01:05.2
Karamihan sa atin ay may parte ng buhay na ayaw na sana nating balikan at alalahanin pa.
01:12.1
Lalo na kung masyado itong mabigat, mapanakit at nakakaiyak.
01:16.9
At ang bahaging ito ng buhay ko,
01:19.6
ang isa sa mga pinaka ayoko na sanang balikan.
01:24.0
Pero gagawin ko dahil gusto kong magbahagi ng sarili kong kwento.
01:30.6
Mahirap man itong paniwalaan lahat ng ito ay totoong nangyari.
01:34.9
Na kahit ako ay hindi ko alam na pwedeng magkatotoo dahil parang ligha lamang ito ng aking imahinasyon.
01:43.4
Ang buong akala ko ay yung mga ganitong klase ng kwento ay imposibleng mangyari sa totoong buhay.
01:51.1
Papagdudud ako nga pala si Justoni51.
01:54.0
Years old na ako sa ngayon at nakatira sa isang malayong probinsya.
01:59.2
Hindi ko na po babanggitin para mabigyan ng proteksyon ang aking pagkatao.
02:05.9
Nag-iisa lamang akong anak ng mga magulang ko at masasabi ko na mula kami sa mahirap na pamilya.
02:14.1
Walang trabaho ang nanay ko na sakitin.
02:17.5
At sa tubuhan naman nagtatrabaho ang tatay ko.
02:21.3
Maaga akong huminto sa pag-aaral noon.
02:24.0
Before pa lamang ay pinahinto na ako ni na tatay na pumasok sa eskwelahan.
02:30.3
Sapat na raw kasi yun para sa kalaman ko.
02:33.6
Sapat na ang apat na taon na ipinasok ko sa eskwelahan para hindi ako matawag na mangmang o walang alam ng ibang mga tao.
02:43.5
Sa totoong buhay daw kasi ang pinakamahalaga ay yung marunong kang magbasa at magsulat.
02:49.1
Pagkatapos noon ay sapat na yun para mabuhay ka sa masalimuot na mundong.
02:54.0
Sapat na yun para hindi ka maging kaawa-awa sa ibang tao.
02:59.4
Pero sa kinalaghan kong buhay alam ko na kulang pa yun.
03:04.4
Kailanman ay hindi sasapat sa buhay ng isang tao kapag wala siyang maraming pera.
03:10.9
Dahil yun ang madalas na nagpapaikot sa atin.
03:15.0
Yun ang pinakakailangan natin para mabuhay.
03:19.0
Hindi ako naniniwala na sapat na yung kasama mo ang pamilya mo.
03:22.8
Para maging masaya ka.
03:25.5
Dahil aminin man natin o hindi ay pera ang palaging nagpapaikot sa buhay natin.
03:31.4
Siguro ay masyadong malalim ang sinabi kong ito papadudut.
03:35.6
Pero ganon talaga kapag lumaki sa isang mahirap na buhay.
03:40.7
Ang tingin namin sa pera ay tunay na kasiyahan.
03:46.8
Hindi pa rin ba kayo magbabayad ng utang ninyo?
03:49.5
Abay napakatagal na ng palugit na ibinigay ko sa inyo.
03:52.8
Bulyaw ni Tito Osting sa nanay ko.
03:56.5
Nang pumunta ito sa bahay namin para maningil ng utang.
04:00.8
Pasensya ka na kuya.
04:02.8
Gipit pa rin kasi kami hanggang sa ngayon.
04:05.6
Nagkasakit kasi ako at kinailangan kong bumili ng mga gamot.
04:11.7
Hindi siya nagdadahilan lang.
04:13.8
Totoo ang sinasabi niya na may sakit siya at alam ko na TB ang tawag sa sakit niya.
04:20.4
Hanggang kailan mo ba ay dadahilan sa akin yan?
04:22.8
Abay apat na buwan na akong nagpabalik-balik dito ha.
04:26.4
Para maningil pero ni isang daang piso.
04:29.3
Wala akong makuha mula sa iyo.
04:34.1
Pinsang buo niya si nanay pero kung makipag-usap siya ay para bang hindi sila kamag-anak o magka-pamilya.
04:43.5
Kahit na isang linggo na lang magbabayad na ako.
04:46.6
Kahit yung isang linggo na lang ang ibinibigay ko sa iyo para mabayaran ako ng buo.
04:52.8
Kung hindi, kukunin ko ang alagang baboy ninyo bilang kabayaran sa utang mo na lumolobo na ng tubo dahil sa sobrang tagal.
05:01.8
Putol ni Tito sa sinasabi ni nanay.
05:05.4
Usting, huwag mo naman sanang kunin ang alagang baboy namin dahil malaki na rin ang naggastos namin doon.
05:12.1
Pakiusap pa ni nanay.
05:14.6
Hindi ko kukunin yun basta magbayad kayo ng utang ninyo.
05:19.1
Sigaw pa ni Tito.
05:21.7
Kung hindi ka nagkakasama, hindi ko kukunin yun.
05:22.7
Kung hindi ka nagkakasama, hindi ko kukunin yun basta magbayad kayo ng utang ninyo.
05:22.8
Kung hindi ka nagkakasama ka agad at nagkanak, hindi magihirap ng ganyan ang buhay mo.
05:27.9
Palibasa yung wala ka ng ibang ginawa noon kung hindi ang makipaglandian sa kung sino-sinong lalaki.
05:33.8
Ayan ang napala mo dahil sa ginawa mo sa buhay mo.
05:37.3
Sigaw pa ni Tito.
05:39.9
Nasa likuran ako ni nanay, 14 pa lamang ang edad.
05:43.9
Bala ko na sanang sugurin ang mayabang kong Tito pero kaagad akong naawat ng nanay ko.
05:50.8
Umiiling siya noon para sawayin ako.
05:52.7
Yin ako sa plano kong gawin.
05:56.0
Natahimik at naluhan na lamang si nanay hanggang sa umalis na siya Tito.
06:02.0
Ilang pang pangalipusta ang ginawa nito bago tuluyang umalis.
06:08.1
Awangawa ko noon kay nanay na hindi man lang naipagtanggol ang kanyang sarili.
06:13.7
Inayaan niyang hamakin siya ng tao na kanyang kadugo.
06:18.4
Naalala ko na ang perang sinisingil nito ay ang ginamit ng akusyeng.
06:22.7
Ako ay madengge at ilang araw na na-confine sa ospital.
06:27.7
At para tuluyan na akong gumaling ay kung kani-kanino nang utang ang mga magulang ko kasama na roon sa Tito ko na masama ang ugali.
06:37.7
Napakasama talaga ng ugali ni Tito.
06:40.4
Dapat siya yung nagkakasakit at hindi ang ibang tao.
06:45.4
Sobrang sama ng loob ko dahil sa naging pag-uusap nila ni nanay.
06:50.2
Huwag ka magsalita ng ganyan.
06:52.7
Saway ni nanay sa akin.
06:55.5
Napalingon ako sa kanya at nakita ko na nagliligpit siya sa may lababo.
07:01.1
Nagulat ako kasi narinig niya ang bulong ko kahit na napakahina na ng boses ko.
07:08.5
Tito mo pa rin siya at kamag-anak natin siya kaya hindi ka dapat nagsasalita o nag-iisip ng kahit na anong masama sa kanya.
07:16.8
Ang sabi pa ni nanay.
07:19.4
Sinabi ko lang naman po yung totoo.
07:21.1
Hindi ko alam kung bakit pinagtatanggol pa siya ni nanay kahit masyado na siyang nag-aagrabyado.
07:45.5
Masyado talagang mabait ang nanay ko.
07:47.5
Kung tutuusin ay parang hindi niya kadugo si Tito.
07:51.1
Sobrang sama ng ugali nito.
07:54.0
Papadudot makalipas ang isang linggo ay hindi pa rin kami nakabayad ng utang kay Tito at tuluyan na nga niyang kinuha ang alaga naming baboy.
08:04.6
Sobrang sama ng loob ko at galit talaga ko.
08:08.4
Pero wala akong magagawa kasi kahit ng mga magulang ko ay wala na rin nagawa.
08:13.5
Hinayaan na lamang nila na tuluyang mawala sa amin ang baboy na matagal naming inaalagaan.
08:19.4
At pinagkakagasto sa...
08:21.1
Ang sabi nila kapag masamang damuraw ay matagal mamatay.
08:29.3
Pero bakit naman ganun?
08:30.7
Bakit kailangan na maunang mawala ang mabubuting tao?
08:35.7
Kasi ilang buwan ang lumipas ay lumala ang sakit ni nanay at nagpabalik-balik siya sa ospital.
08:42.5
Dahilan yun para mas mabaon kami sa utang sa iba't ibang kamag-anak namin.
08:47.9
Gusto na nga sumuko ni nanay pero ang sabi ko ay...
08:52.6
Gagaling siya kahit na anong mangyari.
08:55.7
Nanalig ako noon papadudut.
08:58.3
Paulit-ulit akong nagdarasal sa Diyos.
09:02.0
Alam ko na gagaling ang nanay ko at mabuti siyang tao at hindi siya dapat kunin ka agad sa akin.
09:09.0
Dasal na paulit-ulit kong ginagawa pero sa huli.
09:13.4
Hindi rin naman ako pinakinggan dahil tuluyan na siyang kinuha sa amin noon papadudut.
09:21.1
Yun ang gabi ng burol ay kaunti lamang ang naging bisita sa bahay.
09:25.5
Wala rin namang kaming masyadong inaasahan na bisita.
09:29.0
Ilang kamag-anak lang ang dumating para maningil ng utang sa amin.
09:35.7
Grabe talaga sa mundong ito.
09:38.0
Lahat na yata talaga ay pinaiikot ng pera.
09:41.9
Namataya na nga kami pero hindi man lang hinintay na mailibing sinanay
09:45.9
bago kami singilin ang mga pinagkakautangan namin.
09:51.1
Papa dudot dumating din noon si Tito Osting sa bahay at nagabot ng isang daang pisong abuloy kay tatay.
09:58.4
Nagpigil ako noon na sugurin siya dahil parang nakapang insulto pa ang ginawa niyang yon.
10:05.4
Para sakin kasi isa siya sa mga dahilan kung bakit namatay sinanay.
10:11.1
Sila ang mga kamag-anak ko na wala namang ambag na mabuti sa buhay namin.
10:16.5
Oo, pinautang nila kami noon. Utang na paulit-ulit naman nila ang sinusumba.
10:21.1
Kaya kahit na lumapit sa akin si Tito Osting para sabihin na nakikiramay siya sa pagkamatay ni Nanay
10:29.5
ay hindi ko siya pinansin kasi hindi ko kayang makipagplastikan sa kanya.
10:36.0
Huling gabi ng burol ni Nanay mas marami ang nakiramay kumpara noong nagdaang mga gabi.
10:43.8
At hindi nakaligtas sa pansin ko ang paglapit ng pinsang kong si Lauro sa kabaong ni Nanay.
10:51.1
Hinaplos niya ang salami noon kasunod ang paglapit ng mukha niya doon at pagbuka ng kanyang bibig.
10:58.6
May binig ka siyang mga salita pero hindi ko alam kung ano yon.
11:02.7
At maya-maya lang ay umalis na rin siya ng bahay namin.
11:07.0
Hindi ko alam kung bakit nahihiwagaan ako sa ginawa niya siguro kasi hindi naman kami masyadong close.
11:13.5
At hindi rin sila close ni Nanay.
11:15.7
Kaya nakapagtataka na gawin niya yon.
11:18.3
Walang bakas ng lungkot sa kanyang mukha.
11:20.5
At hindi rin siya umiiyak.
11:23.3
Ang pinaka-curious ako sa lahat ay ano mga salitang binitawan niya at binulong niya sa kabaong ng Nanay ko.
11:31.9
Papadudot ng mailibing si Nanay ay hindi nang imadali para sa amin ni Tatay ang makausad kaagad.
11:38.7
Lalo na at sanay kami na kumpleto sa aming tahanan.
11:42.7
Si Nanay ang tagagising namin sa umaga at siya rin ang naghahanda ng aming almusal.
11:48.3
Siya lahat ang kumikilos.
11:50.5
Para doon at para asigasuhin kami ni Tatay.
11:55.8
Pareho pa naman kami ni Tatay na hindi marunong magluto o kumilos sa mga gawaing bahay.
12:02.1
Hindi namin yon iniasa kay Nanay pero lahat ay ginagawa ni Nanay ng mag-isa.
12:08.0
Gusto niya na siya ang naglilinis ng bahay, nagluluto o kahit pa nagliligpit ng pinagkainan.
12:15.2
Ang sabi niya ay ginagawa niya lang daw ang responsibilidad niya sa pamilya.
12:20.6
Kaya hindi namin kailangan natulungan siya.
12:24.4
Nasanay kami na siya lang ang mag-isa.
12:28.0
Ang gumagawa pero lahat naman yon ay napag-aaralan at natututunan.
12:33.3
Dahil sa kalaunan ay natutunan din namin gawin ang mga bagay na yon.
12:38.8
Dahil wala namang kaming ibang pagpipilian kung hindi ang gawin yon.
12:43.1
Isa pa ay sa aming dalawa ni Tatay siya ang mas apektado sa pagkawala ni Nanay.
12:51.4
Masayahing kasi si Tatay at pala kwento pero mula nang mawala si Nanay ay naging tahimik na siya.
12:57.4
Palaging na sa trabaho o madalas na umiinom ng alak.
13:02.1
Uuwi siya galing sa inumaan sa kapitbahay at hilo na sa paglalakad.
13:08.1
Alalayan ko yan hanggang sa makapasok siya sa kwarto niya.
13:12.8
Alam mo just Tony, wala kong ibang naging nobya kung hindi ang nanay mo.
13:18.0
Siya lang ang naging isang babae na nagpapasok.
13:20.5
Nagpatibok ng puso ko.
13:23.1
Sa kanya ko lang nakita ang sarili ko bilang isang kabiyak at haligin ng tahanan.
13:28.5
Medyo naiiyak na wika ni Tatay Papadudut habang naglalakad kami papunta sa kwarto niya.
13:36.0
Nakaalalay ako sa kanyang paglalakad patungo sa kwarto niya at hindi naman ako sumagot pero nagpatuloy siya sa pagkukwento.
13:44.7
Mula nang magpakasal kami, wala siyang ibang ginawa kung hindi ang maging mabuting asawa sa akin.
13:51.0
Napakabuting tao ng nanay mo kaya bakit kailangan na kunin ka agad siya ng Diyos mula sa atin?
13:59.3
Naiiyak na sabi pa ni Tatay.
14:02.0
Hindi pa rin ako sumagot.
14:04.1
At muli siya nagpatuloy sa kanyang pagkukwento hanggang sa tuluyan na rin siyang mapahiga sa matigas na katre sa loob ng kwarto nila ni nanay.
14:15.1
Sa totoo lang, Papadudut ay nagsisimula na rin akong panghinaan ng loob.
14:19.2
Dahil sa nakikita ko kay Tatay.
14:22.5
Yung dating idol ko ay madalas na umiiyak dahil sa taong kahit kaila na hindi na babalik pa sa amin.
14:30.1
Pero syempre alam ko na ako na lang ang pwede niyang kuhanan ng lakas.
14:35.0
Kaya kailangan ko na magpakatatag.
14:38.9
Kain ka muna pinsan.
14:40.7
Uwi ka ng pinsan kong si Lauro.
14:43.0
Inabutan niya ako noon ng isang plato ng inihaw na manok.
14:47.9
Tugon ko at naglabas pa siya ng soft drinks, salad at tinapay.
14:53.3
Kagaya ng sabi ko kanina ay hindi naman talaga kami masyadong close ng pinsan kong iyon.
14:58.4
Pero mula nang mamatay si nanay ay madalas na kaming mag-usap.
15:02.2
Siya ang madalas na konekwentuhan ko ng mga problema ko sa buhay lalo na pagating sa tatay ko.
15:10.2
Siya ang sumasalo ng bigat ng nararamdaman ko.
15:13.3
Mabait si Lauro at magaan kausap kaya naman hindi nagtagal.
15:16.7
Naging malapit na rin kami ng pinsan ko na iyon.
15:20.6
At madalas na akong tumatambay sa bahay nila para makikain at makipagkwentuhan.
15:28.0
Anong meron at parang ang dami ninyong pagkain ngayon dito sa bahay ninyo?
15:34.7
Wala naman mula kasi ng swertehan si tatay sa pagbento ng mga gulay sa kabilang bayan.
15:40.1
Madalas nang nagluluto si nanay ng mga pasobrang pagkain dito sa bahay.
15:46.7
Napansin ko rin na may mga bago kayong gamit dito sa bahay ninyo.
15:50.7
Akatuwa naman kasi parang tuloy-tuloy ang pagkasenso ng buhay ninyo.
15:58.6
At lahat ng iyon ay pinagpapasalamat ko sa nanay mo, Jestoni.
16:04.4
Labis ang naging pagtatak ako sa sinabi ng pinsan ko, Papa Dudut.
16:09.0
Wala na si nanay kaya bakit sa kanya nagpapasalamat ang pinsan ko?
16:13.4
Nakita ko ang pagkagulat niya nang sabihin niya iyon na para bang hindi ko magpapasalamat.
16:16.7
Hindi niya sinasadyang ipaalam sa akin.
16:19.8
Sinubukan niya pang baguhin ang topic namin pero hindi ko napigilan ang sarili ko na mag-usisa sa kanya.
16:27.5
Ayaw niya na sanang ipaalam sa akin ang tungkol doon pero hindi ako tumigil sa pangungulit sa kanya hanggang sa ikwento niya
16:35.4
na sa akin ang mga nangyari noong huling gabi ng lamay ni nanay na nakita ko siya.
16:42.6
Papa Dudut may paniniwala.
16:45.6
Nanalaman si Laura.
16:46.7
Si Laura na kapag bumulong daw siya ng isang kahilingan sa isang patay ay magkakatotoo iyon.
16:53.3
At napatunayan niyang totoo iyon nang gawin niya ang paniniwala na iyon.
16:59.2
At bumulong siya sa isang kabaong kung nasaan ang nanay ko.
17:03.7
Sinabi niya sa akin na sana raw ay hindi ako magalit dahil sa ginawa niya.
17:09.2
Pero ang sabi ko ay ayos lamang iyon dahil ang mahalagay na pabuti naman ang buhay niya nang magkatotoo ang hiling niya.
17:16.7
Na sana ay hindi na sila maghirap ng kanyang pamilya.
17:20.6
Mabilis na lumipa sa mga taon at patuloy na nakulong si tatay sa matinding kalungkutan na kanyang pinagdadaanan.
17:28.8
May mga oras na hindi ko alam kung paano pa siya dadamayan.
17:33.1
Basta ang gusto ko lang ay maging maayos na sana siya at bumalik na sa dating sigla niya.
17:39.6
Bagay na parang imposible nang mangyari lalo na nang tuluyan na nga ring malulong siya sa alak.
17:46.7
Isang gabi habang naglalakad ako pa uwi sa bahay namin ay nadaanan ko si Lauro na nakatayo at nakaharap sa isang puno.
17:54.5
Sinabi ko naman sa inyo na wala akong kasalanan.
17:58.0
Hindi ko ginawa iyon at hindi ako.
18:00.2
Malakas na bulong ni Lauro.
18:02.9
Tinawag ko siya pero hindi siya lumingon sa akin kaya kinailangan ko pang lumapit sa kanya.
18:08.7
Lauro sinong kausap mo?
18:11.0
Nagtatakang tanong ko at nang makalapit ako sa kanya ay wala akong kahit na sinong nakita na kasama niya.
18:16.7
Pero patuloy pa rin siya sa pagsasalita.
18:20.4
Hindi nga ako naririnig at parabang may kausap siya na hindi ko nakikita.
18:25.7
Sinabi ko naman sa inyo wala nga akong kasalanan.
18:31.4
Hindi akong gumawa noon kaya tigilan nyo na ako.
18:34.8
Malakas pa na wika niya.
18:36.8
Doon na ako nagsimulang balutin ang kakaibang takot papadudot.
18:41.0
Hindi ko maintindihan pero may kung anong malamig na hangin ang biglang
18:45.4
yumakap sa katawang ko.
18:48.3
Muli akong naglakad palapit sa kanya at bahagyang tinapeg ang kanyang balikat.
18:54.4
Pagtawag ko sa pangalan niya.
18:56.7
Kasunod ang pagigtad niya sa kinakatayuan dahil sa pagkagulat sa ginawa ko.
19:04.4
Papadudot na gulat din ako nang bigla na siyang mapaharap sa akin.
19:09.6
Namumula kasi ang kanyang mga mata, magulo ang buhok at pinagpapawisan ang kanyang muka at leeng.
19:14.5
Kahit na malamig ang hangin ang gabing yon.
19:18.1
Tumingin siya sa likuran ko at kaagad na bumakas ang takot sa kanyang mukha.
19:24.1
Marin siyang umiling na para bang may kinakausap sa likuran ko.
19:28.9
Hindi ko maintindihan ang mga sumunod niyang sinabi hanggang sa kaagad na siyang kumaripas ng takbo.
19:35.5
Dahil sa takot na nararamdaman ko noon sa naging reaksyon niya, dahan-dahan din akong napalingon sa likuran ko.
19:42.2
Inisip ko na baka bigla ko na lamang makita kung anuman ang nilalang na nananakot sa pinsang ko.
19:50.5
Pero nakahinga ko ng maluwag nang wala akong kahit na anong nakita mula sa likuran ko.
19:56.6
Papadudot kumalat ng usap-usapan sa lugar namin ng tungkol sa nangyari sa pinsang kong si Lauro.
20:03.2
Ang sabi nila ay madalas daw na nakikita si Lauro sa gubat na bigla na lamang nagwawala, iiyak si sigaw o nananakit ng ibang tao.
20:11.2
May inaaway daw ito at madalas naman ay may kinakatakutan na kung sino.
20:18.4
Iniisip ng iba na baka may nangkukulam kay Lauro.
20:22.8
Pero ang sabi naman ng iba ay nasisira na raw ng bait ang pinsan ko.
20:27.7
Hindi ko alam kung sino ang nagsasabi ng tama o totoo sa mga napapakinggan ko.
20:33.2
Kaya sinubukan kong kausapin si Lauro pero ang sabi nito ay dalawang araw na raw itong hindi umuuwi sa bahay nila.
20:41.2
At labis na silang nag-aalala.
20:44.5
Hindi baliwang anak namin, Justoni.
20:47.3
Nasa tamang pag-iisip si Lauro, ang wika pa ng nanay niya.
20:52.2
Naniniwala po ko sa inyo pero ano po kayo nangyari sa kanya at bigla na lamang naging kakaibang mga kilos niya?
21:01.1
Hindi ko rin alam pero madalas kong naririnig mula kay Lauro na sinisingil na raw siya dahil sa bulong na ginawa niya noon.
21:09.0
Ang sabi pa ni tita.
21:13.4
Pag-uulit ko sa sinabi niya ngayon.
21:16.0
Sinalubong ni tita ang mga tingin ko at tumango siya.
21:19.4
At may labis na takot at pag-aalala sa kanya muka na hindi ko maintindihan.
21:25.6
Tumango siya bago muling nagsalita.
21:28.7
Oo, hindi ko ganong naintindihan pero noong bago siya magkaganyan ay sinabi niya na dapat daw ay hindi niya ginawa ang bulong na yon.
21:37.1
Dapat ay hindi siya bumulong sa patay.
21:39.8
Justoni, alam mo ba kung ano?
21:41.2
Anong bulong ang tinutukoy ng anak ko?
21:43.9
Tanong pa ni tita.
21:46.2
Dahan-dahan akong umiling kahit na alam ko sa sarili ko na parang may ideya ko sa kung ano ang tinutukoy niya.
21:53.3
Natakot kasi ako noon na sagutin ang tanong niya.
21:56.6
Natakot ako na malaman ang totoo at tama ang hinala ko.
22:01.7
Umalis ako noon na baon ng pag-aalala sa pinsang ko na naging malapit na rin sakin.
22:07.1
Lalo na at dalawang araw na rin kaming walang balita sa kanya noon.
22:11.2
Hanggang isang gabi nagulat na lamang ako ng biglang paglitaaw ni Lauro sa harapan ko.
22:17.7
Madungis ang kanyang itsura, malalim ang eyebags at namumutla ang mga labi niya.
22:26.5
Saan ka ba nagpunta? Ilang araw ka nang hinahanap ng mga magulang mo.
22:31.0
May pag-aalala ang wika ko, Papa Dudot.
22:34.4
Shhh! Huwag kang maingay.
22:37.8
Naririnig nila tayo.
22:39.3
Kaagad nasaway sa akin ni Lauro.
22:41.1
Ha? Eh sinong sila?
22:45.5
Muli siyang tumingin sa likuran ko at nandoon na naman ang matinding takot na bumakas sa kanyang mukha.
22:52.7
Tumingin din ako sa likuran ko pero wala pa rin akong kahit na anong kakaibang nakita.
22:57.6
Pero nang ibalik ko ang mga tingin ko kay Lauro ay napakalapit na na mukha niya sa akin.
23:03.9
At nandidilat ang mga mata niyang namumula at inuugat.
23:08.1
Nayak na rin siya kasabayin ng pagtulo.
23:11.1
Ang pawis at luha niya.
23:13.9
Hindi ko dapat ginawa yun.
23:15.9
Hindi ko dapat binulungan ang bangkay ng nanay mo.
23:19.3
Hindi dapat dahil ngayon ay hindi lang siyang naniningil sa akin.
23:23.7
Marami sila, Justoni.
23:25.6
Marami silang patayang gustong isama ako sa hukay.
23:29.5
Pero hindi, hindi ako papayag.
23:32.0
Hindi ako sasama sa kanila, hindi.
23:34.5
Sigaw niya kasunod ang pagalis bigla sa harapan ko.
23:38.6
Mabilis siyang tumakbo palayo mula sa akin.
23:41.1
Pumasok siya ng gubat at sinubukan ko siyang habulin pero nilamo na siya ng dilim, papadudot.
23:49.6
Papadudot, iyon ang huling beses na nakausap ko si Lauro.
23:53.7
Iyon ang huling beses na nakita ko siyang buhay.
23:57.4
Dahil kinabukasan ng araw na iyon ay kumalat ang balita sa lugar namin na nakita siyang wala ng buhay sa may kabundukan.
24:05.6
Nahulog daw siya sa isang bahagi ng bangin doon at lahat kami ay labis na nalungkot.
24:11.1
Dahil sa pagkawala niya, lalo na ang mga magulang niya.
24:16.1
Sinabi na mga ito sa akin na marami pa raw plano si Lauro para sa kanila.
24:21.4
Marami pa raw itong pangarap na kahit kailan ay hindi na nila maaabot pa dahil wala na ang pinsan ko.
24:29.6
Hindi ko alam, papadudot, kung ano ang mga bulong na narinig ni Lauro.
24:34.7
Hindi ko alam kung ano ang mga nakikita niya o kung kaninong kalawang palaging sumusunod sa kanya.
24:41.1
Pero naniniwala ko na hindi baliw ang pinsan ko at hindi siya baliw at mas lalong hindi katang isip ang mga bagay na sinasabi niya sa akin noon.
24:51.3
Dito na po pala nagtatapos ang sulat ko, papadudot.
24:56.6
Lobos na gumagalang,
24:59.9
Maraming maraming salamat Justoni sa pagsulat mo sa aking YouTube channel.
25:07.1
Salamat sa pagbabahagi ng kwento mong ito.
25:09.1
Hindi ako eksperto pagating sa kahit na anong sakit sa katawan o mas lalo na sa pag-iisip.
25:15.9
Pero marami talagang nangyayari sa buhay natin ang mahirap ipaliwanag.
25:20.4
Maraming bagay ang mahirap bigyan ng explanation.
25:24.2
Kagaya ng nangyari sa pinsan mong si Lauro.
25:27.4
Pero ganun pa man ay patuloy na lang nating ipagdasal na sana ay matahimik na ang kanyang kaluluwa kung saan man siya naroon sa ngayon.
25:35.4
Huwag kalimutan na mag-like, mag-share at mag-subscribe.
25:40.8
Maraming salamat po sa inyong lahat.
25:59.6
🎵 Ang buhay ay mahihwaga 🎵
26:05.6
🎵 Laging may lungkot at saya 🎵
26:12.6
🎵 Sa papadudod stories 🎵
26:16.8
🎵 Laging may karamay ka 🎵
26:24.7
🎵 Mga problemang kaibigan 🎵
26:31.4
🎵 Dito ay pakikinggan ka 🎵
26:37.6
🎵 Sa papadudod stories 🎵
26:42.6
🎵 Kami ay iyong kasama 🎵
26:50.6
🎵 Dito sa papadudod stories 🎵
26:54.6
🎵 Ikaw ay hindi nag-iisa 🎵
27:01.6
🎵 Dito sa papadudod stories 🎵
27:07.7
🎵 May nagmamahal sa'yo 🎵
27:12.6
🎵 Papadudod stories 🎵
27:19.6
🎵 Papadudod stories 🎵
27:27.6
🎵 Papadudod stories 🎵
27:34.6
Hello mga ka-online! Ako po ang inyong si Papadudod.
27:38.7
Huwag kalimutan na mag-like, mag-share at mag-subscribe.
27:42.6
Pindutin ang notification bell para mas maraming video ang mapanoodin nyo.
27:47.7
Maraming maraming salamat po sa inyong walang sawang pagtitiwala.
