Ibabahagi ng ating sender na si May ang kalunos-lunos na pinagdaanan niya bilang isang OFW sa Saudi at masalimuot na buhay pag-ibig niya dito sa Pilipinas. Raqi's Secret Files with DJ Raqi Terra 3pm-5pm Share your secrets at raqiterra@gmail.com Listen or Watch Live: https://www.loveradio.com.ph Download our Mobile App: http://bit.ly/LoveRadioPH Facebook: https://www.facebook.com/loveradiomanila Twitter: https://twitter.com/loveradiomanila Instagram: https://www.instagram.com/loveradiomanila #LoveRadioManila

Video Transcript / Subtitles:( AI generated. About AI subtitles » )

* AI ("Artificial Intelligence") subtitles on Tagalog.com are generated using "Whisper" by OpenAI (the same company that created ChatGPT and DallE2). Results and accuracy may vary.
* The subtitles do include errors occasionally and should only be used as a tool to help with your listening practice.
* You can request this website to create a transcript for a video if one doesn't already exist by clicking the "Request AI Subtitles" button below a video. Transcribing usually takes 30-40% of the length of a video to complete if there are no other videos in the queue. For example, a 21 minute video will take 7-8 minutes to transcribe.
* Running a super fast cloud GPU server to do these transcriptions does cost money. If you have the desire and financial ability, consider becoming a patron to support these video transcriptions, and the other tools and apps built by Tagalog.com

Hep hep hep! Bago tayo mag-secret fall, ay ilike mo muna ang video na ito at mag-subscribe na sa aming YouTube channel.

Don't forget to click the notification bell para hindi ka nuhuli sa latest episode ng DJ Rocky's Secret Fals.

And now, it's time for DJ Rocky's Secret Fals.

Itinakas nila ako bago pa akong maibenta ulit sa ibang tao para gawing katulong.

Hi, DJ Rocky.

Hindi ko na maawat ang sarili ko na sumabaybay sa programa mo.

Nakakaadik kasi.

At eto ko ngayon, gusto ko rin sanang i-share ang aking storya na napakatagal ko nang tinetresure.

I was only 22 years old by then.

Itago mo ko sa pangalang May at eto ang aking secret fall.

Hindi ako nakapagtapos ng pag-aaral.

Dahil ako ang nag-alaga sa mama kong bedridden.

Naoperahan kasi siya sa ulo.

Nagkaroon siya ng brain tumor.

Then one time, hiningan ako ng tita ko ng whole body picture.

Naghahanap daw kasi na mapapangasawa ang pinsan ng katrabaho niya na nasa abroad.

Nasa U.S.

At magsisend daw sila ng pictures ng mga nag-o-opisina sa kumpanya nila.

Sabi ko sa tita ko,

Eh ano, panama ako naman doon sa mga nagtatrabaho sa opisina ninyo.

Pero ibinigay niya pa rin yung picture ko.

Dahil sabi nga ng mga tito at tita ko,

Eh pagkakataon ko na raw yun.

Hindi naman daw ako makakahanap ng lalaki.

Dahil hindi naman ako nakakalabas ng bahay.

Siyempre, nag-aalaga ako sa mama ko na may sakit eh.

Then one day, tumawag ang tita ko.

Ibinalita niya sa akin na ako raw ang napili nung mamimili.

Itago niya natin siya sa pangalang Felix.

Ibinigay niya na raw ang number ko.

At tatawagan daw ako nito.

Kabadong kabado ako noon.

But at the same time, tuwang-tuwa ako.

Sabi ni tita, kapag niligawan ako ni Felix, sagutin ko na raw agad.

Matagal na raw kasi sina Felix sa Amerika.

Kasama ang pamilya niya.

Marami raw yung pera.

Maya-maya pa, itumawag na sa akin si Felix.

Doon ko nalaman na 39 years old na siya.

That time.

17 years ang tanda niya sa akin.

That time.

Long distance.

Ang aming peg.

Ganon ang mode of communication namin dahil hindi pa gaanong uso ang social media that time.

Malayo ang computer shop sa amin.

Pero kahit ganon, e nagagawan ng paraan.

Then naging kami ni Felix.

Mabait siya.

Maalalahanin.

At open-minded.

Lagi niya akong sinasabihan na magbukas na ng bank account para mapadalan niya ako ng pera.

Para makapagpadala siya ng allowance.

Pero never kong ginawa.

Tinatanong din niya ako kung ano yung mga gusto kong gamit.

Dahil ibibili niya raw ako.

Ipapadala niya raw sa mga pamanggin niya para ipadala sa akin.

Pero never akong nagsabi kung anong gusto ko.

Nahihiya ako.

Pero ang hindi ko alam.

Doon na pala siya nagtatanong sa tita ko.

Pinadalhan niya ako ng Balit Bayan Box.

Tsaka ako lang nalaman nung naipadala na niya.

Kasi baka hindi ko raw tanggapin.

Natouch naman ako.

Hindi kailangan, pero nagbigay pa rin siya.

At habang iniisip ko kung ano bang dapat kong gawin.

E kumuha ako ng shortcut.

Ang fourth course na caregiving.

Natapos ko rin naman kahit papano.

Tumatawag-tawag pa rin sa akin si Felix.

Pero once a week na lang.

Naging busy siya sa trabaho.

And busy rin naman ako sa pag-aaral.

Then meron akong naging super close friend.

Naging kaklase ko siya sa caregiving.

E tago natin siya sa pangalang Lani.

Lagi akong nasa bahay nila kapag nalulungkot ako sa amin.

Alam din niya ang tungkol kay Felix.

Mataas ang pangarap ko sa buhay.

Pero first year, first sem lang ang inabot ko.

Dahil nga naging bedri din si mama.

At ang papa ko naman ay isang babaero.

Madalas akong nagsiself-pity.

Kaya kapag wala akong ginagawa sa bahay, nagpupunta ako doon kina Lani.

Malapit lang naman ang bahay nila sa amin.

Gustong gusto ko na nasa bahay nila ako.

Dahil masaya ang pamilya niya.

Buo.

Hindi gaya ng pamilya ko.

Napalapit sa akin ang pamilya ni Lani.

Lalo na si Auntie Susan.

Yun ang mama niya.

Meron silang munting sari-sari store at nagpapaload din sila.

One time pag uwi ko ng bahay galing sa kanila, may nag-text sa akin.

Nagpakilala siya at sinabi niya na siya si Claudio.

Tinanong ko kung saan niya nakuha ang number ko.

At sinabi niya na nakuha niya raw ang number ko sa notebook ng listahan

ng pailod ni Lani.

Matagal na raw niya akong nakikita na nagpupunta sa bahay ng kaibigan ko.

Tinanong niya kay Auntie Susan kung sino ako at anong pangalan ko.

Kaya nung makita niya ang pangalan ko at number ko doon sa notebook,

eh, agad na raw niya akong kinontak.

Naging mag-textmate kami ni Claudio.

Nalaman kong polis pala siya.

Mabait, sweet at caring siya.

Then isang araw nagkayayaan kami ni Lani at ate niya na mag-food trip.

Kaya nagpunta ako sa kanila, nagluto kami.

Then biglang dumating si Claudio.

Malapit lang ang kampo ng mga polis doon sa bahay ni Lani.

Agad akong tumakbo at nagtago sa likod ng cupboard nila doon sa may kusina dahil nga nahihiya ako.

Then habang nasa labas si Claudio,

nagsalita siya nang,

Lumabas ka na dyan, nakita na kita eh.

Tapos dahan-dahan akong lumabas.

At yun ang unang beses na nakakita ko siya ng malapitan.

Tall, dark and handsome.

Medyo may tiyan nga lang.

Sa bagay, okay lang naman kasi chubby naman ako.

Si...

Si...

Auntie Susan.

Kinikilig sa amin ni Claudio.

At habang nagkaka-chat at nakakasama ko si Claudio,

nandoon yung guilt feeling.

Kasi alam ko na may Felix na nag-aantay sa akin.

Marami siyang plano para sa aming dalawa.

Sa susunod na taon daw ay uuwi siya ng Pilipinas.

Magpapakasal na raw kami.

At kukunin niya ako sa US.

Pero nung mga panahon yun, alam ko na sa sarili ko,

na si Claudio ang mahal ko.

Hindi ko itinigil ang pakikipagkita sa kanya.

Hanggang sa naging kami na.

Tandang-tanda ko pa.

Naging kami ng October 24, 2009.

Then that day, ininvite ako ni Claudio sa kampo nila.

Inabangan niya ako sa may highway kasi nahihiya akong pumasok.

Then nung nandun ako sa loob ng kwarto niya, nagkwentuhan kami.

Inamin niya sa akin na hindi raw Claudio ang talagang pangalan niya.

Pero para sa akin siya pa rin si Claudio.

Then, nag-iisip kami ng pwedeng itawag namin sa isa't isa.

At ang napili namin ay...

Mine.

Madalas magka-text kami hanggang madaling araw.

At lagi kami nagkakasama para mag-stroll.

O kaya'y kumain sa labas.

Dahil may sarili naman siyang motor.

DJ Rocky, napakasaya ako sa piling ni Claudio.

Sobrang saya to the point na nakalimutan ko na may Felix na pala ako.

Then eventually nalaman ang pamilya ko na may boyfriend ako.

At nag-galit silang lahat sa akin.

Ang mama ko lang ang nagpapalakas ng loob ko.

Sabi niya huwag raw akong makikinig sa lahat.

Hindi naman daw silang makikisama.

Piliin ko raw kung sino ang gusto ko.

Then dumating ang box na ipinadala ni Felix.

Hinaati-hati ko ang laman.

Karamihan ay pinamigay ko rin sa mga pinsan niya na taga doon sa amin.

At sa mga kamag-anak ko.

Mula nung naging kami ni Claudio, hindi na ako gaanong nasasagot.

Sa mga tawag ni Felix.

Natatakot at nahihiya ako.

Balibalita na rin sa amin na may boyfriend na nga akong polis.

Kaya nung tumawag sa akin si Felix,

eh ipinagtapat ko na sa kanya na na-inlove na ako sa iba.

Kaming dalawa ay may relasyon na nga.

Hindi ko in-expect ang naging reaksyon ni Felix.

Hindi siya nagalit.

Sinabi niya sa akin na inaasahan niya na raw yun dahil nga bata pa raw ako.

Besides, magkalayo kami.

Humingi ako ng tawad sa kanya at sinabi ko na nahihiya ako.

Natatakot din ako.

Dahil baka malaman ng mga kamag-anak niya na may iba na nga ako.

Sinabi niya sa akin na siya na raw ang bahalang kumausap sa kanila.

At huwag ko raw silang iintindihin.

Ang importante raw ay masaya ko.

Lalo akong humanga sa kanya sa ginawa niyang yun.

At nagpasalamat ako sa kanya at pinalaya niya ako.

Inopen ko rin kay Claudio yung sa amin ni Felix.

At sinabi ko na ngang nakipag-iwalay na ako.

Naintindihan naman niya.

At mas lalong naging okay kaming dalawa.

Pero galit pa rin sa akin ang pamilya ko.

Lalong lalo na ang papa ko.

Lagi nila akong kinakansyawan na mayaman na raw sana ako kaso nagpakatanga raw ako.

Lolokohin lang daw ako ng pulis na yun.

Bata pa ako nun at mapusok.

Inaamin kong hindi ako nakikinig sa mga nakatatanda sa akin.

Dahil sa sobrang pagmamahal ko.

Kay Claudio.

Galit sa akin ang pamilya ko pero ipinagpatuloy ko pa rin talaga ang relasyon namin ni Claudio.

Napakasaya namin.

Andiyan yung pupunta kami sa kung saan mang lugar.

Minsan sa gabi.

Tatakas ako.

Mga alas 4 na nang madaling araw.

Tsaka na ako bumabalik sa amin.

Yung alam kong tulog na ang lahat.

Then minsan may nakahuli sa akin na kapitbahay.

Pero siyempre.

Mamatay na ang aamin.

Paulit ulit kong isinuko ang sarili ko kay Claudio.

At hindi ako makikita.

Hinaatid at sundo naman niya ako.

Madalas din kami pumunta sa tabing dagat.

Then bispiras ng Pasko, ininvite ko si Claudio at ang junior niya.

Para ipakilala ko siya o sila sa pamilya namin.

Nagpunta naman sila.

Na meet niya ang relatives ko.

Pero hindi talaga siya hinarap ng papa ko.

Hindi rin lumabas ang mama ko sa kwarto.

Dahil hindi talaga siya inilabas ni papa.

Pero okay lang at least.

Kilala na siya sa aming.

Bago matapos ang gabing yun.

Nag decide ako.

Na mag-aabroad ako.

Kasi nga alam ko na malaki ang oportunidad na pinakawalan ko nung hiniwalayan ko si Felix.

Kaya dapat.

Kumita ako ng pera.

Para kahit papanoy.

Matanggap nila ang lalaking mahal ko.

Kahit papano.

May konti akong naipong para.

Dinagdaga ng mga kapatid ko.

Kaya naglakas loob akong lumuwas ng Maynila.

From La Union.

Naganap ako ng agency.

Na pwedeng tumulong papuntang abroad.

Hindi naman ako nahihirapan.

At may employer agad na nag-interview sa akin.

From Saudi.

Madam Wafa.

Ang pangalan ng babae.

Meron siyang anak na lalaki.

Isang piloto.

Ang sabi sa akin.

Magiging private caregiver daw ako sa Saudi.

Diabetic na matandang babae ang aalagaan ko.

At kung magta-travel siya abroad.

Isasama raw ako.

Wala raw akong ibang gagawin kundi bantayan lang ang matandang aalagaan ko.

Habang nasa Manila ako.

Nagtatawagan kami ni Claudio.

Tuwang-tuwa nga siya dahil nakahanap na ako na magiging amo ko ang mga kapatid ko.

Tuwang-tuwa nga siya dahil nakahanap na ako na magiging amo ko abroad.

Pero siyempre.

Nag-aalala pa rin siya.

Kasi nga.

Saudi yun.

Nakakatakot daw kasi doon.

Pero para sa akin hindi ako natatakot.

Ang sabi ko kay Claudio.

Bigyan niya ako ng dalawang taon.

Para kahit papano.

Ay meron akong mapatunayan sa pamilya ko.

Paalis na ako noon.

Niyakap ko ng mahigpit ang mama ko.

Wala na yung isa sa pamilya ko ang nag-atid sa akin sa airport.

Hindi ko rin gustong magpahatid kay Claudio.

Dahil baka hindi ko nagustuhin umalis.

May 10, 2010.

Yun ang flight ko pa sa Saudi.

First time kong sumakay sa aeroplano.

Ang daming bili ni Claudio.

Sa tawag at text na lang kami nag-uusap bago ako lumipad.

Sabi niya pa.

Kahit raw sumakay na ako ng aeroplano.

Mas masarip pa rin ang sasakyan.

Lalong lalo na kung siya ang sasakyan ko.

Loko yun.

So pagdating ko sa Saudi nanibago talaga ako.

Lahat kaming mga babae ay inilagay sa isang malaking room sa airport.

Hindi ka pwedeng lumabas kung wala yung employer mo na susundu sa'yo.

Nag-aantay ako ng mahigit 3 oras.

Gutom na gutom na ako at pagod na pagod that time.

Hanggang sa sawakas, itinawag na ang pangalan ko.

Nasa labas na raw ang magiging amo ko.

Pagkakita ko sa sinasabi nilang amo ko, nagtaka ako.

Hindi naman yun yung nag-interview sa akin sa agency sa Pilipinas.

Nasaan si Madam Wafa?

Pero sumama na rin ako kasi ang akala ko baka nasa bahay ang amo ko at mga anak niyang inutusan para sunduin ako.

Mahirap silang kausapin dahil hindi sila marunong mag-English.

At lalong hindi naman ako marunong mag-Arabic.

Habang nasa sasakyan, kinuha nila sa akin ang passport at cellphone na daladala ko.

Kinabahan na ako kasi bakit nila yun kukunin?

Paano ako makakatawag sa pamilya ko at kay Claudio?

Pero pumayag na rin ako.

Huminto kami saglit para mabilhan ako ng uniform na isusuot at pagkain na rin.

Inabutan nila ako ng burger na may fries.

Kahit na yung nahihiya akong kumain, eh kumain na ako dahil gutom na gutom na ako.

Pagdating na pagdating sa bahay ng mga amo ko, pinagtupi ako ng mga damit na sanda makmak.

Then may isang babae doon na marunong mag-English.

Sabi niya sa akin, yun daw ang kapatid niyang babae ang magiging amo ko.

May alaga raw akong bata na four years old. Tatlo raw sila sa bahay.

And in three months, mangananak na raw ang amo kong babae.

Gulong-gulo ako. Nasa ibang amo ata ako.

Hindi naman ganun na napag-usapan namin sa Pinas ang mga nag-interview sa akin.

Sabi, private caregiver ako. Pero pagdating sa Saudi, katulong pala ako.

Unang araw ko sa Saudi, gulong-gulo ako. Ang laki-laki ng bahay ng amo ko. Hanggang tatlong palapag.

Gusto ko sanang sabihin na kung pwede eh tatawag muna ako sa Pilipinas para maipaalam na dumating na ako.

Pero paano ko sasabihin sa kanila ang sitwasyon ko?

Mag-aalala ang mama ko. Siguradong ayoko namang mabigyan siya ng sama ng loob.

O kahit anong ikakaworry niya. Baka makasama sa kanya.

Kinaumagaan, ginising ako agad ng amo kong babae. Sinyasan lang kami dahil hindi talaga siya marunong mag-English.

Dapat daw gumigising ako ng alas seis ng umaga para maglinis ng bahay. At hindi lang basta-basta linis.

Araw-araw ko raw dapat i-vacuum at ugasan ang buong bahay.

Tatlo ang sala nila.

Dan alas dose ng tanghali, eh kukunin ako ng driver para dalhin naman sa bahay ng mama ng amo kong babae.

At lilinisin ko rin ang bahay nila. Sa bahay ng mama ng amo ko, may isang kwarto doon na bawal buksan.

Yun lang ang tanging kwarto ko. O kwarto na hindi ko manalilinis.

Pagkatapos kong maglinis, babalik ako sa bahay ng amo kong babae at aalagaan, tuturuan ang anak niyang 4 years old.

4pm pa lang ako kakain ng agahan. Minsan lumalabas ang amo kong babae, kinakanda daw ako sa bahay.

Iniiwan nila ako mag-isa. At wala akong magawa kundi umiyak. At magdasal na lang.

Inaalala si na mama, mga kapatid ko, si papa at si Claudio.

Yun ang tanging nagpapalakas ng loob ko.

DJ Rocky.

Araw-araw akong umiiyak.

Inaalala ang mama, papa, mga kapatid ko at syempre si Claudio.

Yun ang tanging nagpapalakas ng loob ko.

One time, sinubukan kong kausapin ang amo kong lalaki.

Isinenyas ko sa kanya na gusto kong tumawag sa Pilipinas. Binigyan niya ako ng card.

Pinatawag naman ako sa amin sa Pinas.

Pero dalawang minuto lang daw ang kaya.

Hindi na ako makakatawag pa kay Claudio.

Pagkatapos kong makatawag, inagalit sa akin ang amo kong babae.

Sinenyasan niya ako na huwag ko raw kakausapin ang asawa niyang lalaki.

Ang sama-sama ng loob ko.

Ang bigat-bigat ng dibdib ko.

At sa mga pagkakataong umiiyak ako,

ipinapanood ko

yung alaga akong bata.

Tinitingnan niya lang din ako.

Nakikiiyak rin sa akin.

Love ako ng alaga akong bata.

Dahil kahit napagod ako sa trabaho, naglalaro pa rin kami.

Natuto na siyang magsulat at kumanta ng ABC or Alphabet nang dahil sa akin.

Kapag iniiwan nila akong mag-isa, bumapanik ako sa rooftop.

At doon sumisigaw ako.

Nagbabaka sakaling may makarinig sa akin na kabayan para tulungan ako.

Pagod, puyat, gutom, takot, pagka homesick.

Yun ang dinanas ko.

Bawat detalya ng buhay ko sa bansang yun ay sinusulat ko sa lahat.

O ay sinusulat ko lahat sa diary ko.

Yun lang ang tanging paraan.

Para kahit papano ay maibsa ng lahat ng nararamdaman ko.

Pinagbawalan na rin ako ng amo kong babae na maligo araw-araw.

Hindi na niya ako binibilhan ang mga gamit ko para makapanlinis ng katawan.

Katulad na lang ng shampoo, sabun, o toothpaste.

Alam kong lagi siyang binibigyan ng pera ng amo kong lalaki para sa card o pang-load.

Pero hindi niya ako ibinibili.

Naging maldita siya sa akin.

Kahit ibinawal niyang maligo ako, naliligo pa rin ako.

Dahil sobrang init sa Saudi.

Sira pa man din ang aircon sa kwarto ko.

Awang-awa ako sa sarili ko.

At sa araw-araw na nagpupunta ako sa bahay ng mama ng amo kong babae,

napalapit ako kay Mama Fatma.

Lola siya ng amo kong babae.

Matanda na siya.

Hindi na siya gaanong nakakalakad.

Lagi niya akong tinatawag.

Sinesenyasan ako na masayihin ko raw ang legs niya.

Pagkatapos ko siyang imasaj, bibigyan niya ako ng softdrink.

O kaya biskit.

Tinatago ko yun sa kwarto ko para may makain ako.

Pagsarado na ang kusina.

Tsaka lang ako nakakapasok sa kusina pagkagising ng amo kong babae.

Nakakandado yun.

Minsan binibigyan din ako ni Naser yung alaga kong bata.

Ng mga biskit.

Lahat yun iniipon ko sa kwarto ko.

Minsan tinatawag ng amo kong lalaki na darating ang driver para magbigay ng prutas.

Ninanakaw ko talaga yung mga ngilan-ngilan na saging at apple para may makain ako.

Dahil alasais pa ng gabi ang unang kain ko.

Hindi nagtagal nagkaroon na ng katulong ang mama ng amo kong babae.

Kaya hindi na ako nakakapunta roon.

Madalas, naiiwan na rin akong mag-isa sa bahay.

Isang buwan pa lang ako sa Saudi pero hindi na kinaya ng katawan ko.

Nagkasakit na ako.

Trangkasyo.

Pero hindi nila ako madala sa ospital dahil wala pa raw akong ikama.

Wala na akong alam sa araw dahil wala naman silang kalendaryo.

Danalaman ko sa katulong ng mama ng amo ko.

Na ikakasal yung bunso nilang kapatid ng July 6.

Birthday ko yun.

Sabi nila sa hotel daw ikakasal.

Dasal ako ng dasal na sana may Pinoy doon na pwedeng makatulong sakin.

Tatakas ako.

At dumating na nga yung petsa ng kasal.

Maraming nagsidating na nakamag-anak ng amo kong babae.

At dininig ng Diyos ang panalangin ko.

Napakaraming ang Pinoy nakasama sa nag-cater.

Pumuslit ako para makausap sila.

In-explain ko ang sitwasyon ko.

Awang-awa sila sakin.

Gusto nila akong tulungan na tumakas nung gabi din yun.

Kaso natatakot ako na baka pati sila ay madamay.

Tiyak, sila mismo ang sisisingin kapag nawala ako.

Kaya binigyan nila ako ng maliit na cellphone.

At 20 riyal na magagamit ko sa pagtakas ko.

Pagkatapos ng kasal, bumalik na kami sa bahay ng mama ng amo ko.

Nandoon ang iba pang mga kamag-anak nila.

Yung mga kapatid ng amo kong babae na lalaki at yung kakambal niya e lagi akong hinihipuan.

Lagi ko lang din pinapalo ang mga kamay nila.

July 7 ng gabi, nadinig ko yung mga lalaking kapatid ng amo kong babae at mga pinsang lalaki na naguusap.

Ang sabi ng kambal ng amo kong babae is,

Ana Iridhada Kadama.

Ana Rafurog.

Tsaka sila nagtawanan.

Ang ibig sabihin pala noon ay gusto ko yung katulong pupunta ako sa taas.

May binabalak silang masama sa akin.

Papasukin daw nila ako sa kwarto ko sa taas.

Takot na takot ako. Gulong-gulo ang utak ko.

And that moment, I decided to escape.

Habang busy pa ang lahat na naguusap-usap,

umakit ako sa kwarto ko sa taas, itinapon ko ang abaya ko sa ground floor, tsaka ako nagmadaling bumaba.

Lumabas ng gate.

Nagtagumpay ako makalabas ng bahay.

Nakasakay ng taxi.

Tinanong ako ng driver kung saan ako pupunta pero dahil gulong-gulo ang utak ko,

pautal-utal kong sinabi na,

I want to go to Bata.

Yun ang lugar na sinasabi ng mga Pinoy.

Na pwedeng puntahan.

Dahil maraming Pinoy doon.

Sabi nila sa akin, makapunta lang ako doon.

Maraming ang pwedeng tumulong sa akin.

Kaso, nadetect ng driver, nakabadaw ako, kaya nagsisigaw siya.

Imbes sa paanda rin ng taxi, busina siya ng busina para makuha ang atensyon ng mga tao sa paligid.

Nag-hysterical na ako. Desperado na ako.

Nagmakaawa ako sa driver. Sinabihan ko siya ng,

Please, please sir, drive the car. Take me to Bata.

My bosses will rape me. Please, let's go.

Umiyak ako ng todo at nagmakaawa pero hindi niya pa rin pinaanda ng sasakyan.

Hanggang sa nakita ako ng lalaking kakambal ng amo kong babae papalapit sa taxi.

Ang tindi ng kapit ko sa may pintuan.

Sumisigaw at umiiyak na ako pero hindi talaga pinaanda ng sasakyan.

Bag ko sa'y binuksan pa ang lock ng pinto sa passenger seat.

Hinila ako nung lalaki. Binuhat pabalik sa bahay nila.

Pagdating sa bahay nila, galit na galit silang lahat sa akin.

Pinagsasampal at pinaghampas-sampas nila ako ng itim na goma.

Tapos, maski yung amo kong babae na buntis, pinagsasampal ako.

Habang sinasaktan nila ako, iyak lang ako ng iyak.

At nakikita yun ang alaga akong bata.

Pati na rin si Mama Fatma.

Si Mama Fatma sigaw ng sigaw ng kalas-kalas.

And that means stop.

Then dumating na rin yung amo kong lalaki.

Sinabi ko sa kanya habang umiiyak ako na please read my diary, sir.

I want to go home.

Umalis agad ang amo kong lalaki sa bahay ng mama ng amo kong babae.

Dahil bawal yun sa Saudi.

Hindi ka pwedeng pumunta sa bahay ng in-laws mo.

Lalo pat ando ng mga ibang kabag-anak na babae ng asawa mo.

O na babae ng asawa mo.

Pagkaalis ng amo kong lalaki,

tinawag ako ng amo kong babae.

Pinagubad ako sa harap nilang lahat.

Gusto nilang makita kung may ninakaw raw ba ako.

Ayaw ko nung uu niya.

Pero nasuntok ako kaya nagubad na ako.

Sa harap ng mga lalaki na gustong manggahasa sakin.

Wala silang nakita.

Bukod sa maliit na cellphone na ibinigay sakin ng mga Pinoy.

At yung 20 riyal na pinang-taxi ko sa kanya.

Galit na galit akong sumagot.

Tinanong ko yung kapatid ng amo kong babae na where is my boss?

The one who interviewed me in the Philippines.

I want to see her.

I want to talk to her.

Hindi nila ako sinagot.

Nandun pa lang ako binigyan ng damit ni Mama Fatma.

Pinilit niyang maglakad para mabigyan ako ng damit na maisusuot.

Tsaka ako hinilan ng mga lalaki para dalhin sa kwarto na bawal niya.

Bakante pala yung kwartong yun.

Carpet lang sa floor ang laman.

Pero kapag naglilinis ako sa mga kabilang kwarto,

lagi akong nakakarinig ng lagabog sa kwarto na bawal buksan.

Humiga ako pagkasara ng pinto.

At dun na ako umiyak na umiyak.

Hindi ko alam kung anong mangyayari sakin.

Nasa iba yung bansa ako.

Pwede nila akong patayin o halayin.

Tapos pwede nila akong ibaon na lang sa disyerto.

Ilang saglit pa'y may kumatok sa kwarto.

Kapatid ng amo ko na lalaki.

Binigyan ako ng isang pirasong tinapay, tubig at cheese.

May kasama pang blade.

Indikasyon kaya yun na gusto niya na magpakamatay na lang ako.

Pero sabi ko sa sarili ko, hindi ako pwedeng mamatay rito.

Kailangan ko umuwi ng Pinas.

Si Claucia,

si Claudio ay naghihintay sa'kin na tiyak masasaktan ang mama ko kapag may mangyaring masama sa'kin.

Hindi ko kinain ang pagkain dahil baka may lasun.

Pumuesto ako sa may pintuan mismo para kapag may pumasok sa kwarto magigising ako agad kapag nakatulog ako.

Kinaumagahan, mataas na ang sikat ng araw.

Pumasok ang amo kong lalaki, kinuwa ako sa bahay na yun.

Dinala ko sa police station dahil sinabi ng asawa niya na nagnakaw raw ako.

Pagkatapos,

wala akong kinuha.

Iniwan niya ako sa police station.

Doon may nakita akong Pinay na inakasyahan din na magnanakaw.

Sa bansang Saudi,

walang imbe-imbestigasyon. Bansa nila yun.

Kapag sinabi ng amo mo na nagnakaw ka, kulong ka agad.

Bansa nila yun. Wala kang karapatan.

Basta ibang lahi ka.

Umiiyak ako habang nage-explain.

Diyan sabi ko,

naiihina ako.

Nasaan bang banyo?

Sabi ng Pinay, wag raw akong iihi.

Dahil kung hindi ako na-rape sa bahay ng amo ko,

police naman ang mangre-rape sakin sa presinto.

Grabe ang hirap na dinanas ko.

Matapos ang ilang oras, may dumating na babae.

Siya yung nag-interview sakin sa Pinas.

Gusto ko siyang yakapin at umiyak sa kanya,

kaso sampal ang pinagsalubong niya sakin, left and right pa nga.

Pambihira ko, tangkota na ang mga Arabong to sa pananampal sakin.

Niminsan hindi ko naranasan sa mga magulang ko ang masampal.

Hindi kami mayaman, pero niminsan hindi ko naranasang magutom.

Dahil,

dahit papano ibinibigay yun ng aking pamilya sakin.

Then inuwi ako ni Madam Wafa sa bahay niya.

Doon ko nakilala ang anak niyang babae.

Ginamot nila yung pasa ko.

Pinakain nila ako.

Sinuguradong walang laso ng pagkain.

Tinakman nila ang pagkain sa harap ko.

Nag-stay ako ng apat na araw sa bahay nila Madam Wafa.

Andun lang ako sa veranda maghapon.

Then one day may isang negrong lalaking nagpunta.

Nag-usap sila ng Arabic.

Narinig ko ang salitang polis.

Baka dadalhin na naman ako sa police station.

Sumama naman ako.

Then habang nasa daan nakita ko yung sign ng airplane.

Tinanong ko yung driver.

Hindi nagsalita yung driver.

Bumaba kami sa may airport.

Kaya kaya tira pa akong maglakad.

Kahit puro pasa ako.

Masakit buong katawa ko.

Nilagasan ko ang loob ko.

At sabi ko sa sarili ko.

Uuwi na ako.

Uuwi na ako.

Saglit na lang to.

Pagdating ko sa airport.

Ibinigay sa akin ng gas.

Ang negrong driver ang passport at plane ticket ko.

Kaya nila ako itinakas kay Madam Wafa.

Bago pa akong mabenta uli.

Sa ibang tao para gawing katulong.

Nabasa pala nila yung diary ko.

Wala akong naiuwing gamit.

Yung damit lang na suot na pang uniform pang ang katulong.

Yun ang suot-suot ko.

Pinagtitinginan ako ng mga Pinoy doon.

Napiiyak ako.

Naaawa sila sa akin.

Pinalibutan nila ako.

Humiram ako ng cellphone.

At nag long-distance call ako sa papa ko.

Humingi ako ng kapatawaran sa kanya.

At sinabi ko sa kanyang sunduin ako sa nangiya ng alas 4.

Uwing uwi na ako.

Yung damit ko apat na araw ko nang suot.

Magang maga ang mga mata ko kaiiyak.

Amoy na amoy ko na rin ang mabahong.

Katawan ko at ang hininga ko.

Iyang hiya ako nakapanliliit.

Nagpunta ako sa banyo.

Naghilawas at nagsipilyo.

Pagbalik ko sa upuan.

Nagulat pa yung katabi kong lalaki.

Kasi sabi niya ibang iba raw ang itsura ko.

Inabutan ako ng pera ng mga Pinoy na nasa loob ng plane.

Tinanggap ko kahit iyong hiya ako.

Baka kasi hindi ako masundo ng papa ko.

At least may pamasahe ako pa uwing laon yun.

Pagdating ng naiyan nakita ko agad ang papa ko.

Umiyak akong tumakbo papunta sa kanya.

Humingi ako ng tawad.

Nagtataka siya kung anong nangyari sakin.

Hindi ako makapagkwento dahil baka magalit na naman siya.

Pinairal ko ang katigasan ng ulo ko.

Pinagpalit ko si Felix sa magandang future.

Kapalit para kay Claudio.

Pagdating ko ng laon yun, tinawagan ko agad si Claudio.

Naka ilang ring pa bago ako sinagot.

Dan sinabi niya, bakit ka pa bumalik?

Sabi ko sa kanya, magkita tayo, please puntahan mo ako.

Dan pinatayan niya ako ng cellphone.

Dan maya maya pa nakareceive ako ng text mula sa kanya.

Tantanan mo na ako, ikakasal na ako.

Hindi ko alam kung paano nangyari.

Umuwi ako ng pinas.

Pinilit kong lumaban, pinilit kong mabuhay.

Iningatan ko ang sarili ko para hindi ma-rape dahil gusto ko na si Claudio lang ang lalaki sa buhay.

Pinaglaban ko siya.

Tapos malalaman ko na ikakasal na pala siya sa iba.

Kabit pala niya ako.

Matagal na pala sila nung girlfriend niya na teacher.

Ang sakit sakit DJ Rocky na ganun ang naranasan ko.

Then one day,

tumawag sa akin yung pinsa ni Felix.

Namatay daw si Felix.

At picture ko raw yung nakita nila sa ilalim ng una nito.

Nakapagsisisi.

Siguro kung hindi ako nakipagrelasyon kay Claudio, kaming dalawa ang nagkatuluyan.

Eh di sana'y naalagaan ko siya.

At sana'y masaya kaming nagsama.

Felix, kung nasaan ka man ngayon, sana'y mapatawad mo ko.

At para sa'yo Claudio,

congrats, natupad mo na ang pangarap mo.

Opesyal ka na.

It has been 14 years nandito na ako sa Uganda, Africa.

May asawa at mga anak na.

Pero andito pa rin,

sa puso ko,

si Claudio.

Hanggang dito na lang po DJ Rocky.

Ako si May.

At ito ang aking secret vow.