01:21.0
Ang kinuha niyang kurso, and meron din sa Bais.
01:25.5
Kaya ano namang gagawin niya sa malayo kung may malalapit?
01:27.7
Araw-araw siyang umuwi, pero minsan ay inaabot na siya ng malalim na gabi.
01:36.3
Lalo na at may subject umano siya noon sa alas 6.
01:40.7
Nasanay naman si Jun noon.
01:43.7
Naririnig niya pa noon sa mga nadadaanan niyang bahay malapit sa kanila
01:47.0
na huwag umano siyang dumaan sa nakasanayin niyang daanan kapag gabi na siya kung umuwi.
01:57.7
Ibang klase ang daanan patungo sa kanila.
02:03.9
may lihisang daan kung saan dito siya nakakarating kaagad.
02:09.2
May diretsyo naman pero iikot pa siya dahil nga bukid ang lugar.
02:14.5
Gaya ng sabi ko sa kwento,
02:17.3
nasa tagong lugar sila nakatira.
02:20.1
Pero ang tagong lugar na ito ay hindi katulad noon na parang iniwan ng panahon.
02:25.9
Marami na kasing bahay dito ngayon.
02:27.7
Hindi naman daw pinapakinggan ni Jun ng mga sabi-sabi na iyon.
02:35.0
Tinatakot kasi siya na may diliingon na to umano o engkanto sa lugar.
02:42.6
Sa lihisang daan ito,
02:45.5
na kung saan tatawid siya ng ilog at ang bubungad sa kanya
02:49.4
ay ang kawayanan at naglalaki ang puno ng mahogani.
02:55.7
Napakasukal talaga at lampad.
02:57.7
Tapas tao pa ang mga damo doon.
03:00.8
Pero hindi natatakot si Jun.
03:03.4
Hindi talaga siya naniniwala sa mga bagay-bagay na katulad ng nasa kwento.
03:09.2
Talagang walang-wala lang si Jun.
03:13.4
Hanggang isang gabi umano.
03:15.7
Mga alas 12 imedya noon.
03:18.9
Tinutopak pa umano si Jun
03:20.2
dalang pasaherong sinakyan niya pa uwi.
03:23.6
Nagka-abirya umano.
03:26.4
Pinababa silang lahat at pinababa silang lahat.
03:27.7
Nilipat sa ibang sasakyan.
03:30.3
Eh, matagal daw dumaan yung kasunod na sasakyan noon.
03:35.5
mas ginabi pa ito ng uwi.
03:38.3
Habang binabagtas niya ang lihisang daan,
03:42.1
padabog pa siya habang pababa ng ilog.
03:45.8
Pero noong makatawid na umano ito,
03:49.7
nakarinig siya ng
03:50.8
tunog ng tila hilik noon.
03:57.7
Saglit siyang napatigil at tinanaw
04:00.3
ang pinanggagalingan ng tinig na iyon.
04:03.9
Hanggang sa makakita siya ng anino
04:06.4
sa gilid ng napakalaking puno na mahogani.
04:13.6
Pero malaki umano ang ulo.
04:16.7
Parabang nakabelo tingnan.
04:19.9
Gawa ng madilim nga at yun lang
04:21.6
ang nailalarawan niya sa isip noon.
04:25.5
Naging kiris si Jun.
04:27.7
Binati niya ito pero hindi daw nagsasalita yun.
04:32.7
Hanggang sa muli siyang nakarinig ng halinghing ng kabayo.
04:36.9
At dito ay nakaramdam na siya ng takot.
04:41.2
Yung pagkabanas niya ay naglaho na lamang bigla.
04:45.4
Pero hindi yun naging dahilan para hindi manigurado si Jun kung sino ang taong yun.
04:51.5
Lumapit siya sa taong ito.
04:54.3
Hanggang sa bigla na lamang itong tumayo.
04:57.7
At dito ay napatulala si Jun.
05:01.9
Napakalaki pala nito.
05:03.7
At lampas pa sa kanya ang tindig noon.
05:07.9
Hindi niya maaninag ang muka.
05:11.3
Napaatras pa siya bahagya habang nakaharang ang kanyang kamay.
05:19.3
Teka, maganda na siguro.
05:22.0
Madaling araw na ata ngayon.
05:26.7
Pero ang pagtugunan ni Jun.
05:27.6
Ang pagtugunong kinakausap niya.
05:31.8
Kung hindi hilik ng kabayo.
05:36.2
Ayon pa sa kanya.
05:38.8
Hindi na maganda yun.
05:41.1
Nagmumula sa taong yun ang hilik ng kabayo.
05:45.5
Umatras siya nang umatras pero umabante naman umano nang umabante ang taong yun.
05:52.1
Hanggang sa tamaan umano ang muka nito ng konting liwanag.
05:57.6
Dito ay halos maihisi Jun.
06:00.2
Dahil ang muka nito
06:01.4
ay mukha ng kabayo.
06:05.8
Napaka-itim noon at nanlilisik ang mga mata.
06:10.2
Yung buhok ay umaalon-alon umano kahit wala namang tama ng hangin sa lugar na yon.
06:18.5
Hindi alam Jun kung bakit hindi siya makagalawa.
06:23.7
Yun bang bigla na lamang umanong nanigas ang katawan niya?
06:27.6
Dumungaw sa muka niya ang nilalang.
06:32.2
Nakipagtitigan siya dito.
06:34.7
Pero habang nangyayari yon,
06:37.7
tuluyang bumigay ang pantog niya.
06:40.9
Napaihina lamang umano siya sa sobrang kilabot.
06:45.1
Ang lalaki umano ng mga mata.
06:48.2
Kulay itim ito at yung uso umano ay gumagalaw-galaw pa kasabay ng paghangos.
06:55.1
Aminado si Jun na bukod sa naiihidaw siya,
06:57.3
umiiyak na ito at ang sabi niya,
07:02.3
Huwag niyo po akong sasaktan. Huwag niyo po akong patayin.
07:07.4
May pangarap pa po ako sa buhay. Nag-aaral pa po ako eh.
07:12.1
Yumuyog-yugo manuang ulo ng malaking nilalang na yon.
07:16.4
Tumingala at dito narinig ni Jun ang pagbuhakak ng tawa.
07:22.6
Tao na umano ang boses nun, pero napakalaki.
07:27.3
Malaking boses na parabang nasa loob siya ng kuweba.
07:31.6
Tumalikod umano ang nilalanga at habang papalayo ito sa kanya, ay nagsalita ito.
07:39.4
Ayon sa pagkarinig ni Jun, magkaibigan na daw silang dalawa.
07:45.4
Siya lang daw ang taong kaya siyang titigan nang hindi siya nakakaramdam ng galit.
07:51.7
Doon pa lang nakagalaw si Jun.
07:57.3
Nang takbo pa uwi.
07:59.7
Malayo pa lamang sa bahay ay nagsisisigaw na si Jun at tinatawag niya ang tatay niyang itago na lamang nating Jose.
08:07.7
Ano pang nangyayari sa'yo? Anong oras na pero ang inay mo?
08:15.1
Kagad sinabi ni Jun ang nakita niya pero imbis na magulat ang kanyang ama.
08:21.0
Tila natuwa pa ito dalang umisi daw.
08:24.1
Ang sabi, nakita na rin umano niya.
08:27.3
Kaya ang nilalang na yun dati pero naglaho na lamang bigla.
08:34.5
Teka, lumapit po siya sa akin eh.
08:38.4
Tiniiktigan ako eh.
08:40.2
Kaibigan niya na daw ako sabi niya.
08:43.3
Hindi ka agad nakakibuhang tatay Jose.
08:46.6
Wari ba'y nagtataka ito?
08:49.0
Nakakunot ang kilay habang nakabaling ang tingin sa ibang banda.
08:54.4
Nagtanong si Jun kung bakit.
08:55.9
At ayon sa kanyang tatay,
08:59.0
hindi daw nakikipagtitigan ang nilalang na yun.
09:03.6
Nagagalit daw ito.
09:05.6
Pero bakit nakikipagtitigan kay Jun?
09:10.1
Dagdag pa ng tatay Jose.
09:12.7
Ang lolo daw ni Jun na matagal nang yumao ay isang albularyo.
09:17.7
Itago na lamang natin ito sa pangalang adoy.
09:21.3
At ito ang nagsabi na kapag nagpakita ang nakatira malapit sa ilog,
09:25.9
ay huwag daw makipagtitigan dito.
09:29.0
Hanggat maaari ay tumakbo na lamang dahil masama umano ang nilalang na yun.
09:36.6
Sinubukan ng itaboy ng lolo ni Jun pero hindi umaalis yun.
09:41.4
Ito ang dahilan kung bakit namatay umano ang lolo ni Jun.
09:46.7
Hindi umano pinatulog.
09:49.1
Hanggang sa inataki na lamang sa puso.
09:53.2
Hindi naman umano masisisi ang nilalang gawa ng nilalang.
09:55.9
Hanggang wala naman daw itong ginagawang masama at hinamak lamang ng lolo.
10:02.1
Yung naririnig mo sa mga kapitbahay, Jun, totoo yun.
10:07.3
Alam nila na may nakatira nga dyan sa baba.
10:10.5
Dahil din ito sa lolo mo dati.
10:13.5
Ang tawag doon, tigbalan.
10:20.8
Yung paniniwala niyang walang umiiral na kababalagan.
10:25.9
Doon pa niya nalaman na may kaugnayan pala ito sa pagkamatay ng kanyang lolo.
10:34.3
bakit nito sinabing kaibigan na umano sila?
10:38.9
Ayon pa kay Tatay Jose,
10:41.1
sa ibang tawag umano sa tigbalan,
10:46.2
Tao pero napakalaki
10:48.1
at may ulo ng malahalimaw na kabayo.
10:54.3
ang nabanggit na lugar,
10:56.9
dito talaga nangyari yun.
10:59.1
Hindi nga lang natin sasabihin ang eksaktong baryo,
11:02.6
dahil na rin sa iniingatan natin ang reputasyon ng pamilya nila.
11:07.1
Pero ganito manong pusturan ng kanilang lugar.
11:11.0
Sa mga malapit na nakatira doon,
11:13.6
siguro may makakaalam nito.
11:19.3
nasa gilid ng walog ang tirahan nila.
11:22.1
Isang palapag lang pero malapang,
11:24.3
nakatatawa sa simento.
11:27.2
Kung may tatanong nyo naman kung ano itong walog,
11:30.5
ito yung anyong lupa na napapalibutan ng bundok.
11:34.3
Ang itnang bangin at may ilog doon.
11:37.2
Ang ibang walog ay makikita natin ang lawa na aakalaim mong bungangan ng bulkan.
11:43.9
Sana nagets nyo at malinaw kong naipaliwanag.
11:48.6
Ipinag sa walang bahala na lamang yun ni Jun.
11:51.5
Yung mga sinabi ng nilalang sa kanya.
11:55.2
Kinalimutan niya yun.
11:57.1
Pero hindi na daw siya dumaan pa doon sa lugar na yun.
12:00.8
Mapaaraw man o hindi.
12:03.1
Patungo man sa eskwelahan o pa uwi.
12:06.2
Hindi na siya dumadaan talaga doon.
12:10.1
Tinitiis niya na lamang libutin ang mahabang daanan.
12:14.0
Hindi din naman kasi nakakapasok ang habal doon gawa ng mahirap ang daan.
12:19.8
Ang likod nga ng bundok na yun,
12:22.3
malawak na gubat na.
12:24.3
Kung saan ito naman ang pugad noon ng mga rebelde
12:27.0
at malapit na umanong sa pamplona.
12:31.3
Bahala na umanong kung matagal na siyang makakarating sa bahay.
12:36.4
napobya na siya sa walog na ito.
12:40.8
Karagdagang impormasyon
12:42.0
na may mga inkantong tinatawag na walog.
12:46.4
Dito din nakuha ang konseptong yun.
12:49.0
Dahil sa walog na sila nakatira.
12:51.4
Pero ang mandirig mang inkanto ang mga ito,
12:54.3
tandaan na ang mga walog na lugar.
12:57.9
Binabalot ng hiwaga at kababalagan.
13:01.5
Dito din matatagpuan ang samutsaring mutiya.
13:04.9
At ito din ang may malakas na hatak ng enerhiya
13:07.6
na kadalasang tinatawag nating turbulent.
13:12.0
Sa maniwala man kayo o sa hindi,
13:15.3
kahit i-research siya pa,
13:18.0
kaya hindi may pagkakailan na may hatak din ito sa mga kababalagan.
13:23.2
Inaakala noon ni Joe,
13:24.3
na tapos na ang bangungot niya sa nilalang na yon.
13:27.6
Ang pag-iwas niya,
13:29.5
ay ang ibig sabihin ay katahimikan ng matatamo.
13:33.6
Hindi niya naman ipinalama sa kung sino-sino ang naranasan na yon.
13:38.5
Sino bang maniniwala,
13:40.5
e bahagi na siya ng modernong panahon.
13:44.2
Ang tatay niya lang ang nakakaalam dito.
13:47.6
Ang nanay niya naman,
13:49.4
wala ito lagi sa kanila.
13:51.7
Madalas ay nasa dumagete.
13:53.1
gawa nang trabahante nga ang nanay niya sa isang malaking pasilidad doon.
13:59.3
Ang pinagkakaabala naman ng tatay niya,
14:02.4
ay ang pagsasaka at may ilang manggahan na minanasangkan.
14:10.4
habang papauwi ng bahay,
14:13.2
malapit nang makarating noon si June sa kanila.
14:16.7
Mga alas syete yon.
14:19.3
Habang iniikot niya ang lugar,
14:20.7
bigla na lamang siyang nakaramdam ng pamimigat ng katawan.
14:26.4
Para bang masusoka umanos siya noon.
14:29.8
Basta ayon sa kanya,
14:32.1
napakasakit umanon ang kanyang ulo.
14:35.5
Kaya naman saglit siyang umupo sa gilid ng daan.
14:39.8
Iniisip niya na baka dahil ito sa madalas na pagpapalipas ng gutom.
14:45.6
Nasa masukal na lugar siya,
14:48.0
ilang distansya na lamang ay bahay na nila.
14:50.7
Sa mga sandaling yon,
14:52.8
inatatanaw niya pa sa baba ang malaking puno na mahogani,
14:56.2
kung saan naroon nakatira ang tigmalang.
15:00.5
May buwan kasi kaya tanaw niya ang lugar na yon.
15:05.0
Nahihirapan din siyang huminga.
15:07.7
Hanggang sa ilang sandali lang ay pinilit niyang makatayo.
15:14.4
mapapanawan na daw siya ng paningin noon.
15:17.9
Tumukod siya sa kahoy pero naputol naman yon.
15:23.5
nawalan siya ng balanse at nalaglag sa bangin.
15:28.1
Wala na siyang natatandaan pa.
15:30.7
Basta ayon sa kanya,
15:33.0
nagising itong umaga na umano at nasa tabi siya ng ilog.
15:37.9
Maraming galos ang katawan,
15:40.2
pero nagtataka siya
15:41.4
dahil nasa maayos na lugar siya.
15:47.7
at napaka-imposible noon.
15:52.7
doon lang siya sa bandang itaas sakaling malaglag eh.
15:56.6
Tinanaw niya ang bahaging pinagpahingan niya kagabi.
16:00.8
Napakalayo umano.
16:03.1
Para bang may humila sa kanya hanggang sa nakarating siya sa tabi ng ilog.
16:10.6
Ilalarawan natin para maging malinaw.
16:17.4
Pero hindi ganon kalalalim
16:19.5
ang dapat malalaglagan niya.
16:23.2
Dapat ay naroon-roon lamang siya banda sa espasyo sa may itaas.
16:27.8
Kung saan ito ang maaaring madausdusan niya.
16:31.7
Pero napakalayo noon.
16:34.5
Yung dalawang notebook pa niya ay nasa gilid niya lang.
16:38.4
Dapat ay maiiwan niya ito.
16:42.1
Nasa pinakababa na siya at ilang dipa na lamang.
16:45.6
Ito na yung malaking mahogan niya.
16:48.6
At ito na yung malaking mahogan niya.
16:49.5
Tinanaw niya yung dating daanan.
16:52.7
Nabalot na ito ng makapal na damo.
16:56.2
Siya lang kasi talaga ang dumadaan doon pati ang tatay niya.
17:00.6
Pero magmula noong may nagpakita.
17:03.7
Hindi na dinadaanan pang lugar na yon.
17:08.2
Tinignan niya yung malaking puno.
17:11.1
Sumalungat dito ang sinag ng araw.
17:13.9
Kaya nasilaw siya doon.
17:18.4
Himalang wala umanak.
17:19.5
Ano siyang nararamdamang sakit sa katawan?
17:23.0
Kahit na may galos at sugat noon.
17:26.6
Hindi niya ramdam ito.
17:28.9
May mga pasapa umano siya pero wala.
17:32.4
Parang walang nangyari sa kanya.
17:36.1
Pinili niyang umuwi.
17:38.1
At manasana siyang haakbang nang makarinig siya ng boses noon.
17:43.3
Kaagad kumabog ng malakas ang dibdib niya.
17:46.7
Dahil ang boses na yon.
17:49.5
Pamilyar na pamilyar sa kanya.
17:52.4
At kung hindi umano siya nagkakamali.
17:56.3
Galing yon sa tigbalan.
18:00.2
Binaling niya ang tingin sa daanan.
18:03.1
Nagsimula na siyang maglakad pero muli niyang narinig ang boses.
18:09.8
hindi ba daw magpapasalamat sa kanya ang binata?
18:13.9
Binigyan daw siya ng bagong buhay ng nilalang nayon.
18:18.4
Napakunot naman ang mukha niya.
18:19.5
At nangyari na si June.
18:20.8
Saglit tumigil at sinipat ang lugar.
18:25.5
Dito, nasilayan niya muli ang nilalang nayon.
18:30.7
Pero detalyado na ito kumpara sa dati.
18:34.5
Yung paligid ng puno na mahoga ni.
18:38.2
Nagmistula umano itong patay na gubat.
18:42.0
Para bang lumang larawan na walang kulay.
18:45.9
Ganun na ganun ang nakikita ni June.
18:49.5
Ang ibang kulay yung punong yun kung hindi larawan ng sinaunang panahon.
18:55.4
Para pang sobrang init dahil sumisingaw daw ang lupa nun.
18:60.0
Habang yung nilalang naman,
19:02.5
nakaupo ito pero wala naman siyang nakitang inuupuan.
19:07.7
Para bang nakaupo sa hangin?
19:10.3
Nakadi kwatro pa.
19:12.4
Nakadi pa ang kamay na animoy yung upuan.
19:17.8
Muling nagsalita ang nilalang.
19:19.5
Ang sama naman ang ugali mo.
19:24.9
Hindi ka ba magpapasalamat?
19:27.6
Kung hindi dahil sa akin, patay ka na ngayon ah.
19:32.1
Hawakan mo ang ulo mo.
19:34.8
Nang marinig ni June ang mga sinabi nito,
19:37.9
kagad niya namang hinawakan ang kanyang ulo.
19:41.7
May nakapa siyang kumpol ng pinigang dahon.
19:45.6
Nang alisin niya ito ay may malaking hiwa ang ulo niya.
19:49.5
Sugat ito pero hindi niya ramdamang sakit nun.
19:55.0
Pagbaba pa nga daw ng kanyang kamay ay may dugo ang palad niya.
20:00.1
Dagdag pa ng tigbalan.
20:02.5
Huwag muna umanong uuwi si June.
20:05.6
Ilang saglit na lang ay mawawala ng sugat sa katawan niya.
20:10.6
Nawala bahagya ang pagkatakot niya.
20:14.0
Maamo naman ang mga mata.
20:16.2
Kahit pa daw nakakakilabot ng itsura.
20:19.5
Pero ang kamay at paan ito ay kawangis ng tao nun.
20:24.5
Mahaba nga lang ang kuko.
20:28.0
Kinawayan siya ng nilalang na yon.
20:30.9
Nawari ba kaway ng aruganting tao?
20:34.4
Yun bang pagkatapos itaas ang kamay,
20:37.1
tinatawag at pinapalapit gamit lang ang hintuturo.
20:42.3
Ito naman umanong si June.
20:45.0
Tumango at lumapit.
20:46.9
Baka kasi magalit pa umanong ang nilalang at kung ano.
20:49.5
Anong gawin sa kanya?
20:52.1
Nang makalapit siya rito,
20:54.1
dumungaw sa kanyang mukha
20:56.5
kung gaano kapangit ang nilalang na yon.
21:00.7
Nang gabing masilayan niya.
21:04.0
Mas pangit pa ito ngayon
21:05.9
na natatamaan na ito ng liwanag.
21:11.0
Ganun pa rin ang buhok.
21:13.0
Sumasayaw ito at may parte ng buhok na yon na parabang pilak.
21:18.0
Napakakita bumano nun.
21:19.5
Habang tinatapaan ng malaispadang sinag ng araw.
21:24.6
Ang sabi ng tigbalan,
21:27.3
ang pinakaayaw niya sa tao ay yung tinititigan siya.
21:31.5
Pero iba ang nakikita niya kay June.
21:34.9
Parabang yung taong naging kaibigan niya dati.
21:38.7
Tinulungan niya umano ito,
21:40.8
pero namatay na umano yon.
21:43.6
Ang pinalabas na dahilan,
21:47.5
pinagbintangan daw siya ng mga tao nun.
21:49.5
Nagkakamali ang mga tao.
21:55.0
Hindi ako nananakit ng tao.
21:57.7
At hindi namin gawain ang manghimasok sa buhay nila.
22:01.7
Pero pwede kaming tumulong.
22:04.8
Yung kaibigan ko,
22:06.7
hindi lang talaga siya nakikinig sa akin kaya...
22:14.1
Huwi ka pa nang nila lang.
22:17.8
sinubukan na umano siya.
22:19.5
Hindi ko siyang itaboy dahil sa nangyaring yon.
22:22.7
Pero walang taong makakagalaw sa kanya.
22:26.7
May namamagitan umano sa kanilang mundo na kailangang bigyan ng respeto.
22:37.0
Kaagad pumasok sa isip ni June na ang sinasabi sa kanyang tao na tumaboy nun.
22:42.4
Ay walang iba kung hindi ang kanyang lolo adoy.
22:46.6
Nagbukas ang isip niya na hindi naman talaga masama ang mga tao.
22:51.7
Nagpatuloy sa pagsasalita ito.
22:54.4
Hanggang sa maya-maya pa,
22:57.2
nagbungkahi ang tigbalan nang pwede na siya umuwi.
23:02.7
Pagkatapos na pagkatapos makapagsalita,
23:06.2
bigla na lamang naglaho.
23:09.1
Kasabay naman ito ang pagsisisigaw ng kanyang tatay sa kanilang bahay.
23:14.5
Malayo man pero nakikita niya ang tatay Jose na nakatanaw sa kanya.
23:19.5
Paulit-ulit siyang tinatawag nito.
23:22.2
Kung kaya naman dali-daling umuwi si June nun.
23:27.3
Napagalitan siya ng tatay.
23:29.9
Saan ba umano siya nagpupupunta?
23:32.8
Kagabi pa daw siya nagkabaliw-baliw sa kakahanap.
23:36.7
Nakarating na lang umano siya ng baes.
23:39.2
Nagtanong-tanong doon kung nasaan ang anak niya.
23:46.7
Saan lupalop ka binagtungo?
23:48.0
Nagbibisyo ka ba anak?
23:51.7
Hindi alam ni June noon kung anong sasabihin.
23:54.8
Pero dahil na rin sa galit ng tatay,
23:57.6
pinili niyang isiwalat ang lahat.
24:02.8
pag uwi ko kagabi,
24:06.6
Nalaglag po ako doon sa may unahan.
24:11.3
bakit ako nakarating doon banday?
24:15.5
nagpakita ulit sa akin yung tigbalan.
24:18.0
Niligtas niya daw yung buhay ko.
24:27.4
Tapos tinulungan ka niya?
24:30.2
Kaya pala naroon ka.
24:32.4
Nagtataka din ako kasi ayaw mo naman na dumaan doon, di ba?
24:37.3
May sinabi ba sa'yo maliban doon?
24:39.8
Tanong ng tatay Jose.
24:42.4
Sinabi ni June na hindi ang tigbalang ang pumatay sa kanyang lolo.
24:46.9
Baka inatakit siya.
24:47.8
Nakakilamang daw talaga ito.
24:52.5
wala daw alam ang lolo adoy nun.
24:55.2
Kung kaya iniisip niyang masama ang tigbalan.
24:58.6
Pero ang totoo ay hindi daw ito masama.
25:02.4
Ngunit ito lang ay ayon sa kanya.
25:04.9
Dahil nabanggit naman umano ng tigbalan
25:06.8
na naiiba daw si June kumpara sa ibang tao.
25:11.3
Barang katulad daw siya ng dating naging kaibigan ito.
25:16.5
Matapos magpaliwanag,
25:17.8
ginapahan niya ang kanyang mga galos.
25:22.2
Maging ang sugat sa ulo.
25:26.4
nawala umano mga sugat niya.
25:30.2
Hindi halos makapaniwala noon si June.
25:34.3
Pinaliwanag niya sa tatay na ang dami niya daw sugat sa katawan.
25:38.8
Nawala na lamang ito bigla.
25:42.0
Maaring totoong patay na umano siya dapat pero,
25:45.5
dahil sa tigbalan,
25:48.7
at pinagaling ang sugat niya.
25:52.0
Hindi na nagsalita pa ang tatay Jose.
25:55.5
Napapailing na lamang ito at alatang namamangha.
25:59.8
Kung kaya daw mula ng araw na yon,
26:02.6
nagtaka si June kung bakit
26:04.2
ginagabayan siya ng kanyang tatay.
26:08.0
Ang sabi pa nito,
26:09.7
may mga kabiling o naiwang gamit ang lolo adoy
26:13.5
at naroon ito sa lumang bahay.
26:17.2
Na kung saan nasa likod lamang din ang bahay nila, June.
26:22.3
Kinuha ito ng tatay Jose.
26:24.6
Pinakita sa kanya.
26:27.2
Tuluyan nang nabasag ang pananaw sa buhay ni June sa mga sandaling iyon.
26:32.0
Para na bang hindi siya nabibilang sa realidad?
26:35.8
Dahil lahat ng naiisip niya noon ay puro na lamang kababalagan.
26:40.5
Lalo na nang makita niya ang mga kagamitan ng lolo,
26:45.8
at ilang mga bagay na doon pa rin siya.
26:47.1
At ilang mga bagay na doon pa lang niya nakita.
26:50.5
Nagtanong naman si June kung anong gagawin ng tatay niya sa mga gamit.
26:55.9
Ayon naman kay tatay Jose,
26:58.3
nililinaw lamang niya na totoong albularyo ang lolo adoy.
27:02.9
At kung gusto ding maging albularyo ni June,
27:06.8
hindi siya pipigilan ng ama.
27:10.8
Gulong-gulo ang isip ni June.
27:13.4
Para ba umanong pinagtutulakan ng kanyang tatay na maging albularyo
27:18.4
Eh ayaw niya naman.
27:20.1
Dahil alam niyang ito daw ang nagtaboy sa nila lang na mabuti naman pala.
27:26.1
Tumanggi si June.
27:29.7
Ayaw niya masangkot sa mga taong ginagawang mali ang tama.
27:34.4
Mag-aaral siya at magtatrabaho gaya ng mga taong profesional.
27:39.0
Ayaw niya maging albularyo.
27:42.3
Hindi naman nagbigay komento pa ang kanyang ama.
27:44.2
Araw-araw na noong dumadaan si June sa lugar.
27:50.3
Sumasaglit pa siya doon sa kung saan nagpapakita ang nila lang.
27:54.3
Pero hindi ito lumilitaw.
27:57.6
Ang naririnig niya lang dito ay ang hilik nito.
28:01.4
Pero hindi gaya na dati.
28:04.1
Hindi na siya natatakot pa.
28:08.1
Nasa junior college na si June,
28:10.8
isang taon na lamang ay matatapos ng binata.
28:14.2
Ang kinuha nitong kurso ay pagiging guru.
28:18.6
Habang tumatagal umanoo ay parabang umaahon sila sa buhay.
28:24.0
Ang daming grasya umanoo na dumating.
28:27.2
Naging masagana ang anin nila sa may sakahan.
28:30.4
Maging ang manggahan noon.
28:32.6
Apos yung nanay niya,
28:34.4
na promote sa mas mataas na posisyon.
28:38.1
Nagkaroon sila ng negosyo sa bayan.
28:41.2
Hindi ko nalang babanggitin dito kung anong negosyo yun.
28:45.0
Basta umangat ang buhay nila na wari ba kong iisipin,
28:49.1
ay dadaan pa ang mahabang panahon.
28:53.0
Aminado si June noon na masipag naman talaga ang kanyang tatay,
28:56.8
maging ang kanyang nanay.
28:59.2
Kagaya na lamang ng mga karaniwang tao.
29:02.7
Pero ibang grasya ang natatanggap nila.
29:06.3
Parabang ang amo ng pera sa kanila.
29:09.9
May umalok pa nga noon sa kanyang nanay sa isang investment.
29:13.1
Kumagat ang nanay,
29:14.2
at hindi natakot sa scam.
29:17.6
Lumag-uumanoy to.
29:19.6
At isa din sa tumulong para mas lalo pang umangat sila.
29:23.7
Ang bahay nga nila ay ginawang dalawang palapag na.
29:28.9
Hanggang sa isang gabi,
29:31.5
bigla nalang kinausap si June ng kanyang ama.
29:35.5
Nagiba ang ihip ng hangin ayon pa kay June.
29:39.4
Ibang tao daw ang tumaboy sa tikbalang.
29:41.5
Ibang albularyo at hindi ito ang kanyang lolo.
29:46.8
At ang kaibigan umano ng tikbalang na iyon.
29:52.3
kung hindi ang kanyang lolo adoy.
29:56.2
Nagsinungaling lang si Tatay Jose
29:57.8
para na rin mabigyang babala si June.
30:02.0
Nagpapahiwatid kasi umano ang tikbalang na iyon
30:04.4
sa kung sino ang susunod niyang magiging kaisang tao.
30:09.3
At natatakot si Tatay Jose
30:11.5
na linala niya dati na buhay ang sinisingil ng tikbalang na iyon
30:15.1
pagkatapos tumulong.
30:17.8
Kaya iyon ang dahilan
30:19.2
kung bakit nila pinagbintangan ang nilalang sa pagkamatay ng lolo adoy.
30:26.1
Para bang binuhusan ng malamig na tubig si June
30:28.7
na tuliro ang binata.
30:32.5
Kasalukuyan sila noong nasa biranda ng bahay.
30:36.6
Napatingin sa malayo si June
30:38.0
kita sa muka ang matinding agam-agam.
30:40.9
Pinagdugtong-dugtong niya sa isip ang mga palaisipang
30:46.3
nagkabuhol-buhol dahil sa paliwanag ng tatay niya.
30:51.7
Lahat ng iyon naging taliwas.
30:55.9
Dagdag pa ng kanyang ama.
30:58.3
Maunlad daw ang buhay nila dati noong buhay pa ang lolo adoy.
31:03.0
Alam ng tatay niya kung ano ang dahilan.
31:06.5
Dahil ito sa kaibigan ng lolo adoy na tikbalang.
31:10.9
Kaya kung mapapansin umano niya
31:12.9
ang laki ng bahay ng kanyang lolo at lola.
31:17.6
Napunda rito sa pagdagsa ng swerte noon.
31:21.1
At ang tikbalan din daw ang dahilan
31:23.2
kung bakit naging albularyo ang lolo ni June.
31:27.7
Kaya daw pinakita ni tatay Jose Cadyo ng mga gamit
31:30.2
para na rin ihanda ang anak
31:32.7
dahil nakakatiyak siyang magiging kapareha ito niyang lolo adoy.
31:39.0
At ngayon daw sa kasalukuyan
31:40.7
maaaring dahil sa tikbalan
31:43.4
ang pagdagsa ng swerte sa kanila.
31:47.9
Kasabay ng pagsusumikap
31:49.4
sumasabay umano doon ang grasya.
31:54.8
dapat ay dadaan pa sila sa matinding bakbakan sa buhay bago makamtan yon.
32:01.8
Totoo naman talaga.
32:03.6
Makikita naman sa risulta.
32:06.2
Wari ba'y nanalo ng loto?
32:08.9
Parang hindi halos makapaniwala
32:10.7
si June sa mga sandaling yon.
32:13.1
Pero malaki ang posibilidad
32:14.9
na totoo ang sinasabi ng tatay niya.
32:20.2
Buwan ng Desyembre
32:21.5
kasagsagan ng bakasyon.
32:25.2
Si June noon ay walang ibang ginawa
32:27.0
kung hindi ang manatili sa bahay kasamang tatay.
32:32.4
gumagawa ng parol ang tatay Jose.
32:36.7
naguusap silang dalawa sa labas ng bahay.
32:40.7
Nabuksan uli ang usapin patungkol sa nila lang.
32:44.8
Wala lang naman daw sana si June noon pero
32:47.1
sinabi ng kanyang tatay na bukod sa mga gamit
32:53.2
May isa pang namumukod tanging gamit ang matanda
32:55.9
na ayon pa dito ay bigay ng tikbalang.
33:02.1
Inabot ni tatay Jose ang kanyang palamenko.
33:05.4
Uli ng patalim na may hugis na itak
33:07.1
pero simlaki lamang ng karaniwang kutsilyo.
33:10.7
Nagtaka naman noon si June.
33:13.9
Nagtanong siya kung bakit inabot sa kanyang patalim na iyon.
33:19.1
Hanggang sa sinabi ng kanyang tatay
33:21.1
na mas dandaw ng mabuti ang hawakan ng patalim.
33:25.4
Ito namang si June.
33:27.6
Lumakas ang kuriusidad
33:28.9
dahil binabagabag siya sa naging pulong ng kanyang ama.
33:35.2
Tinitigan niya ang hawakan.
33:37.6
Wala namang kakaiba dito.
33:40.9
pero binalot na mga hibla na animoy liha sa gaspang.
33:47.1
Ano namang meron dito, tay?
33:51.7
Hindi mo palubos nakikilala ang kaibigan mong tikbalang.
33:56.2
Sa bagay, hindi naman siya madalas nagpapakita sa iyo.
33:59.8
Hindi kagaya ng lolo mo na halos araw-araw.
34:03.6
Kung totoong ang nasilayan mo ng nilalang na iyon,
34:07.8
maaaring may mapapakita.
34:08.8
Pansin ka sa patalim.
34:11.7
Nang marinig ni June ang mga sinabi ng tatay,
34:15.1
kunot noon niyang tinitigan ang kabuuan ng gamit.
34:21.1
bigay ba o manon ng tikbalang ang patalim na iyon?
34:24.6
Pero umiling ang tatay at sinabing hindi daw.
34:28.8
Hanggang sa ganoon na lamang ang panlalaki ng mga mata ni June.
34:33.0
Nang may maalala ito.
34:36.3
Yung buhok ng tikbalang na kulay pilak.
34:38.8
Dito niya napagtanto na maaaring ang hawakan ng patalim.
34:46.0
Mula sa buhok na iyon.
34:48.8
Pilak kasi ang kulay ng hibla.
34:52.4
Muling nagsalita ang tatay Jose.
34:57.1
nung nasa kamay pa daw ng lolo niya adoy ang patalim,
35:00.8
may sanuno sa punsu daw ang lolo niya.
35:04.5
Napakabilis kumilos at bigla na lamang itong nawawala.
35:07.3
Minsan umaalis sa tinang araw bago pa bumalik ito.
35:11.3
Kaya nga noon ay naging madalas ang pagkaaway ng lolo at lola.
35:15.3
Ito kasing si lolo adoy umano.
35:18.3
Hindi nagpapaalam.
35:20.3
Tinatanong kung saan nagpupupunta.
35:23.3
Baka umano ng bababahay na.
35:25.3
Kasi may pagkatsikboy daw talagang matanda noon.
35:29.3
Pero sinasabi lamang ni lolo noon na nasa bahay lamang umano siya ng kahibigan niya.
35:36.3
May ginagamot lang.
35:39.3
Si tatay Jose umano noon ay alam niya kung saan talaga nagpupupunta ang lolo adoy.
35:45.3
Walang iba kung hindi sa lugar ng mga engkanto.
35:49.3
Tumatambay daw ito nang matagal doon.
35:52.3
Hindi niya alam ang dahilan.
35:55.3
Ang ipinagtataka lamang ng tatay Jose,
35:58.3
kung bumalik umano ang lolo adoy,
36:01.3
mahaba na ang buhok at bigote.
36:03.3
Parang ilang buwan itong nawala pero dalawang araw lang naman.
36:12.3
Mabilis ang oras sa mundo ng mga engkanto.
36:15.3
Hindi naman may pagkakaila.
36:17.3
Natakot nga ako noon at baka hindi na makabalik to eh.
36:21.3
Sa palagay ko ngayon,
36:23.3
yun ang dahilan ng pagkamatay niya.
36:25.3
Ang mabilis ang pagtanda.
36:27.3
Huwi ka ng tatay Jose.
36:32.3
Kaya noon nagdududa siya na baka iniimbitan ito lagi ng tikbalang
36:37.3
para umano mas madaling mamatay.
36:40.3
Pero dahil na rin sa paliwanag ni Jun na mabuti pala ito,
36:44.3
doon na nagbago ang kanyang paniniwala.
36:48.3
Dahil kung hindi pa mabuti,
36:51.3
hindi sana umano niligtas si Jun noong nalaglag ito sa bangin.
36:55.3
Isang indikasyon na hindi talagang mamatay tao ang nilalang na iyon.
37:02.3
Sa pagpapatuloy ng tatay Jose,
37:05.3
sinubukan niya ding gamitin ang patalima.
37:08.3
Sakaling magkaroon siya ng abilidad katulad ng kanyang ama noon.
37:13.3
Pero hindi daw gumagana sa kanya.
37:16.3
Baka sa'yo gagana yan.
37:19.3
Dahil nga ikaw yung kaibigan niya.
37:21.3
Nang marinig yun ni Jun,
37:24.3
nagtanong siya kung papano gamitin.
37:27.3
Ay naman sa tatay niya.
37:29.3
Basta ang nakikita lang daw niya noon sa kanya,
37:31.3
ay daladala palagi ang patalim kung saan man pupunta.
37:36.3
Dito niya napapansin ang nakakamanghang abilidad nito.
37:40.3
Napakabilis umanong tumakbo.
37:43.3
At hindi napapagod.
37:46.3
So dadalin ko din to tay?
37:51.3
Tumangohan tatay.
37:53.3
Tumayo naman itong si Jun at bigla nalang kumaripas ng takbo na wari babaliw.
38:00.3
Sa tuwing naaalala daw niya ang tagpong yun ay natatawa na lamang ito sa sarili.
38:06.3
Parang naglolokohan lamang umano sila ng tatay niya.
38:10.3
Papano ba naman kasi?
38:13.3
Wala namang nangyari.
38:15.3
Napagod na lamang siya pero tingin niya normal lang naman daw ang kinikilos niya.
38:20.3
Tinanong pa niya ang tatay kung naglalaho na ba umano siya.
38:24.3
Nagmukha tuloy siyang ewan noon.
38:27.3
Tumawa naman ang kanyang tatay at sinabing hindi daw umuubra.
38:31.3
Ang sabi niya naman, niloloko siya ng kanyang ama pero...
38:37.3
Kagaya mo Jun, naiisang anak na lang ako.
38:41.3
Alam mo naman yung kwento diba?
38:44.3
Na disgrasyang kapatid ko.
38:46.3
Kaya yun, sa akin na lang nakatoon ang atensyon ng lolo at lola mo.
38:51.3
At alam na alam ko lahat ng ginagawa ng lolo.
38:58.3
At alam ko kung saan niya tinatago yan dati.
39:01.3
Kapag wala yan, wala din ang lolo mo.
39:05.3
Kahit pa anong tawag at hanap, hindi ko siya matatagpuan.
39:10.3
Dalhin mo lang yan.
39:12.3
Baka hindi pa ngayon magkakabisa.
39:14.3
Malay mo, magugulat yan lang.
39:18.3
Paglilinaw ng tatay Jose.
39:21.3
Naniwala naman daw itong si Jun.
39:23.3
Daladala niya ang kanyang ama.
39:24.3
Daladala niya ang gamit.
39:26.3
Hinayaan niyang lokoy ng kanyang sarili.
39:29.3
Takbo lamang daw siya ng takbo noon.
39:32.3
Ang lakas na kasi ng kurisidad niya.
39:35.3
Pero hindi talaga gumagana sa kanya.
39:39.3
Hanggang sa ano na lamang daw ang nakain niya noon.
39:43.3
Pinuntahan niya ang tikbalang.
39:46.3
Nilakasan niya ang kanyang loob.
39:49.3
Tawag ng tawag siya doon sa baba.
39:51.3
At pinapalabas niya ang nilalang na iyon.
39:54.3
Dapit hapon naman na iyon at malapit nang magtakip silim.
39:59.3
Hanggang sa nagpakita o mano sa kanyang tikbalang.
40:03.3
Galit na galit ito na wari ba gusto siyang saktan noon.
40:07.3
Bigla na lang kasing lumitaw.
40:10.3
Nakadungaw mismo sa kanyang muka.
40:13.3
Hindi nakagalaw si Jun.
40:15.3
Pero kagad niyang sinabi na,
40:18.3
Wala kong ibang sadya.
40:20.3
Lolo ko pala yung naging kaibigan mo dati.
40:22.3
Wala kong ibang sadya. Lolo ko pala yung naging kaibigan mo dati.
40:27.3
Sabi ng tatay ko hibla daw po ito ng buhok niyo eh.
40:33.3
Sabay atras ng paghagianon.
40:37.3
Tumawa o mano ang tikbalang.
40:39.3
At ang sabi nito.
40:41.3
Sa kanya nga galing ang buhok.
40:44.3
Dati pa daw alam niyang apo ang pinata ng naging kaibigan niya.
40:48.3
Ang hibla ang nagbibigay ng abilidad.
40:50.3
Ang hibla ang nagbibigay ng abilidad.
40:51.3
Ginamit ito ng lolo niya noon sa pagpasok sa lugar ng mga engkanto
40:56.0
Pinaalalahanan ng tikbalang ang lolo Adoy
41:00.7
Na huwag manatili ng matagal
41:03.4
Kaso na umaling daw ang lolo niya sa diwata ng lugar
41:07.1
Hindi alam na mabilis ang oras sa loob kumpara sa realidad
41:11.8
Napagtantunid yun na totoo ang sinabi ng kanyang tatay
41:17.0
Ang mabilis na pagtanda at yung hinalang ng bababae
41:23.2
Pero hindi sa tao
41:25.2
Kung hindi sa lamang lupa
41:27.3
Nagpatuloy naman sa pagsasalaysay ang tikbalang
41:33.6
Kasabay ng pagkamatay ng kanyang lolo
41:36.7
Ay ang pagkawala ng bisa ng buhok niya
41:40.7
Tinitigang maigi si Jun nung nilalang
41:44.8
Na para bang kinikilatis siya nito
41:47.5
Hanggang sa muling nagsalita ang tikbalang
41:51.0
Huwag daw gagayay ng kanyang lolo
41:56.5
At huwag daw magtagal sa mundo nila
41:59.0
Kung sakaling ginusto ni Jun na pumasok sa loob nun
42:02.1
Napakunot naman ang muka ni Jun
42:06.0
Kaagad siyang nagtanong kung bakit naman
42:09.1
Hanggang sa bumunot ang tikbalang ng maraming hibla na kulay pilak na buhok
42:15.8
At inabot sa kanya
42:21.0
Bigla na lang nawala ang nilalang
42:23.2
Si Jun ay dilat na dilat ang mga mata na wariba
42:27.6
Hindi makapaniwala
42:29.6
Tinitignan niya ang hibla
42:32.9
Ang hahaba nito at mainit-init pa umano
42:36.1
Naiisip niya kaagad na magkakaroon siya ng abilidad kagaya ng kanyang lolo
42:41.9
Mabilis siyang umuwi
42:44.8
Gusto niyang ipaalam sa tatay niya ang nangyari pero
42:48.2
Pinili niyang ilihim na lamang siya
42:50.5
Kasi alam niya sa sarili
42:54.0
Na kapag sinabi niyang binigyan siya ng buhok ay
42:57.3
Tiyak kukulitin ng kukulitin siya nito
43:00.4
Binugkus yun ni Jun at tinalian ng goma
43:05.8
Dinikit niya ito sa kanyang sinturon
43:08.8
Nananabik si Jun sa kung anong pwedeng mangyari nun
43:13.1
Pagsapit umano ng gabi ay sinubukan niyang isuot ang sinturon
43:18.9
Pinili niya sa kanyang sinturon
43:20.5
Pinili niyang gumala siya sa bayan
43:22.2
Bakasyon yun at maraming tao sa baba
43:25.4
Gabi-gabi kasi ang kasaya noon sa parke
43:29.2
Nakadisplay ang nagagandahang mga palamuting ilaw at mga parol
43:33.9
Walang ibang inobserbaan si Jun noon kung hindi ang kanyang sarili
43:39.0
Bumilis nga siya mga kagiliw
43:43.2
Pero hindi talaga literal na sobrang bilis na parang
43:49.8
Pero hindi talaga literal na sobrang bilis na parang super hero
43:50.5
Pero hindi ito normal
43:51.5
Para sa isang tao
43:53.4
Wala umanong nakakapansin na iba sa kanya
43:57.6
Pagbaba pa lamang niya ng bayan
44:00.8
Hindi na siya sumakay pa ng habal noon o anumang pasaherohan
44:05.2
Pakiramdam niya ay normal lamang siyang naglalakad
44:09.1
Pero ang bilis niyang nakarating
44:11.6
Napatakip na lamang noon si Jun ng bibig at sobrang namang ha
44:16.4
Hindi din naman siya nagtagal doon sa parke
44:20.5
Hindi siya naaliw sa mga tanawin
44:23.2
Kung hindi ay naaaliw daw siya sa kanyang sarili
44:27.2
Galak na galak siya habang umuwi
44:30.6
Naglakad pa rin siya
44:33.3
Tinignan niya ang rilon niya kung gaano kabilis siya makarating sa kanila
44:37.9
Sampung minuto lang daw
44:41.1
As in sampung minuto lang
44:44.2
Pero sa habal ay 20 minuto yun mula sa sentro
44:50.5
Pero sa mga sandaling yun
44:54.3
Lakad lang pero sampung minuto
44:56.9
Hindi na talaga pang karaniwan yun
45:00.2
Habang sa kasagsagan ng bakasyon ay paulit-ulit niya itong ginagamit
45:05.6
Araw mano gabi ang bilis niya
45:08.6
At hindi siya napapagod
45:10.4
Dinadaanan niya lang umano ang tatay niya noon at walang malay ito
45:16.5
Hindi talaga siya nakikita
45:18.6
Doon niya napagtanto na gano'n na gano'n ang kanyang lolo dati
45:23.5
Nagbasa siya ng aklat at nagresearch daw siya sa kung ano ba talaga ang tikbalang
45:29.3
Ingkanto nga ito at kadalasan sa mga tikbalang ay may gintong parte ng buhok
45:35.7
Pero ang natunghayan niya sa personal
45:41.1
Siguro ay may magkakaiba nga lang daw na buhok ang mga ito pero
45:47.0
Nakakasiguro siyang alinman sa mga...
45:48.6
Ang mga buhok na iyon
45:49.3
Nakapagbibigay talaga ng abilidad
45:52.4
Pagiging mabilis lamang umano ang natuklasan niya
45:58.9
Hindi umano gumagana iyon
46:01.1
Nalaman niyang tuwing may buwan lang
46:04.3
Basta't natapat ang araw na iyon na may buwan kinagabihan
46:08.3
Gumagana ang buhok
46:10.3
Hindi niya pa daw ito na ipapatingin sa mga albularyo
46:16.4
Natatakot kasi siya at baka pagkadiskitabahan
46:19.3
Hanggang sa umabot sa puntong
46:22.7
Nakikinig na siya sa iba't ibang platform sa YouTube
46:26.1
Ng mga istoryang kababalagan
46:28.1
Ang iba sa tingin niya ay totoo
46:31.1
Pero karamihan parang hindi
46:33.9
Gawa ng nasobra umano
46:36.9
Siya kasi mismo ang nakasaksi at nabiyayaan ng gamit
46:41.4
Kaya nga siya nagpasulat para bigyang linaw ito
46:45.6
Mabilis lang talaga ayon pa sa kanya
46:48.6
Ewan na niya lang kapag pinasok niya ang pagiging albularyo o may karunungan
46:52.9
Pero naniniwala siyang hanggang doon
46:55.9
Ang talaga ang abilidad na mabibigay sa kanya nun
46:59.0
Hanggang sa ngayon ay gamit-gamit niyang hibla
47:03.8
Sobrang tibay umano nito
47:06.9
Kahit isang piraso
47:09.3
Sinubukan niyang pigtasin
47:11.5
Pero nasusugatan lamang daw ang kanyang kamay
47:20.6
Hindi ito yung kwento na pagkatapos makakuha ng bertud
47:24.5
Magkakaroon ng iba't ibang kalaban ng bida
47:27.7
Alimbawa na lamang sa aswang
47:30.5
Mangkukula matiba pa
47:32.6
Kwentong normal lamang talaga na kung papano namulat sa katotohanan si Jun
47:38.2
Na totoo pala ang mga mahihiwagang nilalang at bagay
47:42.4
Kung paano niya nakita ang nilalang
47:45.8
Anong itsura nito?
47:48.6
At kung ano ang mga natuklasan niya sa likod ng pagkatao ng kanyang lolo
47:53.4
Hindi yung tipong gumagabay
47:56.8
Hindi daw totoo yun
47:58.7
Hanggang kaibigan lang talaga ang mga tikbalang o tikbalan
48:03.3
At nagbibigay ito ng swerte sa sino mang taong nagugustuhan
48:11.3
Nasa sentro ng tanhay na sila nakatira
48:14.3
Pinili kasi nilang pamilya na maging malapit lamang sa nilalang
48:18.6
At may negosyong hinawakan
48:19.6
Si Tatay Jose naman ay minsan nalang bumibisita sa bukid
48:24.3
Itong si Jun, guru na sa isang publikong paaralan
48:29.1
Hanggang dito na lamang po ang kwento
48:33.0
Antay na lamang natin kung baka magpadala pa ng susunod itong si Jun
48:37.9
Uulitin ko lang, taong 2018 ito nangyari
48:43.7
Hindi tulad ng karamihan na matagal nang nangyari
48:48.6
Pero nakiusap si Jun na kung maaari ay itago na lamang daw ang kanyang pagkatao
48:53.5
Hindi talaga Jun ang pangalan niya
48:56.5
Alam naman natin maselan talaga ang ganitong kwento
49:02.3
Sa panahon ngayon
49:18.6
Maraming maraming salamat mga kagilaw sa paikinig
49:22.7
Mada ako naman tayo sa shoutout request
49:24.5
Shoutout sa mga bago
49:26.9
Tsaka nag-renew ng kanila membership
49:31.1
Maraming salamat po sa bago
49:32.6
Raymie and Vanessy
49:34.1
Happy one month, Aileen Mabailan
49:36.5
Sheena H. and Aileen
49:39.1
Ay, yeah, Sheena H.
49:41.1
Happy second month, Love Pasco
49:42.9
Happy third, Grace Caban
49:44.4
Happy fourth, Jason Lopez and Honey Spy
49:47.1
Happy fifth, Mark Gilson
49:48.6
Happy sixth, Joseph Raymundo
49:49.9
Happy sixth, Tots
49:51.7
Happy ninth, Ben Crisorbieda
49:53.9
Happy tenth, Gemalyn Custudio
49:55.9
Happy fourteenth, Jane Pagubo
49:58.2
Happy fifteenth, Lores Yadasilabdo
50:01.1
Happy seventeenth, Ikay
50:02.9
Happy nineteenth, Rina Candano
50:05.1
Happy twent, Zeus Paul Zaragoza
50:07.9
And Moimoy Salahuddin
50:09.1
Happy twenty-second, Leia Andesa
50:11.3
Happy twenty-third, Miss Frances
50:15.1
Elsie Diacosta and Liz Dan
50:17.2
Happy twenty-fourth, Ginny
50:18.6
Happy twenty-fifth, Jillian Sibayan
50:21.2
Happy twenty-sixth, Mabel JL
50:23.5
Happy twenty-eighth, Annalyn Cabunilas
50:26.1
and Micaela Pulmones
50:27.3
Happy twenty-ninth, Eduardo Edsumang
50:30.1
Happy thirtieth, Andre
50:31.8
Happy thirty-third, Miss J. Christine
50:35.1
Happy thirty-fifth, Esel Bautista
50:37.7
Happy thirty-sixth, D&D Peralta
50:40.5
and Widmar Soriano
50:42.3
Happy fortieth, Pidotsky TV
50:44.7
Happy forty-first, Ligaya Punay
50:47.0
Happy forty-fifth, Catherine
50:48.6
and Marina Balinosa
50:49.3
So, the message naman
50:51.4
Sir, sobrang busy po
50:52.7
di na ako pag-request
50:54.0
araw-araw ko na ikinig sa channel mo
50:56.1
di lang ako nakapag-react
50:57.2
dahil halos wala akong time
50:58.1
Anyway, baka naman po mapasama ulit sa shoutout
51:00.8
Thank you from Remy
51:02.5
Sir, for shoutout palagi ako
51:04.1
na ikinig sa mga aswang stories nyo
51:06.3
pagdating ko palang sa office
51:08.5
More aswang stories po
51:10.1
na may love story
51:11.0
kasi nakakakilig ko po
51:12.8
Favorite ko yung love stories
51:14.8
ng bodyguard kong aswang
51:16.6
at yung stories ni Roberto
51:18.6
Hello nga pala daw
51:21.6
na nahawaan ko na
51:22.6
sa pakikinig ng mga stories mo
51:23.8
More power and God bless
51:24.7
Kathy from Navaliches QC
51:27.1
Sir, for shoutout
51:32.0
Hello mga kagilig
51:33.0
maraming maraming salamat sa inyo
