* AI ("Artificial Intelligence") subtitles on Tagalog.com are generated using "Whisper" by OpenAI (the same company that created ChatGPT and DallE2). Results and accuracy may vary.
* The subtitles do include errors occasionally and should only be used as a tool to help with your listening practice.
* You can request this website to create a transcript for a video if one doesn't already exist by clicking the "Request AI Subtitles" button below a video. Transcribing usually takes 30-40% of the length of a video to complete if there are no other videos in
the queue. For example, a 21 minute video will take 7-8 minutes to transcribe.
* Running a super fast cloud GPU server to do these transcriptions does cost money. If you have the desire and financial ability, consider
becoming a patron
to support these video transcriptions, and the other tools and apps built by Tagalog.com
00:00.0
🎵 Dito sa Papagdudud Stories, ikaw ay hindi nag-iisa 🎵
00:11.0
🎵 Dito sa Papagdudud Stories, may nagmamahal sa'yo 🎵
00:24.0
🎵 Papagdudud Stories 🎵
00:54.0
Dear Papagdudud, huwag kalimutan na mag-like, mag-share at mag-subscribe bago po tayo magsimula.
01:00.9
Sapagat nalaman po ni Papagdudud na majority po ng mga nanonood sa atin ay hindi pa nakasubscribe.
01:07.8
At para maipakita niyo po ang suporta sa aming pinaghihirapan,
01:11.9
ay huwag kalimutan na pindutin ang notification bell at ang subscribe button.
01:17.3
Sa ating episode ngayong gabi.
01:27.4
hindi mo raw lubusang makikilala ang isang tao kung hindi mo pa siya nakakasama sa ilalim ng iisang bubong.
01:36.3
Dahil sa ganong paraan ay malalaman mo ang kanyang totoong ugali at mga lihim na hindi pinapakita sa ibang tao.
01:48.4
Isang mapagpalang gabi sa inyo at sa mga nakikinig ngayong oras na ito.
01:54.0
Itago niyo na lamang po ako sa pangalang Jeline.
01:59.7
45 years old at nakatira ngayon sa isang probinsya na hindi ko na lamang po babanggitin kung saan.
02:08.7
Mahirap na kasi baka may makakilala pa sa akin at manganib ang buhay namin ng pamilya ko sa ngayon.
02:15.8
Papagdudud, sa isang maliit na bahay ang punan ako nagkaroon ng isip noon.
02:21.4
Ang sabi sa akin ng isang manganib,
02:24.0
nangalaga doon na mas kilala namin bilang si Nanay Osang.
02:29.3
May nakakita raw sa akin sa basurahan na malapit sa bahay ang punan.
02:34.8
Basta na lamang daw akong nilagay doon ng kung sino man ang nagsilang sa akin.
02:42.8
Kaya naman lumaki talaga ako na may lihim na galit sa tunay na mga magulang ko.
02:49.9
Mabuti na lamang at mababait ang mga tao sa bahay ang punan.
02:54.0
At pinaramdam nila sa amin na merong kaming pamilya.
02:58.2
Kahit pa ang tunay na pamilya namin ay pinabayaan at para kaming pinasura.
03:05.9
Bukas ka na ba aalis?
03:08.2
Tanong ko kay Marie, 8 years old ako noon at siya ang kaidarang ko.
03:13.1
May magaampon na raw kasi sa kanya.
03:16.8
Oo, tugon niya habang nag-aayos ng gamit.
03:21.0
Mami miss kita, wika ko.
03:24.8
Mami miss din kita, ang sabi naman niya.
03:28.8
Pareho na kaming naluluhan noon dahil sa totoo lang.
03:32.4
Ay para na kaming magkapatid na dalawa, Papa Dudot.
03:36.0
Hindi nga kami halos mapaghiwalay sa mga gawain sa loob ng bahay ang punan.
03:43.5
Ang pagkakaroon lang pala ng bagong pamilya ang makakapaghiwalay sa aming dalawa.
03:50.1
Huwag mo kong kakalimutan ha.
03:52.1
Saka kapag pwede na ay dumalaw ka pa rin dito sa amin, ang sabi ko sa kanya.
03:59.7
Kapag kasi umalis ang isang bata mula sa lugar namin ay bihira na ang bumabalik at dumadalaw.
04:05.9
Dahil parte raw yun ng proseso para matanggap nila na may bago na silang pamilya.
04:13.8
Oo naman siyempre, kahit kailan ay hindi kita pwedeng kalimutan.
04:17.9
Kasi ikaw lang ang nag-iisang best friend ko.
04:24.4
Promise yan ha, ang sabi ko.
04:29.0
Tugon naman niya.
04:31.5
Papa Dudot, halos lahat kami noon ay palagi nakihintay na kausapin kami ni Nanay Osang para iparating ang masayang balita
04:38.8
na may magulang na mag-aampon sa amin.
04:43.4
Sino ba naman ang may ayaw ng isang buo at masayang pamilya
04:47.8
para sa mga kagaya namin na namulat at nagkakaisip na ayaw?
04:51.7
Nagkakaisip na ay naramdaman naming walang nagmamahal sa aming mga magulang
04:56.0
sinung hindi sabik na magkaroon ng tatay at ng nanay.
05:00.9
Kaya lang ay hindi lahat ay sineswerte sa mga nag-aampon sa kanila.
05:06.6
Kagaya ng nangyari sa best friend kong si Marie.
05:11.1
Nabalitaan ko na lamang kasi noon na minamaltrato pala siya ng nanay-nanayan niya
05:15.7
na nag-aampon sa kanya.
05:18.5
Hindi siya pinapakain ng maayos at palaging magkakaisip.
05:21.7
Ang masama pa doon ay pinagsamantalahan siya ng kapatid
05:27.6
nang nag-aampon sa kanya.
05:30.8
Naospital si Marie at doon na siya binawian ng buhay.
05:35.6
Mula noon ay natakot na ako na magkaroon ng adoptive parents dahil pakiramdam ko.
05:42.7
Lahat po sila ay pwede akong saktan at pagmalapitan.
05:47.5
Huwag ka matakot Jeline.
05:49.0
Hindi lahat ng tao sa labas ng bahay ang punan mo.
05:51.7
Kaya na ito ay masama.
05:53.5
Ang wika noon ni Nanay Osang.
05:56.8
Paano kumagaya po ako kay Marie?
06:00.8
Hindi ka magagaya sa kanya.
06:03.8
Dahil mas magiging mabuting magulang ang pipiliin namin sa iyo.
06:10.7
Magiging mabusisi na kami sa pagtanggap ng mga application
06:13.7
ng mga magulang na gustong mag-aampon sa inyo.
06:18.1
Hindi na kami basta-basta magtitiwala.
06:20.1
Ibigay namin kayo sa mga taong sigurado kami na totoong aalagaan at mamahaling kayo ang sabi niya sa amin.
06:31.7
Napansin kasi nila Papa Dudot na naging mailap talaga ako sa mga dumadala o sa ampunan para makilala kaming mga bata.
06:40.1
Mula nang mamatay si Marie, ilang araw din akong hindi makausap ng ibang tao sa bahay ampunan.
06:47.5
Lahat sila ay nag-aalala sa akin.
06:50.1
Naging masyado rin akong takot sa ibang tao.
06:53.9
Kaya kinausap ako ni Nanay Osang na maging mas bukas ang isipan ko.
06:59.8
Akala ko rin talaga ay hindi na ako matututo na magtiwala sa ibang tao
07:04.0
hanggang sa nakilala ko sina Mama, Conchi at Papa Leo.
07:10.3
Unang kita ko pa lamang sa kanila ay magana ang loob ko.
07:14.0
Kaya naman ang magdesisyon sila na ampunin ako ay hindi na ako tumanggi pa.
07:20.1
Papa Dudot malayo ang probinsya na pinagdalahan sa akin ni Papa Leo at Mama Conchi.
07:26.8
Pero malaki ang bahay nila.
07:29.7
Payapa kaming naninirahan sa isang village noon.
07:33.9
May komportabling pamumuhay kaya naman nasabi ko na maswerte talaga ako sa mga adaptive parents ko.
07:41.2
Wala silang ibang pinaramdam sa akin kung hindi puro pagmamahal lamang.
07:47.1
Happy Birthday Jeline!
07:50.1
Buksan mo ng regalo mo, ang sabi naman ni Mama Conchi.
07:56.8
Dali-dali kong binuksan ang malaking kahon.
08:01.1
Tumambad sa akin ang isang malaking manika.
08:04.1
Maamo ang mga mata nito.
08:06.3
Na para bang gustong makipaglaro sa akin.
08:09.1
Nakangiti at may maayos na pananamit.
08:12.2
Tila isang mamahaling manika.
08:14.8
Sa mga oras na yon ay walang pagsidla ng kasiyahan
08:20.1
Nagustuhan mo ba?
08:22.1
Tanong ni Papa Leo.
08:26.1
Kagad na tugon ko.
08:30.1
Tara at kumain na tayo para maaga kang makatulog, Jeline.
08:34.1
Anyaya naman ni Mama Conchi.
08:38.1
Papa Dudot, sa paglipas ng ilang taon ay napansin ko ang paglaganap ng krimen sa aming lugar.
08:44.1
Kaliwat kanan at pagkawala ng mga tao ay nilalagay.
08:49.1
At nangyayaring patayan.
08:52.1
Ang sabi nila may tulisan daw na gumagawa ng masama sa aming kabaranggay.
08:58.1
Ang iba naman ang sabi ay adik daw ang pumapatay sa kanila.
09:03.1
Wala pa kasing sospekt na nahuhuli noon.
09:07.1
Tila isang misteryong nababalot ang pagkamatay ng mga biktima.
09:12.1
Noong mga panahon na yon, bawat miyembro ng pamilya ay natatagpo ang walang buhay.
09:18.1
Sa loob ng kanilang pamamahay.
09:21.1
May natagpo ang naliligo sa sariling dugo samantalang ang iba ay labas sa mga bituka at balun-balunan.
09:29.1
Ngunit may isang pagkakaparehas ng lahat.
09:32.1
Ito ay ang laging nawawala ang bunso sa pamilya.
09:36.1
Hindi na natatagpuan ang katawan nito pagkatapos ng krimen.
09:41.1
Dahilan upang magsospektsa ang mga polis at ang mga taong nakatira sa village.
09:48.1
Kasagsagan ng Desyembre kasama ko ang kaibigan ko na si Neil.
09:52.1
Halos magkalapit lamang ang bahay nila.
09:55.1
Kompleto ang pamilya ni Neil ngunit hindi bago sa lahat ng balibalitang ang pamilya niya ang sinisisi sa mga krimen.
10:06.1
Dahil ang pamilya ni Neil ay galing umano sa mas malayong probinsya.
10:13.1
Dahilan upang magsospektsa ang mga taong ngunit,
10:16.1
para sa pamilya namin ay wala kaming kahit na anong problema sa kanila.
10:23.1
Magkasama kami noon sa loob ng bahay at katuwang ko si Neil sa pagbabalot ng mga regalo
10:28.1
na hanggang ngayon ay nananatiling misteryo para sa akin.
10:32.1
Kung bakit taon-taon ay inuutosan ako ni Tatay Leo na magbalot ng sangkatutak na regalo.
10:39.1
Basta ang alam ko lang ay pinamimigay niya yon sa bahay ampunan na labis ko namang kinakatuwa.
10:46.1
Jelene, alam mo na ba ang balita?
10:50.1
Tanong ni Neil habang tinutupi ang isang gift wrapper.
10:56.1
Yung taon-taong krimen dito sa village?
10:58.1
Siyempre naman, sagot ko.
11:01.1
Hindi, bukod pa dun eh.
11:04.1
Alam mo na bang isasara na ang village na ito?
11:07.1
Ang sabi pa ni Neil.
11:09.1
Ha eh bakit naman?
11:13.1
Malamang tingin ng iba ay sinumpa ang village na ito.
11:15.1
Malamang tingin ng iba ay sinumpa ang village na ito.
11:16.1
Tugon pa ni Neil.
11:19.1
Grabe naman sila.
11:21.1
Bakit kasi hindi pa mahuli-huli ang pumapatay sa mga taga rito?
11:30.1
Hindi ginagaling nga ng mga pulis ang trabaho nila.
11:34.1
Napapailing na sabi naman ni Neil.
11:37.1
Kinabukasan ay parang isang epidemya ang kumalat ang balibalitang tungkol sa isang pamilya.
11:44.1
Natagpo ang walang buhay ang mga kapatid.
11:45.1
Natagpo ang walang buhay ang mga kapatid.
11:47.1
Nagkalad sa sahig ang mga pulang likido.
11:49.1
Patong patong umano ang mga miyembro nito na parabang bundok ng basura.
11:55.1
Nagkalad din sa sahig ang mga naiwang bitok at mata mula sa miyembro ng pamilya.
12:01.1
Warak ang mga tiyan at kita ang mga namumulok na kalamnan.
12:06.1
Masangsang ang amoy na kumakalat sa mga kalapit na bahay.
12:10.1
Hanggang sa mga oras na iyon ay hindi pa rin mahuli ng mga pulang likido.
12:13.1
Hanggang sa mga oras na iyon ay hindi pa rin mahuli ng mga pulang likido.
12:16.1
Kung sinong hayop ang gumagawa nito.
12:18.1
Nakakapagtaka para sa mga pulis kung bakit napaaga ang krimen.
12:24.1
Isang pekeng balbas naman ang naiwan sa may sahig.
12:28.1
Dahilan upang magsuspect siya ang mga pulis.
12:31.1
Dahilan upang magsuspect siya ang mga pulis.
12:32.1
Jeline, alam mo na bang nawawalang bangkay ni Elaine at ang pamilya niya patay na?
12:38.1
Ang sabi pa ni Neil.
12:40.1
Ang sabi pa ni Neil.
12:41.1
Ang sabi pa ni Neil.
12:42.1
Ay, kawawan naman si Elaine.
12:44.1
Matagal ko na siyang kaibigan. Sad ko.
12:47.1
Ano kayang ginagawa ng mga ngayon sa bangkay ng mga bata, no?
12:51.1
Tanong pa ni Neil.
12:53.1
Ewan ko, buti na lang at hindi pa tayo nabibiktima.
12:57.1
Napapailing na sabi ko.
12:59.1
Kung mangyari man iyon, sigurado kong hindi ako ang mabibiktima.
13:06.1
Teka, nasan ka ba nung mangyari ang krimen?
13:11.1
Na may malalim na pagkahulugan.
13:16.1
Sinisisi mo ba ako ang pamilya ko?
13:19.1
Ang napakunot noon na sabi ni Neil.
13:22.1
Hindi naman. Tugon ko kaagad.
13:25.1
Kung gusto mo ang malaman, pumunta ka sa bahay namin.
13:28.1
Ang wika pa ni Neil.
13:33.1
Walang takot na sabi ko.
13:35.1
Hindi na ako nagdalawang isip mahigit dalawang taon nang nakakalipas.
13:39.1
Ang huling pagbisita ko sa bahay ng pamilya ni Neil.
13:42.1
Malaki ang bahay, moderno ang pagkakagawa nito at halatang pinaghirapan at pinag-isipan ang mga disenyo sa bahay.
13:49.1
Mula sa mga porselanang babasagin hanggang sa mga makikinis na marmol tiles,
13:54.1
mababanayad ang kalinisan at kayusan sa loob ng bahay nila.
13:59.1
Ngunit napansin ni Jeline ang katahimikang nababalot sa loob ng bahay.
14:04.1
Parang may kulang sa loob ng bahay.
14:08.1
At iyon ang kasiyahan.
14:11.1
Nasaan ang mama mo? Yung papa mo? Tanong ko.
14:17.1
Si mama nasa trabaho. Tanging si Yaya Aleli lang ang kasama ko rito. Tugon pa ni Neil.
14:24.1
E yung tatay mo na si Papa Lebs? Yun, busy siya sa pagbibigay ng regalo. Pagpuputol pa ni Neil.
14:33.1
Pagbibigay ng regalo? Tanong ko pa.
14:38.1
Oo, sorry kung hindi ko nasabi sa iyo. May charity kasi siya. Sagot pa ni Neil.
14:44.1
Ano-anong mga niririgalo niya? Tanong ko ulit.
14:47.1
Mga manika, mga laruan at iba pa. Tugon pa ni Neil.
14:52.1
Bumungad sa kanilang harapan ang Yaya ni Neil. Mabutla ang labi nito at parang walang buhay kong kumilos. Udyad para mangilabot ako.
15:03.1
Yaya si Jeline ang wika pa ni Neil.
15:07.1
Bago lamang ang Yaya ni Neil kaya hindi pamilyar ang mukha nitong sa akin.
15:12.1
Bago na naman ang Yaya mo? Tanong ko. Oo hindi kasi nakatiis ang ibang Yaya ko eh. Tugon pa ni Neil.
15:21.1
Ha? Anong ibig mong sabihin? Pagdududa ko. Alam mo na masyado kasi akong makulit. Sad pa ni Neil.
15:30.1
Maya mayay namilog ang mga mata ni Yaya Aleli sa batang babae. Parang pamilyar sa kanyang babae.
15:35.1
Hindi naman ako makatingin ng diretsyo sapagkat natatakot na ito sa matutulis na tingin ng Yaya.
15:43.1
Umalis ka na rito. Bulyaw ng Yaya.
15:47.1
Yaya ano bang nangyayari sayo? Tanong pa ni Neil.
15:52.1
Kung ako sayo, aalis na ako. Bulyaw muli ng Yaya.
15:59.1
Pilit na hinihilan ng Yaya ang braso ko papunta sa labas.
16:04.1
Ramdam ko naman ang mahigpit na pagkakahawak nito sa braso ko. Dahilan upang magkasugat ako.
16:12.1
Bitawan niyo ako. Bulyaw ko.
16:15.1
Umalis ka na. Bulyaw ng dalaga.
16:18.1
Yaya ang salbahe mo. Isusumbong kita. Pagdadabog pa ni Neil.
16:24.1
Dali-daling tumakbo ang batang babae dahil sa pangyayari. Nagkaroon ako ng suspektsya.
16:32.1
Alam kong hindi normal ang pamilya ni Neil. Merong misteryong nakapaloob dito na kailangan kong tuklasin upang hindi mapasara ng tuluyan ang aming village.
16:43.1
Papadudot may suspektsya ako noon na baka tatay ni Neil ang gumagawa nito. Ngunit isang katanungan ang nananatili sa aking isipan. Bakit sa maraming taon ang nakakalipas ay bakit hindi pa rin binibiktima ang aming pamilya?
17:00.1
Marahil dahil sa malapit ang relasyon ng dalawang pamilya. Kaya hindi magawang biktimahin ang bilya namin. Pero hindi pa rin ako magpapatinag sa paghahanap ng mga kasagutan.
17:13.1
Nagsimula na ako umiga sa malambot na kama. Ang aking inana si Conce ay mapayapang natutulog sa kabilang kwarto kasama ang tatay ko.
17:28.1
Duman nga ang ilang oras.
17:30.1
Sa oras ay hindi pa rin ako natutulog kahit gaano kalamig at katahimik ang paligid.
17:36.2
Hindi pa rin natitinag ang diwa ko.
17:39.1
Tanging mga nagsasayawang puno malapit sa bintana ang tanging gumagawa ng ingay.
17:46.2
Nagsimula na akong tumayo nang marinig ko ang yapak ng parang matandang lalaki.
17:52.3
Dali-dali akong lumabas ng kwarto at binuksan ng ilaw.
17:55.9
At bumaba mula sa may hagdanan.
17:58.1
Dad? Hindi ka pa natutulog? Tanong ko nang makita ko si Papa Leo.
18:05.0
Oo may narinig kasi akong yapak sa adba ni Papa Leo. Mukhang kakagising lamang nito mula sa mahimbing natulog.
18:15.3
O patayin mo yung ilaw. Pagkatapos mo ang wika ni Papa Leo.
18:22.4
Bumalik sa kwarto ang papa ko pero naiwan ako sa sala kasi wala namang ibang tao doon.
18:27.0
Babalik na rin sana ako sa kwarto ko nang may makita akong kakaiba sa may sahig.
18:36.9
Napalingon ako mula sa aking likuran. Nakarinig kasi ako ng kalabog mula sa pintuan ng aming bahay.
18:43.6
Nagtaasal ang mga balahibo ko at tila isang kuryente ang bumalot sa aking katawan.
18:48.4
Mula sa binte papunta sa aking lieg ay ramdam ko ang takot at kaba papadudot.
18:53.9
Dahan-dahan akong lumapit sa may pinto.
18:57.0
Ramdam ko ang kaba na baka sa darating na ilang segundo ay baka mangyari na ang aking kinakatakutan.
19:04.3
Inilibot ko pa ang aking mga mata sa paligid ng bahay.
19:08.0
Wala akong nakitang tao o anumang bagay na kakaiba.
19:11.4
Huminga ako ng malalim na malalim kung sakaling susugod ang matandang lalaki sa loob ng bahay namin.
19:20.2
Napasigaw na lamang ako sa sobrang takot sapagkat nakaramdam ako ng kamay mula sa aking balikat.
19:27.9
Jeline, matulog ka na. Ano ba yung nahulog?
19:32.7
Tanong ng Mama Consi ko.
19:36.0
Wala po, sagot ko.
19:38.9
Bumalik sa kwarto si Mama Consi at naisipan ko naman na punasan na lamang ang dugo na nakita ko sa may sahig.
19:46.7
Ewan ko ba kung bakit hindi ko yun sinabi sa mga magulang ko.
19:51.3
Ilang araw pa akong hindi matahimik noon papadudot.
19:54.9
Upang matigil na ang krimen ay naghanda ako ng trap kung saan mahuhuli ang matandang lalaki kung sakaling pamilya na namin ang susunod na papatayin.
20:07.6
Sumapit ang gabi kung saan kaliwat ka na ng mga ilaw sa village.
20:12.5
Nagkalat ang mga parol at iba't ibang palamuti sa kanika nilang bahay.
20:17.3
Tila hindi makitaan ng takot at kaba ang loob ng village.
20:21.7
Puno ng pag-asa at kasiyahan.
20:24.9
Kaya ang maramdaman nila kung sumapit ang pagkagat ng gabi.
20:31.6
Birthday ko pala noon papadudot at nasa bahay namin si Naniel para makipag-celebrate sa amin.
20:38.0
Grabe ang daming pagkain.
20:40.4
Bulalas ng kaibigan ko.
20:42.9
Siyempre, mama ko lahat ang nagluto niyan.
20:48.8
Ang alam ko kasi hindi gaano masarap na magluto ang mami ng mga kaibigan ko.
20:52.9
Kaya pagkatapos namin kumain ay binigay na nila sa akin ang mga regalo nila.
20:59.0
Anong birthday wish mo pala anak?
21:01.3
Tanong pa ni Papa.
21:03.0
Sana po yung maging tahimik ng village na ito kasi ayaw ko na pong umalis dito.
21:10.2
Masaya kaming nagsalo pa sa mga natirang pagkain.
21:13.2
Si Papa naman at daddy ni Neil ay nag-inuman ng alak sa may labas ng veranda.
21:19.8
Sana matupad ang wish mo no?
21:21.2
Kasi kahit ako, ayaw ko nang umalis sa lugar na ito, ang wika pa ni Neil.
21:28.1
Napangiti na lamang ako dahil sa loob-loob ko.
21:31.1
Sa oras na mahuli ko na ang pumapatay sa village namin, wala na kaming ibang problema pa.
21:37.8
Hindi ko alam kung bakit gano'n na lamang kalakas ang loob ko, Papa Dudot.
21:42.2
Siguro kasi gusto ko na rin talaga ng tahimik na pamumuhay kasama ang pamilya ko.
21:47.7
Sumapit na nga ang pagkagat ng dilim.
21:52.3
Nakahiga ako sa malambot na kama.
21:55.2
Habang nakatingala, hinihintay ko ang pagdating na matandang lalaki.
22:00.1
Ilang minuto ang lumipas ay nakarinig ako ng yapak.
22:03.3
Yapak ng isang malaking tao.
22:05.9
Ito na ang pinakahihintay kong pagkakataon, Papa Dudot.
22:10.9
Sa wakas ay mahuhuli ko na ang taong gumagawa ng krimen.
22:15.1
Dahan-dahan akong lumalakad noon.
22:17.7
Patungo sa pinto ng kwarto ko.
22:20.6
Unti-unti kong binuksan ang pinto upang hindi ako marinig.
22:25.4
Nakapatay lahat ng ilaw at tanging isang flashlight lamang ang nagsisilbing liwanag sa daanan.
22:31.4
Natatanaw ko ang bulto ng isang lalaki.
22:34.3
Sa isip-isip ko ay marahil ay eto na nga ang lalaking pumapatay sa bawat pamilya sa aming lugar.
22:40.7
Agad kong pinindot ang malaking switch.
22:43.4
Kung saan ay may kakayahan itong buksan ang lahat ng ilaw.
22:50.0
Namilog ang mga mata ko nang makita ko si Papa Leo hawak-hawak nito ang isang asul na regalo.
22:58.5
Surpresa ko sana itong regalo para sana sa birthday mo.
23:02.2
Ang wika pa ni Papa.
23:05.8
Niregaluhan nyo na ako, hindi ba?
23:11.0
Pero kasi gusto ko na masurpresa ka pa.
23:14.5
Sige na, matulog ka na ulit.
23:17.7
Hindi pa po ako matutulog kasi may gusto akong...
23:22.4
Sabi nang matulog ka na.
23:24.1
Matulog ka na, Jeline.
23:26.0
Biglang bulyaw ni Papa na kinagulat ko.
23:29.9
Yun ata ang kauna-unahang pagkakataon na sinigawan niya ako kaya naman pumasok na ako sa kwarto.
23:37.0
Natulala na lamang ako noon.
23:39.4
Dumaan ng ilang oras dahil sa hindi nakakatulog ay nagpa siya akong lumabas ng kwarto.
23:45.3
Kahit madaling araw na.
23:47.7
Buwa ba ng hagdanay, nakarinig ako ng iyak.
23:51.1
Pagtangis yon, Papa Dudut, ng isang lalaki, nagmamakaawa't humihingi ng tulong.
23:57.9
Kinutuban na kagad ako.
23:60.0
Dahan-dahan akong buwa ba ng hagdanan hawak-hawak ang isang flashlight.
24:04.8
Ramdam ko ang malagkit na pawis sa aking pisngi.
24:08.5
Takot at kabahang namamayane sa aking dibdib.
24:13.2
Tanging katahimikan at pagungol ang aking naririnig sa paligid.
24:17.7
Patungo ako noon sa kwarto ng mga magulang ko.
24:21.7
Pama, mahinang pagtawag ko habang balot ng kaba at takot ang buong katawang ko.
24:28.7
Tumambad sa akin ng blanket na may pulang likido.
24:32.7
Hinawi ko ang blanket, Papa Dudut.
24:35.7
Ngunit hindi ko natagpuan sinang mami at dadi at tuluyan ang bumuhos ang luha ko mula sa aking mga mata.
24:42.7
Hindi ko na alam ang aking gagawin sapagkat sa mga oras na iyon ay nangyari na ang kinakataon.
24:46.7
Ngunit hindi ko na alam ang aking gagawin sapagkat sa mga oras na iyon ay nangyari na ang kinakataon.
24:48.7
na ang mismong mga magulang ko ang sakta ng halimaw na iyon.
24:53.7
Agad akong tumawag sa mga pulisya gamit ang kanilang telepono ngunit out of coverage ito.
24:58.7
Talagang sinadya ng sospek na alisin ang anumang komunikasyon.
25:03.7
Lumabas ako ng kwarto at tumungo sa lugar kung saan nanggagaling ang iyak at pagungol.
25:10.7
Napagalaman kong galing iyon sa malaking bodega.
25:13.7
Malapit ito sa likod ng aming bahay.
25:17.7
Ni isang beses ay hindi pa ako napunta doon.
25:22.4
Sabi ni Papa noon ay bawal akong pumasok doon sapagkat marami itong laman na instrumento.
25:29.5
Nakakita ako ng isang matalim na tubo sa bakuran.
25:32.9
Agad ko itong kinuha upang maging armas laban sa matandang lalaki.
25:39.0
Bago pa ako pumasok sa loob ay kita ko ang isang bakas ng dugo sa pinto.
25:43.0
Palatandaan na dito pinatay na matandang lalaki ang aking mga magulang.
25:48.8
Oo alam ko na mga oras na yon napatay na ang mga magulang ko.
25:54.3
Narinig kong boses.
25:56.2
Lumapit ako sa pinto.
25:58.3
Nadinig ko pa ang pagsigaw ng isang batang lalaki.
26:01.5
Pero hindi ito ordinaryong batang lalaki dahil pamilyar sa akin ang boses.
26:07.2
Dahandahang hinawakan ko ang doorknob at unti-unti kong binuksan.
26:10.6
Hanggang sa makita ko ang kalahating parte ng loob nito.
26:15.0
Sumilip ako ng bahagya papadudot.
26:18.3
Napatakip ako ng bibig at kamuntikan akong masuka sa pagkakataong ito.
26:23.6
Hindi ko lubos maisip na yon ang bubulantang sa akin.
26:29.9
Natatanaw ko ang mga dugoang bangkay.
26:32.5
Ito ay ang ama at ina ni Neil.
26:35.4
Warakang tiyan at sumisirit ang preskong dugo nito.
26:41.1
Mahinang pagtawag ko.
26:43.4
Kita ko ang aking mga magulang.
26:46.3
Mahahaba ang buhok at may matatalas ng ipin.
26:50.2
At may matatalim na kuko.
26:52.7
Namimilog ang kanilang mga mata na kagaya sa isang lobo.
26:57.0
Nakasuot ito ng pulang kostyum.
27:00.1
May tim na belt at may suot na triangular na sumbrero.
27:04.9
Hindi ako makapaniwala ng aking mga magulang ang sospek.
27:08.0
Sa mga krimen na nagaganap sa loob ng Farrer Village.
27:13.7
Sinimulan na mga mag-asawa ang gilitan ng leeg ni Neil.
27:17.6
Gamit ang matalas na kutsilyo.
27:20.4
Sumirit ang preskong dugo nito sa mukha ng mag-asawa.
27:25.5
Huwang tua sila na parabang ngayon lang nakatikim ng pagkain.
27:29.4
Gutom at uhaw sa dugo ng laman ng tao.
27:33.8
Pinagpira-piraso nila ang katawan ng kaibigan ko.
27:37.3
Binuksan nila ang tiyan nito hanggang sa mawak-wak ito.
27:41.8
Hindi nila alintana ang preskong dugo.
27:45.5
Mula sa lamang loob ng bata.
27:47.9
Ang mapupulang balun-balunan nito ay unti-unti nilang hiniwa gamit ang kanilang matatalim na kuko.
27:54.2
Ang preskang bituka at puso nito ay tila nang aakit sa kanilang mga mata.
28:00.1
Ang mapupulang karne ay unti-unting nadudurog sa mga palad nila.
28:04.7
Mga palad nilang maalahalimaw.
28:07.3
Parang kanin kong ituring na mag-asawa ang kalamna ng bata.
28:12.5
Subo dito, subo doon.
28:15.5
Hindi ko na kinaya pa ang nakikita ko noon kaya bago pa nila ako mahuli ay kagad na akong lumabas ng bahay at humingi ng tulong sa aming barangay.
28:24.9
Kaya lang ay wala na kaming Papa Leo at Mama Consi na naabutan doon pero nandun pa rin ang mga bangkay ni Nanil.
28:33.2
Papadudot marami ang hindi naniniwala sa mga sinabi ko na nakita.
28:37.3
Akala nila ay nananaginip lamang ako pero kung nananaginip lamang ako,
28:43.0
ng mga oras na yun ay bakit kailanman ay hindi na bumalik pa ang adaptive parents ko.
28:49.7
Kaya naman nang umuwi ako sa bahay ampunan ay hindi na akong muling nagpaampun pa hanggang sa magkaroon na ako ng sarili kong buhay.
28:58.5
Alam ko sa mga oras na ito na maraming kaistorya ang hirap na maniwala sa sulat kong ito.
29:05.0
Pero ako man na nakasaksik.
29:07.3
Kasi sa pangyayaring yun ay hirap ding paniwalaan ang bagay na yun.
29:11.9
Hindi ko alam kung anong klaseng tao o nila lang sila.
29:15.3
Ang tanging alam ko nga lang ng mga panahon yun ay nagpapasalamat ako na naging ligtas pa rin ako at hindi na matay ng mga panahon yun.
29:25.5
Lubos na gumagalang Jeline
29:28.5
Maraming maraming salamat kay Jeline sa pagbamahagi mo ng iyong kwento.
29:35.5
Totoo na kahit ako ay nangyayari.
29:37.3
May napapaisip kung nangyayari ba talaga ang kwentong ito ano.
29:41.2
Dahil pwedeng gawa lamang din ito ng malikot na imahinasyon.
29:45.4
Dala ng kabataan ng ating sender.
29:47.8
Pero nagpapasalamat ako na ligtas at buhay pa rin nakabalik itong si Jeline sa bahay ampunan.
29:55.6
At hindi ka man naging maswerte sa umampun sa iyo.
29:58.9
Sigurado ako na maswerte ka naman dahil sa pamilya na meron ka sa mga oras na ito.
30:05.8
Hanggang sa muli mga kaon.
30:07.3
Magkalimutan na mag like, mag share at mag subscribe.
30:10.6
Maraming salamat po sa inyong lahat.
30:12.8
Again, huwag kalimutan na makinig sa Kaistorya pagkatapos po dito.
30:18.0
Lipat kayo sa Kaistorya YouTube channel.
30:20.6
At syempre mag subscribe na rin po kayo sa Papa Dudot Family YouTube channel.
30:26.2
Maraming salamat po sa lahat ng mga nakasuporta sa amin gabi-gabi.
30:30.6
At sa lahat ng mga nakatikim na ng Papa Dudot Litsyon Manok.
30:34.6
Ibang lasa, ibang sarap.
30:36.3
Salamat po sa inyong lahat.
30:37.3
Salamat po sa lahat.
31:07.3
Salamat po sa inyong lahat.
31:37.3
Salamat po sa inyong kasama.
31:43.1
Dito sa Papa Dudot Stories, ikaw ay hindi nag-iisa.
31:55.1
Dito sa Papa Dudot Stories, may nagmamahal sa'yo.
32:07.3
Papadudot Stories
32:10.8
Papadudot Stories
32:18.5
Papadudot Stories
32:25.0
Papadudot Stories
32:25.1
Hello mga ka-online! Ako po ang inyong si Papadudot.
32:33.2
Huwag kalimutan na mag-like, mag-share at mag-subscribe.
32:36.3
Pindutin ang notification bell para mas maraming video ang mapanoodin nyo.
32:41.7
Maraming maraming salamat po sa inyong walang sawang pagtitiwala.
