01:15.1
Na kung saan sa mga susunod na araw ay magiging active na po kami dyan
01:19.8
Para makita po ninyo ang mga bagong kambal ni Papagdudud
01:24.2
Sa Papagdudud Family YouTube Channel
01:27.2
Sa ating episode ngayong araw na ito
01:33.8
Bago ko simulaan ang aking istorya
01:37.4
Ay hayaan niyo muna ako na magpasalamat sa lahat ng mga loyal listeners
01:41.3
Ng inyong programa sa Radyo Man
01:43.5
O maging sa YouTube
01:45.5
Ako nga pala si Gilbert
01:49.1
Kasalukuyang nakatira dito sa Taytay, Rizal
01:52.5
Ikikwento ko po sa inyo ay ang istorya ko sa piling ng pamilya ko
01:57.8
Na alam kong kapupulutan ng aral ng nakakarami
02:02.1
Marami po sa akin ang nagsasabi na isulat ito sa inyo
02:07.6
Upang mabawasan ang sakit na nararamdaman ko sa aking pamilya
02:12.5
Papagdudud sa totoo lang ay hindi ako lumaki sa nanay ko
02:17.6
Lumaki ako sa lolo at lola ko sa probinsya
02:20.9
Sisimulan ko ang aking istorya noong
02:24.3
Kinuha ako ng aking tatay sa aking lola sa aming bayan
02:29.2
Dahil kinukumbinsin niya ako na gaganda ang buhay ko sa pagsama ko sa kanya
02:35.2
Iniwan ko noon ang lola ko sa pagkaakalang matutupad ko rin
02:40.8
Ang mga pangarap ko pero nagkamali ako papagdudud dahil dumating agad
02:46.5
Ang mga pagsubok sa aking buhay pagkarating ko
02:50.9
Ang mga pagsubok sa aking buhay pagkaakalang matutupad ko rin
02:51.9
Ang mga pagsubok sa aking buhay pagkarating ko
02:52.9
Ang mga pagsubok sa aking buhay pagkarating ko
02:53.9
Tandang tanda ko pa noon
02:55.9
Halos mga pa kami ni Itay
02:59.2
Pagdating doon dahil hindi namin alam kung saan pupunta
03:04.1
Wala namang kaming mga kamag-anak doon dahil nasa Mindoro ang karamihan sa kanila
03:10.7
Kaya unang araw namin sa Batangas ay natulog lamang kami ni Itay sa terminal ng bus
03:18.3
At dahil kapos din sa terminal ng bus
03:20.9
Sobrang sa pera ay sobra talaga kaming nagutom
03:23.8
Noong una ay nakakaya pa namin yung tiisin pero dumating din kami sa puntong gusto ng sumuko
03:31.5
Ng aming mga katawan
03:33.8
Kaya naman napilitang kami maghalukay ng pagkain sa basura para lamang makasurvive kami
03:40.9
Yun nga lang ay lalong nanghina ang aming pangangatawan
03:45.9
At nagsimula na kaming makaranas ng pananakit ng tiyan at ibang basura
03:50.9
bahagi ng aming katawan.
03:55.3
Papadudot ng mga panahon yun ay talagang sumuko na ako at humiling noon sa aking ama
04:00.4
na bumalik na lamang kami ng Mindoro dahil walang mangyayari sa amin dito sa Batangas.
04:09.3
Pero nagalit lamang sa akin ang aking ama at nagpatuloy pa rin kami sa pagiging palaboy doon sa Batangas.
04:16.1
Ngunit mabait ang Diyos, Papadudot, dahil nagkataon pa lang nasa Batangas din pala
04:22.8
naninirahan ang kumpare ni Papa na si Mang Leo
04:26.4
at tatsyempong nakita niya kami ni Papa sa kalsada.
04:31.8
Walang pag-aalin lang ang kinuha niya kami at pinatuloy sa kanyang bahay.
04:38.4
Doon ay nakahinga ko ng maluwag.
04:40.8
Bagamat maliit lamang ang bahay ni Mang Leo pero kahit papaano
04:44.5
ay meron siyang...
04:46.1
...natutuluyan at hindi palaboy-laboy sa kalsada.
04:51.9
Kumikita rin ito sa pamamagitan ng pagyajang shop
04:55.2
kaya nakakakain pa rin si Mang Leo ng tatlong beses sa isang araw.
05:01.8
Parang Leo, pasensya ka na ha?
05:05.5
Buti na lang talaga at nakita mo kami.
05:08.5
Kasi kung hindi baka napahamak na kami ni Gilbert doon sa terminal.
05:13.5
Huwag kang maglala.
05:16.1
Makahanap lang ako ng trabaho dito e babawi ako sa iyo.
05:19.5
Ang wika ni Itay sa kanyang kaibigan.
05:23.5
Nakuwag mo nang isipin yun Jim.
05:25.9
Matagal na tayong magkaibigan at malalim na ang pinagsamahan natin.
05:30.8
Kaya ko ginagawa to.
05:34.1
Para na rin kitang kapatid.
05:36.9
Wika naman ni Mang Leo sa amin.
05:39.8
Pagkatapos ay bumaling ito sa akin.
05:43.1
Siya nga pala ilang taon na yung anak mo?
05:50.2
Sagot naman ang aking ama.
05:54.1
Usisa pa ni Mang Leo.
05:56.5
Nagahanap pa lang e.
05:57.7
Walang tumatanggap sa kanya.
05:59.7
Tingnan mo naman masyadong malata.
06:01.8
Nakatawang wika pa ni Itay.
06:04.5
Nakita ko naman ang umiti ang kumpare niya.
06:07.7
Tamang tama naghahanap ako ng makakatulong sa junk shop ko.
06:12.1
Baka naman po pwede siya.
06:16.1
Agad namang pumayag si Itay.
06:19.3
Naku pwedeng pwede tong anak ko.
06:22.8
Eh Itay, ano po bang gagawin ko doon?
06:27.6
Tumingin naman sa akin ang aking ama na para bang hindi makapaniwala
06:31.8
na hindi ko alam ang trabaho sa isang junk shop.
06:35.8
Eh ano pa, edi magbobote jaryo ka,
06:38.8
mangangalakal ka ng basura.
06:43.6
May pagganin lang ang kong wika.
06:46.1
Dahil totoo ang sinabi ni Itay na malata ako.
06:51.5
Ikain kasi ako at madaling mahingalin kahit napayat ako.
06:57.1
Huwag mong sabihin na umaangal ka.
07:01.0
Kailangan mo magtrabaho.
07:03.0
Insist sa akin ng Itay ko noon.
07:06.9
Alam ko makakaya mo ang mga lakal ng basura.
07:10.6
Simple lang naman ang gagawin mo.
07:12.8
Pupunta ka sa mga kalsada at maghahanap ng mga basura.
07:16.1
Pwede pang ibenta.
07:18.2
Pwede rin magbahay-bahay ka.
07:20.0
Tapos lahat ng mapapakinabangang basura
07:23.7
na makukuha mo tulad ng bote, bakal at jaryo
07:28.5
ay ibibenta mo sa akin at yun kikita ka na.
07:32.3
Payo naman ni Mang Leo sa akin.
07:35.0
Sa huli pumayag na rin akong magtrabaho sa junk shop ni Mang Leo bilang magbobote.
07:41.0
Papadudot, naghirap ang buhay ko pagkatapos noon.
07:45.2
Madalas akong hindi ako magbubote.
07:46.1
Madalas akong hindi kumain at sobrang napabayaan ko noon ang sarili ko.
07:50.3
Nakaranas din ako ng mga pangmamalupit sa mismong ama ko.
07:54.3
At bagamat mabait naman si Mang Leo,
07:57.3
masasabi kong mahigpit siya pagdating sa trabaho.
08:01.1
Kaya araw-araw akong pagod noon, papadudot.
08:05.2
Pero tiniis ko ang lahat ng iyon at umasa pa rin ako.
08:09.0
Na isang araw ay magbabago ang buhay ko.
08:12.3
Sa kabilang banda naman ay hindi lahat ng kita ko ay ibibigay.
08:16.1
Binibigay ko sa aking ama.
08:18.3
Nagtatago ako ng kahit kakaunting bariya at iniipon ko iyon
08:21.4
para sa aking binabalak na pagtakas sa puder ng aking ama.
08:27.3
Bahala ko noon na bumalik ng Mindoro at tumiran na lamang sa bahay ng aking lola.
08:33.4
Siguradong magiging maganda ang buhay ko doon.
08:36.4
Kumpara dito sa Batangas na parang walang katapusang paghihirap na
08:40.5
ang nararanasan ko.
08:44.1
Pero papadudot isang gabi,
08:45.8
nagulat ko sa aking lola.
08:46.1
Nagulat na lamang ako ng tawagin ako ni Itay pag uwi ko galing ng junk shop.
08:51.9
Magpalit ka na ng damit.
08:53.9
Aalis ka na rito.
08:55.7
Utos niya sa akin.
08:57.9
Siyempre nagtaka naman ako.
09:02.4
Tanong ko naman sa kanya.
09:04.9
Nang mga sandaling yon ay labis akong kinakabahan dahil baka meron siyang binabalak sa akin
09:10.1
na alam kong hindi ko magugustuhan.
09:14.1
Pupunta na tayo sa Maynila.
09:15.9
Pupunta na tayo sa Maynila.
09:16.0
Pupunta na tayo sa Kaloocan.
09:17.6
Dadalhin kita sa titalo mo.
09:20.4
Sagot naman ni Itay sa akin.
09:24.1
Napatingin na lamang ako kay Itay noon habang nag-iimpake ng aking mga gamit.
09:29.4
Deep inside ay nakahinga ko ng maluwag.
09:33.2
Dahil baka yun ang simula para magbago noon ang aking buhay.
09:37.7
Hindi nagtagal ay nagpaalam din kami kay Mang Leo.
09:41.3
Natatandaan kong nagbigay pa ito sa amin ng limang daang piso
09:46.0
Agad naman kaming nagpasalamat ni Itay sa kanyang kumpare.
09:51.4
At pagkatapos noon ay umalis na kami at lumuwas pabunta ng Kaloocan City.
09:57.7
Pagdating sa bahay ng aking tiyahin sa bagong baryo Kaloocan City,
10:02.8
nadatnang ko noon sina lolo, lola at ang nanay ko.
10:07.7
Natuwa naman ako kasi akala ko talaga ay magiging maayos na ang aking buhay papadudot.
10:14.1
Pero nagkamali ako.
10:16.8
Dahil panibagong hirap noon ang dinanas ko.
10:21.0
Hindi tumira doon si Itay dahil galit sa kanya si lolo.
10:26.1
At ang nanay ko naman ay nagtatrabaho noon sa pabrika.
10:30.4
Kaya madalas itong wala sa bahay.
10:33.1
At kapag wala si inay, minamaltrato ako ni lolo at palaging pinapwersang gumawa ng mga gawaing bahay.
10:41.6
Pero ang kapalit ay ginugutom pa rin ako.
10:43.9
Dahil doon papadudot ay nagpa siya akong maghanap ng trabaho.
10:49.8
At dahil sa mga naranasan ko sa pagtatrabaho sa junk shop kaya doon ako nagtrabaho noon
10:55.5
sa kalapit na junk shop na pag-aari ng kaibigan ng lolo ko.
11:00.6
Samantala makalipas ang apat na buwan.
11:03.6
Simula nang tumira ako sa Kaloocan ay dumating ang pagsubok noon sa aming buhay.
11:09.5
Ako at ang lola ko lang ang naiwan noon sa bahay.
11:12.8
At dahil kabataan ko noon ay umalis ako ng bahay at nagtungo noon sa computer shop para makipaglaro ng online games sa aking mga kaibigan.
11:23.0
Pero papadudot nang umuwi ako sa bahay kinagabihan.
11:28.9
Naabutan kong nagkakagulo na doon sa bahay.
11:32.8
Nagtakako at inalam ko kung ano ang nangyari at naging bala ko sa akin nakita.
11:38.4
Namatay pala si lola na mag-isa sa bahay dahil nadulas.
11:42.8
Ito sa hagdan at nahulog habang naglilinis ng bahay.
11:47.8
At ayon kay tita lo ay maisasalbapasana ang buhay ni lola kung nandun ako sa bahay at agad na nakahingin ng tulong.
11:56.1
Dahil sa nangyari ay ako ang sinisisi ng lahat sa pagkamatay noon ng aking lola.
12:03.9
Palayasin mo na ang taong yan dito sa bahay ko.
12:07.3
Sigaw ni lolo habang pilit akong pinapalayas sa bahay.
12:11.9
Walang kasalabangan.
12:12.8
Paano si Gilbert?
12:14.4
Pagtatanggol sa akin ng aking ina.
12:18.2
Kung hindi dahil sa katigasan ng uno ng anak mo, edi sana buhay pa ang nanay mo.
12:23.5
Pero walang silbi.
12:25.2
Mas pinili pang lumabas para sumama sa barkada niya kesa tulungan ng lola niya.
12:31.4
Galit na galit na wika ni lolo ng mga panahong yon.
12:36.3
Lolo, sorry na po.
12:38.1
Naiiya kong paghingin ng paumanhin.
12:40.8
Wala kang kwenta nga po.
12:44.8
Pasakit ka lang sa amin.
12:46.7
Galit na wika pa ni lolo sa akin habang dinuduro ako.
12:51.8
Hindi niyo po pwedeng palayasin si Gilbert kasi wala na siyang matutuluyan.
12:57.1
Wika naman ni titalo.
12:59.6
Maawa naman kayo sa apon ninyo.
13:03.5
Lolo, patawarin niyo na po ako.
13:06.3
Pinagsisisihan ko na po ang lahat.
13:08.6
Naiiyak na wika ko sa kanya.
13:10.2
Nagmamakaawa na huwag akong paalisin ng bahay.
13:15.5
Hindi kita mapapatawad.
13:18.4
Hindi ko mapapatawad ang isang walang kwentang katulad mo.
13:23.4
May pagdidiin ang wika ni lolo sa akin.
13:27.4
Abang buhay kita ang kasusoklaman.
13:30.3
Abang buhay mong pagsisisihan na nabuhay ka pa sa mundong ito.
13:37.1
Lumayas ka dito layas.
13:43.5
Dadalhin ko na po kayo sa kwarto ninyo.
13:46.1
Wika naman ni ate Peng.
13:48.0
Ang pinakamatanda sa mga pinsan ko.
13:52.6
Hindi ako aalis dito hanggat hindi umaalis ang salot na taong yan sa pamamahay ko.
13:58.1
Dagdag pa ni lolo.
14:00.7
Hayaan mo siya, Peng.
14:02.5
Hayaan mo siyang magpalaboy-laboy sa labas.
14:05.2
Masira man ang buhay niya.
14:07.1
Kahit na mamatay pa siya dyan sa labas,
14:09.5
ay wala na tayong pakialam.
14:12.3
Dahil simulat sa pulpa lang ay walang kwentang tao na yung pinsan mo.
14:18.0
Papadudot na pilitan akong umalis noon sa bahay ni lolo.
14:22.0
Buti na lamang at nagpresenta noon si ate Peng na patirahin ako sa kanyang bahay.
14:28.0
Doon na rin tumira ang aking ina nang pati siya ay palayasin na rin ni lolo.
14:33.9
Papadudot sinikap kong huwag maging pabigat sa pamilya ni ate Peng.
14:38.1
Nagkatrabaho pa rin po ako sa umaga at sa hapo naman ay nag-aaral.
14:45.6
Hindi naging madali ang lahat dahil nakaranas din ako ng pagmamaltrato.
14:52.3
Hindi lang sa asawa ni ate Peng kundi pati na rin mismo sa sarili kong ina.
14:58.6
Akin ang kinita mo ngayong araw sa junk shop.
15:01.7
Utos niya sa akin.
15:04.8
Ganun ang ginawa sa akin ni mama.
15:08.0
Kinukuha niya ang lahat ng perang kinikita ko.
15:11.1
Pero ang masakla pa ay siya lamang ang nakikinabang.
15:17.1
Ibinibili niya yun ng sarili niyang pagkain.
15:21.0
Pero sa akin ay wala siyang pagkain binibili.
15:24.8
Dahil dito ay nagkautang-utang patuloy ako sa aking mga kaibigan sa junk shop.
15:30.4
May nagpayo naman sa akin na huwag kong ibigay lahat ng kita ko kay inay.
15:35.5
Kaso papadudot nang mapansin niyang.
15:38.0
Lumiliit ang perang ibinibigay ko sa kanya ay kinakapkapan niya ako.
15:44.2
Tuwing umuwi ako galing sa trabaho.
15:48.4
Teka, bakit ito lang ang ibinigay mong pera sa akin?
15:54.4
Hindi ako naniniwala may tinatago ka pa dyan sa wulsa mo.
15:59.8
Uwi ka pa niya habang kinakapkapan niya ang suot kong pantalon.
16:05.8
nagsasabi po talaga ako ng totoo.
16:09.1
Yan lang po talaga ang kinita ko.
16:13.3
Naggalit naman si inay sa sinabi ko.
16:17.3
Ito lang ang ibibigay mo sa akin?
16:20.4
Pambili ng fishball?
16:25.6
Maniwala po kayo sa akin inay.
16:27.4
Kaunti lang po ang sinahod ko.
16:30.5
Hindi naman po palaging malaki ang sahod namin.
16:33.7
Pangungumbinsi ko.
16:35.8
Palagi ka nalang ganyan.
16:38.8
Magbabayad pa ako ng kuryente at tubig tapos gastos pa natin sa pagkain.
16:43.9
Tapos ito lang ang ibibigay mo.
16:46.2
Ano klase kang anak ha?
16:48.1
May panunumbat na wika niya sa akin.
16:52.0
Pasensya na po talaga kayo inay.
16:54.2
Yan lang po talaga ang nakayanan ko.
16:57.4
Nagmamakaawa kong sabi kay inay.
17:00.6
Alam mo Gilbert, kahit kailan talaga eh wala kang silbi.
17:04.1
Wala kang kwenta.
17:06.6
Pang-iinsulto niya sa akin.
17:12.2
Nagpakahirap na nga po ako sa pagtatrabaho tapos ganyan pa ang sasabihin ninyo.
17:17.3
Sa puntong yun ay napilitan akong sumagot sa aking ina.
17:21.9
Hindi naman yun nagustuhan ni inay.
17:24.3
Kaya sinaktan na niya ako at kinalagkad palabas ng bahay.
17:28.4
At kahit na malakas noon ang ulan eh walang pakialam si inay.
17:32.2
Basta na lamang niya akong tinulak sa labas.
17:34.7
Na siyang ikinatumba ko sa putikan.
17:39.6
Umiyak ako noon at nagmamakaawang papasukin niya sa loob pero nagmatigas si inay.
17:45.2
Inayaan niya talaga akong mabasa ng ulan ilang oras bago dumating si Ati Peng at ang asawa niya.
17:51.4
Na nagtataka kung ano ang ginagawa ko sa labas.
17:55.7
Bakit yun naman po ginawa yun kay Gilbert?
17:58.3
Kung pronta ni Ati Peng sa aking ina pagpasok namin sa bahay.
18:02.6
Eh walang pakinabang eh.
18:06.3
Sukat akalain ba namang bigyan lamang ako ng barya sa sinahod niya?
18:10.6
Kaya ayun, pinalayas ko.
18:13.2
Bakit mo pa pinapasok yan?
18:15.2
Galit na wika pa ni inay nang makita niyang pinapasok ako ng pinsang ko sa loob.
18:21.9
Kumakatrato naman kayo kay Gilbert parang hindi niyo siya tunay na anak.
18:25.3
Reklamo pa ni Ati Peng.
18:27.2
Pero hindi na yun pinansin pa ni inay.
18:30.2
Samantala ay inutusan na lamang ako ni Ati Peng na maligo at magpalit ng damit bago pa.
18:34.7
Parang ako magkaroon ng sakit.
18:38.0
Papadudot, hindi ko talaga ine-expect na ganoon ang ugali ng nanay ko.
18:44.1
Nung unang pagkakakilala ko sa kanya ay mabait, maunawain, pero mali pala ang inakala ko.
18:51.2
Dahil mas mahalaga sa kanya ang pera kesa sa akin na anak niya.
18:57.6
Papadudot, naging madalas ang pagkatalo namin ng nanay ko pero nanatili akong magalang sa kanya.
19:04.7
Kesa lumala pa ang sitwasyon, ay iniiyak ko na lamang ang lahat.
19:10.9
Pero walang awa ang aking ina dahil madalas pa rin niya akong palayasin sa aming bahay.
19:17.7
Samantala may dumating na pagsubok sa akin.
19:21.4
Nawala na ko ng trabaho sa junk shop at doon nga ay mas tumindi pa ang pangaape sa akin ng sarili kong ina.
19:28.9
Madalas niya akong alilain sa bahay tapos ay hindi pa niya ako pinapakain.
19:34.7
Kaya namayat ako ng sobra at lalong nanghina ang aking pangangatawan.
19:40.7
Ang bagal mo namang kumilos, reklamo pa ni ina ay sa akin matapos niya akong utusang maglinis ng buong bahay habang siya ay nakahilata lamang at nanonood ng noontime variety show.
19:54.0
Heto na po ina ay binibilisan ko na po ang pagkilos, natatarant akong sabi noon sa kanya.
20:00.1
Mabilis pa ba yan?
20:02.3
Hay naku bata ka.
20:04.7
Makupad ka na nga, wala ka pang silbi.
20:07.8
Maghanap ka na ng trabaho, hindi yung ganyan ka.
20:10.6
Ang wika pa niya sa akin.
20:13.0
Bakit po inay nung may trabaho naman po ako ay nagbibigay ako sa inyo?
20:17.0
Katwiran ko sa kanya na agad naman niyang kinontra.
20:20.8
Dati yun Gilbert, hindi ngayon.
20:24.3
At saka magkano lang ba ang ibinibigay mo?
20:27.7
Kakarampot lang tapos pinagmamalaki mo na yun?
20:32.8
Papadudot, hindi ko maiwanag.
20:34.7
Masang maggalit noon sa aking ina.
20:37.3
Kaya napilitan na akong sumagot sa kanya.
20:40.8
Huwag naman po sana kayong ganyan sa akin kasi may naitulong naman po ako sa inyo, ang sabi ko.
20:47.5
Wala kang naitulong sa akin, wala.
20:50.1
Yun naman ang pagdidiin niya sa akin.
20:52.9
Teka inay, bakit po ba kayo ganyan sa akin?
20:56.0
Tumutulong naman po ako sa inyo, sagot ko.
20:59.5
Pero agad yung kinontra ng aking magaling na ina.
21:04.7
Anong tulong ang naibibigay mo sa akin ha?
21:07.9
Sa pagkakaalam ko eh wala.
21:10.4
Alam mo Gilbert, sa totoo lang naiinis ako.
21:13.7
Napakamalas ko kasi ikaw ang naging anak ko.
21:17.5
Siguro nga'y nilawal kita sa sinapupunan ko pero kahit anong gawin ko eh, hindi kita matratong anak.
21:23.8
Kahit minsan, hindi kita minahal.
21:27.9
At kung ako ang tatanungin ay wala akong pakialam kahit na mapariwara pa ang buhay mo.
21:32.4
O kahit na mamatay ka.
21:34.7
Hindi ako iiyak o malulungkot para sa akin ay hindi kita anak.
21:40.6
Nanginginig naman ang buong katawang ko sa sinabing yon ni inay.
21:44.6
Niminsan pala ay hindi niya ako minahal at tinuring na anak.
21:48.6
Bakit sukdulan ang galit niya sa akin?
21:52.1
Ano bang kasalanan ko at ayaw niya akong mahalin bilang isang anak?
21:58.1
Kakatwiran pa sana ako noon pero sinakta na ako ni inay.
22:02.7
Pinagbuhatan ng kamay.
22:04.7
Papadudot wala akong nagawa noon palayasin ako.
22:07.7
Gusto kong magalit noon sa aking ina pero minabuti kong hindi na lamang siya sagutin.
22:12.7
Dahil nanaig pa rin sa akin noon ang respeto sa kanya.
22:16.7
Pero hindi ko talaga akalain na magagawa yon sa akin ng sarili kong ina.
22:21.7
Papadudot hindi ko talaga maitatanggi na masama ang loob ko sa kanya.
22:26.7
Kasi wala namang dahilan para tratuhin niya ako ng gano'n.
22:31.7
Naniniwala ako na naging mabait naman akong anak sa kanya.
22:35.7
Kaya walang rason para gawin niya sa akin yon.
22:38.7
Sa kabilang banda inaisipan kong pumunta sa aking tiyahin para doon pansamantalang magpalipas ng gabi.
22:45.7
Ano bang nangyari at pinalayas ka ng nanay mo sa bahay ni Peng?
22:49.7
Tanong sa akin ang aking tiyahin.
22:52.7
Pinalayas po ako porketa wala daw po akong trabaho.
22:59.7
E baka naman kasi wala kang ginagawa sa inyo.
23:02.7
Ang sabi pa ni tita sa akin.
23:05.7
Naku tita hindi po masipag po ko sa bahay.
23:11.7
Alam mo tumawag sa akin ng mama mo.
23:15.7
Masama daw ang loob niya sa iyo.
23:17.7
Ang sabi pa sa akin ng mama mo e hindi ka raw nagbibigay sa kanya ng panggasos ninyo noong may trabaho ka.
23:24.7
Kaya siya nagagalit sa iyo.
23:28.7
Naagad kong pinasunungalingan.
23:31.7
Naku tita hindi po totoo yun.
23:33.7
Nagbibigay po ko kay inay ng pera noong may trabaho pa ako.
23:37.7
Yun nga lang po ay aaminin ko na medyo may kaliitang nga po yun.
23:42.7
Pero nagbibigay pa rin po ako.
23:45.7
Hindi po ako nakakalimot sa mga obligasyon ko.
23:50.7
Mamayang kaunti ay tinanong ko naman sa aking tiyahin ang katanungang matagal ko nang dapat na tinanong.
24:00.7
Matanong ko lang po.
24:02.7
Anak po ba talaga ako ni inay o ampun lang ako?
24:08.7
Ako mismo ang isa sa mga nakasaksi nung pinanganak ka sa kamadrona.
24:14.7
Kwento pa ni tita sa akin.
24:17.7
Eh kung ganun po e bakit po ganun ang trato niya sa akin e inay?
24:24.7
Kinausap mo na ba siya tungkol dyan?
24:26.7
Usisa naman e tita.
24:28.7
Opo sinabi po niya sa akin nang harapan na hindi niya ako mahal at pinagsisisihan niya na ako ang naging anak niya.
24:37.7
Kwento ko naman at sa puntong yun ay hindi ko na maiwasang umiyak.
24:42.7
Agad naman akong inalo ng aking tiyahin at sa puntong yun ay narealize ko na kahit papaano ay meron pa rin palang nagmamalasakit sa akin kahit na papaano.
24:53.7
Samantala kinabukasan ako.
24:55.7
Pagising ko ay narinig ko si tita na may kausap.
24:59.7
At walang iba kundi ang mama ko.
25:01.7
Hindi muna ako buha ba noon at sa halip ay pinakinggan ko na lamang muna ang kanilang pag-uusap.
25:07.7
Ano bang nangyayari sa iyo ha?
25:10.7
Bakit mo naman pinagmalupitan si Gilbert?
25:13.7
Tanong ni tita sa aking ina.
25:17.7
Hindi ko alam kung bakit mainit ang dugo ko dyan sa batang yan.
25:21.7
Yun naman ang narinig kong tugon mula kay inay.
25:24.7
Mahawa ka naman sa anak mo.
25:27.7
Sobra-sobra na ang pagdurusang inaabot niya sa iyo.
25:31.7
At saka hindi naman magandang katwiran na kaya mo siya minamaltrato eh dahil sa gusto mo lang.
25:38.7
Nasaan ang hustisya doon?
25:41.7
Kung kaya mong pakitaan ng mabuti ang iba mo pang mga anak, bakit hindi mo gawin kay Gilbert?
25:49.7
Payo naman ni tita sa kanya.
25:51.7
Nagbuntong hininga na lamang noon.
25:53.7
Nagpatuloy naman si tita.
25:55.7
Ina ka at sa pagkakalam ko'y walang ina ang magiging sukdula ng pagkamuhi sa kanyang anak.
26:03.7
Lalo na't kung wala namang kasalanan sa iyo.
26:06.7
Kung yung iba nga dyan eh walang hiyang anak pero napapatawad pa ng mga magulang nila.
26:14.7
Bakit hindi mo gawin yun kay Gilbert na wala namang ginagawang masama sa iyo?
26:27.7
Pagkatapos noon ay narinig kong tinawag na ako ni tita.
26:31.7
Dahan-dahan naman akong buwaba at lumapit.
26:34.7
Doon ay humingi ng tawad sakin si inay at nangakong hindi na niya ako mamaltratuhin pa.
26:39.7
Nangako naman ako na hindi ko siya bibigyan ng sakit ng ulo at gagawin ko ang lahat para makatulong sa kanya.
26:46.7
Papadudot hindi nagtagal ay bumalik na ako sa bahay ni ate Peng kasama ni inay.
26:51.7
Bagamat hindi ko pa rin maranasan sa kanya ang pag-aaruga ng isang ina.
26:57.7
Gayunpaman ay masaya na rin ako dahil sa ngayon ay may nakilala akong mga kaibigan na parang pamilya na ang turing sakin.
27:05.7
Palagi silang nandyan at nag-a-advise sa mga mali ko.
27:08.7
Kaya bago ko tapusin ang aking istorya ay nais ko munang magpasalamat sa mga taong nagpahalaga sakin at nagparamdam ng tunay na pagmamahal ng isang pamilya kahit na hindi ko sila kadugo.
27:20.7
Kinananay ST, Tatay Joseph, Ray Angelo, kay Rem, kay Ate Cindy, kay Ate Joy, Ate Jane at sa lahat ng mga True Friends Group at ang Tropang Yahoo.
27:34.7
Maraming salamat sa inyong lahat.
27:36.7
Hindi man tayo magkakadugo pero pinaparanas at pinapadaman ninyo sa akin ang kahalagahang mabuhay.
27:44.7
Papadudot sa totoo lang habang tinatype ko ito ay hindi ko mapigilang umunan.
27:50.7
Hanggang dito na lamang po ang sulat ko.
27:53.7
Sana'y mapili po ninyo itong iupload sa inyong numero unong YouTube channel.
27:59.7
Hindi ko alam kung mapapakinggan ko pa ito sa YouTube pero umaasa ako na sa pamamagitan ng sulat ko,
28:07.7
maipahatid ko sa pamilya ko lalo na sa nanay ko na kahit puro pagmamaltrato at pangaapi ang inaabot ko sa inyo ay wala akong hinanakit sa inyo.
28:18.7
Pinatawad ko na kayo at kahit na hindi ninyo ako minahal ay mahal ko pa rin kayo.
28:24.7
Muli salamat papadudot at hindi ko po kayo makakalimutan.
28:29.7
Lubos na nagpapasalamat,
28:48.7
Ang buhay ay mahihwaga
28:54.7
Laging may lungkot at saya
29:00.7
Sa papadudot stories
29:05.7
Laging may karamay ka
29:13.7
Mga problemang kaibigan
29:17.7
Dito ay pakikinggan ka
29:26.7
Sa papadudot stories
29:30.7
Kami ay iyong kasama
29:38.7
Dito sa papadudot stories
29:42.7
Ikaw ay hindi nag-iisa
29:46.7
Dito sa papadudot stories
29:55.7
May nagmamahal sa'yo
30:03.7
Papadudot stories
30:07.7
Papadudot stories
30:15.7
Papadudot stories
30:24.7
Hello mga ka-online! Ako po ang inyong si Papadudot.
30:27.7
Huwag kalimutan na mag-like, mag-share at mag-subscribe.
30:31.7
Pindutin ang notification bell para mas maraming video ang mapanood ninyo.
30:35.7
Maraming maraming salamat po sa inyong walang sawang pagtitiwala.
