#boyperstaym #camping #vanlife #nuevavizcaya Like the music in my vlogs? 30 day free trial here! Epidemic Sound: https://www.epidemicsound.com/referral/02hz2x My second Youtube channel: Watod PH https://www.youtube.com/channel/UCsKr1YHfntyy_VEvZWnzG2A Follow me on: ✧ Instagram: https://www.instagram.com/boyperstaym/ ✧ Facebook Fanpage: https://www.facebook.com/boyperstaymvlogs/ Let's do Business: businesswithboyp@gmail.com

Video Transcript / Subtitles:( AI generated. About AI subtitles » )

* AI ("Artificial Intelligence") subtitles on Tagalog.com are generated using "Whisper" by OpenAI (the same company that created ChatGPT and DallE2). Results and accuracy may vary.
* The subtitles do include errors occasionally and should only be used as a tool to help with your listening practice.
* You can request this website to create a transcript for a video if one doesn't already exist by clicking the "Request AI Subtitles" button below a video. Transcribing usually takes 30-40% of the length of a video to complete if there are no other videos in the queue. For example, a 21 minute video will take 7-8 minutes to transcribe.
* Running a super fast cloud GPU server to do these transcriptions does cost money. If you have the desire and financial ability, consider becoming a patron to support these video transcriptions, and the other tools and apps built by Tagalog.com

Tatlo na yung tao natin, full force na para matapos na yung alitap-tap.

Hindi naman tapos na tapos, basta gusto ko bago ako mulis eh, makita ko siyang mayroong floor na.

I'm sorry boy, first time. You've just been evicted from the Big Brother house.

Let's go.

Kuya Sanchi, welcome ba?

Para tayo, siguro kapag literal na kapag nagluto ka, naglagay ko ng kawali sa initan, eh makakapagluto ko ng itlo, literal.

Welcome back to another episode. Ngayon ay andito lang kami ngayon sa likuran.

Na alitap-tap base camp. Mahal, pakita mo kung gano'ng kaganda ang ating paligid.

Labas mo, ayan o.

Halos magkakalahating taon na kami dito sa Nueva Vizcaya.

Hanap kami ng hanap ng mga kailugan para hiliguan.

Hindi namin naisip na mayroon palang magandang ilog dito sa likuran.

Ipapasyal ko kayo kasi kahapon, napunta kami dito ng aksidente lang namin pinasok tong trip-trip lang.

Tapos, biglaan lang din kami naligo kasama si Prisya.

At nag-enjoy kami kasi nga, sobrang...

...linis na si Prisya.

Parang lahat ng mga farmers dito, parang wala na siguro silang ibang panalangin kundi dalaway na kami ng ulan dito sa Nueva Vizcaya.

Kasi grabe talaga yung hataw ng inik ngayon dito.

Kung extreme cold ang meron dito, ay extreme hot din naman pagdating ng tag-araw pala talaga.

Pero kung kumparahin natin sa ating dyan sa Bulacan or Metro Manila, ay mas pipiliin na namin andito kami.

Kapag kahapon, minotor natin ito eh.

Oo.

Oo.

Doon ulit tayo sa pwesto natin.

Oo.

Kapag nakuha natin ang ating camper van sa Malolos, Bulacan, eh bago ako magpamindanao, eh magka-camping muna ulit dito tayo overnight.

Hot na.

Two days tayo dito eh.

Yung mga puno doon no, magdao, na pwedeng pagsilungan para magpahinga natin ang dala natin yung mga sasakyan doon.

Yan yung bunda.

Yan yung bunda.

Bundok na yan.

Yan yung bundok na nakikita doon sa, ano, sa biranda ng base camp.

Dyan yan.

May mga, ano pa eh, may mga harang-harang pa na mga punong kahoy doon eh.

Pero lilinisan namin yan para talaga ang visible na makitangkita natin yung kabundukan na yan.

Ano mga isda yan kuya, yung mga nahuulin nyo dyan?

Tilapia.

Tilapia.

Pero maliliit pa, ano, anong luto ang pwede dyan?

Paksiw.

Paksiw.

Yey.

Ay, hindi, hindi tilapia ito ah.

Botchog yan.

Botchog.

Kaya pala botchog eh.

Mukha talaga siyang botchog.

Eh, pero kinakain yan, botchog?

Oo.

Yan ang tamatis.

Ah.

Pangat.

Pangat lang.

Lumalak ito ng, ano no, sobra kuya no?

Oo.

Uy, kawawa naman, hindi nakakahinga.

Eh, gano'n talaga.

Nilika siya ng taas na para kainan tao eh.

Kiss mo ko.

Oo.

Ayoko.

Okay, welcome dito sa Patol River.

Dito yung matatagpuan sa barangay namin.

Barangay Bagahabag, Solano, Nueva Vizcaya.

Ang Patol River eh, isa to sa mga, sabihin na natin na, isa sa mga sikat na mga pinupuntahan dati ng mga lokal, ng mga turista, itong Kailugan na to.

Pero lumipas ang mga panahon, eh unti-unti na nagiba ang itsura ng Kailugan.

Dahil nga, ah, nagkakaroon na ng mga quarry dito.

Malalaking mga trakta ang pumapasok dito para maghahot na ito.

Para maghahot ng mga buhangin at mga bado-bato.

Malamang isa to sa mga lugar na hinahakutan ng mga buhangin at mga bato para ipagawa ng malaki mga building dito sa Nueva Vizcaya.

Lumipas ang panahon, nagiba na yung lugar at napapabalita na maraming nga daw mga aksidente na mga nalulunod sa lugar na to.

Dahil nga sa paglalim ng mga parte ng mga ilog dito, dahil nga nabubungkal ng mga backhoe.

Overall, maganda pa rin yung lugar.

Kailangan lang natin magingat.

Lalo lalo na kasama natin yung pamilya natin.

Bantayan nyo yung mga anak nyo.

Kasi yung mga ibang aksidente na nangyari dito, eh hindi naman natin pwedeng isisi yun sa kalikasan.

Kumbaga obligasyon natin yung mga magulang na bantayan natin yung mga anak natin.

Lalo na sa mga malalalim na kailugan.

Pagkakataon nyo yung mga aksidente na nangyari dito, eh hindi naman natin pwedeng isisi yun sa kalikasan.

Ngayong araw, press day ng ating floor man, si Kuya Sanchi.

Kaya may chance na tayo na maghakot unti-unti ng mga gamit doon habang ginagawa nyo na yung mga natitirang mga kailangan itagdag.

Alam ko naman na lahat tayo dyan sa comment section ay may pusong pagiging engineer at floor man.

Pero lahat nga sabi ko nga, lahat na mga ikakabit dyan is unti-unti ikakabit dyan.

Hindi pa tapos lang ang ating kubo.

At lahat na mga sinasabi ninyo ay ilalagay yan sa mga susunod na mga araw.

So ngayong araw, since na day off ni Kuya Sanchi, eh meron na tayong chance sabi niya.

Unti-untiin nyo nang hakotin yung mga gamit ninyo para at least na feel nyo ng tirahan

o tulugan man lang o tambayan yung kubo

para at least maramdaman na daw namin yung pakiramdam na nandun na nakatira sa kubo.

Yung editing, ililipat ko doon. Hindi ko alam kung maaabot yung internet namin dito

kasi yung internet namin nagagaling kay la tita.

Kapag walang internet doon ay magtiis tayo.

So naman yan is lalagay naman yan ang sariling kontador at lalagay din ang sarili naming internet dyan.

Lahat yan ay pinaprocess na.

So today, hindi pa rin tayo makaalis kasi nga wala ang ating camper van.

Pero ilang araw na lang ang inaantay natin at si Watod ay muli nang babalik sa atin

at makikita nyo na ang kanyang bagong looks.

Saka ako na sa inyo ipapasilip kapag pinick up na natin siya doon sa gumagawa.

Meron nga pala ako nakalimutan.

Bago ang lahat ng paghahakot doon.

Dapat mauna doon ang pampaswerte ng kubo para maganda yung daloy ng financial sa atin.

Talagang grabe yung pinagdaanan ito.

Ipapakita ko na sa inyo ang magdadala ng suwerte.

Ito yun.

Ang lalaking ito ay isa sa mga motovloggers ng susuki na naglibot ng buong Pilipinas.

Ang lalaking ito ay maraming pinagdaanan sa loob ng 17 araw na nakamotor.

Araw, gabi, ulan, tag-init, bagyo, dilugyo ay kanyang hinarap at napagtagumpal.

Sa kabila ng kanyang pinagdaanan, nanatili ang kanyang kagwapuhan.

Hindi nagbago, hindi na-stress.

Kaya umuwi ito dito na dala ang suwerte na inipon-ipon mula sa kasulok-sulukan ng Pilipinas.

Maraming kabundukan ng tirawid.

Maraming diwata ang nakasalubong nito sa daan na nagbigay ng suwerte sa kanya pabalik ng Maynila.

Ngayon, sinama natin siya dito sa Nueva Vizcaya para ikabit sa wall.

Ang bagong Alitaptap Base Camp.

At ang lalaki na ito ay hindi pinagmamaramot ang kanyang kagwapuhan at ang kanyang dalang suwerte sa buhay ng sangkatauhan.

Ngayon, ilalagay natin ito sa loob ng Alitaptap Store.

At bawat first-timers na papasok doon ay para swertehin din kayo ay kailangan niyang humaplos sa pisingi ng lalaki.

Ang lalaki na ito ay magandang halika.

Bago nyo halikan, aamuin niyo muna.

Tapos, pikit ang mata at pusa ng dadaloy sa inyo ang suwerte.

Yan ang level 3.

Ang level 3 ay hahaplos sa pisingi.

Ang level 2 ay hahaplos sa dibdib ng lalaking ito.

At yun ay merong halaga.

Sa harapan ng litratong ito na magandang lalaking yan ay merong isang banga.

Kaya ang ilalagay, haplos sa pisingi, libre.

Hawak sa dibdib, 50 pesos.

Ulitin ko.

Pisingi, libre.

Dibdib, 50.

100.

Sa motor.

Magbirang bluehead ito.

Pero ito na yung power station na hindi lang natin sa camping gagamitin.

Magagamit din natin dito.

Every time na...

Nag-brown out dito.

Sa Nueva Vizcaya.

Aray ko.

Aray ko.

Mabigat pa ito kaysa sa remp eh.

Hop, dahan-dahan lang.

Diyos ko.

Yan, bawat, bawat, by step, by step.

Yun, by step, by step.

Ay!

Kaya na, kaya na, kaya na.

Kaya na.

Hindi lang.

Hindi lang.

Walang pagmamadali eh.

Parang ganito yung simbolo ng pag-abot ng pangarap natin lahat.

Parang ito yung pangarap natin eh.

Napakabigat, napakalaki.

Andun yung tuktok.

Mahirap buhatin.

Kung mamadaliin natin ito, mahirap, maubos ang tayong lakas.

Pero kapag hindi-hindi lang natin, ay wala pa rin.

Mabigat pa rin ito.

Kaya yan, uti-uti lang.

Sabi nga ni Kulas, one step at a time.

Malapit na, malapit na.

Kapag nailagay mo na yan d'yan eh, okay na.

Pag narating natin yan ng tuktok, yun na ang success natin.

Kunti na lang!

Kunti na lang!

Ah, ayun na!

Yay!

Woo!

Napakaganda ng overlooking talaga ng bundok na yan.

Looking forward na every morning ay ako ay magkakape dito sa ating 150 widescreen TV.

Isa lang ang channel.

Nature lang.

Nag-aayos-ayos na ulit kami dito.

Nagdala ako dito ng lamesa pansamantala.

Pero kasi, ang bala ko talaga dito sa mga lamesa, lalo na sa gagamitin ko sa editing, ay magpapakustom na lang ako kay Kuya Sanchi.

Day off ni Kuya Sanchi ngayon.

Deserved naman niya magpahinga.

Kasi talagang, isipin nyo ba naman, mag-isa lang siyang gumawa nito at hindi pa siya natatapos.

Kasi, feeling ko kahit nakatayo na ito, marami pa rin siyang gagawin.

Tapos dito, sa biranda.

O yung sa terrace ay nilagyan ko na ng hammock para pagpahinga sa hapon.

Pag lumubog na yung araw at sa umaga, napakasarap humiga dito.

By the way, kagabi, yung unang gabi namin natulog dito sa bubo natin.

Iwang iba yung feeling ng dating Alitrap Tap.

Kasi nasa baba yun.

Uunahin lang namin yung ilalim talaga.

Yung talaga yung pinaka-major na gagawin.

Dito, para sa protection ng kubo natin.

Since, sa tabi siya ng palaisdaan.

At yung kabila, kanal na kapag umuulan ito ay dinataanan ng tubig.

Eh mahirap kasi tambak lang itong lupa na ito dito.

Kaya, kailangan talagang simento ka ng matindi para ma-protectionan yung kubo natin.

Para yung structure niya ay hindi siya in time lumubog o tumagilid.

Kaya, mapapagastos talaga tayo ng matindi.

Pagdating sa mga hollow blocks na mga kapal.

Sa buhos ng mga ano dyan.

Lupa, buhangin, bato.

Sama-sama yun dyan.

And then, sisimento yun ng makapal para matibay.

Pinag-iisipan pa rin namin kung pipinturahan ba namin ng may kulay itong kubo.

Or, kukota namin ito.

Kasi, nababasaw dyan sa comment section na inaalala rin nyo kung pa-pano kung umulan.

Naisip na rin namin yan.

Huwag kayong mag-alala.

Gagawa namin yan ng mag-alala.

Gagawa namin yan ng paraan at hindi pa nga tapos itong kubo natin.

Ikli yung bubong na yan dito.

Pero, meron para yung visor na yan.

Lalagyan pa ng visor yan.

Hanggang dito.

At, ito rin.

At, kada bawat gilid nito.

Para pag umulan ay malayo ang tapon ng tubig na hindi siya masyadong aabot dito sa wall.

Pero, for sure tatama yan sa wall.

Pero, lalagyan namin ng coating yan.

Huwag kayong mag-alala.

Pinag-iisipan lang namin kung pipinturahan ba namin.

Or, ikikip namin na ganyan yung kulay ng kako.

Kasi, gusto ko talaga ng kulay ng kahoy.

O, lalagyan namin ng protection na coating dyan.

Kapag inulan ay dadaloy lang ang tubig.

At, hindi siya mababasa.

At, ayun nga.

Ang kubo na ito.

Ang tawag dito is modern kubo.

Kasi nga, hindi siya gawa lahat sa kahoy.

At, ako ay nage-enjoy na nababasa yung mga comment section.

Actually, nagkakaroon kami ng idea kung ano yung magandang

gawin pa dito sa Alitatop Base Camp.

Mag-comment lang kayo na mag-comment dyan.

Kasi, nagbabasa kami kasama si Kuya Sanji.

Para, pagsamasamahin namin yung mga ideas ninyo.

At, yun yung i-apply natin dito sa Alitatop Base Camp.

Hindi man tayo nagkakasama personal.

Kahit na through internet lang ating relasyon dito.

Ay, nakikinig kami.

At, maraming salamat sa mga ideas na binibigay nyo at iniiwan nyo dyan sa comment section.

Malaki ang naitutulong sa amin.

Kung paano natin pagagandahin.

Nang simple, itong ating Alitatop Base Camp.

Pagkakasama sa mga ideas na binibigay nyo at iniiwan nyo dyan sa comment section.

Good morning mula dito sa Alitatop Base Camp.

Pangalawang araw natin at pangalawang gabi natin na natulog dito.

Sarap!

Lamig!

Tuloy ang kwento ng ating buhay.

Good morning, Tita!

Inaantok mo si Tita.

Ayun na, sinisimula na ang magbukay para rin sa magiging wall ng pagtambak at pagsimento dito.

Good morning Kuya Santi!

Good morning!

Good morning bro!

Mamaya, babalikan natin sila.

Kanina ay maaga kaming pumunta ng palengke para mamili ng mga lulutuin.

Tanghalian namin sila.

Tanghalian namin lahat.

Siyempre kasama.

Tatlo na yung tao natin.

Full force na para matapos na yung Alitatop.

Hindi naman tapos na tapos.

Basta gusto ko bago ako umalis makita ko siyang mayroong floor na.

Parang kakunti tong kanya na.

Magsaig na lang ako ng isa pa.

Marami kami.

Kapartner ng ating munggo ay galunggong.

Prito?

Prito, siyempre.

Ang menu natin ngayong araw na ito ay,

itong munggo na may talbos ng dahon ng ampalaya tsaka galunggong.

Yan ang tanghalian natin.

Kaya habang ginagawa nila doon,

yung flooring natin sa ilalim at si Kuya Sanchi ay ginagawa na yung custom table ko sa taas.

Kung saan ako mag-i-edit,

eh ako ang in-charge para magluto ng aming tanghalian.

Hindi ko alam kung papanong way ang pagluluto nyo ng munggo.

Pero ang ginagawa ko ay inuuna ko munang pakuloan yung munggo hanggang sa lumambot.

At magigisa ulit ako ng panibago.

Magigisa ako ng sibuyas, bawang, kamatis.

At saka ako siya nilalagay doon sa sinangkutsa ko.

Yan yung itsura ng munggo kapag pinakuloan nyo muna.

Nakasisip doon siya ng tubig.

Ngayon, ito nilalagay nyo dito.

Saka kayo maglalagay.

Ng tubig dito.

Yan.

Tapos mamaya, ilalagay natin ng chicharon kapag isi-serve na.

Kasi hindi natin pwede itong ilagay doon kasi lalambot.

Mas masarap kapag maluto.

Ito muna sa ginagawa tayo.

Mayroon tayo.

I'm sorry, boy. First time.

You've just been evicted from the Big Brother house.

Table.

Table.

Gupitan na lang natin ang tinelas.

Oo.

Ano yan? Yan na yung salang ilaw?

Liliwanag ang gabi natin na dito.

Yan ang editing table.

Long editing table.

Ito lang. May shopee tayo.

Ayan. Ay, malaki.

Ilang watts siya?

Ah, 1,000.

Malakas yan?

Malakas.

May liwanag.

The best work table ever.

听 natin yung dubnes

siなので

Isang katutak na blow hati.

Yan.

Eto.

Dito ako na siya ilalagay.

Yan ang purpose niyan.

Bakit ako nagpalagay ng ganyang kay kuya Sanchi.

Para yung malaki nating blow hati ay gagawin ko ng

in house power storage.

Para if ever mo na mag-brown out dito sa Nueva Vizcaya

ay wala na tayong problema.

problema. Kuya

Sanchi lang malakas.

Okay.

That's it for today's

vlog mga first timers. Maraming

maraming salamat sa pagsama ngayong araw na to.

Sana nag-enjoy kayo kahit na

hindi po tayo nakakaalis at puro

tayo ganap ganap dito sa pinapatayo

natin at malapit na matapos na

Alitaktap Base Camp.

Comment lang kayo ng comment dyan sa comment section

kung ano yung pwede nyo mga i-advise

o pwede nyo

idea, yung mga ideas ninyo

na pumapasok dyan sa mga isipan ninyo

na pwede namin i-apply dito

sa Alitaktap Base Camp natin.

Maraming maraming salamat.

Magkita ulit tayo sa next vlog. Hanggang dito na lang

at magpapahinga muna kami.

At magkita tayo sa next

nating episode.

I'll be school.

I'll be school.