5
Naririnig niyang tila nagdadasal ang matanda.
18:04.5
Ito na siguro ang sinasabing pangontra.
18:07.5
Dasal lang pala yun kay Vito.
18:10.5
Hanggang sa natapos yun.
18:13.5
Nagpaalam na ang lolo na uuwi na sila.
18:16.5
Nabiti naman itong si Vito.
18:19.5
Ganun lang pala kadali eh.
18:21.5
Akala niya ay magtatagal ang gagawin ng kanyang lolo.
18:24.5
Akmana sana si Vito.
18:25.5
Akmana sana silang aalis ng lugar nun.
18:28.5
Nang napansin ni Vito na parang balisa ang tatay ng dilag.
18:33.5
Tawag na lamang natin itong Mang Boy.
18:36.5
Kaganyang sinabihan ng kanyang lolo na tila may sakit yun.
18:41.5
Nakunot noon ang muka ng matanda.
18:45.5
Bumalik sa bahay at tinitigang maigi si Mang Boy.
18:49.5
Nakadungaw lamang ito sa bintana.
18:52.5
Nakatulala na parang matanda.
18:54.5
Nakatulala na parang may malaking problema.
18:57.5
Ah, Boy. May problema ba?
19:02.5
Tanong ng Lolo Antonio.
19:05.5
Ang sabi naman ni Mang Boy.
19:08.5
Kanina pa daw umaga siya nagbabalik-balik sa koveta.
19:12.5
Sira ang kanyang tiyan.
19:14.5
Tubig na lamang umano ang dinudumi niya pero kulay itim pa.
19:21.5
Nanlaki ang mga mata ni Lolo Antonio.
19:23.5
Bakit hindi niya umano sinabi kagad?
19:28.5
Nagtanong naman daw siya kanina.
19:31.5
Hindi karaniwang pagdudumi daw yun.
19:34.5
Kung nalaman niya kanina na may sakit ito.
19:37.5
Dapat ay hindi niya isinagawa ang selyo.
19:41.5
Kinukulam na umano ito.
19:44.5
At mas lalala pa umano ang kulam na yun.
19:48.5
Dahil nga nalagyan ng puder ang paligid.
19:51.5
Hindi naman daw maipagkakaila na lumala.
19:55.5
Dahil ngayon pa lamang niya nakita ang pagkabalisa ni Mang Boy.
20:00.5
Ang asawa naman ito natawagin na lamang natin sa pangalang Dusa.
20:07.5
Hindi niya naman sinabing may sakit kanina.
20:10.5
Kasi sabi naman ni Mang Boy.
20:12.5
Nasira lang naman daw ang tiyan niya dahil sa kilawin.
20:15.5
Bito! Apo! Umuwi ka ng bahay.
20:20.5
Kunin mo ang nakasabit na bag sa gilid ng altar.
20:24.5
Bumalik ka kaagad ha.
20:26.5
Mungkahi ng lolo.
20:28.5
Pakiwari pa ni Bito ay parang napakadelikada ng sitwasyon.
20:33.5
Paano ba naman kasi?
20:35.5
Nakikita niyang parang natataranta ang kanyang lolo.
20:39.5
Sa kabila ng lahat, hindi na siya nagbigay komento pa.
20:45.5
Kagad siyang naghanap ng masasakyan.
20:48.5
Nakita at mabilis na nakauwi si Bito.
20:52.5
Pero habang papasok na siya ng bakuran, nakita niya si Berbus.
21:01.5
Nagtataka ito kung bakit naroroon ang kanyang kaibigan.
21:05.5
Anong ginagawa mo dito?
21:09.5
Bakit hindi na lang ikaw yung lumutas ng problemang kinakarap ng pasyente ng lolo mo?
21:16.5
Sabi ko naman sa'yo, may tangan ka na, di ba?
21:19.5
Magagamit mo yun hanggat sa ninais mo.
21:24.5
Natulala si Bito.
21:27.5
Papanong nalaman ni Berbus ang pangyari?
21:30.5
Hanggang sa muli itong nagsalita.
21:34.5
Ang sabi ay hindi na kinakailangan pa ng ibang gamit ng kanyang lolo nun.
21:39.5
Nagmungkahi si Berbus na sasama siya.
21:43.5
At ipapakita niya kung papano lulutas niya.
21:45.5
Mabilis na tumango si Bito.
21:50.5
Parang baliw umano siya ng mga sandaling iyon.
21:54.5
Hindi sila sumakay.
21:57.5
Sa halip ay naglakad na lamang umano silang dalawa.
22:01.5
Pero himalang pagdaong nila sa kalsada ay naroroon na sila sa mismong tapat ng bahay ng pamilya.
22:11.5
Napamura ng wala sa oras ni Bito.
22:13.5
Sobra-sobrang pagkamangha ang nararamdaman niya nun.
22:21.5
Sumunod na lamang siya nito patawid ng kalsada.
22:25.5
Nagulat pa si Lolo Antonio nang makita ang kasama niya.
22:29.5
Naroon lang umano sila sa labas ng bahay.
22:33.5
Sabi ni Berbus, kumuha umano ng batya na may lamang tubig.
22:39.5
Tapos ay patatayuin sa gitna ang lalaking iyon.
22:41.5
Tapos ay patatayuin sa gitna ang lalaking iyon.
22:43.5
Malamang ang tinutukoy niyang lalaki ay si Mang Boy.
22:48.5
Si Lolo Antonio noon walang ano-anong kumuha ng tubig.
22:54.5
Pinalabas ng bahay si Mang Boy.
22:57.5
Lumabas din ang pamilya pero inabisuan nito ni Berbus na doon lang sa loob ng bahay.
23:02.5
Isara umano ang pinto at bintana.
23:06.5
Matapos malapag ang batsyang may tubig, pinatungtong na sa gitna si Mang Boy.
23:11.5
Matapos malapag ang batsyang may tubig, pinatungtong na sa gitna si Mang Boy.
23:13.5
Nagtanong si Lolo Antonio kung anong gagawin ni Berbus.
23:18.5
Nagtanong si Lolo Antonio kung anong gagawin ni Berbus.
23:19.5
Bakit hindi mo titigan ng tubig?
23:21.5
Bakit hindi mo titigan ng tubig?
23:22.5
Mga tao talaga sobrang ewan.
23:27.5
Wikan ni Berbus noon.
23:29.5
Ganun na lang ang panlalaki ng mga mata ng maglolo noon.
23:34.5
Papano ba naman kasi?
23:36.5
Iba ang refleksyon ni Mang Boy sa tubig.
23:39.5
Iba ang refleksyon ni Mang Boy sa tubig.
23:42.5
Refleksyon ito ng isang babae at mabilis na pagtanto ni Lolo Antonio na ito yung kumukulam.
23:53.1
Napapailing na lamang ang matanda ng mga sandaling yon.
23:57.6
Hindi niya lubos maisip na pwede palang gamitin ang tubig para makita ang salarin.
24:04.4
Mantakin nyo, kapag nakatayo sa tubig, may baliktarang refleksyon ka.
24:09.7
Kaya, ganoon na ganoon pero iba ang nakikita sa taong kinukulam.
24:16.4
Refleksyon ito ng mismong mangkukulam.
24:22.2
Lagtanong si Lolo Antonio kung anong gagawin.
24:27.6
Ito yung isa sa pinakamadaling paraan para mahuli ang mangkukulam.
24:31.9
Pwede ding salamin.
24:34.1
Walang pinag-iba ito sa nakasanayan yung pangpako.
24:37.8
Lokal na lokal lang.
24:39.7
Ano bang balak mong gawin dyan?
24:43.9
Pero hindi mo makakausap ang mangkukulam ha.
24:47.2
May alam ka bang pangkitil?
24:49.5
Tanong ni Verbos.
24:52.4
Tumangon si Lolo Antonio.
24:54.8
Meron siyang alam pero hindi pa sapat ang kanyang karga.
24:58.6
Para pagganahin yon.
25:01.0
Pumapal taong mano kasi siya sa pagdadasal.
25:05.2
Kung ganoon, walang ibang paraan.
25:08.4
Hindi naman ako marunong.
25:09.7
Hindi naman ako marunong dyan eh.
25:11.1
Purong lokal lang ito sa akin.
25:13.2
Pero nakakagulat ano.
25:17.5
Hawakan mo yung tubig.
25:19.3
Pakiramdaman mo kung nasa anumang kukulam.
25:25.4
Walang anu-anong hinawakan ni Bito ang tubig nun.
25:29.4
Ilang saglit lang.
25:31.5
Manghang-mangha ito nang makakita siya ng isang lugar sa kanyang isipan.
25:37.4
Naglaho umanosin na Verbos.
25:39.7
At ang kanyang lolo.
25:42.2
Maging si Mangboy na kasalukuyan noong nagtataka.
25:49.4
Paglingon niya sa kanyang tagiliran.
25:52.5
Nawala din yung bahay ng pamilya.
25:55.8
At kung hindi umano siya nagkakamali.
25:59.4
Nasa ibang lugar na ito.
26:04.5
Ito na siguro ang lugar ng mangkukulam.
26:07.8
Nawari ba'y isang pangitakot?
26:09.7
Paglain na bigla nalang sumulpot sa kanyang diwa.
26:13.6
Sobrang init umano ng sungay ng sarangay.
26:17.7
Para umano siyang napapaso habang nasa tagiliran niya ito.
26:23.1
Ilang saglit lang.
26:25.4
Inalis niya ang kanyang kamay doon sa tubig.
26:31.1
Parang umanong nagdilim ang kanyang paningin.
26:34.6
Wari ba'y ilaw na biglang pinatay.
26:36.8
Tapos mga segundo lamang umano na silayan niya na si na Bervus.
26:45.2
Hindi kaagad nakapagsalita si Vito.
26:49.0
Tumayo ang binata.
26:51.0
At bakas ang pagkamangha sa muka nito.
26:55.0
Tinapik naman siya ni Bervus noon.
26:57.8
Nagtanong ito kung nakita niya ba ang lugar.
27:01.8
Tumango si Roberto.
27:03.8
At sa pakiramdam niya.
27:05.6
Hindi daw nalang umano.
27:06.8
Malalayo ang lugar na iyon sa kinaroroonan nila.
27:10.2
Parang nasa kabilang kanto lamang umano.
27:18.7
Ikaw na ang mag-iya.
27:23.5
Walang ano-ano'y lumabas sila ng bakuran.
27:27.0
Tinignan ni Vito ang bawat parte ng kalsada.
27:31.1
Iba ang nararamdaman niya.
27:33.5
Malakas ang kutob niya na wari ba'y nasa malapit lamang talaga.
27:36.8
Ang mangkukulam na iyon.
27:39.5
Si Lolo Antonio na mga sandaling iyon.
27:43.6
Nakikiramdam lang.
27:45.8
Sumusunod siya kay na Vito at Bervus.
27:49.0
Ang sabi naman ni Bervus.
27:51.9
Sundin lamang daw ang kung anong utos ng katawan ni Vito.
27:56.7
Hindi naman nagsalita si Vito.
28:00.6
Ilang saglit lang.
28:02.5
Nagsalita muli si Bervus noon.
28:06.8
Nagkakabisa na umano ang gamit.
28:11.0
Ilang distansya na lamang umano.
28:13.8
Naroroon na ang mangkukulam.
28:17.1
Kung kaya noon ay nagmadali si Vito.
28:20.6
Tumawid sila ng kalsada.
28:23.1
At dito ay nakita ni Vito.
28:26.4
Sa kanto mismo ng eskinita.
28:29.9
May taong nakatayo.
28:32.8
Madilim man pero alam niya sa sarili na baba ito.
28:35.8
Kuminto naman si Bervus.
28:39.3
Sabay harang ng kamay kay Lolo Antonio.
28:45.5
Hayaan lamang daw si Vito.
28:48.4
Nagtangnong naman si Lolo Antonio kung ano bang nangyayari.
28:53.1
Ano din daw ang meron kay Vito?
28:58.4
Basta malakas pa sayo yung apo mo.
29:00.8
Nang higit sa sampung beses.
29:03.4
Basdan mo lang siya.
29:05.8
Hindi nakapagsalita si Lolo Antonio.
29:09.6
Samantalang si Vito naman.
29:12.1
Palapit na ng palapit doon sa babae.
29:15.5
Nakita niya itong nakatoonang atensyon sa kanya.
29:19.4
Pero hindi gumagalaw.
29:23.0
Hanggang sa tuluyan itong nakalapit.
29:26.9
Dito niya naaninag ang muka.
29:30.1
Nanlaki ang mga mata ni Vito.
29:33.1
Dahil matandang babae ito.
29:34.9
At kung hindi umano siya nagkakamali.
29:39.1
Kilala niya ang babaeng iyon.
29:43.9
Kung hindi ang dating tendera sa eskwelahan nila dati.
29:49.0
Palabiro at ubod ng bait si Manang Soria.
29:55.8
Ikaw yung mangkukulam?
29:58.6
Pungad ng binata.
30:01.4
Hindi kagad nakapagsalita ang matanda.
30:04.9
Nakatitig lamang ito sa kanya pero hindi naman daw galit ang muka.
30:11.1
Dati pa nila ako kinukut siya.
30:14.2
Nananahimik ako Vito.
30:16.5
Kinapakialam yung buhay ko.
30:19.4
Binalahura nilang pagkatao ko.
30:22.4
Sino ba naman yung hindi magagalit kung ipagkakalit ka ng isang mangkukulam?
30:27.5
Aminado kong totoo yun.
30:29.7
Pero wala naman akong hinahamak na tao.
30:33.4
Manggagamot ako kagaya ng lolo.
30:37.7
Nabaliktad ang simoy ng hangin ng mga sandaling yan.
30:41.9
Napayuko si Vito.
30:44.3
Tumingin kila verbus.
30:47.9
Nakiusap si Vito at ang sabi,
30:50.5
Idaan na lamang daw sa usap.
30:53.2
Huwag na lamang idaan sa kulam.
30:56.3
Pero tumanggi si Manang Soria.
31:00.4
Sobra umunos siyang nasaktan.
31:03.2
Hinilamos niya ang kahiyan.
31:04.9
Pinaparinggan siya ng kanyang kapitbahay na papatayin umano siya dahil sa pamilya umano nila Mang Boy.
31:13.9
Naging basura siya tingnan sa mata ng mga tao.
31:19.5
Naguluhan si Vito kung saan siya papanig.
31:22.9
Hanggang sa kinausap niya si na verbus.
31:26.2
Hindi niya daw kayang saktan si Manang Soria.
31:29.9
Mabait naman ito at dapat humingi ng kapatawaran ay ang pamilya nila Mang Boy.
31:34.9
Hindi sila dapat mamagitan dito.
31:39.8
Pinaliwanag ni Vito na ang may kasalanan ay walang iba kung hindi ang pamilya nila Mang Boy.
31:46.0
Maging kung papano nagkasala ito,
31:49.1
isiniwalat niya rin.
31:53.8
Sandali, kakausapin ko yung pamilya.
31:59.9
Uy ka ni Lolo Antonio.
32:02.8
Ilang saglit lang ay bumalik na ang mata ni Vito.
32:04.9
Tanda pero kasama mag-asawa.
32:09.2
Si Mang Boy sa mga sandaling yon,
32:11.7
hirap na sa paglalakad na wari ba'y matutumban na ito.
32:17.4
Mabuting pagpapasya yan Vito.
32:20.1
Yan yung ikinaganda kapag may tangan ka.
32:23.2
Marunong kang makinig sa kabilang panig bago ka manguska.
32:27.5
Hindi ako nagkamali ng pagpili sa'yo.
32:32.6
Walang naging tugon dito si Vito.
32:34.9
Nakatoon lang ang atensyon niya sa mag-asawa habang papalapit kay Manang Sorya.
32:42.5
Si Lolo Antonio ang naging tagapangasiwa ng pagkakasundo.
32:47.9
Ilang saglit lang,
32:50.2
natapos ng usapan,
32:52.6
nagmungkain na si Lolo Antonio na umuwi na umano sila.
32:57.1
Nagtanong naman si Vito kung anong nangyari.
33:00.6
Ayon kay Lolo Antonio,
33:03.0
nagkapatawaran na umano ang pamilya.
33:04.9
Wala na umanong gagawin sila.
33:09.2
Basta't ayon daw sa mangkukulam.
33:12.4
Tatanggalin niya ng sumpa.
33:18.1
Kung iba pa siguro, pinatay na yung mangkukulam.
33:21.5
Hindi na ako makikisabay sa inyo.
33:24.0
Uuwi na lamang din ako.
33:26.4
Uy ka ni verbus nun.
33:30.1
Ano daw ang nakain nitong si Lolo Antonio?
33:33.8
Sinabi na lamang nito,
33:34.9
huwag munang umuwi si verbus.
33:37.8
Doon na lang daw manatili sa bahay nila.
33:40.7
Kahit sa gabing yun lamang umano.
33:44.2
Magpapaturo umano siya dito ng kalaman.
33:49.0
Si Vito noon ay napapailing na lamang.
33:52.0
Walang kaalam-alamang matanda na hindi tao si verbus.
33:57.5
Sa kabila ng lahat,
33:59.8
pumayag naman itong si verbus.
34:02.9
Siyempre, natuwa naman si Vito.
34:04.9
Hindi ginamit ni verbus ang kakayanan nito na makakarating kagad sa isang lugar.
34:11.7
Marahil umano'y iniiwasan nito na may makakaalam na iba.
34:16.7
Maliban na lamang kay Vito.
34:19.9
Pero nang makarating daw sila sa bahay,
34:23.5
pumuslit itong si verbus sa isang tindahan at bumili ng alak.
34:28.6
Bilog na ang binili noon.
34:32.2
Napabitiw na lamang noon ang mura si Vito.
34:34.9
Ayon pa sa kanya ay tiyak malalasing na naman siya nang wala sa oras.
34:40.8
Napakahira pa naman umanong tanggihan ni verbus noon.
34:45.4
Hindi nga ito nagkamali.
34:47.4
At nag-inuman nga sila.
34:50.2
Si Lolo Antonio noon na matagal nang tumigil sa pag-inoma.
34:53.9
Aba, nakipaglaklakan din ito.
34:58.1
Sandamak-mak na katanungan ka agad ang binitaw nito nang umakit ng alak sa utak niya.
35:03.6
Para bang si Vito din?
35:04.9
Na iniimbestiga si verbus noong una silang magkwentuhan.
35:10.2
Pero iba ang narinig niya kay verbus.
35:13.8
Sobrang layo ng mga ipinaliwalag nito sa kanyang lolo kumpara sa kanyanon.
35:19.7
Pakiwari pa, napakasimple lang umanong mga bagay.
35:24.9
Hindi din binanggit ang tungkol sa sarangay.
35:28.6
Sa mga sandaling yon, kung hindi nagkakamali si Vito,
35:32.9
Nasa gilid lamang nila ang nilalang na yon
35:38.9
Dahil nagbibigay hudyat sa kanya ang tangan
35:41.9
Kaparehang presensya ang nararamdaman niya
35:45.7
Noong nagpakita sa kanya ang sarangay
35:51.9
Bagsak si Lolo Antonio
35:54.2
Sinaverbos na lamang at bito ang buhay na buhay sa inuman
35:58.6
Hanggang sa bigla na lamang umanong may sinabi si Verbos kay Bito
36:03.9
Na siyang ikinagulat ng binata noon
36:07.2
Isa umano sa dahilan kung bakit lugar nila ang napili ni Verbos
36:13.4
Kung saan siya nagpapakita
36:15.9
Ito ay dahil sa namumuong tensyon noon na mga aswang kontra sa kanya
36:20.8
Ilan umano sa mga aswang ay nakatira sa kanila banda
36:25.3
At ito ang minamat niya ganyang maigi noon
36:28.5
Ang mga aswang din ito
36:31.4
Ang sumusunod noon kay Bito noong nagpunta siya sa gubat
36:35.2
Ito ang mga nilalang na nabanggit niyang dahilan
36:39.3
Kung kaya siya kinabahan nang mapadako si Bito sa lugar
36:43.0
May karunungan at abilidad umano ang mga aswang na yon
36:47.9
Na hindi nalalayo sa abilidad ni Verbos
36:51.5
Ang kaibahan nga lang nila
36:54.4
Dugong inkanto si Verbos
36:57.6
Habang ang nagtatangka sa kanya
37:00.4
Purong aswang na napakagaling magkubli
37:04.1
Kasama ng mga tao
37:06.3
Naging taliwas noon ang paniniwala ni Bito
37:10.9
Na si Verbos ang dahilan kung bakit siya naligaw sa gubat
37:14.1
Totoo palang aswang talaga yon
37:18.9
Nagtanong si Bito kung ano naman ang naging sanhi kung bakit may nagtatangka sa buhay ni Verbos
37:28.1
Kaya ako nga yon binigay sa'yo para lituhin ang mga animal na yon
37:32.5
Ang limb lang na ipinakita ko sa'yo hindi lang yung subok
37:36.6
Kung diin sa'yo yon sa paghanda mo sa maaaring kaharapin mong sitwasyon
37:40.6
Hindi ka naman nila madaling mapuksa eh
37:43.8
Dadaan muna sila sa bingit ng kamatayan
37:48.7
Nasa'yo lang ang gamit
37:50.5
Kaya nga sinabi ko sa'yo na huwag na huwag kang magtitiwala sa iba
37:54.4
Ngayon alam mo na
37:56.5
Isa ka sa magiging daan ko kung papano ko patitinuin ang mga hinayupak na to
38:01.9
Hindi ko makilates sa'n yung tao eh
38:05.2
Pero alam kong ilan sa mga yon
38:09.4
Paglilinaw ni Verbos
38:12.3
Para umanong nabuhusan ng malamig na tubig si Bito ng mga sandaling yon
38:18.6
Maliban sa pagkataliwas ng paniniwala niyang may bumangat na aswang sa gubat
38:23.5
Ay parang nagmukhang ginagawa o manusapit
38:26.5
Ang siyang pain ni Verbos
38:27.8
Magpaganon pa man
38:31.2
Hindi naman siya nagreklamo
38:33.9
Pero nagtanong siya kung anong gagawin
38:37.4
Ang sabi naman ni Verbos nun
38:40.7
Kadalasan ay gabi daw kumikilo sa mga aswang
38:44.5
At kapag si Verbos ang tutugis sa mga ito
38:48.2
Malamang sa malamang ay hindi umano magpapakita
38:52.8
At lalapit sa kanya ang mga yon
38:56.5
Pero kapag si Bito
38:59.0
Malaki ang posibilidad na magpapakita ang mga ito
39:03.3
Dahil may balak ang mga itong kunin kay Bito ang tangan ng sarangay
39:08.3
Ang uri umano ng aswang ang meron sa lugar ay isang kubura
39:14.2
Lahi umano ito ng mga tiktik pero
39:17.7
Hindi hamak na mas malakas
39:20.7
Hindi nalalayo ang lakas nito sa isang purong gabunan
39:26.5
Hindi kaya lasing ka lang Verbos?
39:30.0
Baka naman kalukuhan mo na naman ito ah
39:33.7
Hindi talaga niya alam sa sarili kung nagsasabi ba ng totoo si Verbos
39:39.2
Para kasing hindi seryoso ang mukha
39:42.4
Pero sa kabila ng lahat ay nagkaroon siya ng kurisidad
39:50.2
Nagtataka si Bito sa kanyang sarili
39:53.6
Kung bakit umano ang tapang niya
39:56.5
Basta't napakalaki umano ng kanyang pababago
40:00.6
Lasingmano hindi basta ang tapang niya umano nun
40:04.5
Pinaniniwalaan ni Bito noon na baka
40:08.3
Dahil ito sa tangan
40:10.2
Hindi sa garbo dahil may tangan kaya tumapang
40:14.1
Kung hindi dahil mismo ito sa visa ng gamit
40:18.5
Hindi ka ba naniniwala Bito?
40:24.0
Total narito na lang din ako
40:25.7
Bakit hindi na lang natin tugisin yung sinasabi kong aswang?
40:30.4
Malalim na yung gabi oh
40:31.4
Ganitong gagawin natin
40:33.6
Maglilibot-libot ka sa lugar
40:36.2
Tapos ako naman mag-aantay lang sa hudyat mo
40:39.2
Huwag kang matitinag sa kung anong makikita mo ah
40:42.9
Ito eh kapag nagpakita ang kubura
40:48.2
Ngayon pa talaga ah Verbos ah
40:53.8
Pero bakit hindi diba?
40:55.7
Masusubukan ko ngayon kung ano ba talaga itong sungay ng sarangay
41:01.6
Walang anuanoy kaagad nilaklak ni Bito ang natirang alak sa bote
41:06.5
Tumayo at lumabas ng bakuran
41:09.6
Walang lingon-lingon
41:12.3
Samantalang si Verbos naman noon ay sumunod pero
41:18.0
Aminados si Bito ng mga sandaling yon na kinakabahan siya
41:22.9
Pero ang kabangyon ay hindi na nangyari
41:25.5
At ang kabangyon ay hindi na nangyari
41:25.7
Hindi daw pagkatakot
41:28.8
Sa likod ng mga bahay dumaan ang mga ito
41:32.8
Nagkahulan pa mga aso
41:35.6
May ilang tirahan doon na nabulabog
41:39.4
May tao pa nga umanong nagsisisigaw at sinisita mga aso dahil sa ingay
41:44.6
Walang wala lamang si Bito
41:47.9
At dahil malaki ang lugar
41:50.4
Alam niya sa sarili na mahabang lakaran yon
41:53.6
Napakasama si Bito
41:55.5
Napakakalmado lamang umano niya
41:57.1
Hindi niya na makita si Verbos pero
42:00.2
Kung hindi siya nagkakamali
42:02.8
Kasunod niya ang sarangay
42:05.6
Damang-daman niya ito
42:08.2
Maging ang mahinang paghangos ay naririnig niya
42:11.7
Ang layo na nang narating ni Bito
42:15.3
Nababanas na ito dahil wala namang nagpapakita sa kanya
42:19.5
Pero hindi yon naging dahilan para tumigil siya
42:25.8
Nagpatuloy lamang ito sa paglalakad
42:28.9
Hanggang sa may mabilis umanong dumaan sa kanyang harapan
42:34.3
Animoy-anino ito na tumama sa kanyang katawan
42:41.1
Kaagad namang sinipat ni Bito ang direksyon kung saan nagpunta
42:49.1
Iba na ang kotob ni Bito nun
42:51.1
Sa mga sandaling yon
42:53.5
Ay umiinit ng muti
42:54.8
Kaya naman binunot niya ito at hinawakan ng mahigpit
43:01.6
Kapag may nangyari at may bumungad sa kanya
43:05.0
Hindi siya magdadalawang isip na itarak ang talim nito
43:12.6
Napahinto na lamang si Bito nang may magwi ka sa dilim ng
43:23.5
Parang may hinahamak ka
43:25.7
Kaagad ginala ni Bito ang kanyang paningin sa paligid
43:30.2
Dito ay may nakita siyang taong unti-unting lumilitaw sa dilim
43:39.7
Nawari ba ising laki ni Berbus
43:42.4
Kung hindi siya nagkakamali
43:50.3
Hindi nagsalita si Bito
43:53.5
Napanood niya lang ang tao hanggang sa tuluyan ng makalapit sa kanya
43:57.0
Dito ay napatras ng bagya si Bito
44:01.2
Papano ba naman kasi?
44:05.4
Napakapangit na muka ng taong ito
44:09.6
Singitim ng anino
44:12.1
At ang mga mata ay dilaw
44:14.9
Milyar sa kanya ang mga mata nito
44:18.1
Walang iba kung hindi ito yung pinakitang ilusyon ni Bito
44:22.8
At ang mga mata ay dilaw ni Berbus
44:23.5
Naging itim nga lang ang balat
44:26.7
Muling nagsalita ang nilalang
44:30.1
Kilala niya daw si Bito
44:32.2
Apo ito ng albularyong patpatin
44:35.5
Tumawa ng tumawa ang nilalang
44:41.2
Binigla ito ni Bito
44:43.7
Sa maniwala man kayo o sa hindi
44:46.9
Ganun na lang ang pagkagulat ng nilalang
44:50.2
Nakatarak na sa didib niya ang mga mata
44:53.5
At magsungay ng sarangay
44:54.7
Si Bito naman ay natiling tahimik na waribay matagal ng bihasa
45:00.2
At magaling sa larangan ng pakikipaglaban
45:03.1
Hindi nakapagsalita ang nilalang na yon
45:07.1
Bumuluwak na lamang umano ang sariwang dugo sa bibig nito
45:11.5
At bigla na lamang natumba
45:14.2
Ilang saglit lang
45:17.7
May nagpakita pang isa pero hindi lang yon
45:21.2
May natatanggap na yon
45:23.5
At magtanaw pa sa malayo si Bito
45:28.0
Ang lugar na pinangyarihan ay nasa gilid lamang ito ng sakahan
45:32.0
Pero liblib yon at ang kaliwang banda
45:35.2
Magkakasunod na bahay
45:37.6
Bali na sa likod si Bito
45:40.5
Namanghana lamang siya sa kanyang sarili nun
45:44.9
Para umanong nagkaulirat na lamang siya bigla
45:48.6
At hindi makapaniwala sa kanyang ginawa
45:53.5
Napakasimple lamang para sa kanya ang pagpapatumba
45:56.9
Nang isa sa pinakamalakas na uri ng aswang
46:00.0
Yung lumapit na isa pa
46:03.2
Huminto ito ilang distansya
46:06.2
Marahil ay nag-aalangan
46:08.9
At malamang sa malamang
46:11.2
Nakita nito kung papano pinatay ni Bito ang kasama nilang aswang
46:15.9
Umabante naman si Bito
46:19.5
Kinumpas ang hawak niyang sungay
46:22.3
Kinumpas ang hawak niyang sungay
46:22.9
Kinumpas ang hawak niyang sungay
46:23.0
Kinumpas ang hawak niyang sungay
46:23.5
Kinakaway ito sa aswang
46:24.7
Ang sabi pa ni Bito
46:27.2
Yun ba daw na hawak niya ang gusto nilang kunin kay Berbus nun?
46:33.0
Pero wala na ito kay Berbus
46:34.5
Kung hindi na pa sa kamay niya na
46:37.3
Pwede man nung kunin sa kanya ito pero ang tanong
46:45.3
Walang pag-aalin lang ang sinabi yun ni Bito
46:49.6
Papatay niya naman ang aswang
46:51.9
Pwede niyang isinabing niya
46:53.0
Pwede niyang isiwalat ang patungkol sa gamit
46:55.2
Nang iilang di pa na lamang si Bito
46:59.5
Sinunggaban niya ang nilalang
47:02.1
Pero mabilis itong nakailag at lumundag sa gilid niya
47:05.6
Hindi naman yon tinigilan ni Bito
47:09.1
Hinahabol niya ito
47:11.9
Hindi ito lumalaban pero patuloy lamang sa pagatras nun
47:16.1
Hanggang sa bigla na lamang siyang sinunggaban ng isa pa
47:20.8
Kung kaya naman niya ito sinunggaban niya ito
47:23.0
Ang nalito si Bito
47:23.9
Kung alin sa mga ito ang kanyang uunahin
47:27.1
Yung panayang atras
47:29.6
Nakita niyang parang susunggab na rin yon
47:33.0
Pero hindi siya natinag
47:35.5
Hanggang sa halos sabay umanong sumunggab ang dalawa
47:39.9
Sinubukan niyang pumalag pero naunahan si Bito
47:45.5
Pero kaagad din namang nakatayo
47:48.0
Ang pagkahulan ng mga aso noon ay nakakabinginan
47:53.0
May ilan na sa mga bahay doon na binuksan ang ilaw
47:57.6
Hindi naman naabot ng liwanag ang kinaroroonan nila
48:02.1
Kaya hindi nag-alala noon si Bito
48:04.8
Yun nga lang talaga
48:07.4
Nadagdagan pa ng isa ang kalaban
48:10.3
Totoo ang sinasabi ni Verbus
48:13.7
Naroroon nga sa lugar nila nakatira
48:16.8
Ang ilan sa mga nilalang na ito
48:19.1
Na tumutugis sa kaibigan niya
48:24.1
Nag-aalala nga ng binata
48:28.4
Hindi nga niya nasabayan ng dalawa
48:31.5
Nadagdagan pa ng isa
48:34.0
Pero ang kakarating pa lamang
48:39.5
Malaking babae ang nakapalda pa daw yon
48:45.3
Mas pangit pa umano sa nakasimangot na pusa
48:48.8
Katulad ng napatay ni Bito
48:53.0
Ang iitim din na mga ito
48:55.5
Hindi naman natinag si Bito pero
48:58.9
Umaasa na siya noon na baka tumulong na sa kanya si Verbus
49:03.0
Hanggang sa nagsalita umano ang babaeng aswang
49:07.6
Ayon dito ay sino daw siya
49:13.1
Bakit umano napakapusok ng binata
49:16.5
Sumabat naman ang isa
49:19.8
Ang sabi nito ay alagad umano ni Verbus
49:23.0
At nasa kamay ng binata ang tangan ng matagal na nilang gustong makuha
49:28.2
Pinaligiran si Bito
49:35.9
Hinaambahan nito ni Bito ng pagsunggab
49:39.3
Umaamba din sa kanya ito ng pag-atake
49:42.8
Ilang saglit lang ay narinig na ni Bito ang boses ni Verbus noon
49:48.6
Paglingon niya kung saan banda
49:53.0
Naroon roon lamang sa isang punot
49:54.8
Nakasandal na waribay nakamasid lamang ito kanina pa
50:01.0
Kitang kita sa mukha nito ang pagkagulat
50:04.8
Lumayo ng konti kay Bito na parabang tatakas sa mga iyon
50:12.7
Pinaparinggan ko kayo na hindi niyo makukuha sa akin ang gamit ko
50:17.2
Titigas ng ulo niyo
50:19.7
Hinahamon niyo pa talaga ako
50:23.0
Nananalasa kayo ng tao mapalitaw lang ako sa gubat
50:26.4
Kilalan niyo ba talaga kung sino ako?
50:32.0
Gagaling niyo magkubli
50:33.0
Hirap niyo hanapin
50:35.1
Hinahangaan ko kayo dyan
50:37.4
Pero sa puntong to
50:39.5
Parang wala na kayong takas sa akin
50:42.5
Uwi ka ni Verbus noon
50:45.1
Dagdag nito ay hinahayaan lamang daw niya na magtangka ang mga kubura sa bahay niya
50:51.1
Pero hindi na maganda niya na magtangka ang mga kubura sa bahay niya
50:53.0
At hindi na maganda ang nangdadamay ng ibang tao
50:54.7
Kamuntikan pa umanong mabiktima noon si Bito
50:58.6
Ni isa sa mga aswang na iyon
51:02.2
Hindi nagsasalita
51:04.6
Yung paa na mga ito
51:07.2
Lakad pa atras pero pasipat-sipat sa paligid noon
51:11.4
Nawari ba'y naghahanap ng lugar kung saan makakatakas?
51:17.9
Hanggang sa bigla na lang nagsitilapo na mga ito
51:21.0
Yun bang parang may tumakas?
51:23.0
Ang mamang bagay na hindi nakikita noon
51:25.0
Napangangas si Bito
51:27.9
Nanood lang siya sa kung anong nangyari
51:31.2
Animoy mga kalabasang nagkakalasog-lasog ang mga aswang
51:35.9
Ilang saglit lang
51:38.7
Nagwi ka na si Verbus na wala silbang ibang gagawin
51:42.9
Kung hindi ang iligpit na lamang ang mga labi nito
51:45.9
Nang sa ganon ay wala na umanong maiiwang bakas
51:50.3
Nagtanong naman si Bito na hindi na magkakas
51:53.0
Nangyari si Bito kung anong nangyari sa mga ito
51:57.8
Ang sarangay umanoo ang may gawa noon
52:04.7
Bakit hindi na lamang umanoo sinalakay kaagad ng sarangay ang mga ito
52:09.1
Pinahirapan pa siya
52:11.7
Paano sa salakayan niyang sabi mo nga
52:14.8
Masusubukan mo na yung tangan mo diba?
52:18.3
Aba hindi talaga makikialam ang sarangay
52:23.0
Pero biliba ko sa tapang mo
52:25.6
Alam mo naligtas ka talaga
52:31.7
Kalmado lang silang umuwi sa bahay ni Bito
52:34.6
Parabang walang nangyari
52:37.0
Bumalik sila sa inuman pero ang sabi ni Verbus
52:40.7
Hindi pa daw doon nagtatapos ang lahat
52:44.6
Nagsisimula pa lamang umanoo sila
52:47.7
Dawit na umanoo si Bito
52:49.8
Malaki ang posibilidad
52:53.0
Na pati siya ay puntirian na din ng mga aswang na yon
52:56.1
Hindi lang ang dahilan nito ay ang sungay ng sarangay
53:00.7
Kung hindi gaganti din kay Bito
53:03.6
Ang mga kaanak nung napatay na aswang
53:06.6
Pero wag man nung mabahala si Bito
53:10.0
Naroroon naman daw si Verbus
53:15.1
Anumang oras na tawagin ni Bito ang sarangay
53:18.2
Magpapakitay sa kanya
53:23.0
Sa mga sumunod na araw
53:24.9
Ganoon na lamang ang paghahanda ni Bito
53:28.0
Kinakausap niya din ang sarangay na si Huran
53:31.5
Kahit pa man hindi niya ito nakikita
53:34.4
Sa kabutiang palad na manumano
53:38.3
Wala nang humamak sa kanyang nilalang
53:41.7
Pero hindi siya nagpakawalang bahala
53:45.0
Araw-araw siyang nakahanda
53:47.9
Maging ang kanyang lolo ay sinabihan niya na din
53:51.1
Sa kinakaharap niyang sitwasyon
53:55.7
Naging maliit na umano ang mundo na ginagalawan nila
53:59.3
Hindi na magagawa pang gumala ni Lolo Antonio sa ibang lugar
54:03.9
Pero ang sabi naman ni Bito
54:06.8
Pwede naman naman nung gumala
54:09.4
Basta magkakasama lang sila
54:13.1
At posible din pati si Verbus ay sasama na rin
54:20.0
Lumipas pang ilang araw
54:23.0
Hanggang sa naging taon na lamang
54:24.7
Wala nang bantang nangyari nun
54:27.5
Sa isip-isip ni Bito
54:30.4
Baka natakot na mga aswang na yon
54:33.5
Minsan na lamang din daw nagpapakita si Verbus
54:37.4
Hanggang sa maglaon
54:39.9
Na maya pa na si Lolo Antonio
54:42.5
Pero dahil lamang ito
54:45.1
Sa malubang sakit sa baga
54:47.7
Si Bito na ang sumalo sa karunungan ng matanda
54:53.0
Hindi katulad ng dati na pipitsuging albularyo lang
54:55.7
Nakatulad ng kanyang Lolo
54:57.0
Naging biyasa si Bito
54:59.8
At ang mga ginagamit niya sa pamamaraan
55:03.2
Ay ang pamamaraan din ni Verbus
55:05.5
Mga lokala turkaniko
55:08.2
Sino ba namang mag-aakala na magiging parte ng buhay ni Bito
55:13.6
Ang hiwaga at kababalagan
55:15.1
Dahil lamang ito sa misteryosong tao
55:19.1
Nakalahati aswang
55:23.0
Kalahati ang kanto
55:53.0
Iwasan natin yung shoutout request sa comment section
55:55.5
Dahil hindi po natin siya ina-acknowledge
55:57.5
Shoutout po sa mga bago at sa mga members natin
56:01.8
Na nag-renew ng kanilang membership
56:04.4
Unahin natin sila bago yung mga nag-message
56:19.3
Happy 1 month Misty
56:20.7
Happy 2nd like Kaibanyas
56:22.5
And Christine Joy Bascugin
56:26.2
And Jennifer Moralejo
56:39.5
Windy Chantal Alvero
56:41.1
And Thelma V. Dueño
57:11.7
And Daphne Line Eyes
57:14.7
And Jeff Cordetta
57:17.6
And Ang Sundu Horror Stories
57:21.6
And Christian De La Correia
57:22.7
And Christine Olson
57:28.1
Maria Teresa Pineda
57:29.7
Marie Carpastrana
57:31.6
Nalakin sa Evangelista
57:33.1
And Elaine Almera
57:40.7
Si Sir Nalakin sa Evangelista
57:42.0
And Elaine Almera
57:46.8
Mam Sara Jane Durumal
57:48.5
Ayun lang may nagmessage mo
57:51.7
Boss, pwedeng makaingin ng favor
57:53.9
Pa-shoutout ka sa itong candidate na to
57:55.9
Sa fiesta sa amin
57:56.9
Anak siya ng kaibigan nyo
57:59.8
Ang pangalan niya
58:02.6
Wow, congratulations
58:03.4
From Boss Rosser po yan
58:05.2
Congratulations po sa inyo
58:06.4
Boss, pa-shoutout kay Kuya Ronald
58:08.7
Ng Ching Nam Hong
58:09.7
Na palaging pinapangunahan yung mga kwento mo
58:12.2
Gusto niya ata siya yung inaaswang
58:13.6
Nayanggaw ko na din po siya
58:15.8
From Brunei, Jerusalem
58:17.1
From Yukito, Donaire
58:18.7
Sir, salintis na po ako
58:22.5
Pakingin ang mga kwento mo
58:23.5
Pa-shoutout po sa anak kong si
58:27.8
Kasamahan niya sa
58:30.3
At sa asawa kong adik na adik
58:34.4
And last but not the least, sir
58:36.8
From Sibuyan, Rumblon
58:37.8
Pa-shoutout po kay
58:43.3
Hello mga kagilong
58:44.4
Maraming maraming salamat sa inyo
58:45.9
Happy weekend po sa inyong lahat
