Ang Arrogant Puno - Kwentong Pambata Tagalog | Mga kwentong pambata | Filipino Fairy Tales
00:41.4
Samantalang ang punong dalandan ay napakadamot.
00:44.8
Lagi siya nag-aalala sa kanyang itsura.
00:47.7
Nais niya na siya ang mas mataas at mas mayabong kaysa sa mangga.
00:52.3
Ayaw niyang sumilong ang mga ibon.
00:54.0
At sino mang lumapit ay binakas.
00:55.9
Kinabato niya ng berries at tuyong dahon.
01:03.4
Ano ba ang pinagmamalaki mo?
01:06.8
Lahat ng puno ay dapat handang magpasilong.
01:12.3
Bakit sila lumalapit at sumisilong sa akin?
01:15.5
Alam mo kung bakit.
01:17.5
Dahil hindi lahat ng puno ay kasing nyabong ng tulad sa akin.
01:24.0
Wala ka talagang saysay kausap.
01:25.9
Uy! Uy! Alas! Doon kayo sa puno ng mangga.
01:30.9
Sinisira niyo ang ganda ng aking dahon.
01:33.9
Dalandaman naman. Gusto lang nila bumuo ng tirahan.
01:39.9
Kailanman ay hindi ka nagpasidong ng ibon sayo.
01:42.9
Sila ay nakakatuwa at napakahusay sa musika.
01:46.9
Oh naku! Kantang walang buhay!
01:50.9
At pakiusap? Bawal lumapit sa akin.
01:54.9
Baka masira ang aking mga dahon.
01:59.9
Sayo na lang sila umupo, tutal.
02:02.9
Mas maliit ka at hindi ka mukhang kaaya-aya.
02:05.9
Uy! Huwag kang ganyan.
02:08.9
Masama yung mga sinasabi mo, dalandan.
02:12.9
Okay lang naman yun, Windy. Hindi ako nasaktan. Minsan okay lang magsabi ng totoo.
02:20.9
Dahil kontento ako sa kung ano ko.
02:23.9
Walang nagbago sa pagitan ni Dalandan at Manga sa loob ng ilang araw.
02:30.9
Si Manga ay buong araw na kumakanta, habang si Dalandan ay hindi man lang nakikipag-usap.
02:37.9
At dumating ang mga lupon na mga bubuyog.
02:41.9
Nabighani ang ray ng bubuyog na makita niya ang puno ng dalandan.
02:46.9
Oh! Malaki at matibay ang punong ito. Magandang pagtayuan ito.
02:52.9
Dito kami magtatayo ng tahanan.
02:55.9
Anong sabi mo? Sinong may sabing pwede?
03:00.9
Ayokong kumalat ang malagkit niyong honey sa aking tangkay. At okay mag-iingay buong araw. Marami akong mas mahalagang bagay na kailangan tapusin.
03:10.9
Isa kang puno. At nasa iisang lokasyon sa kagubatan. Anong ibig mong sabihin na marami ka pang dapat tapusin?
03:19.9
Basta. Hindi mo dahil magtaposin.
03:21.9
Hindi mo dadalhin ang maliliit na bubuyog dito.
03:26.9
Dalandan, ganun talaga ang bubuyog. May mahalaga silang tungkulin sa kalikasan.
03:32.9
Dahil kailangan nila ng puno para doon manirahan.
03:37.9
Paano magiging balansi ang ating kalikasan kung hindi tayo magtutulungan?
03:45.9
Hindi ako ginawang makisig ng kalikasan kung sisirain lamang nilang magaganda kong sanga.
03:51.9
Ako ang pinakamagandang puno. Kaya para sa kalikasan, dapat lagi akong maayos.
04:01.9
At bakit mo ba ako tinuturuan? Gawin mo kung mahal mo ang kalikasan. Sa'yo mo nalang papuntay ng mga bubuyog na iyan. Ngayon, dyan na kayo.
04:15.9
Nasaktan ang damdamin ng mangga sa mga sinabi ni Dalandan. Ngunit hindi niya ito pinatuwa.
04:19.9
Hindi kaya kaya niya ang mga bubuyog, na sa kanya na lamang magtayo ng tahanan ng mga ito.
04:29.1
O mangga, halala mo namang! Dito na lang kami magtatayo sa'yo!
04:36.1
Mmm, napakabango ng iyong amoy!
04:39.1
Ahaha! Ahaha! ahahaha! Oh disparities, Kamahalan! Natutuwa alala ako!
04:44.9
O nasa pulo ng mangga nagtayo ng kulon niya ang mga bubuyog.
04:47.9
Mabubuyog at nanirahan sila ng maayos.
04:51.9
Hindi man lang ito naabala sa lagkit at ingay ng mga ito.
04:56.6
Samantalang ang puno ng dalandan ay tinataboy ang lahat ng makita.
05:01.7
Hoy, naaabala nyo na ako ah.
05:06.0
Sobrang ingay nyo.
05:08.3
Ang kulit nyong mga ibon.
05:12.5
Kailangan nyo ba talaga laging kumanta?
05:15.2
Nayinis na ako sa inyo.
05:17.9
Pagkatapos ng dalawang linggo, may dumating na dalawang mga ngahoy.
05:24.4
Kailangan nila ng kahoy para sa kanilang tirahan.
05:28.1
Nadiskubre nila na perpekto ang kahoy na ito.
05:32.2
Ngunit mayroon silang napansin.
05:36.4
Saglit, ano nga ba ito?
05:39.8
Bahayan ng mga bubuyog? Kung pinutol natin ito ay siguradong aatakihin tayo.
05:45.0
Oo tama, maghanap tayo ng ibang puno.
05:47.9
Naisip na mga ngahoy na putuli ng puno ng dalandan.
05:53.3
Namangha sila sa taas nito.
05:57.1
Simulan natin sa pinakaugat nito.
06:01.3
Dahil dito ay nagdungo sila sa puno ng dalandan.
06:05.1
Nagsimulang umiyak ang puno.
06:07.3
Natakot siyang lisanin ang kagubatan.
06:10.0
Hindi niya na makikita ang mga munting ibon.
06:16.2
Anong plano niyong gawin sa akin?
06:17.9
Nagmamasid ang punong mangga.
06:19.9
Tinawag niya ang mga bubuyog.
06:21.9
Uy, mga bubuyog, anong ginagawa niyo?
06:23.9
Kamusta, mangga? Anong nangyari?
06:25.9
Nasa panganib si dalandan. Tulungan natin siya.
06:27.9
Pakiusap, pakiusap.
06:29.9
Sarili lamang niya ang mahalaga at lagi siyang galit.
06:31.9
Wala siyang pakialam sa nakikita niya sa kagubatan.
06:33.9
Ba't natin siya tutulungan?
06:35.9
Ito ay isa parehong rason.
06:37.9
Inaloko siyang tingin ng mga bubuyog.
06:39.9
Ang mga bubuyog ay makikita niya sa kagubatan.
06:41.9
Ba't natin siya tutulungan?
06:43.9
Ito ay isa parehong rason.
06:45.9
Inaloko siyang tulungan kanya.
06:49.9
Pero hindi niya tinulungan si Queenie
06:51.9
pero hindi niya tinulungan si Queenie
06:53.9
kung kaya't, sangaayon ako sa mga bubuyog.
06:55.9
kung kaya't, sangaayon ako sa mga bubuyog.
06:57.9
Masyadong mataasang tingin ni dalandan sa kanyang sarili.
06:59.9
Masyadong mataasang tingin ni dalandan sa kanyang sarili.
07:02.5
Hindi siya puputuli ng mga mga ngahoy
07:04.5
Hindi siya puputuli ng mga mga ngahoy
07:06.5
kung hinayaan nyalang sanang manirahan ang mga bubuyog sa kanya.
07:10.5
Kaya, mabuti nga sa kanya.
07:12.5
Tama lang na ang nangyarihan sa kanya.
07:14.5
Hindi hindi windy.
07:15.9
Hindi natin dapat tularan si Dalandan.
07:21.2
Huwag tayong maging masama dahil lamang naging masama siya sa atin.
07:27.3
Dito tayo nakatira sa kagubatan.
07:30.5
Kaya hindi natin pwedeng pabayaan lang ng ganun si Dalandan.
07:36.1
Ah, tama si Mangga.
07:39.3
Tulungan natin si Dalandan.
07:43.0
Halina kayo. Labas na!
07:46.2
Kailangan ni Dalandan ng tulong.
07:49.1
Lumipad nga ang mga bubuyog patungo sa mga Mangangahoy.
07:53.2
Umikot sila sa tenga at sa mga mata nila.
08:00.8
Umalis na tayo ng mabilis.
08:02.9
Kakagatin tayo ng mga bubuyog. Napakasakit nito.
08:09.8
Dali, umalis na tayo.
08:15.9
At hindi ko makikita.
08:17.5
Nakapagalagang ako ng mga bubuyog.
08:18.6
Nakikita ko ng mga bubuyog.
08:18.7
Nakikita ko ng mga bubuyog.
08:18.7
Nakikita ko ng mga bubuyog.
08:18.9
Nakikita ko ng mga bubuyog.
08:18.9
Nakikita ko ng mga bubuyog.
08:19.0
Nakikita ko ng mga bubuyog.
08:19.0
Pagkatapos na umalis na mga Mangangahoy.
08:22.9
Patawarin niyo akong mga bubuyog.
08:26.1
Kahit ganun ang ginawa ko, ay tinulungan niyo pa rin ako.
08:30.3
Huwag sa amin, Dalandan.
08:33.5
Dapat ay kay Mangga.
08:35.1
Hindi mo siya kinakausap at hindi ni re-respeto.
08:37.6
Ngunit siya nakiusap na tulungan ka namin
08:47.3
Manga, humihingi ako ng kapatawaran
08:49.7
Nakita kong mali ang mga ginawa ko
08:52.6
Lahat tayo ay may kabutihan
08:55.2
Lahat tayo ay may ginawang kakaiba
08:57.8
Hindi na ako magiging masama pa ulit sa inyo
09:01.1
Humihingi ako ng paumanhin
09:05.7
Patawarin niyo akong lahat
09:07.1
Napagtanto ng puno ng dalandan ang kanyang kasalanan
09:11.4
Hindi na siya nanigaw kay Windy at sa mga ibon doon
09:16.8
Kasabay niya nang kumakanta si Manga
09:19.4
At nagpapatuloy na siya sa mga gustong sumilong sa kanya
09:22.7
At si Manga at dalandan ay naging magkaibigan
